Heykel, usta ellerden doğar. Serttir, soğuktur ama içinde kıpırtılar vardır. Kendini kusursuz sanır, güzelliğine inanır. İlk gururu, ilk benliği: "Ben bir sanat eseriyim." Threeshot!!

Fantastik bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız? Öyleyse kulaç atmaya başlayın, gölün ardına yüzüyoruz. •∆• "Aklın varsa eğer, o çiçeğe dokunmazsın." Elimi uzatıp, siyah kadar koyu renkli çiçeğe dokunacakken duyduğum tarazlı sesle bakışlarımı ona çevirip elimi hızla kendime çektim. Neden böyle demişti ki? Sorgu dolu bakışlarımı oldukça uzun boylu elfe çevirdim. Oturduğu yerden bile boyunun uzunluğu kendini belli ediyordu. Nasıl bu kadar uzun olabilirdi? Elf olduğunu söylemese ona dev derdim. "Neden?" Sesim önüme çıkan engelle istemsiz huysuz çıkmıştı. "Çünkü o, güzelliğinin içinde tahmin edemeyeceğin kadar çok zehri barındırıyor." "Nasıl yani, ne gibi?" "Gözlerin gibi, Hazal Tilda. Gözlerin gibi." •∆•

"Her yumruk bir hatıradır, bazıları yara, bazıları ise iz bırakır." .... Kan, ter ve ihanetin iç içe geçtiği bu yerde hayatta kalmak, direnmek zordu. Yeraltında bulunan bu derin çukurdan kurtulabilecek miydi Zelal, yoksa karanlığın içinde savrulup gidecek miydi? Her maçta yalnızca rakipleriyle değil, aynı zamanda kendisiyle de savaşmak zorundaydı, Kız kardeşi için yapmak zorundaydı. Kül.. karanlığa doğmuş ve karanlığın adı olmuş bir adamdı. Otoritesi, gücü ve gizlediği kimliğiyle Zelal`in karşısına dikildiğinde, bu artık sadece bir dövüş değil; ruhunu da içine çeken bir savaşa dönüşecekti. Zelal geçmişinden kaçarken ansızın düştüğü bu çukurda kazanabilecek miydi?

> Herkes bir gün yolunu kaybeder. Ama bazıları, geri dönülecek bir yerleri kalmadığında kaybolur. “Kırık Harita”, kim olduğunu, nereden geldiğini ve neden hâlâ kaçtığını bilmeyen bir kadının kendi izlerini takip ettiği bir hikâye. Geçmişinin gölgesinde, yanlış aşklarda, eksik anılarda… Belki de kaybolmak, kendini bulmanın tek yoludur.

0551****: Kes artık halay çekmeyi! Uyumam gerek sahura kalkacağım. 0551****:Başım şişti kardeşim, nedir bu yaa? 0551****:Ben senin halay çekmeni dinlemek zorunda mıyım? Lütfen sus! (Görüldü) Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır. Gerçek hayattan esinlenerek kurgulanmıştır.

O, gecelerin sessizliğinde kadehine sığınan, kendi yaralarıyla yüzleşen bir kadındı. O ise kanun uğruna mücadele eden, fakat görev icabı bir camide imamlık yapan bir polisti. Hayat, birbirinden uzak bu iki insanı hiç ummadıkları bir anda karşı karşıya getirdi. Bu bir tesadüf değildi. Kader, farklı yolları aynı noktada buluşturdu. Karanlıkla aydınlığın kesiştiği yerde, sorgulamalar, yüzleşmeler ve yeni başlangıçlar doğdu.

Yıllar önce çocukken ayrılıp yıllar sonra tekrar kavuşan Mirza Karahanlı ve Leyla Yıldız gelin hep beraber onları okuyalım

motorcukalbim06: eski bir yunan efsanesine göre insanlar aslında 4 ayak 4 kol ve 2 kafadan yaratılmış. motorcukalbim06: ama yunan tanrısı olan zeus bundan korkmuş ve insanları ikiye bölmüş. ve bizler hayatımız boyunca diğer yarımızı arıyormuşuz. motorcukalbim06: benim diğer yarım sensin. gececagdas: şu Yunanlar ne değişik lan. gececagdas: tıpkı senin gibi. gececagdas: kimsin bakim sen?

Güzay`ın hayatı babasının iflasıyla bir gecede değişir. Ailesini kurtarabilecek tek kişi Güzay ve Dağhan`ı istemez, bu yüzden çaresiz kalan babaları Güzay ve Dağhan`ı Kıbrıs`a, halalarının yanına gönderir. Lakin Güzay orada bambaşka bir tehlikenin içine sürüklenir ve bu tehlikenin tam merkezinde Yenal Karayer vardır. Kendisini korumak için Yenal`ın söylediği cümle ise yeni bir başlangıcın temeli olur. "Karım olur kendisi," dedi karşısındaki adama bakarken. "Müstakbel karım daha doğrusu."

Küçük bir kasabada doğup, büyük hayallerin peşinden koşan bir gencin içsel mücadelesi… Yanlış aşklar, yıkıcı dostluklar, bastırılmış benlik… Bir an geldi. Her şeyi değiştirdi. Ve artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.

Bu bir düşmandan aşka hikâyesi değildi. Bu tam da iki düşmanın hikâyesiydi. Karacaoğlu aşiretinin hanımağası Arjin Karacaoğlu Kandemir aşiretinin ağası Civan İlyas Kandemir. (...)Babamdan aldığım ani bir telefonla Mardin`e geldim. Tüm yol boyunca kötü bir şey olmaması için dua etmiştim. Konağa girdiğimde direkt olarak babamın yanına gittim. Elini öptükten sonra sarıldık ve yanına oturdum. "Nasılsın güzeller güzeli kızım?" "İyiyim babacım. Asıl sen nasılsın? Acil gelmemi istemişsin neler oluyor? Ters bir şey yoktur inşallah." Başını olumsuz anlamda sallarken gülümsemesi devam ediyordu. Eli saçlarıma gitti ve okşamaya başladı. "Ben bir karar aldım kızım(...)

Kitaplarım hakkında merak ettiklerinizi sorabilirsiniz.

Hayatında tüm zorluklara kendi başına göğüs germiş ,kanayan dizlerini tek başına saran bir KADIN; Zümra GÜMÜŞAY. Sevmelerin en çok yakıştığı bir ADAM; Aslan HANCIOĞLU. "Aşk hafızım, iki yüreğin birbirinde soluklanmasıdır."

0549: fotoğraf* 0549: güzel seçim ufaklık. 0549: sessiz ve gözden uzak tam cinayet işlemek için yaratılmış resmen baksana dizayna

Artık ismimi çalma. _Camgöbeği ve Alper Tunga`nın destanı! "Önüne baksana kızım!" diye patladı adam, önümden omuz atarak geçerken. Sert ve emredici bir ses tonu vardı, tam bir asker disiplini. Bakışları sertleşmiş, alnındaki damar belirginleşmişti. Sonra hızını alamadı, arkasından ekledi: "Şu hale bak, bir de camgöbeği gibi giyinmiş! Gören de sanacak defileye çıkıyor. Bu kadar süslü bebek de olmayın ya!" O an sinirlerim tepeme çıktı. Hızla döndüm, gözlerimi kıstım ve ellerimi belime dayadım. "Camgöbeği dediğin, buradan uzaya kadar senin suratını görmek zorunda kalan şu gözlerim olsa gerek, komutan. Hem ne giyeceğim sana mı soracağım? Süslü bebek değilim, en azından huysuz bir ihtiyar da değilim!" Adamın kaşları sözlere dahi çatılmamıştı. Ah hayır o bunların hiçbirisini bile duymamıştı oysaki! Adam çekip gittiğinde arkasından söylediğim birkaç cümle ile olduğum yerde kalakalmıştım. Bileğimdeki camgöbeği kordonlu saatime baktığımda yaklaşık iki dakika on yedi saniyenin kaldığını fark ederek apar topar on iki santim ince topuklu ve yine camgöbeği önü açık topuklularımla koşturmaya başladım. Ah kendi organize ettiğim defileye geç kalıyor olamazdım değil mi? Sanırım şu an olmak üzereydi. Koş Menekşe koş! Her şey birbirine karışıp mahvolmadan bir an önce yetişip durumu toparla.

pişmanlık benim ruhumu terk edeli çok oldu. ben bir savaşa girdiysem ya onu kazanırım yada kazanırım. benim için diğer seçenek söz konusu bile olamaz.

Yonka`da yaşayan Bade, hayatındaki en büyük kayıpla yüzleşirken sonunun ne olacağını o da bilmiyordu.

0545: özlüyorum hissetmiyorsun 0545: gözlerine bakıyorum görmüyorsun 0545: ben fark et diye her şeyi yaptım yonca, fakat sen beni fark etmemek için elinden geleni yaptın teşekkür ederim yinede 0545: merak etme hayatından ebediyen çıkıyorum. 0545: biliyorum hayatında hiç olmadım fakat benim hayatım sadece senden ibaretti

Genç bir matematik öğretmeni olan Ceylan.. Ve onun başının belası olan öğrencisi Baran.. Olayların eksik olmadığı Kalender okulunda sizce neler olabilir?

İki gencin hikayesi , iki bedenin , iki ruhun Bora fırtına demekti sertti İsminin zıttıydı Duru , berraktı... Bora ismini yansıtıyordu anlamıydı fırtına Duru da ismini yansıtıyordu anlamıydı berrak İki zıt kişiliğin birleşimi...

Etraf ceset, kopmuş vücut parçaları, silah ve kanla kaplıydı. Kan kokusu midemi bulandırıyordu. Gözümün önünde katliam yapmıştı resmen. Akan gözyaşlarıma engel olmaya çalışırken bağırdım: ``Gitmek istiyorum. Bırak beni hemen!`` Soğukkanlı tavrını bozmadan bana bakmaya devam etti. ``Daha yeni başlıyoruz, kelebek.`` ****** BU HİKAYEDEKİ TÜM KARAKTERLER VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VEYA KURULUŞLARLA İLGİSİ YOKTUR.

Tatlı bir mahalle kurgusudur.

Dinle. İlerle. Oyna. Bitir. Oyna bakalım oyununu. Bittiğinde Anka Ölümlü bir kuş olacak. Herşey çok normal. Hayır. Çoğu şey rayında ilerliyor normal değil. Akıl almaz oyunlar karışmadan önce. Tanıdığı herkesin gerçek yüzünü görmeden önce. Çok fazla akıl oyunu neye inanacağını bilmeyen bir insanlar. belki de oyunu kuran en yakını. Belki de ta kendisi. Ayağa kalk oyun daha yeni başladı Anka. Anka Ölümlü olcak. Ölüm onu da bulacak.

Şûrîde: Farsça bir kelimedir. Yanık, yanmış olan, tutuşmuş, perişan, karışık anlamlarına geldiği gibi tutkun, aşık, meftun içinde kullanılır. Elzem&Aslan

Orada yaralı bir adam vardı. Kalbinin durmasına, kan kaybından ölmesine bir kaç dakika vardı ama o son nefesiyle elindeki telefonundan tuşlara basmaya çalışıyordu. "A-a-alo." Güçlükle nefes alıp verdiğinde karşı taraftan gelen kadın sesi fazlasıyla korkmuş ve tedirgindi. "Alo? Sesimi duyuyor musun? Beni duyuyor musun? Neyin var? Neredesin? Neden soluk alış-verişin çok yavaş geliyor?" "Be-beni dinle." Karnından ve sırtından vurulmuştu. Artık yarayı hissetmiyordu. Bedeni soğumuştu da. "Be-ben k-k-endi adaletimi ya-yarat-tım." Uzunca bir nefesini verdi adam. "Bu ne demek?" Kadın korkuyla bağırdığı sırada adam güldü. "Ölüyorum." Derin nefes aldı ve ekledi. "Ama bunca yıldır beni görmediğin için." Ve adamın gözleri kapandı, kadının kalbi yerinden oynadı.