"Sen benim sadece bir parçam değil, sen benim her zerremsin. Her hücrem sensin. Ben tamamen senden ibaretim. Seninleyken adım gibiyim, yanıyorum. İçimde bir sen var... beni ısıtıyor hatta yakıyor. Ama seni de yakıyor." Yalanların yaşadığı doğruların ölmeye yüz tuttuğu bir hikaye... Her şey ortaya çıkacak! Ateş`ten bu çember hepimizi yakıp yıkacak. Bizler küllerimizden doğacak olanlarız! Hayatım bir korku filminden farksızdı zaten. Ruhum cinayete kurban gitmişti. Ama bir cinayete benden nefret eden biriyle beraber tanık olmak! İşte bu her şeyin tamamen bittiği noktaydı o anda. Ama ne derler bilirsiniz `Her son bir başlangıçtır` Küçük bir not: Her şey 9. Bölümden sonra başlıyor, yani oraya kadar biraz sıkıcı ilerliyor. Baştan söyleyeyim🪐 "Bir insan daha kaç yerden kırılabilir? Bir ruh daha ne kadar parçalanabilir? Ölü bir ruhu bile nasıl hala öldürmeye çalışabilirler!? Daha ne kadar sürecek bu eziyet, daha ne kadar çekeceğim ben bu hayatı. Dönüyor, durmuyor. Sanki beni her defasında daha da sert düşürmek için çabalıyor" diyebildim gözyaşlarımın arasında. "Düşmek bir yana dursun, ben olduğum sürece bir daha asla üzemeyecekler seni. İzin vermem buna. Parçalanmış kalbini iyileştiremem ama senin için kendi kalbimi söker takarım sana. Sen benim hem gündüzüm hem gecemsin. Ancak kalbim sende atarken ben nefes alabilirim. Sen benim her şeyimsin lan" diyerek kendine çekti beni. Sıkı sıkı sarıldı sanki bir daha hiç bırakmayacak gibi. Ona tutundum sadece. Yaşamak için aşık olduğum adama tutundum sadece. Nefes alabilmek için ona tutundum... Tüm hakları saklıdır, bana aittir.

Gökay tuna sarsılmaz mı ? Gökay tuna demirdağ mı ? -ben gökay. -sadece gökay.

"Kıskanır rengini baharda yeşiller, Sevda büyüsü gibisin sen Firuze..." Firuze`nin kaderi, adını aldığı şarkıyla başlamış ve şekil almıştı. Biri yeri, diğeri gökleri andıran gözlerini dünyaya açtığında imtihanı belirlenmişti. Başkan`ın kızı olarak doğmak belki de masum bir bebeğin en büyük suçuydu. Ama kaderin cilvesi dedikleri bir gerçek vardı. Bir sevda büyüsü ile savruldu ve her şeyin en başına döndü. Köylü İbrahim`in kızı Firuze, aşkın kollarına düştü. Başkan`ın kızı olma suçu bu kez peşini bırakmadı. Alp. Herkesin Kahraman lakabı ile seslendiği, zamanla ona isim olan Kahraman Alp. Daha küçücük bir çocuk iken Başkan ve ailesini kurtardı. Hayatını hep büyük bir sorumluluk yükü ile geçirdi. Fakat bilmiyordu, bu yük hayatın ona verdiği en büyük ödüldü. Onun ödülü Sevda Büyüsü idi. Wattpad: missyazarr İnstagram: missyazarr_w Tiktok: missyazarr

Herkesin kendine sorması gereken bi soru vardır adamım. Ben kimim demeli insan kendine. İçimden geçen şarkı sözünü fısıldadım. "Ben kimim? " Ben Lâl, bi ekim sabahı bu saçma salak dünyaya gelmiş dünyaya geldikten iki hafta kadar sonra zorla ailesinde kabul görmüş ve zorla o eve girmiş. Öyle zorlama olmuş ki bu durum sırf yetimhaneye gönderilmeyim diye hastane görevlileri tarafından hasta olmamama rağmen hastaneye yatırılmış büyük ihtimalle o sırada da karışmıştım. Ben Lâl. İsmimi bile sessiz sakin bi bebek olduğum için bana bakan hemşireler vermiş 17 yıl önce ilk anneme hemşire söylemiş ismimi "bu kızın ismini Lâl koyduk biz ." Demiş. Orda ağlayan o bebek şimdi büyüdü ve bugün diğer annesine söyledi. "Benim ismim Lâl." Ama hemşireler koymuş demeyi yediremedim kendime. Sizin gibi onlar da sevmezdi beni diyemedim. Sadece Lâl dedim. Ben Lâl. Konuşmayı gerçekten sevmiyorum, belki bugüne kadar kimseyle yakın olamadığım için Lâl olmuşumdur onu da bilmiyorum ama tek bi kişinin yanında vazgeçiyorum ismimden. Tek bi kişi söküyor dilimdeki kilidi. Ben Lâl. Bu dünyadaki tüm kimsesizlikleri tatmış kendi kendime kimse olmuştum. Ben yalnızlığıma sığınmış yalnızlığımı bu dünyadaki tek arkadaşım yapmıştım. Ben Lâl, defalarca kez terk edilmiştim ama tek bi terk edişi yedirememiştim kendime. Ben Lâl asla Lâl olmayı istememiş ama Lâl olmak zorunda bırakılmıştım. Ve ben Lâl, şimdi feriştahı gelse Lâl olmayı bırakmaz bıraktırmalarına izin vermezdim.

Rahat götüme batmıştı her halde ben bulmadım ama ben onlarla gittim ve hayatımı siktim ( küfür içerir) ( fazlasıyla)

Kopyalanması halinde adli işlem başlatılır. klasik abilerim ve aile kurgusudur. Avşar, sabahın ilk ışıklarında hamile olan karısının suyu geldiği için hastaneye getirmişti. O gün Ayla` nın son çocuğu olan Elfida doğacaktı. Her ikisinde de büyük bir heyecan vardı. Doğacak kardeşlerini sevinçle bekleyen abiler büyük bir hüsranla karşılacağını bilmeden hastane kapısının önünde bekliyorlardı. Aradan geçen iki saatin ardından doğumhane kapısı açılmıştı. Doktorun yüz ifadesi iyi şeyler söyleyemeyecek gibi duruyordu. "Doktor bey, karım ve çocuğumun durumu nasıl şu anda? İkisi de sağlıklı dimi?" Doktor, Avşarın suratına hüzünle baktı. Durumu nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa başına böyle bir olay geliyordu. "Karınızın durumu şu an stabil. Her şey yolunda. Doğumda hiçbir sıkıntı çıkmadı. Ancak bebeği hemşireye verdim ve bebek şu anda yok. Hastane kayıtlarına baktığımızda öyle bir hemşirenin bizim hastanede çalışmadığı tespit edildi. Yani anlayacağınız bebeğinizin kaçırılma olasılığı çok yüksek." Avşar derin bir sessizliğe büründü. Bu fırtına öncesi sessizlikti. Asker olduğundan ayakları yere sağlam basıyordu ve kızını bulamamaktan değilde karısına "kızım nerde?" dediğinde ne cevap vereceğini bilememekten korkuyordu. Tek temennisi bir an önce kızını bulup ona kavuşmalı ve kokusunu içine çekmeliydi. O gece gökyüzünden bir yıldız kaydı ve o yıldız bir kızın hayatını darmadağın etti. O gün kaçırılan bebeğim bir daha hayatı yüzune hiçbir zaman gülmedi. Kaçıran kişinin amacı belliydi. Geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Avşardan intikam almaktı. Küçücük bedene büyük acılar yükleyen teröristi asker Avşar bulup kemiklerini lime lime edecek miydi? Hadi gelin birlikte okuyalım. Selamlar yeni kurguyla geldim. Tanıtımı nasıl buldunuzz? Selamlar, yeni kurguyla yine ben geldim. Klişe bir kurgu olsa da dedim benim diğerlerinden ne eksiğim var? Bende yazayım ve bir anlık hevesle başladım. İlk iki üç bölüm üçüncü kişi ağzından olacak. Sonrasında kızın ağzından okuyacağız. Karakter fotoğraflarını da koyacağım bu bölümden sonra. Keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Birde bir oturuşta çok uzun bölümler yazamadığım için bölümler maksimum 1500 kelime olacak. Baştan söyleyeyim de ona göre okuyun. Bana sövmeyin. Kitapla ilgili düşüncelerinizi de yorumlarda belirtebilirsiniz.

Her zaman her yerdeen önde olmasına rağmen yalnız kalan herşeyde iyi olmasına rağmen bir Küçük sevgi bekleyen peri . Bir gece de hayatı degisen peri .

17 yaşına kadar öz ailesi sandığı insanlardan sevgi görmemiş ve şiddete marus kalmış lila

Eylence amaçlı yazılmıstır

Sedef hayatı zorluklarla dolu bir genç kadındır. Yirmi iki yıl sonra hayatına giren biyolojik ailesi ise Sedef`in hayatında ki zorlukları eksiltecekler mi? Yoksa zorluklara yeni bir zorluk daha ekleyecekler? Bunu zaman gösterecektir. "Ben Sedef Kılıç, babasının her zaman güçlü kalmak zorunda olan varisi; annesinin her zaman hanımefendi olmak zorunda kalan prensesiyim. Kısacası ailemin hiçbir şeyiydim." Biyolojik ailem kurgusudur.

[Gerçek ailem kurgusu] Yaşadığı ailenin gerçek ailesi olmadığını öğrenen Nil, ailesini bulmak için evden kaçtığında bir çiçekçi de çalışmaya başlar. Bir gün kaldığı çiçekçinin önüne gelen bir adam, gerçek ailesinin kim olduğunu bildiğini söylediğinde Nil, ailesini bulma umuduyla tekrar yeşermeye başlar. * "Polis mi?" dedi şaşkın bir şekilde bana bakarken. "Ne yapacaktım? Bir sapığa ödül versinler diye MTV falan mı çağırsaydım?" Yüzünü buruşturdu. "Sapık değilim." Polisler bahçeye girdiğinde ona cevap verme gereksinimi duymadan polislere doğru ilerledim. Bir gözüm hâlâ sapığın üzerindeydi kaçmasın diye. "Şikayetçiyim şu sapıktan, evime girneye çalıştı." dedim elimdeki süpürgeyi işaret etmek amaçlı uzatırken. İki polis memuru da beni onayladıktan sonra Sapığa doğru ilerlemişti. Onların arkasından kısa olan mesafeyi aştım. Plolisler tam sapığın kollarından tutup götürecektiler ki sapık bir dakika deyip cüzdanını çıkardı. Önümüze serdiği polis kimliği ile gözlerim fal taşı gibi açıldı. Polis miydi? "Kusura bakmayın komiserim," diyerek birer adım gerileyen diğer polislere baktım kaşlarım çatık vaziyette. "Ne yani polis diye tutuklamayacak mısınız?" dedim sinirle. "Polis olması sapık olduğu gerçeğini değiştirmez, şikayetçiyim!" Avazım çıktığı kadar bağırdığımda polisler bir bana bir de karşımdaki sapık polise bakıp ne yapacaklarını düşünüyordu. Sapık polis burnundan güler gibi bir ses çıkardı ve ellerini öne doğru uzattı. "Buyrun tutuklayın beni, komiser olmam sapık olduğumu değiştirmez sonuçta değil mi?" Resmen alay ediyordu benle! Ukala, sapık ve salak. * Sınav senemden dolayı bölümler biraz geç gelmektedir. 📍Bölüm günleri yoktur. Ocak 21| efl

Cringe bir gerçek ailem kurgusu değildir. Gece henüz daha yeni 16`sına ayak basmış bir kızdı. Neredeyse bütün hayatını yetimhanede geçirmişti. 5 yaşına kadar birlikte büyüdüğü annesi, bir genel evde vefat etmişti. Tabi hayatını kaybetmiş olması sıradan bir olay değildi! Zaten annesi bildiği kadının ölmesiyle bunlar başına gelmeye başlamamış mıydı? 5 yaşından sonra yetimhaneye sevk edilmişti ve o genel evde yaşadığı şeylerin hemen hemen aynısını mutlu olmak için gittiği yetimhanede de yaşamıştı. Akşam 20.00`den sonra uyursa ceza yerdi, yemeğini yemeyi reddederse ceza yerdi, sesi birazcık yüksek çıksa ceza yerdi. Bu cezaların çoğu soğuk ve karanlık bir depoda geçse de bazen en büyük korkulu rüyası yaşanırdı! Sırf bu yüzden herşeye çokça dikkat ederdi. Asla ceza yiyeceği birşey yapmazdı ama o da daha bir çocuktu, elbette bazen farkında olmadan yanlış birşey yapardı ve bunun cezasını çok acı bir şekilde çekerdi. O yıllarca acı çekerken ailesi onu bulmak için geç kalmıştı. Kendi ailesine yabancı, yarım kalmış bir kızdı Gece. Bazen yurda sonradan gelen arkadaşlarından, gelmeden önce yaşadıkları aile ortamını dinlerdi. Bazılarının berbat bir hayatı olsada diğerlerinin şahane bir hayatı olurdu fakat bazı sebeplerden hepsinin buluştuğu o ortak noktaya gelirlerdi. Çok özenirdi onlara ama asla kafasında canlandıramadı kafasında o anları. O kadar uzaktı aile kavramına... Babası, annesi, 3 abisi, ikizi ve bir erkek kardeşine uzak kalmıştı. O kadar uzak kalmışlığın içinde birbilerine tutunabilecekler miydi? Lütfen hikayemize bir şans verinn🤍

Asker gerçek ailem kurgusu tüm rütbeler kafama göre tüm kurallar cezalar kafama göre olacak Eğlenmek için yazıyorum Asena Kurt Asker rütbesi Kıdemli üsteğmen 28 yaşında 2 yıllık sızma operasyonu için 26 yaşında göreve gider 28 yaşında geri dönecektir yani 1 hafta sonra Teröristlerin içinde bella olarak biliniyor ve onların arasında çok önemli biri çünkü başlarını kurtardı 15 haziranda doğdu Anne babasının yanından 18 yaşında ayrıldı çünkü babası ona çok kötü davranıyor piskolojik şiddet uyguluyor okula gitmesine izin vermiyor çalıştırıyor ama asena açıktan okuyup bordo bereli sert mimik kullanmayı sevmeyen tepkisiz bir asker oluyor Hiçbir timde görev yapmamış hep tek gizli görevlere çıkmış anka lakabıyla tanınan kimliğini kimse bilmeyen çok güçlü ve çok iyi rol yapabilen bi asker Hakkaride doğdu İki arkadaşı var aynı yaştalar Açelya doktor ve Asya asker aynı rütbedeler onunda timi yok gizli görevlere gidiyor kod adı ateş ve birbirlerini canlarından çok seviyorlar ve sadece birbirlerine karşı yumuşaklar Üçününde tahini hakkaride Birlikte yaşıyorlar

19 yıl sonra, asıl biyolojik babam beni yanında ister. İki baş belası abi. Ve bir de o abilerden birinin arkadaşı. Aşk Dostluk Aile Peşi sıra sıralanır. Keyifli okumalar.

Bebeken karaıştırılan dördüzlerin hikayaesi Arkadaşlar bi anlık hevesle başladım yazmaya umarım beyenirsiniz 💜💙

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! 📢Birinci kitap final yaptığında, ilk bölümler düzenlemeye alınacaktır(Konu gidişatında bir değişiklik olmayacaktır) Vatan. Şehitlerimizin kanıyla beslenen, uğruna binlerce kişinin şehit olduğu vatan. Her gün binlerce askerimizin; uğruna ailelerini, arkadaşlarını, sevdiklerini arkasında bıraktığı vatan. Göreve çıkan bir askerin, annesi babası şahadet haberi gelmesin diye dualar ediyor belki de. Onların varlığıyla, dualarıyla güç buluyor asker. Belki de anası babası yok askerin, vatan onun için aile olmuş, o zamanda dua eden astları, üstleri ve devremlerin varlığıyla güçleniyor o asker. "Kim olursa olsun, ne olursa olsun Türk askerinin daima arkasından dua edeni vardır. Türk halkı, askerini kimsesiz bırakmaz." demişti bir keresinde bana çok sevdiğim birisi. Ve eklemişti. "Gerek uğruna şehit olmayı göze aldığı milleti, gerek annesi gerek komutanları gerek askerleri. Bir askerin arkasından üzüleni daima vardır." Vatan uğruna canım feda, der Türk askeri. Bu dört kelime, onun hayat felsefesidir. Vatan uğruna, canım feda. ~~~ *Gerçek aile ve kadın asker kurgusudur. *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.

Gerçek ailesini yıllar sonra bulan mafya Gece, Onun kalbini kazanan Kuzey. Bomba gibi bir kurguyla geldim bu sefer. Keyifli okumalar.

Çok sosyal olmayan ama bir o kadar da hayatı dolu dolu yaşamayı seven bir genç kızın hikayesi...

Yapılmaması gereken ve açığa 17 yıl sonra çıkacak bir durum, hayatınızı ne kadar değiştirebilirdi? Dallarından koparılmış bir yaprak gibi savrulurken rüzgârda, açığa çıkan bir hakikat nasıl olurdu da sizi tepetaklak ederdi?

{~Gerçek ailem - Erkek versiyon~} Ailemi? aile kelimesi. Bir gün biyoloji dersindeyken konumuz "Aile kan guruplarıydı" sıra bana geldiğinde anne baba kan gurubunu söylediğimde hoca bana "senin kan gurubunun aile fertleriyle uyuşması imkansız" dediğinde bu cümlenin ne demek olduğunu herkes gayet iyi biliyordu Yalanlar, sırlar ortaya saçılacaktı...

22 Yaşındaki Umay hukuk fakültesinde son sınıf öğrencisi. Evine gelen bir aile ona kızım olabilirsin diyor ve hikaye başlıyor.

~Kesit~ "Kural bir: Acizliğini asla belli etme çocuk." Tanıdık sesi duymam ile yutkundum. Yanıma doğru geldiğini topuklu ayakkabı sesinden anlamıştım ama yere eğik olan kafamı asla kaldırmadım. Adım sesleri kesildiğinde elini saçımda hissettim. Ağlayışlarım arttı. Eli ile saçlarımı okşarken bütün vücudum kasıldı. Elini çekmesini istiyordum yoksa kusmam an meselesiydi. Tiksiniyordum ondan. Tek kelime ile tiksiniyordum. Sanki rahatsız olduğumu anlamış gibi saçlarıma uyguladığı kuvvet arttı. "Sevgili babacığının bize bıraktığı bir kuzusun sadece.." Beni onlara o adam mı vermişti? Kulağımda nefes sesini hissedince irkildim. "Kurtlar sofrasına hoşgeldin." UYARI: Kitapta intihar vakası, fiziksel ve psikolojik şiddet mevcuttur.

Elvin, öz bildiği ailesinde sorunlar yaşayan yine de en büyük abisinin varlığının verdiği huzur ile o ailede yaşamaya devam eder daha ki abisini bir kaza da kaybedene kadar. Elvin Erçil, bu benim hayatım. 05.01.2025

gerçek ailesinin onu bulmasıyla başlayan yepyeni bir hayat. SAVAŞ PİLOTU OLAN KIZIMIZ VE ONA AŞIK OLAN ASKER AMA ASIL GERÇEK , AİLESİNİN BİR YALANDAN İBARET OLMASI. "fark ettiyseniz kitap kapağım bir alıntı çünkü bu ölümsüz aşkı asla bir resim anlatamaz. çizimlerle de fotoğraflarla da.....

Yağmur`un hayatı bir günde altüst olduğunda bu saatten sonra yapması gerekenlere karar vermek onun için kolay olmadı. Hayatında yeni bir düzen kurması gerekiyordu. Bunu yaparken sakladığı sırrı kimse öğrenmemeliydi. Yağmur için artık seçenekler değil tek bir seçenek vardı. Bir çok insanın hayatı ona bağlıyken, hayallerini bir kenara bırakarak kaderin onun için sunduğu hayatı yaşayacaktı. ‎7 ‎Nisan ‎2021 `de yazılmaya başlandı. Tüm Hakları Saklıdır.