"Emredersiniz komutanım," dedik bir anda hep bir ağızdan. Biz çoktan sırt sırta omuz omuza çarpışacak o birlik olmuştuk. Sayımız azdı belki ama gün gün çoğalacaktık. Birimiz giderse de, yerine başkası gelecekti. "Böyle işte!" dedi Binbaşı Dağdeviren yüksek sesle, "Biz dağların aslanı, Anadolu`nun Kurt`u, buz gibi Asyalıyız. Ne Amerika`ya, ne Çin`e, ne Avrupalısına boyun eğmeyiz. Biz, Pers kralını kana doyurma sözü veren Tomris hatunun, Anadolu topraklarına ilk adımı atmış Alparslan`ın, dünyanın dizlerini titretmiş Timur Han`ın, Cengiz Han`ın, aşılmaz denilen surları aşmış Fatih`in, dünyaya hükmetmiş Kanuni`nin torunlarıyız." İçimde coşkuyla çağlayan bir nehir vardı, dolup taşıyordu. Bir yanımda bayrak dalganıyordu, diğer yanımda istiklal marşı okunuyordu. Bir yanımda dağların sisleri vardı, öbür yanımda dalgalarını kıyıya vuran deniz. Bir yanım kara kış yaşıyordu, bir yanım kızgın kumlara basıyordu. Bir yanımda Ötüken vardı, bir yanımda Anadolu. Bir yanım Her Türk diyordu, diğer yanım Asker doğar diyordu. "Bize bir ülke bıraktı, bayrak bıraktı, marş bıraktı, özgürlük bıraktı, Cumhuriyet bıraktı. Bizim o mavi gözlüye sözümüz var. Bir daha Atatürk gelmeyecek bu ülkeye ama biz onun verdiği topraklarda doğup büyümüş evlatlar olarak hepimiz onun sarı saçından bir tel olacağız. Onun saçının teli bile olamayacağız belki ama uğraşacağız. Allah bu ülkeye bir daha İstiklal Marşı yazdırmayacak!" Sandalyelerimizi sertçe geriye atıp hepimiz selam verdik. "Emredersiniz komutanım!" 🇹🇷🐺🇹🇷

Birbirlerinden habersiz bir aşkın gölgesinde geçen çocukluk yılları... Ve yıllar sonra, çatışmaların ortasında yeniden karşılaşan iki asker: Umay Öztürk ve Aden Keskin. Aynı tim, aynı vatan, aynı kalp atışı. Kimi zaman göz göze geldiklerinde yanan bir öfke, kimi zaman bir tebessümde gizlenen sarsıcı duygular... Aşkları, barut kokusu ve görev emirleri arasında şekillenirken; kader onların yollarına suskunluk, ihanet ve ölüm sessizliği bırakıyor. Aden, üstlendiği gizli bir görev için kendi ölümünü sahnelediğinde Umay`ın kalbine gömdüğü her şey bir yıl sonra tekrar canlanır. İki ay süren sessiz bir sitemin ardından yeniden bir araya gelirler... Kalbim Sana Emir, görev ile aşk, fedakârlık ile hasret arasında sıkışıp kalmış iki yüreğin hikâyesi... Ve unutma; ne aşktan ne de kaderden kaçamazsın... --- ❤️‍🔥

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

“Kaçtığı karanlıkla yüzleşmeden, huzuru bulamayacaktı…” Mihriban, henüz 22 yaşında, göğsünde acıların izini taşıyan genç bir anne… Kızını kucağına alıp cehennemden kaçtığında, sığınacak tek yer, dağların ardında sert ve suskun bir adamın eviydi: Yüzbaşı Yiğit. Ancak Yiğit sadece bir asker değildi. Onun da geçmişi karanlıktı; babası bir zamanlar yeraltı dünyasının en kudretli isimlerinden biriydi. Şimdi ise Yiğit, hem babasının günahlarıyla hem de devlete sızmış tehlikeli bir mafya ağıyla yüzleşmek zorunda. Bir yanda yaraları sarmaya çalışan Mihriban, diğer yanda görevi gereği duvarlar ören Yiğit… Bu evde çatışan yalnızca iki yürek değil; geçmişin ağırlığı, ihanetin sessizliği ve adaletin ateşi de bu mücadelede yerini alıyor. Aşkın, direnişin ve yeniden doğuşun hikâyesi… Ruh-u Revan, karanlığa karşı verilen en sessiz ama en güçlü savaşın adıdır. “Yiğit nâm salar diyarı titretirmiş. Yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırırmış.” Narin kitabımdan Yiğit`in hikayesidir. İki kitap birbirinden bağımsız bir şekilde okunabilir.

Kardelen ve Turan Alp`in hikayesidir.

Bir sınır üssü. Yedi asker. Bir sır. Ve fırtına yeni başlıyor. Ne demişler "Plan yoksa... kaos vardır."

"Bizler saniyelik gösterimin ardından unutulanlardık. Bizler unutulmaya yüz tutmuş Türk Askerleriydik." Aynı amaç için bir araya gelmiş, farklı hikâyelerin taşıyıcılarıydık. Kimi, geçmişinin izlerini silememişti. Kimi, sadece ülkesine borcunu ödemek istiyordu. Kimi ise sessizce intikamını bekliyordu. Düşmanla savaşmak kolaydı; asıl savaş bazen kendi içinde, bazen de en yakınındaydı. Bu hikâye, adını kimsenin hatırlamadığı insanların, sessizce yazdığı bir destan. Ve belki de... gerçek kahramanların neden hep unutulduğunun cevabı. Bu satırlardaki insanlar ve yaşadıkları, yalnızca hayalimde var oldular. Gerçek hayatta benzerlikleri varsa, biliniz ki bu sadece rastlantıdır. `UNUTULANLAR` adlı eser tamamen Şahsıma aittir. @aiseyy 🤎

Askeri kurgu. "Aşk gurur tanımaz, komutanım." Aşka küsmüş bir kadınla onun aşkından ölüp biten bir adam. "Asker!" dedim ses tonuma hakim olamayarak. "Batuhan," dedi bana bakmadan. Uzun uzun karşısına baktıktan sonra tekrardan bana döndü. "İsmim Batuhan." "Asker!" dedim inat edercesine. "Ne zaman ismimi söyleyeceksiniz?" Birden soru yöneltince şaşırdım. "Şehit olduğumda mı?" "Ne?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek. "Saçmalamayı kes!" deyip bakışlarımı ondan kaçırdım. "Ne zaman şehit olacağımız belli olmaz." O konuşurken dönüp de ona bakmadım ama onun bana baktığını yandan görebiliyordum. "Belki şu anda terör örgütleri gelir bir çatışma çıkar ve ölürüm." O konuştukça kucağımda duran elimin yumruk olduğunu ve tırnaklarının derimi delip geçtiğini hissedebiliyordum. "Ve ben bir kere bile dudaklarınızdan bana ismimle seslendiginizi duymadan ölmüş olacağım." TELİF HAKKI BANA AİTTİR. İZİNSİZ KAPAK VE İÇERİK ALINAMAZ!

Deniz Çağan Öztürk & Beliz Hilal Demir Siz hiç imkansız bir aşka kapılmış mıydınız? Beliz kapılmıştı. Aşkına karşılık bulacak mıydı? Hayat, bazen seni en beklemediğin anda test eder. Geçmişin yaralarını taşırken, bir de aşkın yükünü omuzlarında hissetmek... işte o an, ne kadar güçlü olduğunu anlarsın. Deniz... Onu tanıdığım günden beri hayatımda bir eksiklik hiç olmadı. Ama mesafeler, görevler, yanlış anlaşılmalar... Hepsi bizi sınadı, zaman zaman ayrı düşürdü. Yine de bir şey değişmedi: Kalbim, her zaman onun için atıyor. Bu hikaye, sadece bir aşkın değil; aynı zamanda iki insanın hem görevleri hem duyguları arasında verdiği savaşın hikayesi. Ben bir doktorum, o bir asker... Farklı dünyaların insanlarıyız, ama kaderimiz birbirine dokunmuş. Bazen sevgi sessizdir, bazen fırtına gibi gelir. Ve bazen de... geçmişin gölgesinde yeniden alevlenir. İşte bu, bizim hikayemiz. - Beliz

İhanetin ortasında güvendiğiniz insanlar artık bir süpheliye dönüşür, size gerçeğin bile gerçekliğini sorgulatırdı. Korumaya çalıştığınız inançlarınızı sarsan tek bir ihanet bütün dünyanızı yerle bir edebilirdi. En zoruysa sırtınıza saplanan bu bıçağın nereden geldiğini bilememekti. Peki ya, bu savaş alanında duygulara yer var mıydı? Evet, vardı. Çünkü duygular, olasılıkları dinlemez, seçtiği kişiye atardı. Ve eğer kader, kırmızı ipinizin diğer ucuna kalbinizin seçtiği kişiyi koyarsa, o zaman ölüm bile sizi ayıramazdı. Mira, çocukken anne ve babasını toprağa vermiş bir vatan emanetiydi. Ailesinin izinden giden Yüzbaşı Mira Ela BOZKURT bu yolda hiç beklemediği olaylarda yer alacaktı. Bu olaylarda en beklenmeyeni ise, bir zamanlar rakip olarak aynı parkurda koşmaya başladığı Savaş Kaden ÖZTÜRK ile aynı yolda yoldaş olacağıydı. Bu Gülpembe ve Umut`unun hikayesi; Bir çocuk iken başlayıp, sonsuzluğa uzanan...

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Deha Turan herkesin bildiği hayalet gerçek ailesini bulduktan sonra ne olacak hemen alışabilecek mi? Peki kızını koruyabilecek mi? Dehanın hayatını merek eden buyursun gelsin ☺️ Umarım bunuda beğenirsiniz 🥹 Diğerinede bakın canlarım lütfen 🙏🏻🤍

Bir gecede bütün sesler sustu. Emirler, bağırışlar, dostluklar… Hepsi tek bir sessizliğe gömüldü. Tuğba Karayel o gece sadece timini değil, kendini de kaybetti. Yıllar geçti, yaralar kabuk bağladı sandı. Ama intikam, küllerin altında uzun süre bekleyemezdi. Şimdi o geceyi geri almak için geri dönüyor. Her adımı, bir mezarın üzerinden geçiyor. Her nefesi, bir borcun hatırlatıcısı. Geçmişin karanlığı yeniden uyanırken, Tuğba’nın tek bir hedefi var: Onları öldürenlerin nefesini kesmek. Ve bazen, en sessiz intikam… en gürültülü çığlıktır.

Siz hiç kalbinize bir hançer saplanıyor Gibi hissetinizmi muhtemelenki yaşadınız ama benim kalp sancım öyle değildi hayatınıza giren bir kişi bazen bir kişi olarak kalmaz o kişi hayatınızda en sevdiğiniz kişi de olabilir en nefret ettiğiniz kişi de bende o kişiden nefret ediyordum onu tanımadan önce ilk o günden sonra başladı benim ona olan güvenim bu arada ben Âla gözleri deniz olan Âla babasının bir tanesi olan Âla hayatı mahvolmuş olan Âla... kaçırıldım orda hayatıma gözleri okyanus gibi olan bir adam ve bir çok dost girdi hayatıma o beni kaçıran kişi ise bana bela oldu bilmemem benden saklanan gerçekleri öğrendim ve daha neler neler...

Küçük Asena bilmiyordu ama o gün babasıyla son kez vakit geçirmişti. Aylar sonra şehit haberini almıştı, daha 5 yaşındayken o karmaşık duyguların hepsini hissetmişti. Sadece farkında değildi o kadar. Gurur, hüzün, intikam... Babasının şehit olduğu köye öğretmenlik yapmaya giden Asena ve o köyde tanıştığı asker Akabey… Öğretmen Hanım ve Konutan Bey.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Hayatını sahneye adamış genç bir balerin olan Alaca kırım, İstanbul’daki büyük temsiline giderken kaderin karanlık yüzüne çarpışır. Gece sokaklarında, devletin peşinde olduğu tehlikeli bir teröristle karşı karşıya gelir.Bir anda verdiği ölümcül refleksle adamı öldürür. O an, alaca`nın hayatı bir anda tersine döner. Bu çatışmanın gizli takipçisi olan Yüzbaşı Altay Turgut ulutav kızın işlediği cinayetin bir sinir krizi değil; devletin aylarca yürüttüğü operasyonu paramparça eden bir gerçek olduğunu bilir. Artık balerin değil; hedef, tanık, intikamın adı olmuştur. teröristi koruyan kuzgun örgütü peşindedir, ve Altay Turgut ulutav onun tek sığınağı hâline gelir. Sahnede alkış için yaşayan bir kız… vatanı için savaşan bir adam… Bir ölüm… Ve onları bağlayan geri dönüşsüz bir kader…

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

İçerik; (Tutku, Şiddet, Zor zamanda aşk, Görev, Arsız erkek, İnatçı kadın, Güçlü çiftler, Romantik komedi, Aksiyon.) Eski Yazar - Yeni Hesap Kızçelerim 🪷 (Bi doğurup geldim. 🤭) İnşaat mühendisi bir kadın. Yüzbaşı bir adam. Görücü usulü bir randevuda başlayan, kazara bir aşk. Biri şehirde büyümüş, Diğeri dağların içinde, emir ve sorumlulukla yoğrulmuş...İki zıt karakter. Bir kader. Ve tüm bu karmaşanın ortasında, istemeden örülmüş bir aşk... ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥 Yüzbaşı Fatih Ulutürk; bir an bile tereddüt etmeden Deniz`i kucağına aldı. "Ne yapıyorsun sen!" diye çıkıştı Deniz. "Ne yapıyor gibi görünüyorum? Kapa çeneni, bana tutun. Çok da meraklı değilim seni kucaklamaya!" Deniz gözlerini kıstı. "Bak sen, görücü usulü tanışırken hiç böyle değildin ama." Fatih`in kaşları daha da çatıldı. "O zamanlar seni hanım hanımcık biri sanıyordum. Zırdelinin teki olduğunu bilseydim, arkama bile bakmadan kaçardım." Telsiz cızırtıyla doldu. Ömer`in sesi geldi: "Komutanım, doğudan gölge hareketi var. Dikkatli olun." Dışarıda Harun, gözünü dürbünden ayırmadan kıskançlıkla, onları izliyordu.

Dize Ecmel Sayar Savcı Dize Ecmel Sayar 17 yaşında yaşadığı aşkından kazık yemiş aşka inanmayı bırakmış ve doğduğu şehirden,ablasından bu ihanet üstüne vazgeçmiştir.Masum bir duygu beslemenin yanlış olduğuna inanmışdır.Ancak bu aşkı onu yeniden bulduğunda yada hiç bitmeyen duygular yeniden içine sığmayacak dereceye geldiğinde artık her şey kontrolu dışındadır.

Babası şehit olan bir kadın ailesini geride bırakıp zorlu eğitimlerden geçer artık devletin en büyük güvencesi olan kadın atandığı timde geçmişiyle yüzleşir.

Beklemediği anda kasıklarına tam isabetle çarpan dizim ile acı dolu bir nida döküldü dudaklarından. Nefesinin kesilmesini fırsat bilip onu çevirip tam üstüne oturdum. Bir elim boğazını sararken dağılmış saçlarımla üstten baktım. "Sana gardını ne olursa olsun düşürmemeni söylemiştim, Yüzbaşı..." "Tüm geleceğimi baltaladın!" dedi can çekişir bir tonda. "Üzgünüm, kaşındın..." Sırıtışımı gizleyemiyordum. Yerim de rahat olsa gerek hiç kalkasım gelmiyordu sanırım hâlâ oturduğuma göre... "Ulan... Tüm neslimin amına koydun... Hâlâ kaşındın diyorsun!" Kahkahamı bastıramadım. Bu kadar çaresizken gerçekten çok güzel görünüyordu. "Böyle işin ızdırabını..." Neyse ki kalkmak aklıma geldi. O ise hâlâ yerdeydi. Ben kalkmak için hareket edecekken beni kolumdan yakalamasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Tutup tek hamlede üstüne çekti. Şimdi yüzlerimizin arasında milimetre vardı. "Senin yüzünden hiçbir hemcinsin tarafından kabul edilmezsem, ömür boyu kâbusun olurum, Kara!" dedi sıkılı dişlerinin arasından. "Ne yapabilirsin ki? Hakkımla dövüştüm ve kazandım." Aramızdaki mesafeye rağmen mantıklı cümleler kurabildiğime inanamıyordum. "Eğer öyle bir şey olursa az önce bineceğin dalı kestin demektir, Kara!" 03.09.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.