Gözlerim yanmış ormanı tarıyordu. İçimde öfke vardı.Doğa`yı hem severdim hemde saygı duyardım.Ellerim yumruk halini almıştı.Bunu yapan kim yada kimlerse karşılarında beni bulacaklardı.O an içimden bu güzelliğe yapılan yere söz verdim.Elime düşerlerse kabusları olacaktım.Piçler yangın çıkartıp,ateş yayıldıktan sonra söndürmüşlerdi.Bize mesaj veriyorlardı.Ama biz onlara mesajla uğrasmayıp kendimiz verecektik.O an arkamda hareketlilik hissettim ama kılımı bile oynatmadım. Tim gelmişdi.İşte şimdi Türk askerlerinin azabı olacaklardı. "Gaye Kamutanım yeni tim geldi.Emriniz nedir?"

Acı çektiğim bir zaman karşılaştım seninle umudumu yitirmiş bir şekilde koşuyordum. Bir gölgenin arkasına saklandım. Kim olduğunu bilmeden bir daha karşılacağımızı bilmeden. Hani bana limonlu şeker aldığın gün var ya işte o zaman onu yiyememek beni çok üzmüştü Akman, ellerinin arasından düşen o şeker bir su birikintisinin içinde bütün anılarımla kayboldu. Sonra bir gün geldin doğum günümde buluştu gözlerimiz o gün anlayamamıştım senin de bende bir şeyler fark ettiğini. O yeşil gözlerinde oluşan şüpheyi göremedim. Seni sevdiğim günlerin birinde bir silah patladı gözümün önünde. Uyandım aylar yıllar geçmişti. Biri geldi yanıma her şey rüya dedi. Yaşadığım tüm anlar rüya mıydı. Ben seninle yaşamadım mı Akman. Geleceğim dedin bana söz verdin. Ben seni bulmuşken sen kaçtın Kızılım dedin. Senin ormanında kaybolan bu ruh ,denizinde mi boğulacaktı AKMAN GÖKTUĞ SOYLU Sevdiğin o orman kül oldu. Sevdiğim o denizler kurudu ortada büyük bir boşluk kaldı o da sen yoksun diye. Seni son nefesimde bir damla göz yaşıyla görmeye hazır değilim Akman ,seni kaybetmeye hiç hazır değilim GECEM Kitapta geçen isimler,olaylar ve diğer her şey hayal ürünüdür. Herhangi bir isim benzerliği de tesadüftür. Tüm kurgu bana aittir. GÖZLERİN ORMAN YEŞİLİ Mİ? DENİZ MAVİSİ Mİ?

"Buz kristalleri en ufak darbede çatlar... Peki ya kalpler?" ❄️ Üç asi kız, üç popüler erkek. Bir oyunla başlayan rekabet, sınırları zorlayan meydan okumalar ve içinden çıkılmaz duygular... Herkesin bir planı var ama buz kristalleri kırılmaya başladığında hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Bu bir aşk hikayesi değil, bir güç savaşı! ❄️ Başlangıç tarihi 08/11/2024

Kardeşlik Kanla Yazılır: 15 Asker, 1 Yemin İki ayrı tim… Farklı operasyonlar, farklı kod adları, farklı görevler. Ama her biri aynı yeminle girmişti bu yola: “Son nefese kadar vatan…” Onlar sadece silah arkadaşları değildi, onlar kardeşti. Karadeniz’in hırçın dağlarından geleni de vardı içlerinde, Adana’nın sıcağından kavrulup çıkageleni de. Çanakkale’nin sert rüzgârında büyümüşü de vardı, İç Anadolu’nun sessizliğinden kopup geleni de. Her biri başka şehir, başka hikâye, ama aynı bayrağın altında tek yürek olmuş 15 yeminli asker. Bu 15 askerin hikâyesi, sadece kurşunların arasında değil, gecenin sessizliğinde, gözyaşının içine gizlenmiş dualarda yazıldı. Hepsi güçlüydü. Kuvvetliydiler. Eğitilmişti her biri, ölümle yüzleşmeye, sevdiklerini arkada bırakmaya, ama asla birbirini yarı yolda bırakmamaya. Bir şey netti ki; bu tim, bu kardeşlik, bu yemin... Gerçekti. Ve bir insanın nereden geldiği değil, neyi savunduğu önemliydi. Timler arasında liderlik kavgası olmadı, herkes kendi yerini bilir, gerektiğinde bir diğerinin önüne siper olurdu... Aralarındaki bağ kanla yazılmıştı, düşmanın bilmediği anlayamayacağı bir dille... Bu 15 kişinin hikayesi bir roman değil, bir milletin özüdür. Bu bir kardeşliğin, dostluğun inancın, sadakatin ve asla geri adım atmayanların hikâyesi... İçlerinde biri vardı ki, herkes ondan yardım isterdi: Doktor Bahar. Alanında uzmandı. Sadece bir doktor değil, gerektiğinde bir arkadaşın son nefesinde elini tutan bir yoldaştı. Yaralı bir askeri hayata döndürürken tereddüt etmezdi. Ama Bahar`ın hikâyesi, sadece savaşın değil, iç dünyasının da mücadelesiydi. Çünkü bir gün, hayatı boyunca “ailem” dediği insanların aslında gerçek ailesi olmadığını öğrendi. Kimdi? Nereden gelmişti? Ve neden bu kadar acıya rağmen kalmayı seçmişti? *KİTAP TAMAMEN KURGUDUR* *Ve gerçek ailem olduğu için, diğer kitaplar gibi abi fazladır*

Selamlar bu kitap zehrin tanrıçası serisinin ilk kitabıdır. Keyifli okumlar dilerim bal küplerim.🍯💛 Sizlere küçük bir alıntı da bırakayım. ~ben zevklerime göre yaşarım.Ve bu konuda hiç kimse beni durduramayacak.~ Asterilya diyarı yıllar öncesinde iki tarafa ayrılmıştı. Aydınlık ve Karanlık taraf hikayemiz ise tam da burada başlıyor. "Zehrin Tanrıçası "Diyarda korku saçıyor Kadın, yaşlı, çocuk, genç hiç kimseye acımıyodu. Onun hakkındaki bilgiler o kadar sınırlıydı ki bazıları sadece kulaktan dolma bilgilerdi kurbanlarını diyarda bile bulunmayan zehirlerle öldürdüğü söyleniyordu. Bazıları onun kadın bazıları ise erkek olduğunu düşünüyordu. Ve işte ben Bethany World ve evet öğreneceğizi çok şey var.

MOR KADER EVRENİNDEN Gelecek değiştirilebilir mi? Yoksa her adım, çoktan yazılmış bir kaderin yankısı mı? Liora, sıradan biri değildi. Doğduğundan beri içini kemiren bir his vardı—bir şeylerin eksik, bir şeylerin yanlış olduğu. Eski metinler, yasaklı büyüler ve unutulmuş kehanetler… Hepsi onu tek bir noktaya yönlendiriyordu: diyarın geleceği. Cevapları ararken yalnız olmayacaktı. Yeni dostluklar kuracak, sadakat ve ihanetin iç içe geçtiği bir yolculuğa çıkacaktı. Ama her adım onu, karanlıkla iç içe geçmiş bir gerçeğe yaklaştıracaktı. Ve o karanlığın içinde, geçmişten yükselen bir isim vardı: Mortis. Gücünü anlamaya, geçmişi çözmeye ve kaderini yazmaya çalışan bir kadının yolculuğu başlıyor. Ama bazı cevaplar, bedelsiz değildir.

Zayıf görülenlerden bir Birlik Yükseliş`e geçebilir mi? Rotasını değiştirenlerin zorluğu ne kadar büyük olabilir? Düşünceleri insan yeşertiyorsa engeller zararlı partiküller olarak düşünceleri solduramazlar mı? Kendi koşullarında sınırlarını aştığında kişiyi neler bekliyor olabilir? Ya aslında her bir kişi bir nöron olup yanlış açıdan bağlanıyorsa? Sur ma Route Une vie de Roots

Asır askerdir ve birlikte eğitim görüyordur, komutanın kızı Gecenin birliğe gelmesiyle hayatı altüstü olur ve dengesi şaşar. Kendine aşkı yasaklayan Asır gidip en imkansıza tutulur ve komutanının kızı Gece ye aşık olur

KOD ADI: SON HAT – ÖZET Özel kuvvetler timi, Avrupa`nın doğusunda bir görev sırasında paralı askerler tarafından pusuya düşürülür. İletişimleri kesilir ve düşman hatları arasında mahsur kalırlar. Destek gelene kadar hayatta kalmak zorundadırlar. Tuzaklardan kurtulup taktiksel geri çekilmelerle düşmana karşı direnirler. Eski bir radyo istasyonunu savunma hattı olarak kullanarak son direnişlerini gerçekleştirirler. Mühimmatları tükenmek üzereyken, sonunda havadan destek gelir. Yoğun çatışmaların ardından paralı askerler geri çekilir ve tim hayatta kalmayı başarır. Görev tamamlanmıştır, ancak geride kan, barut ve unutulmaz bir mücadele kalır.

Gölgelerin Aşkı: Kaderin Dansı Gölge Şehri… Yıkık binalar, sisle örtülü sokaklar ve unutulmuş efsaneler… Bu şehir, her karışıyla bir sırrı saklar, her köşesinde kaybolmuş bir hikaye barındırır. Lara, geçmişin acılarıyla boğuşurken, karanlık sokaklarda bir yolculuğa çıkar. Bir mektup, kaybolmuş bir dosttan gelen bir haber, onu bu yolculuğa sürükler. Ama Gölge Şehri sadece bir şehir değildir; geçmişin ve geleceğin birbirine karıştığı, kaderin her adımda yeniden şekillendiği bir yerdir.

"Biraz daha beni korursanız bana aşık oldugunuzu düşünmeye başlıcam yüzbaşım" "Biraz daha bana böyle bakarsanız bana aşık olduğunuzu düşünmeye başlıcam yüzbaşım " #BayVeBayanYuzbasim

İYİ OKUMALAR, OYLARINIZ İLE DESTEĞİNİZİ BEKLİYORUM :) O buradaydı. Bulmuş muydu beni? Gözlerimin içine bakıp her bir adımda bana yaklaşmasının başka anlamı olamazdı! Peki şimdi ne yapacaktım? Kaçmalı mı yoksa kalmalı ve sonumu mu beklemeliydim?

Kaçmak bazen bizi doğru yere götürmek demektir. Peki ya onların kaçtığı şey neydi?

"9/A sınıf grubu’ndan 1 mesaj;" "Edebiyatçı: İyi akşamlar çocuklar. Bugün sınıfta bazılarınızın yardımlaşma becerilerini inceledim. Ve bir karar verdim. Sınıfta üç kişilik gruplar kuruyoruz ve o grup ile tiyatro yazıcaksınız. Yarın okulda gruplarınızı öğrenebilirsiniz. İyi günler." Herşey edebiyat hocasının gruba yazdığı bu ödev ile başlar...

IŞİD tarafından 5 yıldır esir tutulan Astsubay kıdemli Üstçavuş Asena Eraslan ve her şeyden habersiz Derecikte bulunan, Ortaklar köyündeki kışlada yeni bir görevden gelmiş Batur mangası... Tarihler, 16 Ocak 2024 Salı gününü gösterirken başlar efsane....

Her insanın hayatında kırıldığı ve benliğinin değiştiği bir dönüm noktası vardır. O dönüm noktasına geldiğinde iyilikle de geçenler olurdu, kötülükle de. Ama illa ki geçerlerdi, değil mi? İşte ben şu an o noktada duruyordum. Ancak ne bir adım ileri gidip geleceğimde ne olacağını tahmin edebiliyor, ne de bir adım geri gidip geçmişimle yaşadıklarımla yüzleşebiliyordum. Durduğum noktada, sadece bu dönüm noktama gelmemiş olmayı diliyordum. Çünkü elimden gelen tek şey sadece buydu, dilemek. Buraya hiç gelmemiş olmayı ve bunların hiç yaşanmamış olmasını dilemek…

eskiden kitaplarında yazmayan savaş kelimesi şimdi hiç eksik olmayan kelime oldu.