Henüz 11 yaşında… Oyuncaklarının arasına saklanmış bir çocukluk, hastane kokusuyla erken boğulmuştu. Lösemi, daha ilkokul sıralarında en yakın arkadaşı gibi yanına oturmuştu. Ama o, hastalığın gölgesinde bile ışığını kaybetmeyen bir çocuktu. Serumu koluna takılırken bile hemşireye gülümser, “Bu benden sana bir sihirli su olsun” derdi. Herkes onun bu neşesine şaşırır, gözyaşlarını saklardı. O ise bir gün bahçede özgürce koşacağını, saçlarının rüzgârda savrulacağını hayal ederdi. Hastanenin penceresinden gökyüzüne bakar, bulutları hayal gücüyle şekillendirirdi: Bazen dev bir ejderha, bazen de rengârenk balonlar olurdu. Her bulut, ona geleceğin güzel günlerini fısıldardı. Annesi başucunda dua ederken o, annesinin elini sımsıkı tutar ve şöyle fısıldardı: “Merak etme anne… Benim içimde kocaman bir güneş var. Hastalık ne kadar uğraşırsa uğraşsın, o güneşi söndüremez.” İşte bu küçücük yürekte, koca bir umut saklıydı. Hastalığa rağmen hayallerinden vazgeçmeyen, içindeki güneşi hiç söndürmeyen bir umut…

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Ateşin ve gölgenin birbirine karıştığı, kadim yeminlerin unutulmadığı bir dünya. Yoksulluğun ve kayıpların içinden, kaderin ona sunduğu gizemli bir yumurtayla yepyeni bir yolculuğa adım atan sıradan bir köylü kızı. Kollarında taşıdığı şey sıradan bir yaratık değil; elementlerin, kralların ve büyücülerin dahi korktuğu ejderhaların soyu. Bu yolculukta; unutulmuş ırklar, acımasız krallar, ihanetlerle yoğrulmuş dostluklar, kadim sırlar ve hiç dinmeyen savaşlar olacak. Miranda büyüdükçe, dünyası da büyüyecek; dostla düşman arasındaki çizgi giderek silikleşecek. Bu hikâye yalnızca ejderhaların değil; insan kalbinin ateşe, gölgeye ve ihanete karşı nasıl direndiğinin hikâyesidir. Ve unutmayın: Her ateş ışık saçmaz… bazıları yakar.

Hayatın beklenmedik yollarında, kader ağları örülürken, Raymond ve Dinara`nın hikayesi, sıradanlığın ötesinde bir gizeme açılıyor. ​Raymond, insanlardan uzak, kendi hayal dünyasında yaşayan, içinde fırtınalar kopan bir yalnız. O, dışarıdan neşeli bir yabancı, içeriden ise kimsenin anlamadığı bir sır perdesi. Yalnızlığı tercih eden, ama aslında en büyük yarası yine bu yalnızlık olan bir genç adam. ​Dinara ise ailesinin gölgesinde, kitapların dünyasına sığınmış, hayatını kendi kurallarıyla yaşayan güçlü bir kadın. Dışarıdan kusursuz görünen hayatının altında, kimseye anlatamadığı bir geçmişin yükünü taşıyor. O, disiplinle ayakta dururken, içinde yepyeni bir başlangıca duyduğu umudu saklıyor. ​Bir trafik kazası, iki farklı hayatı tek bir çizgide birleştirir. Bu karşılaşma, sadece bir kaza değil, ikisinin de en derine sakladığı sırları gün yüzüne çıkaracak bir başlangıçtır. Gizemli olaylar silsilesi, onları daha önce bilmedikleri bir dünyanın içine çekerken, birbirlerine karşı duydukları çekim, tüm hayatlarını alt üst edecek bir macera başlatır. ​ZOVNA; mizahın, trajedinin ve beklenmedik bir aşkın iç içe geçtiği, okuru nefessiz bırakacak bir genç kurgu romanı. Dinara ve Raymond`un kimsenin çözemediği kader ağındaki yolları nasıl kesişti? Ve bu tuhaf karşılaşma, ikisinin de hayatını sonsuza dek nasıl değiştirecek? Sevilmekten kaçan bir adam ve sevgiye muhtaç bir kadının, en büyük sırlarını birbirlerine fısıldadıkları bu hikayede bakalım neler görücez. bazen en büyük aşklar, en büyük felaketlerden doğar.

Gece yarısıydı. Şehrin kuytu sokaklarında kurşunların sesi yankılanıyordu. Aras’ın elleri barut kokarken gözleri boşluğa bakıyordu. Her gün aynı: kan, ihanet, hesaplaşma… Ama o gece, bir tesadüf her şeyi değiştirecekti. Yaralı hâlde sığındığı eski bir evin kapısını açan Ela’nın sessiz bakışları, silah seslerini susturan tek şey olmuştu.

Arkadaşlıkları bir gruptan çok daha azı. Hepsi bambaşka kişiliklere ve hayatlara sahipler ama bir şekilde arkadaşlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar. Günlük yaşamları ve birbirleriyle olan ilişkileri devam ettikçe birbirleri hakkında daha fazlasını öğrenecekler.

" Ateş saçmamalama nasıl sarhoştum diyip kurtulmaya çalışıyorsun. Farkındamısın ben hamileyim " " Seni anlıyorum ama dediğim gibi ben sarhoştum. O yüzden o çocuğu aldıracaksın kabul etmiyorum. " " Sen nasıl bu kadar kalpsiz olabiliyorsun. Ben nasıl kıyarım o mahsuma. "

"Bizler saniyelik gösterimin ardından unutulanlardık. Bizler unutulmaya yüz tutmuş Türk Askerleriydik." Aynı amaç için bir araya gelmiş, farklı hikâyelerin taşıyıcılarıydık. Kimi, geçmişinin izlerini silememişti. Kimi, sadece ülkesine borcunu ödemek istiyordu. Kimi ise sessizce intikamını bekliyordu. Düşmanla savaşmak kolaydı; asıl savaş bazen kendi içinde, bazen de en yakınındaydı. Bu hikâye, adını kimsenin hatırlamadığı insanların, sessizce yazdığı bir destan. Ve belki de... gerçek kahramanların neden hep unutulduğunun cevabı. Bu satırlardaki insanlar ve yaşadıkları, yalnızca hayalimde var oldular. Gerçek hayatta benzerlikleri varsa, biliniz ki bu sadece rastlantıdır. `UNUTULANLAR` adlı eser tamamen Şahsıma aittir. @aiseyy 🤎

İyiler vardı ve kötüler. Ben hangi taraftaydım bilmiyorum, içimde filizlenen zehirli çiçekler vardı, ben zehirdim ve çiçeklerim insanları zehirlerdi.

17 Eylül 1998`de, hamilelik sürecini daha sağlıklı geçirmek için eğitim veren bir kurumda çıkan yangın sebebiyle sekiz ayını doldurmuş hamile kadınlardan birkaçı, yangından etkilenip erken doğum yaparlar. Bu sebeple İzmit Seka Devlet Hastanesi`nde, 17 Eylül 1998 gününde toplam 11 çocuk dünyaya gelir. Seneler sonra bir seri katil, 17 Eylül 1998, İzmit Seka Devlet Hastanesi doğumlu iki adamı peş peşe iki sene doğum günlerinde öldürür; biri 17 Eylül 2025`te, diğeri ise 17 Eylül 2026`da vahşice katledilir. Davanın savcısı Erkin Gümüşpala, bunun bir seri cinayet olduğunu kavrar kavramaz deliye döner çünkü yakın arkadaşı Cumhuriyet Savcısı Varan Alp Çakmak da aynı gün, aynı hastanede dünyaya gelmiştir. 17 Eylül 1998, Seka Devlet Hastanesi doğumlu yetişkinler tehlikededir. 2027`ye kadar çözülemeyen dava, gelip çatmıştır. Peki bu tarihten itibaren neler yaşanacaktır? Bir araya gelen kuvöz arkadaşları, seneler sonra anlaşabilecek midir? Üstelik kimi avukat, kimi savcı, kimi polis memuru, kimi doktor olmuşken... BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, KURUM VE OLAYLARIN TÜMÜ KURGU GEREĞİ YAZARIN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEĞİ ASLA YANSITMAMAKTADIR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

Vega Manon bir zamanların en acımasız MMA dövüşçüsüyken şimdi küçük bir sahil kasabasında, sakin bir kafede şarkı söyleyerek hayatını sürdürmektedir. Her sabah kahve kokusuyla uyanır, her gece mikrofonun başına geçtiğinde geçmişini boğmaya çalışır. Ama bazı yaralar sesle değil, sessizlikle konuşur. Darien Arzhel ise hâlâ ringin kralı. Soğukkanlı, stratejik ve rakip tanımaz. Bir akşam girdiği kafede, sahnedeki kadının sesinde tanıdık bir kırılmayı fark eder. Gözlerinin içine baktığında ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Vega`nın karanlık geçmişi, 13 yaşında yaşadığı bir travmayla şekillenmiş, ringdeki kimliği "Kod 13" olarak yeniden doğmuştur. Ama şimdi biri geçmişini kazımaya başlıyor. Ve bu kez kaçmak, savaşmaktan çok daha zor. Aşk mı, güven mi, hayatta kalmak mı? Bazen en büyük dövüş, ringin dışında başlar...

İşaret ve orta parmağıyla önünde ki o bile ona kısa gelen mikrofona iki kere vurdu. Başından beri ondan ayırmadığım suskun gözlerimi sanki ilk defa onu görüyormuşum gibi tekrar bakışlarımı ona diktim. İki elini arkasında birleştirdi. Üniformasının bile gizleyemediği pazuları daha da şişmişti. Adeta ben askerim diye bağıran geniş omuzları şaha kalkmıştı. Keskin çenesini kaldırdı. Göz kapakları aşağı çekildi. Böylece bize daha yüksekten baktığının bir başka kanıtıydı. İfadesiz, sert bakışlarını bizde gezindirdi. Dudakları aralandı. Ve o tok, sert, erkeksi sesi kulağımı doldurdu. "Ben Yüzbaşı Kunter Alpay Karakan. Mahallenizde yaşanan terör saldırısı sebebiyle evleriniz kullanılamaz hale gelindiği tespit edilmiştir. Bunun nihayetinde, siz 18 sivil halkı bir süreliğine burada misafir edeceğiz." Her cümlesi adeta resmiyetinin sesi olmuştu. Her cümlesi benim bile ismini bulamadığım başlığın yazısı gibiydi. Tok sesin sahibi o adamın hayatımdaki başlığının başrolünü oynayacağını bilmiyordum. Bilemezdim. Kız çocuğu elinden tutacak bir el ister. Şafak çöker, kızıl baş çeker. Kara örtü, göze çarşaf olur. O adamın, kız çocuğunun içindeki lâlin tetiği, onun kaderinin başlı başına bir alın yazısı olduğunu asla bilemezdim. "Peri kızlarının hikayesi."

Ben Ariana Gwen, oraya bakıcı olarak gittiğimde yirmiydim. Fakat nereden bilebilirdim? Hayatımın sonun aslında başlangıcı olduğunu.

Başıma gelecek her şeyden habersiz bir şekilde, o yağmurlu gecede dışarı çıktım ve hiç beklediğim o kişiyi gördüm.

05**: İnsan en çok neyin olmasını ister ya da benimser? 05**: Doğru yolu bulmak için kaybetmek mi gerekir mesela? 05**: Ama ben kaybedenlerden olmak istemiyorum biliyor musun badem gözlüm:`) 05**: Pardon, nasıl bileceksin ki beni tanımıyorsun bile. 05**: Keşke karşına çıksaydım böyle yazmak yerine... 05**: Ama yapamam, olmaz yapamam seni çok seviyorum ama şuan karşına çıkamam. 05**: Ama bir gün çıkacak kadar cesaretim olursa emin ol işte o zaman çıkacağım karşına. 05**: Ve ben o günü sabırsızlıkla bekliyor olacağım emin ol:`) 05**: İyi geceler badem gözlüm:) Çevrimiçi. (Görüldü 00.00) Badem gözlüm: Kimsiniz Hanımefendi?! Liseden beri sevdiği çocuğa ansızın yazan Azra, bakalım ne gibi zorluklarla karşılaşacak? İnsta: heyyumaviriss Wattpad: yazarhanimmiss Vaveyla: kitapyazanbirhanim 1000kitap: kitaplarla_yaşayanbiri Romanika: _narcicegieyl_ Pinterest: _beautufulgirl_ Twitter(X): kelebektennota Bütün mecralar da aktifim ballar, çekinmeden her şeyi sorabilirsiniz ve yazabilirsiniz💝

Her insanın kendine göre bir sırrı vardır. Ancak bazı sırlar seni akıl hastanesine kapatacak kadar ağır olabilir. Bir deli her zaman bir delidir; aydınlıkta veya karanlıkta. Karanlık bir geçmişi, aydınlık bir geleceğe dönüştürmeye çalışırlarken kendi benliklerinin ne olacağını bile umursamadılar. Yıllarca psikolojik tedavi gördüğü için sonunda ait yerde olduğunu düşünüyordu. Ancak ait olduğu yerde bile onu barındırmak istemeyenlerle doluydu etraf. Geçmişi mahfolan bir genç kızın hayat hikayesiydi bu. Fakat geleceğinin nereye varacağını kestiremiyordu. Travmalarından kurtulup özgürlüğe kavuşmasını, kimseye itiraf etmese bile en çok istediği şeydi. Bu dileği istediği gibi olduğu sürece tek özgür olacak kişi yalnzca o değildi, hep beraber özgür olacaktınız. Çünkü o artık senin en yakın arkadaşın.

Kelimeler arasında saklı kalan sessizliklerin hikayesi, bir zamanlar sözcüklerin yetmediği yerde başlar. her şeyin farkında olmak iyi midir? Peki ya susmak? Gerçek Ailem kurgusudur.

Hiçbir zaman sessiz bir hayatı olmadı. Gittiği her yerde gölgeler peşinden geldi, fısıltılar ardında sürüklendi. İnsanlar ona hep aynı bakışla baktı: kısık gözlerle, ölçüp biçen, üzerindeki uğursuzluğu hisseden bakışlarla. Ama o, kendi dünyasında bunları normal kabul ediyordu. Ta ki bir gün, kütüphanede masasına bırakılmış beyaz bir gül bulana kadar… Karşısında oturan genç adam, aynı anda sayfaları çeviriyor, aynı anda nefes alıyordu. Gözlerinde tanıdık bir ışık vardı. Ama ne garipti ki, o adamı daha önce hiç görmemişti. Gerçek mi, yoksa zihninin bir oyunu mu? Kağıttan Beyaz Gül, okuyucuyu şizofreni ile gerçeklik arasındaki ince çizgide sürükleyen bir psikolojik gerilim. Her sayfa, bilinmeyenle yüzleşmeye cesaret eden bir kadının zihninin labirentlerine açılan kapıdır. Ve tek bir soru her yerde yankılanır: Bu dünya gerçekten var mı… yoksa sadece ben mi varım?

"Bembeyaz hayallerinin üzerine Kara Kar yağmış bir kadının hikâyesi...." 🤍❄️🤍

Çocukluk arkadaşı olup yıllar sonra karşılaşmaları

Bazen gitmek, kalmaktan daha cesurdur. Ecmel, hayatın getirdiği ağır yüklerin altında ezilirken, kendi kaderiyle yüzleşmeye karar verir. Kaybettiği aşkın acısı, ailesinin gölgesindeki yalnızlığı ve geleceğe dair umutları arasında sıkışan bir kadın... Ünlerin gölgesinden sıyrılıp kendi ışığını ararken Van`ın serin sokaklarında, askeriyede başlayacak yeni görevinin ortasında başlayan bu yolculuk, aslında onun kendini yeniden bulma ve yeniden güçlenme hikayesidir. Geçmişin sırları önüne dökülürken attığı adımların öyküsüdür. Başkasına derman olmak için adım attığı bu yolda kendi yaralarının da başkası tarafından sarılacağından habersizdir. Ve her yeni tanışma, kırık kalbin yeni umutlarla tanışmasıdır. Ecmel`in hikayesi, acının içinden doğan cesaretin ve hayatı yeniden kucaklamanın öyküsüdür. Gerilim, gizem ve duygusal derinliklerle örülmüş bu hikâye, ihanetin, kaybın ve gizemli bir geçmişin gölgesinde, kendini bulma yolculuğunu anlatıyor. "Hiçbir silah, gözlerin kadar derinden vuramaz beni, Acem kızı." •Psikolog&Asker•

Her aşk açılan yaraları iyileştirebilir mi "Asla" dedi kapanmayacak yaraları kimse iyileştiremez.

"Gerçek bazen kanla yazılır..." Selis Kandemir, annesinin gözleri önünde katledilmesiyle başlayan karanlık bir geçmişin kurbanı değil, intikamını alacak bir savaşçıdır. Yıllarca süren sessizlikten sonra, eline geçen bir kolye ve isimsiz bir mektup, onu kendisi gibi geçmişi kanla yazılmış yedi kişiyle bir araya getirir. Her biri farklı acılarla yoğrulmuş, her biri gerçeğin peşinde... Ancak bu yol arkadaşlığı, sırlarla örülü. Güvenin sınandığı, dostlukla düşmanlığın iç içe geçtiği bu yolda, gerçeklik algısı paramparça olacak. Kimin geçmişi sahte, kiminki kan kadar gerçek? Ve en önemlisi: Selis, annesinin katillerini bulduğunda hâlâ aynı kişi kalabilecek mi?

Daha 10 yaşında bile güzelliği ile dikkat çekmeyi başaran Lavin daha fazla dikkat çekmesin diye neredeyse hiç dışarı çıkmamıştı.Mardin halkı Lavin`in 10 yaşındaki güzelleğini bildiği için ona "Saklanan güzel" dediler ama nerden bilebilirlerdiki bu güzel kızın berdele kurban olucağını.......

Çınar, kendi hâlinde yaşayan genç bir delikanlıdır. Çevresi tarafından oldukça sevilen karakterimizin sakin, güzel bir hayatı vardır. İyi arkadaşları, güzel bir ailesi, başarılı bir okul hayatı... Her şey bu kadar mı? Derler ya, "Kalbini açıp baktın mı?" Aslında herkesin gizli bir tarafı vardır, gözlerden uzak. Bazen karanlık, bazen aydınlık bir taraf. Bazen de bir sevda gizlenir kalpte. Karakterimizin de içinde sessizce büyüyen gizli bir sevda vardır. Bu sevda ruhunun kayıp tarafıdır. Not: Kitap, serinin 3. kitabıdır. İlk kitaba dair küçük bir spoiler içerse de, oradaki bir yan karakterin hayatını ele alır ve tamamen farklıdır.