Kimimiz insanların düşüncelerini okadar merak ederiz`ki hür dikkatimizi o insana odaklarız bir an gözümüzün önüne "yüzü çok gülüyor Allah bilir o gülüşün arkasında hangi acı dolu perde var" deriz, yada keşke ben x yerinde olsaydım gece gündüz geziyor uyuyor herşeyi yapıyor ama ben yapamıyorum! İşte o insanın da belki size karşı aynı düşünceleri olamazmı. Bilmiyoruz ki nekadar yüz hatlarımız vücut hatlarımız bir birimize benzese bile insan oldumuğumuzu ve eksiksiz herşeyimizin aynı olmasını düşünmüyoruz! Evet sadece kaderimiz yada hayatımız farklı olabilir ama unutmayın hepimiz aynıyız hepimizin bir derdi var! Hepimiz ayrı kaderlere mahkumuz... En mutlumuzun acısı gülüşüyle belli.,

Vampirlerin yetiştiği bir okula başına geleceklerden habersiz bir şekilde kaynaştırma öğrencisi seçilen yazgı,o okulda ona yardım eden Ateş.

İlk aşkım olan kız

05.08.2023 öldüğüm günün tarihiydi bu. Evet ben ölü bir kadındım ve bir o kadarda güçlü bir kadın. Bir gecede hayatım alt üst olmuştu. Kehanet gerçekti. Vampir olmuştum, savaş çanları hiç olmadığı kadar şiddetli çalıyordu. Bir vampirden daha fazlasıydım ben. Kurtarıcı. Ya kendimi feda edecektim ya da hiç görmediğim; kendi kanımdan, canımdan olan onu. Her şeyin sorumlusu oydu ama bedelini ödetecek ya da ödeyecek olan bendim. Bedel ödetmek için bedel ödemek gerekirdi ve ben fazlasıyla bedel ödemiştim. Ya o, ya ben. Gecenin çocuklarıyla beraber insanlığın yok olmaması için bir savaşa giriyorduk. Bu savaşta; ya yok olacaktık ya da yok edecektik. Bu savaşta Gecenin Çocuklarıyla beraber misin?

Bir vampir olan min joon un tamamen aşk insanina dönüşüp olaylar yaşamasıni anlatan bir vampir kitap türüdür

Etrafınızın vampirlerle dolu olduğunu düşünün ve hepsi sizin peşiniz de

Motor severler

"Her şey Fransaya taşınmam ile başladı..."

Ormanın derinliklerinden gelen çığlık, gecenin sessizliğini dağıttı. Acı dolu ses, ıssız mağaranın soğuk taşları arasından yükseliyordu. Arkadaşının kollarında nefes nefese koşan Derin, neyden kaçtığını bile bilmiyordu. Aklında tek bir şey vardı: Dokunduğu taşın içinden bakan bir çift göz... Onu duymuştu. Tüm bunlar gerçek miydi? Bedeni uyuşmuştu. Gözleri görmüyordu, bacakları tutmuyordu. Tek hissedebildiği keskin, tarifi olmayan bir kokuydu. O kokunun sahibi Derin`i kucağına alırken arkadaşı son bir çabayla ona ulaşmayı denedi. Derin, ona yardım etmek istese de tek yapabildiği onu saran kollara kendini bırakmaktı.

herkes tarafından nefret edilen kız ormanda kaybolur ve bir şato ile karşılaşır şatoda vampir kabilesine aitdir kabilenin başkanı bu kıza aşık olur ve bu kıza vampirmi değilmi diyerek bı test yapılır kızın ise peri kabilesina ait olduğu oratay çıkar ancak vampir kabilesinin başkanı kıza aşık olduğu için bunu herkesten saklar ve bir gün ortaya çıkar

Sonunda, ekran yeniden ışıldadı. Bilinmeyen numara: “Geçmişten bir hatıra, unutmuş olabilirsin ama ben unuttum sanma.” Bu cümle, içimde bir şeyleri yeniden harekete geçirdi. Korkuyla karışık bir merak hissettim. Unutmak istediğim ama içimde hala derin izler bırakan bir şeyler vardı. "Ne demek istiyorsun?" diye düşündüm ama kendimi daha fazla açmak istemiyordum. Bett yanımdan ayrılmaya hazırlanırken, bana doğru döndü. "Cidden önemli bir şey mi bu? İstersen mesajı görmezden gel," dedi, ama o sırada bir şey beni durdurdu. İçimdeki merak, korkunun çok ötesine geçmişti. Bir yandan Bett’in sözleriyle gerilimi daha da artırırken, diğer yandan içimdeki ses, geçmişle yüzleşmenin kaçınılmaz olduğunu fısıldıyordu. “Yanıt vermeliyim,” dedim kendi kendime. Başka seçeneğim yok gibiydi. Bilinmeyen numaraya cevap yazdım: “Hatırlamıyorum, ama merak ediyorum. Ne istiyorsun?” Mesajı gönderirken, içimdeki tedirginlik bir nebze de olsa azaldı. Yanıtın ne olacağını bilmeden beklemek zorundaydım, ama bu sefer daha kararlıydım. O an, Bett’in yüzündeki endişenin yerini belirsiz bir anlayış aldı. "Senin kararın," dedi, ama ben o an karar vermiştim. Geçmişimle yüzleşmek zorundaydım; belki de bu, kaybolmuş hissettiğim yolları yeniden bulmanın bir yoluydu. Ekranda bir yanıt belirdi: “Beni hatırlamıyorsan, belki de bir yerden başlamalıyız. Bir hatıra paylaşmak istiyorum.” Bu cümle, içimdeki korkuyu tırmandırırken, aynı zamanda bir merak ateşi yaktı. Hangi hatıra? Hangi geçmiş? Geçmişimle ilgili bu yeni ipuçları, beni nereye götürecekti? Kendimi hazırlarken, bu mesajın hayatımı nasıl değiştirebileceğini düşündüm. Belki de kaybettiğim bir parçayı bulacaktım; belki de yüzleşmem gereken bir gerçek. Zihnimdeki belirsizlikler, beni bu yola itiyordu ve artık geri dönüş yoktu.

Seni bulmak bu kadar zorken bir daha kaybedeceğimi mi sanıyorsun...

Kanın Değerli Olduğu Gibi,Sen De Değerlisin... Sen Benimsin...

O bir vampirdi ve bu olağan dışı olsa da ona güveniyordum.

Kim bile bilirdi ki ormana gittiğim gün neler yaşayacağı mı?