Yazgı bir odaya girmesiyle hayatının değişeceğini nereden bilebilirdi.

Instagram: azimet340 Bu hikayemin bütün hakları saklıdır ve tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s olursa hukuki işlemler başlatılacaktır. ******* Bildiginiz bütün beşik kertmesi hikâyelerini unutun. Babaları askerde söz verdi, Kadir ve Kader`in geleceği yazıldı. Peki onlar bunu kabul edecekler mi?

Yine panik atak geçiriyordu... Her zaman cesur ve kibirle bakan gözleri bu sefer yardım ister gibi bakıyordu... O gün sanki demir ağlarla ördüğü odasına adım atıyordum... Ayaklarım beni tam yanına götürüyordu. Bense ne yaptığımı bile bilmiyordum. Ben yıkılmam yıkarım demişti aşağıdayken. Bu sözünün üstünden beş dakika bile geçmeden yıkılmıştı işte. Hemen kollarımı sırtına doladım. Dilim bana ihanet edercesine konuştu. "Yaman... Derin nefes al hadi beraber yapalım" Aynı anda nefes alıp verdik. Her nefes alışında daha çok sardım bedenine kollarımı. Böyle kaç dakika kalmıştık bilmiyorum ama bildiğim tek şey yine içmişti ve yine yıkılmıştım. Şişenin dibinde huzur aramış ama bulamamıştı. Çünkü huzuru yanlış yerlerde arıyordu... Alkol, onun zırhı gibiydi. Sertti, keskin ve yakıcı... Ama ne yaparsa yapsın, içindeki fırtınayı susturamamıştı. Panik atak sadece nefes darlığı değildi onun için. Bir geçmişin çığlığıydı, kimsenin görmediği yaraların yankısıydı. Nefesi düzene girdiğinde "Sen yıkılmazdın hani?" dedim ortamı yumuşatmak için. Dudakları hafifçe kıvrıldı, ve sessiz bir tını ile güldü "Herkes yıkılır bir gün… Ama insanın hayatında, kırık parçalarını toplayıp kalbine yeniden umut serpen bir siyah inci olmalı." Bakışlarımı kaçırdım, yere bakarken parmaklarımla oynadım. Yanaklarımın sıcaklığından söz etmiyorum bile... Yandığım için hızlıca kalkıp çıkacağım sırada sessizce fısıldadı. "Gitme… Sen gittiğinde sanki bütün sığınaklarım yıkılıyor, içimde nefes alacak bir yer kalmıyor; dünya boğazıma düğümleniyor." Bunları dinlerken gözlerimden bir yaş daha firar etti. Eğer bu sözleri aklı başındayken söyleseydi sevinçten uçabilirdim... ________ بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ Öncelikle selamün aleyküm bu benim ilk kitabım ve kusurlarım olabilir inşaAllah mazur görürsünüz. Biraz kitabımdan bahsedeyim. Kitabımda dinine düşkün sonradan İslam ile müşerreflenmiş bir kadın karakteri ve imanı olan fakat dininden pekte haberdar olmayan bir adamın hayatlarını birleştirmesini okuyacaksınız kimi zaman güleceğiz kimi zaman ağlayacağız ama her imtihanın bir mükâfatı olduğunu da unutmayacağız... Bence bir şansı hak ediyor. Sen de böyle düşünüyorsan. Hoşgeldin 🫧

ULYSSES YAYINLARI TARAFINDAN BASILIYORRR Hayatının bütün yükünü sırtlanmış genç bir kız ve onun hep yanında olan arkadaşları, peki ya bir gün o kızın hayatına gerçek ailesi girerse...

📖 Kaderin Emri O, küçüklüğünden beri hayata farklı sınavlarla tutunan, evlatlık büyütülmüş, öğretmen olduğunda Hakkâri’ye tayini çıkan kıvırcık saçlı, yeşil gözlü bir genç kadındı. O ise inancıyla, cesaretiyle ve asker kimliğiyle yıllarını vatana adamış, koyu yeşil gözlerinde hem kararlılık hem de kırılmamış bir çocukluk saklı olan yüksek rütbeli bir askerdi. Birbirlerinden habersiz geçen yıllar, aynı mahallenin iki yabancısını, dağların gölgesinde yeniden karşılaştırdı. Genç kadın, takıntılı birinin karanlık oyunlarına karşı çaresiz kaldığında, tek çıkış yolunu hiç beklemediği birinde buldu. Ve onlar bir evliliğe adım attılar… Başta sadece bir “anlaşma” olarak başlayan bu yolculuk, kalplerin imza attığı bir kaderin emrine dönüşecekti. “Bazen insan istemeden evet der… Ama asıl evet, kalpten duyulduğunda kader başlar.”

“Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum! *** Kitaba adapte olabilmek için Nora_knigi TikTok hesabından videolara bakabilirsiniz❤️

Bir asker. Bir doktor. Ve karanlığın tam ortasında, birbirlerine zincirlenmiş iki yürek. Bu savaşta kazanan olmayacak. Ve ikisi de, birbirine yenilecekti.

Yüzbaşı Defne Vural, görevine âşık bir asker. Disiplin onun ikinci adı, duygular ise yıllar önce rafa kaldırdığı bir yük. Vatanı uğruna hayatından, ailesinden, hatta kalbinden vazgeçmiş bir kadın o. Aşkı zayıflık, duyguyu zaaf saymış hep. Ama timde olan asteğmen Tuğra Aydın tüm kurallarını alt üst eder. Sessiz bakışlar, yarım kalan cümleler, saklanan duygular… Ve bir sabah, devletin evlenen askerlere verdiği destek haberiyle birlikte Defne’nin ailesinin yaşadığı zorluklar ortaya çıkar. Tuğra bir karar verir: Bu sadece bir aşk değil, bir sorumluluktur. Ve bu sefer bir emri o verir: "Sana emrediyorum, Defne… Sev." --- Aşkın, kuralları deldiği yerde başlar. Asker postallarıyla yürütülen bir aşk hikâyesinde, siperlerin ardında filizlenen bir sevda… Görev ve kalp arasında sıkışıp kalmış iki yürek… Ve bir emir: “Sev.”

“Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” **** Kitaba adapte olmak isterseniz ilk başta tiktok hesabımdan alıntılara bakmanızı öneririm. Tiktok: Nora_knigi

Bunca yıl sonra sadece bir günde hayatımın bu kadar değişeceğini hiç düşünmemiştim.

"Sen beyazsın" dedi elinin tersiyle yüzümü okşarken. "Ben ise siyahım. Senin beyazlığında ben leke olurum ancak." dedi kendine kızan bir ses tonuyla. "Senin kalbin hayatın koca bir beyaz ama benim hayatım hep karanlık" Onu dinlerken dolan gözlerime engel olamadım. Kalbim birkaç parçaya bölünüyordu sanki. "Sen adın gibi güneşsin ben ise ay. Biz hiç ortak bir noktada denk gelmeyiz, gelemeyiz sevgilim" parmakları akan gözyaşlarımın üzerinde gezdi. "Ne sen sandığın kadar siyahsın ne de ben beyazım." diye fısıldadım sessizce. Gözyaşlarım artık durmadan akıyordu. "Ben beyaz olacak kadar iyi değilim ama siyah olacak kadar kötüleşmedi de kalbim.Ben arafta kalan griyim." bu sefer benim ellerim onun kemikli yüzünü kavradı. "Sende onlar kadar kötü değilsin canımın en neşeli yanı. Sen, siyah olamazsın, olmamalısın." Dudaklarım titredi, ellerim titredi, bedenim onu kaybetme korkusuyla titredi. Her zaman yaptığım gibi yine ona tutundum. Kollarım ondan destek alırken beklemediği bir şey yaptım ve onu öptüm... Onun aklında düşündüğü siyah ve beyaz o izbe depoda birbirine karıştı ve benim aklımdaki griyi oluşturdu. O ve ben bir olduk ve bizi oluşturduk...

Ömrü beklemelerle geçen bir kız vardı. Peki bir gün yolu Karadenizin en zengin ailesinin ortanca oğlu Erez Karademir `le karşılaşırsa

Düştüm ey Gönül! Gözden, yürekten, elden ayaktan... Bilemezdim böyle olacağını. Ben ki iflah olmaz, serseri bir kızdım. Tek derdim Galata`nın yamacında bir ömür geçirmekten ibaretken Karadeniz`de boğuldum. Abi bildiğimle evlenmekten kaçarken ateşle nikâhlandı yüreğim. Ama sen bilemezdin bu aciz beni! Görmemeliydin gözlerimde çağlayan seni! Varsın sen yine beni dilbaz bil. Ben yanarım ateşinde, kül olurum ama asla sönmem. Varsın sen görme beni, yine sev sarı saçlı mavi gözlünü ama gülme de yüzüme, çünkü ben ilk kelimesini henüz söylememiş bir bebekten farksızım. Gülüşlerine de aldanırım, dokunuşlarına da. İlk kelimem sen olursun o zaman ben savrulurum. ----- Yandım ey Can, cayır cayır kor alev oldum. Nerden bilecektim kara gözlerinin Karadeniz`den tehlikeli olacağını. Hani o yaramaz bir kız çocuğuydu sadece? Nereden bilirdim o yaramaz çocuğun kalbimin zillerine basıp kaçacağını? Hani aşk bir kez olurdu? Yoksa ona kadar olanlar aşk mı değildi? Oysa o hayatıma girdiğinde kalbim başkasındaydı... Bende bile değildi! Nasıl ele geçirdi ruhumu? Dilbaz`ım, Telli Turnam... Galata`n olsam ayrılmasan yamacımdan... ⚓⚓⚓⚓ Tüm hakları saklıdır.

Anlaşmalı evlilik ve mafya tarzı

Dilim tutulmuşçasına tek kelime edemiyordum. Tek yapabildiğim derin derin nefes almaktı. Bu halime karşı dudağının köşesi tehlikeli bir gülümsemeyle kıvrıldı. Dudaklarını dekolteme değdirene kadar o tehlikeli bakışlarını gözlerimden çekmemişti. “Dilini mi yuttun yoksa senden uzak durmam konusunda fikrin mi değişti?” “Değişmedi.” Dakikalar sonra sonunda sesimi bulabilmiştim. İtirazımla birlikte dekoltemi hafifçe dişledi. Bu hareketiyle birlikte omuzlarını tutan parmaklarım olduğu yeri sıkmıştı. Şimdiye çoktan kucağından inmiş olmam gerekiyordu. İstemediğim bir şeyi yapacak birisi kesinlikle değildi. Sorun da buydu ya, onu istiyordum ve bunu çok iyi biliyordu. Aksini iddia etsem de bir halta yaramamış, ona karşı koyamamıştım.

(Eski Adı: Beşik Kertmesi) İnsanın kaderi ne zaman yazılmaya başlar? İnsanın kaderi kaç kez yazılır? İnsan kaderini değiştirebilir mi? Melek ve Yiğit`in kaderi onlar doğmadan çok önce yazılmaya başlamıştı. Bir böğürtlenin bir insana verebileceği en mucizevi hediyeyle... Onların kaderi üç kez yazıldı. İlkiydi doğmadan önce yazılan ama sonra değişti. Ayrıldılar ve unuttular birbirlerini. Kaderleri üçüncü kez yazılırken ikisi de bu işe karşıydı. Ve ikisi de bu kaderi silmeye kararlıydı. Bir böğürtlenin mucizesi ile yazılan kader bir silahın patlamasıyla değişti. Bu kez ne oldu da yeniden buluştular dersiniz? Tüm hakları saklıdır.

Ben Dilem Akyel. Hayatının iplerini eline almayı başaramamış o kızım. Hayatında onlarca hayal kırıklığı barındıran, onlarca gerçekleşmemiş hayali bulunan, anne babasının kuklası olmaktan bir adım öteye gidememiş o kız. Şimdilerde Dilem Soykamer olma yolunda büyük ve aceleci adımlar atmaktayım. Yine ve yine anne babamın emirlerine boyun eğmiş, istedikleri adamla evlenmeyi kabul etmiştim.

"Kaçma benden," diye fısıldadı adam, tadına doyamadığı dudaklara doğru. "Kaçmıyorum," dedi, üstündeki bedeni daha çok hissetmek istercesine kendine çekip bastırırken, kaçmadığına da ikna etmek ister gibi, buradayım der gibi. Sol eli sardığı parmaklardan ayrıldı ve çıplak bel oyuntusunu okşamaya başladı. Ona istediğini vermek ister gibi ağırlığını üzerine bıraktı, diğer eli dirseğininden yatağa yaslıyken yumuşacık saçlarını okşamaya başladı kadının. Kulağına dolan hafif inleme ile başını boynuna eğdi. Burnunu yasladığı boyundan kulağının altına kadar diliyle ıslak bir yol çizdi. Kulağına dolan hızlanan tatlı nefesler ve çıplak göğsüne çarpan göğüslerin etkisiyle dudaklarının arasına aldığı kulak memesine ufak bir ısırık bıraktı. "Hmmm." Boğazından gelen derin bir sesle konuşmaya devam etti. "Demek kaçmıyorsun, öyle mi?" Üstündeki adamın sıcak nefesleri boynuna vururken kurumuş dudaklarını diliyle ıslatıp inlercesine fısıldadı. "Evet, kaçmıyorum." Ondan pek sık duymadığı bir kıkırtı doldu kulağına. Kalp atışlarını hızlandıran gülümsemesini hissetti görmese de, görmeyi ne kadar çok isterdi. "Bedenin burada, ellerimin arasında," hissetmek, hissettirmek için dudaklarını boynuna bastırdı derin bir öpücük bırakıp başını kaldırdı, karısı ile göz göze geldi. "Peki ya sarıp sarmaladığın, herkesten sakladığın, kimseye kapısını aralamadığın kalbin? Sence o benden kaçmıyor mu gece güzelim?"

Yıllardır süren kanlı savaşı bitirmek için anlaşmalı bir evliliğe sürüklenen asi bir gencin hikayesi....

Bir çeşit mafya olan Kutay silahlı saldırı sırasında yaralanır.Evine gelen doktor Lavin ile tekrardan karşılaşır. Kutay kendini aşka kapatan Lavin`in karşısında neler yapabilecek? Bu kitapta bunları okuyacağız:)

Anlaşmalı evlilik

blablabla dnskdnsldm dmslxnsl