⋆My Dear Diary...⋆

Yeni taşındığı evde duyduğu garip sesler üzerine evde keşfe çıkan Siva, duvar kağıtlarının arkasındaki boşluklarda garip günlükler bulur. Yeni taşındığı evin ondan önceki tüm sahiplerinin ölüm hikayesini günlükten okuyan Siva, günlüğün sonunda yazan cümleyle sarsılır. "Bu günlüğü okuduğun an, katil günlüklerine girersin. Hoşgeldin, ölmeye hazır mısın? Yoksa yaşamaya çabalayacak mısın? Kurallar basit; evi terk edemezsin, kimseye bunu söyleyemezsin ve son madde. Katilini sevemezsin

Açelya liseli bir kızdı 10. Sınıf, 1 yıldır okulun popüler erkeğinden hoşlanıyordu ve bunları günlüğüne yazıyordu ancak bir gün günlüğü kayboldu…

Eğlence amaçlı yazılmıştır

Ön Söz Mersin’in denizi hep aynıydı. Derin, sonsuz ve dalgalarıyla anlatacak çok şeyi varmış gibi… Kimi zaman huzur veren bir kucak, kimi zaman geçmişin fısıltılarıyla dolu bir ayna. İlay da bu mavilikte kendini arayan bir kızdı. Her genç kız gibi hayalleri vardı, korkuları vardı. Ailesinin ona biçtiği roller, okul koridorlarında yaşadığı küçük kaçamaklar, sahilde dalgalara karşı yürürken içinden geçenler… Bir yandan hayatın ona sunduğu mücadeleleri anlamaya çalışırken, diğer yandan kimsenin bilmediği, içinden çıkamadığı duygularla boğuşuyordu. Özgürlüğü Zeynep’in kahkahalarında, sorumluluğu Deniz’in masum bakışlarında, ilk aşkın belirsizliğini ise Kemal’in gölgesinde hissetti. Ama hayat, hepimizi kendi dalgasına bırakır. Bazen yanlış bir durakta bekleriz, bazen de en güzel anlarımızı fark etmeden yaşar geçeriz. İlay için de öyle oldu. Sahil kenarındaki bir kafe masasından, okuldan kaçtığı bir öğle arasına, rüzgârın saçlarını savurduğu Mersin sokaklarına kadar her an bir keşifti. Bu hikâye, Mavi Kıyının Kızı’nın kendini bulma serüveni… Bir kentin maviliğinde kaybolan, ama aslında hiç kaybolmamış bir kızın hikâyesi. Bazen hayatın cevapları deniz kabuklarının içinde gizlidir. Ve belki de, sadece dalgaların sesini dinlememiz gerekiyordur.

Abisinin hayatına karşılık kendisine delicesine aşık, evli ve çocuklu Mervan`a teslim olan Nazar`ın hikayesi. Mervan`ın suç ve karanlıklarla dolu dünyasına girdiğinde kaçıp kurtulabilmek onun için imkansız bir hal alacaktı. Aşık olduğu adamın kendisini kurtarmasını beklerken hayat onu Mervan`ın avuçlarına ittiği gibi Mervan`ı da kendi celladına tutsak edecekti. Artık kuma olarak girmek zorunda kaldığı o büyük evdeki tek amacı ele geçirdiği delilleri kullanarak Mervan`dan tamamen kurtulmaktı. tutkulu, sadist bir adam, güzeller güzeli hırçın bir kız, yaralı bir mazi, aşk, entrika ve çok daha fazlası... Daha önce kitap olarak bastırdığım bu eser pek çok okuyucumdan tam not aldı. Serüvenimize sizleri de bekliyoruz. "Bir zamanlar mutlu bir kızdım ben. Çilekli bir sakız, toprak kokan ellerimle ektiğim çiçek fideleri ve denizin tatlı esintisinin okşadığı yemenim yeterdi beni gülümsetmeye. Bir gün o geldi. Hayatıma düşürdüğü korkunç yıldırım, beni onun isli, karanlık dünyasına mahkûm etti. Artık zihnimin direksiyonunda ben yoktum; o vardı. Küllere boğduğu geleceğimi kirli avuçlarından kurtarmak için her şeyi yapardım. Savaş daha yeni başlamıştı ve sarsıcı düellomuzu sonuna kadar götürmeye kararlıydım." "Mervan altı harf, iki hece... İçimdeki yakıcı celladım. Bu sözcük varlığını ve zulmünü ifade etmeye yeter mahiyette miydi, bilmiyordum. Yaşadıklarım yaşayacaklarımın fragmanı bile değildi. Biliyordum, ben ucuz kurtuluşların kadını değildim." Okyanus mavisi gözleri ve altın sarısı saçlarıyla Karadeniz`in hırçınlığında demlenmiş Nazar Ateş... Bey olmak için büyütülmüş, merhamet ve sevgiden habersiz Mervan Hanzade... Kader bu iki zıt karakteri hiç hesap edemedikleri sınavlarda sınayacak. Yeri geldiğinde kor ateşlerde yakacak yeri geldiğinde iç hesaplaşmalarında boğacak.

Laviniam, kalbim... Bizi ayıran en gerçekti ölüm. Canice ölümdü onu benden ayıran. Peki neden hatırlamıyorum gerçekleri? Neden öldüğünü bulamıyorum? O kadar severken nasıl öldürdüm onu? Sevgi için çırpınırken bulduğum sevgiyi nasıl öldürdüm? Neden öldürdüm?

Hani bazen insan sığamaz bir yerlere, aldığı oksijen bile onu boğar; ironiktir ki yaşama fonksiyonlarımızı yerine getiren madde onu öldürebilecekmiş gibi hissettirir. Bazen durup düşündüğümde gözlerimi o hisle dünyaya açmışım gibi hissederim. İçimdeki boşluğu dolduramadım bir türlü. Ne sığabildim bu dünyaya ne de kapı dışarı edebildim kendimi. Arafta kaldım hep. Yaşamaya çok hevesli değilim ama hikayemin nasıl biteceğini de merak ediyorum. Öyle bir his işte, anlatamıyorum.

İcten duygularımı içermesini umduğum günlük.

merhaba,! bu kitap da yapılacak ve yapılmış olan tüm yazım hataları, kelime oyunları, devrikleşmeler bilinçlidir. || iyİnthar, evrenimdesiniz, buradasınız. öyle gözüküyor ki hayattasınız. || sağlıkla kalın

Kızına hislerini miras haline getirme çabası.

Onun savaşı doğduğu anda başlamıştı. İlerde onu bekleyen daha çok zorluklar ve alacağı yaralar vardır.

İlkokul anıları…

Kendinizi rahat hissedin. Üzüldüğünüzde buraya gelin.

Sevgili Tanrım, bazen beni unutsanda babam olduğun için teşekkür ederim.

Geçmiş... Hiçbir zaman tam anlamıyla geçmiyor. Belki zamanla verdiği acı azalıyor ama hiçbir zaman oradan silinmiyor. Hep acıtmaya devam ediyor. O zaman neden `Geçmiş` diyorlar ki? Acıtıyor, kanatıyor, yoruyor... Hatta çok fazla yoruyor. Zaman ilaç olmuyor. Bunların hepsi kandırmaca. Siz kendinizi kandırmayın. Acı azalsa da izi hep kalıyor. Ben Rüya. Geçmişinden bir türlü kurtulamayan Rüya. Her gün biraz daha dibe batan Rüya. Her seferinden daha hızlı yere çakılan ama her seferinde yeniden çakılmak için yeniden kalkan Rüya. Mutlu olmak için hep daha fazlasını yapan, sevdikleri için kendini feda eden Rüya. Onca yalan, ölüm, ihanet arasında hala ayakta kalmaya çalışan ve bu kurulu düzeni bozmaya çalışan Rüya. Evet, geçmişi değiştiremem. Acı vermesini engelleyemem. Ama geçmiş yüzünden çekilen acıların hafiflemesini sağlayabilirim. Verdiğim tüm hasarı yeniden onarabilirim. Ben yapabilirim. Yapacağım... Bana acı çektiren ve sevdiklerime zarar veren herkesten kurtulacağım. Ben Rüya Kaçık. Bana yazılan ölümü kendi ellerimle durduracağım.

ŞİDDET VE OLUMSUZ ÖGELER İÇERİR! "Her yerde kar var, kalbim senin bu gece." Bir yok oluşla başlayan, ardından sürükleyici bir aşk üçgenine dönüşen, intikam dolu bu kurguma, hepiniz HOŞGELDİNİZ!

Tuana, hayatının monotonluğu ve durgunluğundan bıkmış ve anksiyetesini yenmeye kararlı bir kızdır. Yenilikçi riskler almaya başlamıştır, DD (Digital Diary) isimli bir uygulama keşfeder ve orada bir takım çelişkili duygular yaşar. Tüm beklentileri bir bir boşa çıkar, büyük bir hüsrana uğrar. Tüm bunlar, tam kendisini tekrar kabuğuna çekilmeye itecekken beklenmedik biriyle karşılaşır ve umulmadık şeyler yaşar.

Bu bir kurgu değil. Bu benim hayatım. Ölümüm. Kimseye anlatamadığım her şeyi buraya yazacağım. Belirsiz bir kimlik. Kirli ve kırık bir çocukluk. 17 yıldır görünmez olan kızın yaşamı...

Tüm derdini ve mutluluğunu günlüğüne yazan bir kızın hikayesi.

Kendime ait düşüncelerim. Deneme yazılarım

Bir günlükte hangi sırlar saklı olabilirdi? Ben üç gün boyunca annemin mezarında sabahlamıştım. Bir an bile yanından ayrılmamıştım. Ölümüne sebebiyet veren kişinin ben olduğumu asla unutamazdım. Katil bendim. Tabi bazı gerçekleri öğrenene kadar.

Bu bir kitaptir fakat kitap`sı günlüktür günlük bana ait değildir!!

Bu kitap "Kiraz Çiçeğim" kitabının binevi devam kitabıdır. Nisa`nın (Asin`in) nasıl Nisa olduğunu, günlüklerini nasıl yazdığını ve türlü türlü maceralarını anlatmaktadır.

Çevremdeki kimsenin okumyacağınnın rahatlığıyla yazdığım hayatımı yorumlar mısınız?