Prestijli bir kolejde yolları kesişen Sâre ve Yaman… Farklı dünyaların insanları, zıt karakterler ve değerler… İnançla güç, masumiyetle karanlık arasında başlayan bu hikaye; çatışmalar, sırlar ve beklenmedik duygularla dolu. Kolejde başlayan zıtlıklar, hayatlarının tüm sınırlarını zorlayacak ve onları bambaşka bir yola sürükleyecek.

Hayatındaki baskılarla mücadele eden bir kadını anlatıyor.. MİHRA acılara göğüs geren, ne olursa olsun güçlü duran ve Allah inancını kaybetmeyen, ondan hayatı ve özgürlüğü alınsa bile umudunu kaybetmeyen tüm kadınları anlatıyor.. Sizlerde şahit olmak isterseniz buyurun gelin🤲🏻🌿

Yolun sonunda mutlaka bir umut vardır. Yeterki pes etme umut et..

Kız ve erkeğin haramlara bakmamaya çalışıp karşılaştıkları ve helal yoldan birbirlerini sevmeye başladıklarının hikayesi bi erkeğin kırıcı konuşmadığı hikayemi okumaya hazır mısınız?

Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Ecmel, İstanbul`daki zorlu hayatını geride bırakıp Hakkâri`deki bir askeri hastaneye tayin edilir. Geçmişinden kaçarken hiç beklemediği birine takılır gözü. Ancak ona yaklaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Arkadaşı Gül`ün aklına sokmasıyla Ecmel, eski ve kullanılmayan bir hattı eline alır ve Yüzbaşı`ya mesaj atmaya başlar. Yüzbaşı,bu gizemli mesajların arkasındaki kişiyi bulmak için her yolu denerken, Ecmel için de işler kontrolden çıkmaya başlar. Oyun sınırlarını aşarken, sırlar açığa çıkacak, dengeler değişecek ve belki de en tehlikelisi, kalpler hiç hesapta olmayan duygularla yüzleşecektir. Bir mesajla başlayan gizemli bir hikâye… { Kapak tasarımı: @inciliinur0 }

Kaderden kaçamazsın, istemediğin kadar ister, nefret ettiğin kadar seversin. Farklılıklar çıkmaz sokak olur, sonuna bakmadan koşarsın. Dengesiz, ukala tavırları ruhunda yer bulmuş bir adamla, huysuz ve asi bir kızın evlenmesi ne kadar doğruydu? Karakterleri zıtlaşmışken, yaşamsal farklılıkları bunlara harmanlanmıştı. Bahsettiğim şey, birinin doğrusu, onun yanlışıyken; onun doğrusu, birinin yanlışıydı. Hazırsanız, başlıyorum.

"Bir Demet Papatya" Hayat, bazen en sert sınavlarını en beklemediğimiz anda sunar. Mihri’nin yolu, hayalleri ve kalbinin en derin köşesinde sakladığı umutlarla doludur. Ancak genç bir hafızın sessiz dünyası, istemediği bir nişan ve aldatıcı bir insan olan Cengiz’in karanlık gölgesiyle sarsılır. Mihri, kendi ailesinin bile ona sırtını döndüğü bir anda, hayatının en zor kararını vererek kendini yeniden bulmak için uzaklara gider.. Ama papatyalar yalnızca bir kaçış değil, aynı zamanda kaderin bir davetidir. Mihri, Tarık’la – Geçmişinden ve inançsızlığından kaçan bir yabancıyla – burada tanışır. Ancak bu masalsı karşılaşma, beklenmedik engellerle sınanır. Aşk, inanç ve sabrın sınandığı bir hikaye. Mihri ve Tarık’ın yıldızlarla yazılmış kaderlerini okumaya hazır mısınız? "Bir Demet Papatya", bir papatyanın narin yapraklarında filizlenen büyük bir aşk hikayesini anlatıyor. Ay ve güneşin eşit olduğu gün, kalpler de eşitlenebilir mi?

Gerçekler ve Hayaller arasındaki esaret...

Kaya kardeşler her kitapta aşk, aile, inanç ve kendi kalpleriyle sınanacaklar.

Yalnızlık, özlem ve çocukluk anıları arasında yolları ayrılan kardeşlerin, yıllar sonra yeniden bir araya gelmeleri ve gelişen olayları anlatan Çıkmaz Sokak, kaybolanların içli bir hatırası.

Hikayemiz Aynı üniversitede Birbirinden oldukça farklı beş kişinin onlarla aynı görüşte olmayan Esra`yı okuldan göndermek için kurdukları tuzakla başlar. Bu tuzaklar en çok kendilerini etkileyecek ve zamanla içlerinde ki gerçek kimlikleri ortaya çıkaracaktır. Oyunlarla gerçeklerin iç içe olduğu... Kendileriyle ve birbirleriyle hesaplaşmaların yaşandığı... Duyguların Bazen siyah bazen beyaz bazense gri olduğu bir hikaye. Onların dünyasına hoşgeldin :) KAPAK TASARIM : madamnisa🥰🌸

Beyza, bir gün bilinmeyen bir numaradan gelen mesajla yine birileri tarafından kandırıldığını düşünüp yazan kişiyi ciddiye almaz. Bilinmeyen, ısrarla yazmaya devam edince yazdıklarından dolayı onun düşündüğü gibi biri olmadığını anlar. Beyza`nın mavilerine görür görmez vurulan Melih`se, en başından beri yazdıklarında ciddidir. Tek istediği Beyza`nın sandığı gibi biri olmadığına inanıp kendisine "Küçük Bir Şans" vermesidir. İnancından dolayı kalbi ve aklı arasında kalan genç bir kız. Aynı inanca sahip olan ama bu konuda sevdiği kadar güçlü olamayan genç bir erkek. Kader, farkında olmadan ikisini aynı gökyüzünün altında birleştirmiş, aşklarını bir çift mavi ve kahve hareye yazmıştı. MELİH: Kaldır başını ay yüzlü güzel. MELİH: İzin ver bakayım o gözlere. Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyorlar. MELİH: Senin gözlerinde bir şey var. Baktıkça çoğalası geliyor insanın. Binlerce olası ve tekrar tekrar bakası... ... Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kitappad`deki "Küçük Bir Şans" isimli ilk kitaptır :) Kitap kapağı: Gizemliyazardemir0 (Aldığım en tatlı hediyelerden biri oldu, teşekkür ederim 🤍) ... Bu kitap, hayatın zorluklarından bir an olsun uzaklaşmak ve bunun için de kitaplara sığınan güzel okurlarının yüzünde, küçük de olsa bir tebessüm oluşturmak amacıyla tamamen "EĞLENCESİNE" yazılmıştır. Yorum yaparken ona göre yapmanız önemle rica olunur. ... Başlangıç: 14.02.2025

Özgür dirseklerin mutfak masasına yaslayıp öne doğru eğildi. "Seninle koşup oynamayı özledim." dedi Özgür. Burnunun ucuna doğru düşmüş olan gözlüğünü işaret parmağıyla eski yerine iterken. "Bende özledim" dedi Mutfak tezgahında uğraşırken. Başını yana çevirip kendisini izleyen Özgür`e bakarak. Özgür hafifçe tebessüm edip önünde ki bisküvili pastadan bir çatal aldı. Her zaman ki gibi bu tatlı da genç kızın yanındayken lezzetliydi. Yoksa, genç kız yanında yoksa bal, baklava olsa dahi tadını alamıyordu. "Şimdi de oyun oynayabiliriz" dedi Özgür hafif muzip sesiyle. Her zaman ki gibi, bir kaşını kaldırmış yüzünde hafif tebessümü vardı. "Ne?" Nükte`nin yüzünden şaşkınlık ve bir o kadar da anlayamamazlık okunuyordu. "Diyorum ki, eskisi gibi oyun oynaya biliriz. " "Ne oynayacakmışız? Nasıl olacak o?" Nükte`nin sesi alay doluydu. "Evcilik oynayabilriz. Sen anne olursun, ben baba." [Nükte: dikkat edince anlaşılabilen ince mâna. ] [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ]

Bazen belki dediklerimiz sonumuz bazen de mutluluğumuz olur, ancak bunu belirleyen belki biz belki de kader belki de karşımızda ki kişidir... "Sonuna kadar yürüdüğün bu yoldan sen mesulsün dediler bana, ancak bu yolu tercih eden ben değildim. Başkalarının tercihiyle yürümek zorunda bırakıldığım hayatı başkalarının yaptıklarıyla mahvedenler suçlu sendin dedikleri için ben artık bu yolda bu hayatta yokum"

Tanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...

"Biz savaşın ortasında ölmek için doğan çocuklardık... Yaralarımızı sarmaya vaktimiz olmadı.."

Yine panik atak geçiriyordu... Her zaman cesur ve kibirle bakan gözleri bu sefer yardım ister gibi bakıyordu... O gün sanki demir ağlarla ördüğü odasına adım atıyordum... Ayaklarım beni tam yanına götürüyordu. Bense ne yaptığımı bile bilmiyordum. Ben yıkılmam yıkarım demişti aşağıdayken. Bu sözünün üstünden beş dakika bile geçmeden yıkılmıştı işte. Hemen kollarımı sırtına doladım. Dilim bana ihanet edercesine konuştu. "Yaman... Derin nefes al hadi beraber yapalım" Aynı anda nefes alıp verdik. Her nefes alışında daha çok sardım bedenine kollarımı. Böyle kaç dakika kalmıştık bilmiyorum ama bildiğim tek şey yine içmişti ve yine yıkılmıştım. Şişenin dibinde huzur aramış ama bulamamıştı. Çünkü huzuru yanlış yerlerde arıyordu... Alkol, onun zırhı gibiydi. Sertti, keskin ve yakıcı... Ama ne yaparsa yapsın, içindeki fırtınayı susturamamıştı. Panik atak sadece nefes darlığı değildi onun için. Bir geçmişin çığlığıydı, kimsenin görmediği yaraların yankısıydı. Nefesi düzene girdiğinde "Sen yıkılmazdın hani?" dedim ortamı yumuşatmak için. Dudakları hafifçe kıvrıldı, ve sessiz bir tını ile güldü "Herkes yıkılır bir gün… Ama insanın hayatında, kırık parçalarını toplayıp kalbine yeniden umut serpen bir siyah inci olmalı." Bakışlarımı kaçırdım, yere bakarken parmaklarımla oynadım. Yanaklarımın sıcaklığından söz etmiyorum bile... Yandığım için hızlıca kalkıp çıkacağım sırada sessizce fısıldadı. "Gitme… Sen gittiğinde sanki bütün sığınaklarım yıkılıyor, içimde nefes alacak bir yer kalmıyor; dünya boğazıma düğümleniyor." Bunları dinlerken gözlerimden bir yaş daha firar etti. Eğer bu sözleri aklı başındayken söyleseydi sevinçten uçabilirdim... ________ بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ Öncelikle selamün aleyküm bu benim ilk kitabım ve kusurlarım olabilir inşaAllah mazur görürsünüz. Biraz kitabımdan bahsedeyim. Kitabımda dinine düşkün sonradan İslam ile müşerreflenmiş bir kadın karakteri ve imanı olan fakat dininden pekte haberdar olmayan bir adamın hayatlarını birleştirmesini okuyacaksınız kimi zaman güleceğiz kimi zaman ağlayacağız ama her imtihanın bir mükâfatı olduğunu da unutmayacağız... Bence bir şansı hak ediyor. Sen de böyle düşünüyorsan. Hoşgeldin 🫧

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Törenin altında ezilen bir aşk hikayesi... "Her kadın için bir yemin ettim; onların sustuğu yerde ben konuşacak, onların düşürüldüğü yerde ben ayağa kalkacağım."

ey gönül, hakka aşık olmayanın aşka hakkı olur mu? birbirlerine düşman iki kişi, kaderlerinin bir yazıldığını fark ettiğinde, her şey değişir miydi?

Zeyd, Bulgar İmparatorluğu`nda yaşayan Müslüman bir gençtir. Gizliden Müslüman olan iki arkadaşıyla ibadetlerini yapmak üzere bir gece köyünden ayrılmış, geri döndüğünde ise köyü ateşler içinde bulmuştur. Çok sevdiği annesini kurtarmak adına köyü basan haydutların peşine takılmayı aklına koyan Zeyd, kendini hiç beklemediği olayların içinde bulacak; kaleler, gizemli tüneller, kılıçlar ve alevli oklar hayatının bir parçası olacaktır. 932 yılında geçen bu hikaye okuyucunun hiç ummadığı yerlere yolculuk edecek, bu sırada Zeyd daima İslam`ın yolundan ilerlemeye çalışacak...

"Ben sözümde durdum, " dedi mezar taşına bakarak "Sen nerdesin? "

Buğra… Zenginliğin gölgesinde büyümüş, gösterişli ama sevgisiz bir hayatın içinde kaybolmuş genç bir adam. Konservatuar sıralarında notalarla avunurken, ailesinin ilgisizliği ve gösterişli yaşam tarzı onun ruhunda derin boşluklar bırakmıştır. Hüveyda… Hayatın yükünü küçücük yaşında sırtlamış, acı kayıplarla büyümüş genç bir kadın. Annesini doğumda, babasını ve kardeşini ise ani bir trafik kazasında kaybetmiştir. Geceleri kâbuslarla uyanan, gündüzleri ise sabrın ve inancın peşinden giden kırık bir yürek... Ve bir gece… Mezarlıkta kesişen iki yaralı kalp... Bir yanda dünyadan kaçmaya çalışan genç bir kadın, diğer yanda dünyaya karşı yabancılaşmış genç bir adam... Belki de hayatlarının dönüm noktası. "Yüreğin Alacakaranlığı" inanç, sevgi, kayıp ve arayış üzerine kurulu sarsıcı bir yolculuk. "Esir düştüm karanlıklara, firar edesim var uçsuz bucaksız aydınlıklara..." Efenim, gelin Buğra ve Hüveyda`nın yolculuğuna eşlik edelim.🌅

Toprağın haykırışları oldu pusulam. Benliğimi bıraktığım kanatlarım ölümün habercisiyle buluştu. Sarmaşıklarına sarılı bedenler onun varlığında vücut bulurken, hayat verdiği topaktan can alacaktım. O kefene sarılmamış ruhları benim için süslerken, kasvetli havasını mavi kanatlarımla dağıtacaktım. Ruhu arşa çıkmış bu insanların, cellatlarının son tanıklarıydık biz. Varlığım yok oluşun miladı. Yaşamı var oluşun yok oluşu.