Bir şeyi kesin olarak biliyorum: Emir Özen`den nefret ediyorum. Ondan nefret ediyorum. Yıllar önce kalbimi kıran o çocuk oydu. Bir daha asla görmek istemeyeceğim tek kişi. Ama o, erkek kardeşimin en yakın arkadaşı. Ve kardeşim onu bu yaz bizimle birlikte İspanya’ya davet etti. Bir yaz… onu sevmemeyi bırakmam için yeterli olabilir mi? Sanmıyorum. Olmaz değil mi? ❁❁❁❁❁❁❁❁❁ EMİR Kendimi bildim bileli sadece bir kez âşık oldum. Ona. Zehra Karaca’ya. Eski kız arkadaşıma. En iyi arkadaşımın kız kardeşine. Onu kaybettim, biliyorum. Bırakmamalıydım. Ama bu yaz, çok yakın… Onu yeniden kazanmak için bir şansım var. Zehra benden nefret ediyor. Benden tamamen kurtulmak istiyor. Ona, onu ne kadar sevdiğimi anlatabilir miyim?

Üniversite hazırlanın Selin bir gün dershaneye gitmek için evden çıkar ve o çıkışı son çıkışı olur o günden sonra selinin hayatı değişir.

Sırlarla dolu bir hayat.

Sedef henüz 5 yaşında iken ailesi ile birlikte küçük bir apartmana taşınmak zorunda kalırlar apartmanda tanıştığı 3 yeni arkadaş Sedef’in hayatını birden bire çok değiştirir.Eray,Ecrin,Emre.(Arkadaşlar futbol kurgusudur Galatasaray kurgusudur.)

Hâkim Ahu, Mardin’de yürüttüğü bir dava sonrası hayatının değişeceğini bilmiyordu. Tehditler, sessiz takipler ve üstü kapalı uyarılar onu köşeye sıkıştırdı. Tam da her şeyin içinden çıkılmaz hale geldiği anda, karşısına Karan Karabey çıktı. Bir aşiretin güçlü ismi ve ona sunduğu tek yol anlaşmalı evlilik. Bu evlilik gerçekten sadece bir anlaşma mıydı yoksa ikisinin de yazgısı mı değişecekti.

Aşk, tesadüfleri mi sever, yoksa tesadüflerden mi doğar? İki insanın yolları yeniden kesiştiğinde, bu sadece bir rastlantı mı, yoksa kaderin ince bir oyunu mu? Kırgınlıklarla, yarım kalmış hikâyelerle yol alan iki ruh, kendini bir anda aşkın ortasında bulur. Korkularından kaçarken, aslında hep aşkın kanatlarına sığınıyor olabilirler mi? Bu kitap, geçmişin izleriyle şekillenen ve kaçışın bile aşkın çıkmaz sokaklarında son bulduğu bir hikâyeyi anlatıyor.

Tüm yazılan kelimeler cümleler bana aittir. Hiçbir kopyalama yoktur. YAZAR: MEDİNE UÇKUN

Açıklamaya ne yazacağımı bilmiyorum çünkü yazdığım ilk kitap umarım eglenirsiniz,okuduğunuz için teşekkürler.

Birbiriyle doğru düzgün vedalaşamayan insanlar mutlaka karşılaşır. Tesadüflere inanır mısınız? Ben Pelin. Hayatım bir takım tesadüflerle mahvolmadan önce bende inanmazdım. Umarım hayat hikayem size ışık olur.

Hayatında kötü günler geçirecek olan Güneş`in Atlas`ını bulma hikayesi.

Tek cadde, Tek geçiş… Ama onca kalabalığın içinde kadere boyun eğmiş olan, birbirinden habersiz iki insan… Karışan telefonlar ile beraber peşi sıra gelişen olaylar silsilesi onları birbirine mahkum eden iki insan haline getirdi. Ne Duru Demir’siz; Ne de Demir Duru’suz bir adım öteye gidemez oldu.

"Onu kendime âşık edeceğim.." "Bu büyü yasak ve tehlikeli, yine de yaptırmakta kararlı mısın?" "Evet, istiyorum." "Baştan uyarmalıyım ki bunu yaptığımız kişi seni fazlaca sevecek ve rahat bırakmayacak. Geceleri bile.." "Nasıl yâni? Geceleri bile derken?" "Sürekli seks isteyecek." "Güzel.. Bu benim işime gelir.."

Romantizm, aşk, mizah, hepsi bir arada. Gençler için uygundur. Daha yaşı küçük olanlar rahatsız olabilir. Not: kitapta eşcinsel içerikler mevcuttur. Rahatsız olan okumasın.

Uzak mesafede olan iki aşığın ne kadar mesafe olursa olsun birbirlerine kavuşması

Bu hikaye fantastik olup tamamen hayal ürünüdür..

Sıradışı öğretmen asker ilişkisi

Ben glamour prensesi prenses Amber. Bir cadı tarafından üzerime kara büyü yapıldığı söylensede ben buna inanmıyordum. * Herşey bahar festivalinde başlamıştı. Babamı ve krallığımı geride bırakıp aşık olduğum kralın yanına gidiyordum . Öyle birine kaptırmıştım ki kendimi bunun geri dönüşü yoktu. Zaten geri dönmeye de hiç niyetim yoktu. Aşık olduğum adam normal biri değildi. O herkesin korkup kaçtığı , zalim , korkusuz, kötü kraldı.

İnsan en çok sevdiğine kırılmış Kimi zaman insan şaşar Kimi zaman da gülümser Her acı her türlü geçer Ama geçmeyen tek acı Mısra`nın dilinde ‘İhanet’ di. ______ Mısra Yıldız & Muhammed Kerem Aktürkoğlu

~ Işık ve Gölge Ona âşık olmak… Bir tamamlanmaydı. İnkâr… kaçış… reddetme… Hepsi yaşandı. Ama sonunda, bu tamamlanmaya onlar da yetmedi. Onunla aramızdaki bağı anlatmanın birçok yolu vardı. Ama en özeli hep şu benzetmeydi: Işık ve Gölge. Gölgenin tek şartı, ona yansıyan bir ışık olmasıydı. Işığınsa görünür olabilmesi için, yansıtabileceği bir cisme ihtiyacı vardı. Biz buyduk. Birbirimizi var ediyorduk. “Karanlığımda güvendesin,” demesi yetmiyordu. Ben görünür olmak istiyordum. Onunla var olmak… Kendimi sadece onun ışığında görmek istiyordum. Ama o, biraz olsun yansıması bende devler yaratır diye korkuyordu. Buradaki karanlık, dış dünyanın tehlikeleri değildi. Esas tehlike, Benim onu değiştirme ihtimalimdi. Onun üzerindeki etkimdi. Ne kadar geri çekilmek istese de, Düşeceği tek yer benim tarafımdı. Ve o da biliyordu bunu. Bir gün ismim dudaklarından öyle bir çıktı ki… Sandım ki, hiç bitmeyecek bir bahar gelmişti ömrüme. O an… İsmim, gerçekten “Bahar”dı. Ama sonra… Bir gün yeniden söyledi adımı. Bu kez… Soğuktu. İçimi titreten, kalbimi donduran bir soğuklukla. Ve ben… İlk kez o an anladım. Efsanede anlatılan Persephone gibi… Bahar’ın gelişiyle var olan o genç kız gibi… Ben de yeraltına indim. Yerin altına hapsoldum. Çünkü ışığımı kaybettim. Ve ışığım yokken… Ben sadece karanlıkta kalan bir gölgeydim. Bu nasıl oldu?

"Ceylan sadece benim için yaşa!"

"Sen beni bu karanlığın içinden çıkaran tek aydınlıksın Kanat Aktan." "Benim aydınlık olmamı sağlayan tek kişisin Leya."

Bir kez daha gök gürledi o gece . Elzem sessizce ilerlerken yağan yağmurla gizledi göz yaşlarını. Herkes şemsiyesine sığınmışken o yağmura sığındı. Yine her zamanki gibi yoluna bakacaktı ama bu sefer yolu farklıydı.

Sonradan birbirini bulan iki kardeş , kız kardeşin sevdası ve abinin kardeşini koruması (bence okumalısın).

“İnsanlar ay’a benzer, kimseye göstermedikleri karanlık bir yüzleri muhakkak vardır.”

Rüzgar esti, çiçek buketinin içindeki zarif gülün yapraklarından biri esintiye kapıldı. Uçtu, uçtu ve uçtu. Nelere sebep olacağını ona söyleseler aklı şaşardı.