"Tamam ,pes ettim .yemin ederim . Arkanda namaz kıldırtmayacak kadar çok kırdığımı bilmiyordum . Hoparlörden `kalp kıranlara imam olmam ben ` ne demek ya .hadi onu geçtim sonunda neden ` siz çıkmıyorsanız biz dışarıda kılalım ` niye diyorsun? " "Yalnız senli benli konuşmazsak, sizi tanımıyorum da ."

“Efnan, gözlerini Alp’e dikti. ‘Peki… burası yolun sonu mu?’ Alp başını iki yana salladı, yavaşça elini tuttu. ‘Hayır. Bu… ilk kez gerçekten başladığımız yer.’ Yaralar iyileşebilir. Ama bazı kalpler, ancak birbirine dokunduğunda yeniden atar. Bir kazayla başlayan; geçmiş, aile, hastalık ve aşkla yoğrulan bir iyileşme hikâyesi. Bir kadının kendi benliğine, bir adamın ise kalbine yaptığı derin bir yolculuk... Doktor ile hastası arasında silikleşen sınırlar, güvenin ve duyguların iyileştirici gücüne dönüşüyor. Bu hikâye, sadece fiziksel bir uyanış değil; ruhun, kalbin ve aşkın yeniden dirilişi.

Bazen susmak bir tercihten çok, bir hayatta kalma biçimidir. Ben bu mahallenin içinden susarak geçtim. Başımı hep eğdim, gözüm hiç kimseye değmesin diye. Ama ne kadar kaçarsan kaç, karanlık bir adım ötende yürür. Ve bazen tam dönüp gidecekken, seni kendi sessizliğinle yakalar. Benim adım Meryem. Yirmi iki yaşındayım. Tesettürüm, kalbimin üzerine giydiğim bir dua gibi. Hayatım; namaz vakitlerine bölünmüş, Kur’an sesiyle şekillenmiş bir sessizlik. Ama içimdeki huzurun üstüne siyah bir gölge düşmeye başladığında bunun adını koymak istemedim. Çünkü o gölgenin adı Harun’du. Onu herkes tanır. Tanımayanın duyduğu bir hikâyesi, çekindiği bir suskunluğu vardır. Mahallede bir çocuk ağladığında, anneler "Harun gelir" diye susturur. Bir kadın gece tek başına yürürken, adımlarını Harun’un evine yaklaşmadan hızlandırır. O, sokak lambalarının sönük kaldığı adamlardandı. Ve ben… onu hiç tanımak istememiştim. Ama tanıyordum. Çocukluğumdan beri.

Tanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün , Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

"Mescidi Aksa`nın kadim taşları arasında yankılanan bir mücadele... Victoria, sıradan bir Hristiyan olarak başladığı hayat yolculuğunda, adım adım hakikatin peşine düşer. İşgal altındaki Filistin topraklarında direnişin en saf haliyle tanışırken, hem özgürlüğün hem de aşkın gerçek anlamını keşfeder. İnanç, cesaret ve adalet uğruna verilen savaşta, Victoria`nın hikayesi yalnızca kendisini değil, tüm insanlığı derinden değiştirecek bir uyanışa dönüşür. `Filistin için kaleme alınan bu hikaye, umudun asla teslim olmayacağını fısıldıyor. Cesarete, sevgiye ve hakikate doğru unutulmaz bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız...?"

"Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey!" Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. "Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. "Dok-tor- aba doktor..." "Ne olmuş doktora?" "Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." "Ne diyorsun sen Kamil?" "He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş... köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - - - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi.

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

"Belis... Sen bizim aşkımızın ilk meyvesi değildin elbette. Ama sen bizim iki cihanimizda da saadetimizin vesilesiydin ve hala da öylesin, elhamdülillah. Baban ve benim birbirimize olan aşkımız" döndü ve kocasına gözleri dolu dolu bir şekilde baktı,ardından devam etti. "Rasulallah`a olan aşka vesile oldu. Rabbim bize birbirimizi buldurdu. Birbirimizde de Kendini buldurdu. Bu yüzden biz evlatlarımızın kıymetini ve değerini bilerek onlara baktık, büyüttük, her anlarında yanlarında olmaya, onları eksik hissettirmemeye çalıştık. Ama seni eksik bıraktık Belis." Gözlerindeki yaşlar çoğaldı. Ama taşmadı. Çocuklarının yanında ağlamak istemiyordu galiba. Ya da benim? Olabilir miydi? Hayır. Hepsi birer vesvese... Ona inanmak istiyordum. Onlara inanmak istiyordum. Ama çaba sarfetmem gerekiyordu. Ve ben çabuk yorulan bir insandım.

"Şakayık senin gibi karmaşık ama bir o kadar güzel."

İslam dinimiz hakkında bir tarihi yolculuk

Yaşamayı uyananların gözünden anlattığım ve deneyimlerimi dile getirdiğim denemelerle aktaracağım. Benim hikayem başlayalı çok olmuyor. Kendimi bu sistemde kodları düzenleyerek yetiştiriyorum. Yazar: Burcu Saçan

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

Hem nefret edip hem de bir beklentide bulunmak, ne kadar da zor değil mi? Ondan nefret ediyorsun ama bir yandan da senin için bir şeyler yapmasını bekliyorsun... ne acı. Batur ve Aliena`da tam da bunu yaşıyorlardı. Birbirlerinden nefret ediyorlardı ama birbirlerine karşı bir beklentileri vardı, bunu boş bir beklenti olarak adlandırıyorlardı. Hiç bir zaman boş bir beklenti olmamıştı ve olmayacaktı da.

Kendini ararken Rabbini, Rabbini bulurken gerçek ailesini bulan bir kızın hikayesi. İman kanında, ailesi duasındaydı.

Kendi halinde kurgular yazan manyak yazarımız okunmayan kitaplarına dellenip bir kullanıcıya kitapları okuması için mesaj atar. Ancak işler ondan sonra biraz ilginçleşir. (Kitabı ciddiye almadan okuyun. Eğlence için yazıyorum sadece)

Göklerde onurlandırılan Lucen, Tanrı`nın emrini sorguladı. Ve bir melek, ilk kez itaat etmeyi reddetti. Gerçek isyanın ve aydınlanmanın hikayesi şimdi başlıyor...

Geçmişindeki hataların ağırlığı altında ezilen bir asker... Ona merhem olacak bir adam... Ve onun canını okuyacak bir kadın... Hazır mısınız :D

Onlar Vatan İçin Hayatlarını, Ailelerini Ve Tüm Varlıklarını Feda Ettiler. Bu Topraklar Selamete Erişsin Diye Yemediler, İçmediler Ve Uyumadılar. Onlar Barış İçin Savaştılar, Onlar Vatan İçin Mücadele Ettiler.

İKİ FARKLI İNSAN AYNI HAYATI PAYLAŞIRMI... heryeri örtünmüştü öylece bakıyordu sadece gözleri gözüküyordu çok hoşuma gitti bilmiyorum neden "onu bana bulun hemen" Sürme gözlüm....

Aşk, "eğer" halindeyken yarım kalır.. Birgün senin istediğin gibi davranamazsam "eğer" bırakıp gidebilirsin beni.. "Aşkın, en tehlikeli halidir "Çünkü" "Çünkü" Artık senin istediğin kadar güzel ya da sağlıklı olamağımda da çekip gidebilirsin, ardına bile bakmadan.. Aşk herşeye "rağmen" O olduğu için sevebilmektir sevgiliyi.. Ben aşkın bendeki " Sen halini sevdim Kara Yağız`ım" Seni sen olduğun için sevdim.. Sende yormadan, kırmadan, incitmeden, beni ben olduğum için sevebilir misin?

Kızı kurtarmışlardı, artık özgürdü! Düşüncesi bile kızı mutlu ediyordu. Ama kaçmak hala kıza kötü hissettiriyordu çünkü heran bulunabilirdi ve hiç istenmeyen olaylarin yaşanması an meselesiydi. Eğer kaçmasa olacaklar pekte iç açıcı şeyler değildi. Kız hala çok korkuyordu belkide adama hiç yaklaşamiyacak adamın ona yaklaşmasına hiç izin vermeyecekti kızın kalbine o korku bir kere düşmüştü onun hayatını kurtarsa bile artık çok geçti... Kızın hayatı mahvolmuştu bir daha nasıl normal hayatına dönecekti? Bu soruyu siz cevaplayın. Merhaba bu kitabı yazmak benim için çok güzel bir o kadar da üzüldüğüm bir kitap umarım okuyup beğenirsinizz✨ Ayrıca bu kitap ve konu şahsıma aittir çalınma veya kopyalanma durumunda gerekli işlemler yapılacaktır.

Yeryüzünde inkâr, yeryüzünde ihanet altın devrini yaşıyor. Diller, sayfalar, satırlar,Ebu Leheb öldü diyorlar Ebu Leheb ölmedi ya Resulullah,Ebu Cehil kıtalar dolaşıyor. Kitabı okudu

O an bilmiyordum... Bir bakışın bir ömre bedel olduğunu, ve o ömrün sonunda ölümün beklediğini.

Öncelikle kendimi tanıtayım ben öğretmen bir anne babanın en küçük kızıyım ben büyük bir abim bir de ablam var hayatımı merak ediyorsanız ev okul ve stajer olarak gittiğim büyük bir inşaat şirketi arasında geçiyor. Aa bu arada adımı söylemeyi unuttum ben Bilge bu hikaye benim.Benimle beraber mutluluğumu paylaşmak ister misiniz nasıl sevdiğimi nasıl sevildiğimi. Bu kitapta gözyaşı sadece sevinçten akacak zaten ağlatan hayata inat bir nebze güldürebilirsem ne mutlu bana belki herkese saçma gelebilir olaylar ama bu hikaye gerçek olayların komik hali var bu sadece Bilge nin değil Barış`ın da hikayesi 💚💙