Herkese selamünaleykümmm Bu 2. Kurgum ve konusu kapaktan anlaşıldığı üzere polisiye ve cinayet 📍kurgu tamamen şahsıma aittir.

🌊🍂 Leyla, yağmurlu bir gecede bir cinayete tanık olur ve kendini bir Karadeniz mafyasının elinde bulur. Kaçmayı başarsa da, kader onları beklenmedik bir şekilde bir araya getirir. Ailelerin anlaşmasıyla evlenmek zorunda kalan Leyla ve Poyraz, Trabzon`da yeni bir hayata başlarlar. Birlikte Poyraz`ın ölen kız kardeşinin bebeğine bakmak zorunda kalırlar. Leyla ve Poyraz`ın zorunluluktan doğan aşkı... 🤎Leyla~Poyraz🤎

Şehirde çeşit çeşit liseli öğrencilerin ölümü ile başlayan liselerde ya ölüm devam edecekti yada bir engel olacaktı.Peki ya o engel bir anda hayatının anlamı olsaydı…. Arkadaşlar ben bu kitabı uzun zaman önce yazdım ve kitaplığımda duruyordu bende bunu hayata geçirmek istedim evet biliyorum yazım ve noktalama hataları var ama okursanız çok mutlu olurum:)

Atlas Yalçın canice katledilmişti. Ve katil bulunana kadar herkes karantinaya alınmıştı. Ama ortada hiçbir şekilde kanıt bulunamadı bu kadar kısa sürede bunun yaşanması akıllarda büyük soru işaretleri bıraktı. Katil kaç kişiydi? İlerleyen günlerde ortaya çıkan notlar katiller arası bir çatışma olduğunu kanıtlıyordu. Peki ilerleyen günlerde ne olucak? Başka cinayetlerde işlenecek miydi?

Küçük bir kızın acıyla yoğrulan sessiz çığlıkları, bir kadının mesleğinde yankı buluyor. Talya’nın geçmişi, yalnızca hatıralarında değil; her dokunduğu insanda, her teşhis koyduğu hastada yeniden canlanıyor. Çocukken yaşadığı ev, bir cehennemdi. Sessiz kalmanın hayatta kalmak anlamına geldiği o yıllar, bedeninde ve ruhunda silinmeyen izler bıraktı. Ve şimdi, yetişkinliğinde bir psikolog olarak karşısına çıkan bir hasta… Hem geçmişin kanlı gölgesini, hem de bastırmaya çalıştığı korkularını gün yüzüne çıkarıyor. Kuzey… Onu en çok inciten gözlerin sahibi. Cenk… Kalbini kaptırdığı yalan. Geçmişin karanlığıyla bugünün deliliği arasında sıkışıp kalan Talya’nın hikâyesi, sadece bir psikolojik gerilim değil; aynı zamanda bir travmanın, bir kız çocuğunun suskun mücadelesinin ve yeniden doğuşunun hikayesi. “Asla karşılaşmamalıydık.” Ama bazı yaralar, kapanmak yerine yolunu bulur. Ve Talya’nın yolu, soğuk bir alevin izinde…

İki düşman grup olan lise öğrencilerinin okulda ceset bulmaları ile başlayan maceralarını anlatan bu kitap hem mizahın hem gizemin ortak noktasıdır. İYİ OKUMALAR… (Yıldıza tıklamayı unutmayalım please✨⭐️)

Avukat Elvin Atakuş`un hikayesi... 🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶 Arkamdan seslendi “Sizin her zaman haklının yanında duracağınızı biliyorum. Bu davanın detaylarını bir araştırın derim. Sonra kararınızı verirsiniz.” Arabayı çalıştırıp yanından geçerken küçük bir baş selamı verdim. 🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶

Güven çöktü, masumiyet yerini şüpheye bıraktı. Gerçek giderek daha da bulanıklaşıyor. Bu karanlık oyunda asıl soru şu: Katil gerçekten burada mı? Peki ya değilse? Beşinden biri olabilir... Ya da her şey göründüğünden çok daha karanlık. Dikkatli ol; gerçek düşündüğünden çok daha yakın ve karanlık.

Sesiz ve karanlık bir dünya... Sözlerin ve gözlerin yalan ile dolduğu bir oyun... Masum insanlara yaklaşıp onların hayatlarını darma duman eden bir cehennem ateşi... Herkesin kendisini suçladığı bir savaşı okumaya hazır mısınız?

Fantastik bir dünyadaki gizemli cinayetleri çözmek için iş birliği yapan insanların başından geçen olayların en akılda kalıcı biçimde anlatılmaya çalışılması. Can sıkıntısında iyi okunur brocum..

0541**: Öleceksin 0533**: Kimsiniz? 0541**: yakında öğrenirsin;) 0533**: Çok korktum ama lütfen bir daha olmasın. *engellendi* Telefonumu kapatıp cebime koydum. Son zamanlarda böyle eğlence isteyen kişiler artmıştı. Derslerin verdiği stresle bu tür oyunlara katlanamaz hale gelmiştim. Gittikçe ağırlaştığını hissettiğim çantamla birlikte okuldan çıktım. Okul çıkışında yaşanan kalabalıktan bir an önce kurtulmak için adımlarımı hızlandırmıştım ki gelen mesajla duraksadım. Az önceki kişiden gelmişti. İyide ben bunu engellememiş miydim? 0541**: Seni ilk gördüğüm andan beri öldürmek istiyorum. 0533**: Bak kardeş eğer oyun istiyorsan yanlış kişiye çattın. 0541**: İçimde sana karşı beslediğim bir öldürme arzusu var. 0533**: Tamam birader lütfen içindeki arzuları kendine sakla ve bir daha yazma. Yoksa bundan sonrasını polise anlatmak zorunda kalacaksın. 0541**: Polislerle aram pek iyi değildir:) ama seninle iyi anlaşabiliriz ha ne dersin? Böyle oyunlara kanacak değildim. Ama nedensizce içim ürpertiyle dolmuştu. Anlık refleksle kafamı kaldırdım. Karşımda bana göz kırpan bir adamı görmemle elim mesaj kısmında kaldı.

Yıllar sonra kehribar bir çift göz eski yaraların yeniden açılmasına neden olur. Zaman iyileştirici olmaktan çıkar, sadece mazinin üzerine örtülen bir örtü olarak kalır. Ama ne kadar maziyi saklarsak saklayalım kalp bazı şeyleri unutmaz, unutamaz. Bu yüzden derler ya: “Acıların zaman aşımı yoktur.” Pera Güneş Boz bir sonbahar gününde yıllar önce ona tek bir açıklama bile yapmadan onu terk eden çocukluk arkadaşıyla karşılaşır. Fakat bu karşılaşma arkası kesilmeyen cinayetleri beraberinde getirir.

Not: Bölümler uzun değildir. 16 yaşında, geçmişinin izlerini silip yeni bir hayat kurmaya çalışan Aren, kendine ait bir eve taşınır ve yepyeni bir okula başlar. Ancak onun hayatı sadece kendi başına değil, bakması gereken küçük bir kardeşiyle de şekillenecektir. Yeni başladıkları lisede, en yakın arkadaşıyla birlikte, okulun zorba tayfasının hedefi haline gelirler. Başta hem klasik hem de kendine özgü bir zorbadan aşka kurgusuyken olaylar, Aren`in geçmişine ait, yıllar önce kaydedilmiş bir video ile gizemli bir boyut kazanır. Uyarı: İlk bölümler biraz acemice olabilir. Hatta tekrar okuduğum zaman bunu ben mi yazdım ya diyerek utançtan yatakta debelenmemi sağlayacak birçok sahne içermekte ama sonuçta bu benim ilk kitabım. Tek seferde kusursuz olmamı beklemek haksızlık olurdu. Ama merak etmeyin, birkaç bölüm sonra hikayenin içine iyice girecek ve seveceksiniz.

"Tek bir yasak var ölemezsiniz! O zaman başlıyoruz .Görev 1..." ---- Hızlı hızlı adımlarken kulağımda onun sesini duydum. Ölümcül bir saklambaçtı bu. O saydı ben nefes nefese tamamladım. Bir Ruhum kir İki Kayboldu seninki Üç Onu bulmak güç Dört Bütün günahları ört. Beş Seçtin onu eş Altı Gözlerimi kapattı Yedi Bekledi Sekiz Geçmişten eskiz Dokuz Artık sıkılmaya başlıyoruz On Son Bağlantı kesildi. Bu sefer gelen ses arkadaşımındı. "Sana tek başına gitmemeni söyledim. Budalalık bu!" "Çok geç!" Hızlı adımlarım karşımdaki kişiyi görmemle durdu. "Onu buldum!" Şaşkınlıkla dudaklarımdan firar eden kelimeler boğazımda düğümlenmişti. "Ne!" Birkaç saniyelik sessizlikten sonra endişeli bir ses tekrar kulağımı tırmaladı. "O burada..." "...çıkın ikinizde hemen oradan çıkın çabuk!" Sırılsıklam olmuş halimi umursamadım. Kulağımda bana bağıran arkadaşımın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Yavaş yavaş ona yürürken ayaklarım beni zar zor tutuyordu. O da bana benimkinden daha hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı. Aramızdaki sadece bir mesafe değildi yıllardı acıydı... Tam ortada buluşup göz göze geldiğimizde dudaklarından bir kelime döküldü lakin tam o sırada kaderin cilvesi olsa gerek büyük bir şimşek çaktı. Kelimesi fısıltıya dönüştü. Dudaklarını okuyamadım. Yağmur sesimizi bastıracak derecede yağıyordu. Ona ne dediğini soracakken gözlerimin önünde bir perde belirmişti. Başım döndü, dengemi sağlayamadım. Görüş alanım bulanıklaşmıştı. Bana neler olduğunu anlayamıyordum. Onun bakışları mı değişti? Çok bulanıktı ayırt edemiyorum fakat bu gördüğüm korku mu? Sırtımda bir sızı hissediyorum bedenim beni tutmuyordu yere düşerken beni tutan parmakları hissettim. Birlikte mi düştük? Sanırım bilincimi kaybediyorum. Ona sormam gerek ne demişti?

《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》 Wattpad’den devam etmekte, giremeyenler için buradan da yayınlıyorum. Tamamen bana ait bir kurgudur. Çalınması ya da taklit edilmesi duyumunda adli işlem başlatılacaktır.

"Kim bir mafyanın işlediği cinayeti ihbar edebilir ki? Hem de kanıtlarıyla beraber? Kim bu yürek yemiş it?" diyerek öfkeyle elindeki bardağı sıktı Turan. İç çeken Kadir ise elindeki dosyayı uzattı, dosyayı alıp açan Turan`ın kaşları havalandı dosyadaki fotoğrafı görünce. Bir kadın. Aslında daha çok bir çocuk sayılırdı bu kız. Ufak yüzü, uzun perçemli dalgalı saçları ve mavi gözlü bir kızdı karşısındaki. "Kim bu Kadir? Dalga mı geçiyorsun sen benimle?" "Hayır abi. Bu kadın seni ihbar etmiş. Kanıtları bile bu vermiş. Cesareti takdire şayan gerçekten. Sen sorgu için emniyete girdiğinde o tam o an çıktı yanından geçip. Mahkemede gazetecilerin arasında oturup izledi mahkemeni ve hatta sen cezaevi aracına bindirirken de izliyordu." "Bu kız çocuğu nasıl yapsın lan o dediklerini!?" "Kız çocuğu dediğin 28 yaşında eski savcı."

-KESİT- ≈Ellerini saçlarından geçirdi. Konuşacak takati kalmamışken cevabını çok güçlükle verdi. Burnundan solurken onu izledim. Yine kısık sesiyle mırıldandı. "Beni, sana karşı yalan söylemeye mecbur bırakma..." Tekrar nefes almaya çalıştı komutan. Bunu yaparken bile zorlanıyordu. Gözlerini açtığında mavilerime baktı. İlk kez gözlerinden bir duygu geçtiğini gördüm. Şahit olduğum şey bir yalvarıştı. Kurcalamamı istemiyordu. Kırmadan dökmeden söylemeye çalışmasını anlayabiliyordum. Usulca başımı olumlu bir şekilde salladım. Sustum ve ona karşı koymayı bıraktım.≈ Tüm geçmişim tek bir sonla kaybolmuştu. Benliğimin varlığından yoksundum. Evlatlık alındığım bu aileden kurtulmuştum. Şimdi geriye yapmam gereken tek bir şey kalmıştı. Bu seri katil davasını çözmek. Tüm garajımı delillerle kaplarken olayın büyüklüğünün farkına varamıyordum. Lakin şimdi görüyordum ki dünya çapında ki bir seri katil olayını üstlenmiştim...

Bazı acılar fısıltı değildir, çığlıktır. Ve bazı insanlar, o çığlığı sanat eserine dönüştürür. Grayhaven… Geceleri müzik sesleriyle, gündüzleri sahte gülüşlerle dolu bir şehir. Bu şehir, bir ailenin kanını akıttı. Şimdi sıra, o kanla yazılmış bir sanat eserinde. Onlar onun her şeyini aldılar. O da onların her şeyini yok etmeye geldi. Ama intikam, sadece bir silahtan ibaret değildir. Bazen en keskin bıçak; kelimelerdir, planlardır, sabırla örülmüş bir sanat eseridir. Ve bu eser, kızıl renkte olacak. "Kızıl Sanat", karanlık bir zekânın, paramparça olmuş bir kalbin ve sessizce yaklaşan bir vahşetin hikâyesi. Unutanların şehri Grayhaven, bu kez unutulmayacak bir hikâyeye uyanacak.

İlk darbeyi attığımda, bir elektrik çarptı gibi oldum. Kanın sıcaklığı elime bulaştı, o kırmızı renk... harika. “Ne güzel, daha yeni başlıyoruz,” diyorum. Kadının nefes alışları yavaşlıyor, gözleri kapanıyor. Sanki bir melodi gibi, bıçak darbeleri ritmini tutuyor. Benimle dans ediyor. Gülümseyerek düşünüyorum; “Bu gece eğleneceğiz. En güzel oyunum bu.” Ve her darbede biraz daha kendim oluyorum. Karanlık, benim en iyi arkadaşım.

"Şşştt," diyerek bir anda işaret parmağını dudağıma bastırıp beni aniden susturduğunda, kelimelerim ağzımın içinde hapsoldu, nefesim yarım kaldı. Parmağı dudaklarıma, bakışları gözlerime mıhlanmıştı. Mum ışığında yüzü daha sert, daha kararlı görünüyordu. Kara gözlerine tuhaf bir tedirginlikle baktığımda onunda keskin bakışları parmağına ve parmağının altında kalan dudaklarıma kaydı. O an sanki odadaki tüm mumlar titredi ve alevleri içimizde yanmaya başladı. 🕯️

"Kimseye güvenme, kendine bile..." Ethan Williams Kanada`da yaşayan bir psikiyatrist`dir. Bir hastasının ani intiharı nedeniyle tüm hayatı değişir. Peki işin aslı, gerçekten intihar mı etmiştir? Görünmez yaratıkların onu öldürmeye çalıştığını söyleyen Sarah`ın, psikolojik sorunları vardır. Genç kız çocukluğundan beri şizofreni ile savaşmaktadır. Bu savaştan galip mi ayrılacaktı, yoksa sonu hüsran mı olacaktı? Ethan`ın hayatı bir daha eskisi gibi olabilecek miydi peki? Artık gerçekleri öğrenmenin vakti gelmişti. Bu hikâyede yalancılar kimdi? Gerçekten görünmez varlıklara karşı mı savaşıyordu, yoksa bunların hepsi birer sanrı mıydı? Her şey soğuk bir kış gecesi başlamıştı, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. "Gün doğumundan gün batımına kadar, Ölümden yaşama kadar, Bugünden yarına kadar, Önceden şimdiye kadar, Hayatın artık benim. Sıran geldiğinde itaat et, Çünkü artık kaçış yok..."

Çoğu hikayenin başladığı gibi güzel başlamadı benim hikayem. Zaman zaman rüya gibi anlara takılı kalsamda kabusu da fazlasıyla yaşadım elbet. Yaşam ve ölüm arasında, arafta takılı kaldım. Kalbim hala atarken üzerime toprak attıklarını sanıyordum. Ruhum böyle hissediyordu. Zaman zaman aşkı hissettim. Yaşadım mı? Bilemem. Hala devam eden bu hikayenin ilk sayfalarında sizlerleyim. Ben Açelya ZORLU Yeri gelince ölmek istesemde hayattayım. Herkesin hedef tahtasıyım. Bu satırlarda olduğu gibi son satıra kadar sizinle olmak dileğiyle. Kim bilir belki hayat bizi ayırır. Belki sizinle, belkide onunla. Bilemem Nede olsa Ben sessizliğimde kaybolmaya devam ediyorum. Biri beni bulana kadar, belki de sonsuza kadar.

Bu hayat bir kumar zaten ama bu kumar senin kazandıklarına benzemez.

Yıllardır yakalanamayan, her cinayetinde bir siyah gül, bir tarih ve bir sayı bırakan gizemli bir seri katil, "Kayıp Gölge" adıyla tüm ülkenin kabusu hâline gelir. Soruşturmanın başına getirilen Başkomiser Murat, katilin peşine düşerken bir yandan da kendi geçmişine dair karanlık sırlarla yüzleşmeye başlar. Bu zorlu davada ona, yeni tanıştığı ve işine fazlasıyla bağlı olan Amir Hazan eşlik eder. Aralarındaki görüş farkları ve gerginlik, iş birliğini zorlaştırırken; katilin zekice kurduğu psikolojik oyunlar ikisini de bir kumar masasına sürükler. Her ipucu bir seçimdir. Her seçim bir bedel. Kayıp Gölge, birbirine yabancı iki polisin, cinayetlerin ardındaki karanlık sırları çözmeye çalışırken hem birbirleriyle hem kendi geçmişleriyle verdiği mücadeleyi anlatan çarpıcı bir psikolojik olarak ilerlerler.

Toprağın haykırışları oldu pusulam. Benliğimi bıraktığım kanatlarım ölümün habercisiyle buluştu. Sarmaşıklarına sarılı bedenler onun varlığında vücut bulurken, hayat verdiği topaktan can alacaktım. O kefene sarılmamış ruhları benim için süslerken, kasvetli havasını mavi kanatlarımla dağıtacaktım. Ruhu arşa çıkmış bu insanların, cellatlarının son tanıklarıydık biz. Varlığım yok oluşun miladı. Yaşamı var oluşun yok oluşu.