İnsan doğduğunda ya sahipsizdir, kimsesiz ya da güzel bir aileye sahiptir. Yasemin doğduğunda annesi tarafından ruhen terk edilmiş bir kız çocuguydu... Annesi varken annesizdi yasemin. İnanıyordu yasemin inançlı bir kızdı, şükür ediyor, mutlu olamaya çalışıyordu... . . Poyraz çocukluğunu yaşamamış, oyun oynayamadan, eğlenemeden büyümüş; delikanlı olmuş. Baba olmuş, ana olmuş poyraz ama çocuk olamamış, 10 yaşında babası şehit düşmüş, babasından emanet olan kardeşi için mücadele etmiş. Para kazanmak için sokaklarda geçirmiş yıllarını, erken büyümüş poyraz...

Tanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...

"Bir şey söyle Gülşehide!" Uzun zaman sonra sevdiği adam tarafından ismi telaffuz edilince içinden bir şeyler kopup gitmişti sanki. Duyduğu çatırtı, yüreğinden ayrılan buz parçasına ait olmalıydı. Bakışlarını genç adamın yüzüne tırmandırdı. Hiçbir zaman uzun uzun bakamadığı yüzün her santiminde öfke belirtisi vardı, gözleri ise ayrı bir hikayeydi. Son cümlesindeki ses tonundan da anlayabildiği üzere kırgın ve bitkin bir adamın gözleriydi bunlar. Genç adamın bakışlarını çekmemesinden cesaret alarak iki alev çukurundan çekemedi gözlerini. Şimdiye kadar bunu yapmaktan hep haya etmişti. Ama yiğitliği kadar iffetine ve ahlakına da şahit olduğu adam bakışlarını çekmeyerek ona bir şeyler anlatmak ister gibiyken nasıl çekebilirdi bakışlarını? Harelerinin güzelliği yutkunmasına sebep oldu, bir an tüm yaşananları unutarak baktı genç adama. Sevdiğine kavuşmuş bir kadın gibi, birazdan gülümseyecekler ve birbirlerine sımsıkı sarılacaklarmış gibi baktı. Aklından geçenler onu şaşırtırken adamın bakışlarının da bir anlığına yumuşadığını fark etmişti. Evet, o da onun gibi hissetmiş olmalıydı. Hayır, bu kendini kandırmaktan başka bir şey değildi. Cihangir ona karşı filizlenen hislerini koparıp atalı çok olmuş olmalıydı. Kim kendisini bırakıp giden bir kadını hayırla yâd ederdi ki? İstiğfar çekerek bakışlarını önüne indirdi ve bu efsunlu ana son verdi. Cihangir odadan çıkmak üzere hareketlendi. Onunla konuşmak isterken, olanları anlatıp bir mazeret sunsun ve yüreğindeki yerine geri konsun isterken Gülşehide`nin aralarına ördüğü duvar buna mani oluyordu. Ne ileri gidebiliyordu ne geri. Konuşmadığı yetmiyormuş gibi bir de sevdasını hararetlendiren bakışlar atıyordu ona. Derdi neydi bu kadının? Tekrar sinirlendiğini hissediyordu ancak bu sefer siniri kendisineydi. Kadının onun yüreğindeki yeri değişmemişti ki. Kadının yapacağı açıklama ancak zihnindeki dengeleri düzeltebilirdi. Boğazını temizledi. "Şimdi gidiyorum, tekrar geleceğim." dedi. "Yalnız kalacağın bu süre zarfında sorularıma vereceğin cevapları düşünmek için yeterince fırsatın olacak." Kapıdan çıkmadan önce son bir şey söylemek için masanın üstünde elleri ile oynayan kadına döndü. Gülşehide baksaydı, adamın boynundaki hareketlenmeye şahit olacaktı. "Bir dahakine bu kadar tahammülkâr olmayacağım, Gülşehide."

Beş yılda bir, tanrıya adak sunma günü geldiğinde herkes kaderini bilirdi. Ama Seleria, beklenmedik bir cesaretle, kendi kaderini çiğnemeye karar verdi. O gün, sıradan bir kurban olmayı reddedip, Lilith’ten güç isteyen genç kadın, hayatını ve dünyanın dengesini sonsuza dek değiştirecek bir yola adım attı. Artık ne tanrı ne de insanlar onun yolunu belirleyebilecek…

30.03.2025 Hemşire Nazlı Aydoğan ve polis memuru Ali Efe Gündüz`ün birbirlerinden habersiz olan sevdalarını konu alıcaz... Aşk tesadüfleri sever;) saçları hafif ıslaktı ve anlına düşmüştü giydiği kıyafetten dolayı vücudu çok belli oluyordu dikkatli bakınca çok yakışıklıymış taş gibi mübarek `Hem sesi hem kendisi karizma çocuğun` İlk defa katılıyorum sana iç ses -"Beni süzmen bittiyse burda ne işin olduğunu açıkla" dedi sırıtarak -"Seni ne süzcem be nereni süziyim ben senin" diye çıkıştım utanmıştım ama bunu fark edemezdi çünkü ben utanınca yanakları kızaran kızlardan değildim :)) -"Tabii kesin o yüzden öyle dikkatli dikkatli bakıyordun" dedi anında hah sen kimsin ki haspam göz devirdim o da ikinci sorusunu yineledi -"Ne işin var burda" -"Az önce melek teyze gün var dedi ama ben mi yanlış duydum" -"Burda oturuyorsun yani bizim mahallede" -"Mahallede oturmakla kalmayıp tam tamına karşı dairenizde yaşıyorum" dedim anında, bir anda kafasını bana doğru çevirdi şaşırmış olmalıydı çünkü bende şaşırmıştım sabah gördüm bitti gitti diye düşünmüştüm ama işte tevafuk -"Karşı dairede mi yaşıyorsun tevafuğa bak sen" dedi -"Neyse benim burda daha fazla durmam uygun değil" deyip arkama bakmadan içeriye geçtim Kısa bir kesit koyayım dedim nasıl sizce Kitap tamamen şahsıma aittir lütfen (ç)almayınız İlk kitabımdır mantık hataları olabilir!

Talha , atandığı yerde solmaya yüz tutmuş insanları yeşertmeye ,onlara örnek olup İslamın baskıcı bir din olmadığını göstermeye çalışan ,deli dolu ,esprili ve yanındakilere de neşe ile gülüş olan Bir imam Namıdiğer İmam Talha Her imam gibi değil ,o biraz farklı Cuma namazı sonrasında kaybolan ayakkabıları için hoparlörle duyuru yapan , Sabah namazlarına uyanamadığı için arkadaşını Ezan okumaya yollayan, dedikodu kazanı derneğinin başkanı Emine ablaya kurduğu kumpaslarla kendine düşman edinen , namaz sonraları vaaz vereyim derken istemeden Cami cemaatine dert yanan , arkadaşları vukuatsız bir günü geçmediği için annesi tarafından kurşun döktürülen, camiye gelen her Allahın kuluna kırk yıllık dost gibi davranan , yaz kuran kursuna gelmemek için ondan kaçan çocukları yakalayana kadar kovalayan , cemaati az olduğu zaman sokaktan ` imamınız olmamı ister misiniz ?` Diye insanların yolunu kesen imam Talha o . Yakın arkadaşları ve içinde kimse bilmeden yaşadığı sevdasıyla beraber kendi başına ördüğü çorapları çıkarmaya çalışarak hayatına devam ederken bir gün hiç beklemediği vesileler sonucunda sevdiği kız ile karşılaşır . Hatırı sayılır süre olan geçmişlerinde yaşadıkları şeyler bir bir zihinlerine gelirken onları bekleyen neler vardı Mizah ağırlıklı, gerçek dünyanın yükünü biraz olsun atmalık, hem hayattan hem de yazarın zihninden oluşan olaylarla "cemaat dağıldı ,kalbim dağılmasın " İmam Talha ile hayat biraz olsun eğlenceli Talha ve maceraları

Rahnümâ : Yol gösteren, kılavuz... Kendine Gel!! Adlı kitabın ikincisidir. Gerçek kurum,kuruluş ve kişilerle alakası yoktur. Tamamen kurgudur...

Ait olduğu topraklara döndüğünde onu bekleyen bir `sözün` olduğunu nereden bilebilirdi. Verilmiş sözler. Yapılan anlaşmalar. Kırılan kalpler. Yıkılan güven. Üzülme Meyra, zikret çünkü `Bilesiniz ki kalpler ancak Allah`ı anmakla huzur bulur.`

"Şakayık senin gibi karmaşık ama bir o kadar güzel."

"Mescidi Aksa`nın kadim taşları arasında yankılanan bir mücadele... Victoria, sıradan bir Hristiyan olarak başladığı hayat yolculuğunda, adım adım hakikatin peşine düşer. İşgal altındaki Filistin topraklarında direnişin en saf haliyle tanışırken, hem özgürlüğün hem de aşkın gerçek anlamını keşfeder. İnanç, cesaret ve adalet uğruna verilen savaşta, Victoria`nın hikayesi yalnızca kendisini değil, tüm insanlığı derinden değiştirecek bir uyanışa dönüşür. `Filistin için kaleme alınan bu hikaye, umudun asla teslim olmayacağını fısıldıyor. Cesarete, sevgiye ve hakikate doğru unutulmaz bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız...?"

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

Karmaşık ve anlaşılması zor sanılan Kader konusunu, herkesin kolayca anlayabileceği şekilde izah etmeye çalıştık.

“Efnan, gözlerini Alp’e dikti. ‘Peki… burası yolun sonu mu?’ Alp başını iki yana salladı, yavaşça elini tuttu. ‘Hayır. Bu… ilk kez gerçekten başladığımız yer.’ Yaralar iyileşebilir. Ama bazı kalpler, ancak birbirine dokunduğunda yeniden atar. Bir kazayla başlayan; geçmiş, aile, hastalık ve aşkla yoğrulan bir iyileşme hikâyesi. Bir kadının kendi benliğine, bir adamın ise kalbine yaptığı derin bir yolculuk... Doktor ile hastası arasında silikleşen sınırlar, güvenin ve duyguların iyileştirici gücüne dönüşüyor. Bu hikâye, sadece fiziksel bir uyanış değil; ruhun, kalbin ve aşkın yeniden dirilişi.

"Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey!" Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. "Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. "Dok-tor- aba doktor..." "Ne olmuş doktora?" "Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." "Ne diyorsun sen Kamil?" "He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş... köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - - - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi.

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

"Belis... Sen bizim aşkımızın ilk meyvesi değildin elbette. Ama sen bizim iki cihanimizda da saadetimizin vesilesiydin ve hala da öylesin, elhamdülillah. Baban ve benim birbirimize olan aşkımız" döndü ve kocasına gözleri dolu dolu bir şekilde baktı,ardından devam etti. "Rasulallah`a olan aşka vesile oldu. Rabbim bize birbirimizi buldurdu. Birbirimizde de Kendini buldurdu. Bu yüzden biz evlatlarımızın kıymetini ve değerini bilerek onlara baktık, büyüttük, her anlarında yanlarında olmaya, onları eksik hissettirmemeye çalıştık. Ama seni eksik bıraktık Belis." Gözlerindeki yaşlar çoğaldı. Ama taşmadı. Çocuklarının yanında ağlamak istemiyordu galiba. Ya da benim? Olabilir miydi? Hayır. Hepsi birer vesvese... Ona inanmak istiyordum. Onlara inanmak istiyordum. Ama çaba sarfetmem gerekiyordu. Ve ben çabuk yorulan bir insandım.

İslam dinimiz hakkında bir tarihi yolculuk

Yaşamayı uyananların gözünden anlattığım ve deneyimlerimi dile getirdiğim denemelerle aktaracağım. Benim hikayem başlayalı çok olmuyor. Kendimi bu sistemde kodları düzenleyerek yetiştiriyorum. Yazar: Burcu Saçan

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

Hem nefret edip hem de bir beklentide bulunmak, ne kadar da zor değil mi? Ondan nefret ediyorsun ama bir yandan da senin için bir şeyler yapmasını bekliyorsun... ne acı. Batur ve Aliena`da tam da bunu yaşıyorlardı. Birbirlerinden nefret ediyorlardı ama birbirlerine karşı bir beklentileri vardı, bunu boş bir beklenti olarak adlandırıyorlardı. Hiç bir zaman boş bir beklenti olmamıştı ve olmayacaktı da.

Kendini ararken Rabbini, Rabbini bulurken gerçek ailesini bulan bir kızın hikayesi. İman kanında, ailesi duasındaydı.

Göklerde onurlandırılan Lucen, Tanrı`nın emrini sorguladı. Ve bir melek, ilk kez itaat etmeyi reddetti. Gerçek isyanın ve aydınlanmanın hikayesi şimdi başlıyor...

Geçmişindeki hataların ağırlığı altında ezilen bir asker... Ona merhem olacak bir adam... Ve onun canını okuyacak bir kadın... Hazır mısınız :D

Onlar Vatan İçin Hayatlarını, Ailelerini Ve Tüm Varlıklarını Feda Ettiler. Bu Topraklar Selamete Erişsin Diye Yemediler, İçmediler Ve Uyumadılar. Onlar Barış İçin Savaştılar, Onlar Vatan İçin Mücadele Ettiler.

İKİ FARKLI İNSAN AYNI HAYATI PAYLAŞIRMI... heryeri örtünmüştü öylece bakıyordu sadece gözleri gözüküyordu çok hoşuma gitti bilmiyorum neden "onu bana bulun hemen" Sürme gözlüm....