Sadece mutlu olmayı tercih ettiler...

Yeni bir eve taşınmıştın mühendistin ve bu apartmanı sen yapmıştın tabi yapalı 2 sene olmuştu sende bu rezidansa geçtin....

İhanetmi? Çok yakından tanırım ;) Küçük yaşlarda babası tarafından ağır istismarlara uğrayan Eftalya Çeviker,yaşı geçtikçe yaşadığı travmaları yavaş yavaş anlıyordu.Yıllar sonra yaşadıkları yüzünden psikolojik baskı altında kalan Eftalya Çeviker aylar sonra tanıştığı psikolog Tugay Demir tarafından geçmişte yaşadığı travmaları atlatacağına inanır,hayatını ona adar.Ama yıllar geçtikçe Tugay Demir’in aslında okadar iyi olmadığını,kendisine ihaneti öğreten adamın gerçeklerini öğrenip,onu terketmesi nedeniyle karşısında nelerle karşılaşacağını bilmiyordu….

Bu seri altı kardeşin hikayesini anlatmaktadır.

İntikam kamera karşısında soğuk bir gülüştür.

Yazardan esinlenmistir

Savcı adaletle sorumludur, Mahkum ise suçtan peki ya Savcı mahkumla hapis olursa onunla beraber tutsak olursa ruhları o zaman mahkuma tek o ruhların kilidini açmaya düşer mahkum bunu yapar mı? Adaleti korur mu? ruhların anahtarı bulunmaz ruhlar hep bir yere hapis olur bu ruhları kurtarmak sadece o anahtarın elinde ama o anahtar hiç bir zaman bulunmayacak...

17 yıl bir insanın nasıl bir hata yüzünden boşa gider anlamış değilim peki ya bundan sonra neler olacak hadi birlikte okuyup öğrenelinm. Ş N

Kalbimin söküldüğü bir evdi burası. İlmek ilmek boğazıma dolamıştı iplerini, yavaş yavaş çekmişti uçlarından, gram gram işlemişti izlerini. Ruhumun kıvranışına inat her gün daha vicdansız, daha acımasız olmuştu vücuduma karşı. Ruhum ürperip hayallerine kaçıyordu ama vücudumun öyle bir sığınağı yoktu. Mahkumdu boğulmaya, karanlığa, ölümsüzlüğe, işkenceye. Yaşadıklarımın bir sonu gelmeyecekti, zavallı bedenim hep ona teslimdi. Ve kaçışlarım her zaman onun ellerine yakalanmakla son bulacaktı. Sesimi çalmıştı. Kelimelerimi çalmıştı. Kalbimi çalmıştı. Duygularımı, birini sevebilme ihtimallerimi, yaşayabileceğim çocukluğu çalmıştı. Bıraktığı tek şey kırık bir geçmişin acısı, ölümsüzlükle boğuşan ruhumun işkencesiydi. Yaralarımdı, onun izleriydi. Bedenimdi, onun kanıydı. Ruhum yaşadığı azap yüzünden kıvranırken bedenim acısına ağlıyordu. Karanlık bir zamanın içindeydim, dipsiz, uçsuz bucaksız. Pis kanın kokusu, nefesimi verdiğim an tıpkı çocukluğumda kaybettiğim her his gibi havaya karışıyordu. Boğuk zihnimde ufak tefek düşünceler vardı, içimdeyse beni delice baskılayan bir yük.

Kader, ilmek ilmek işlerken şeytan çoktan planını yapmıştı. Her adım önceden belirlenmiş gibi görünse de, gölgelerde bekleyen karanlık bir oyun vardı. Her hamle, görünmez bir el tarafından yönlendiriliyor insanlar sadece bu günaha ortak oluyordu. Ancak kaderin ince dokusu planların en ustacasını bile çözebilir miydi. "Şu hayatta uğruna ölüp gideceğim sen, şimdi gökten kırmızı karlar yağsa bile dönüp bakmayacağım o adam oldun."

Sadece aklımdan geçenler içimden gelenler ..

Hayal etmiştik ikimizde belki de sadece ben ama ben ona yalan söylememiştim o ise bana hiç doğru birşey söylememişti belki onun doğruları benim yanlışımdı hay-at bizi bu durumda sanırım kötü etkilemişti ya da biz bu oluşturduğumuz küçük dünya- mıza ayak uyduramamıştık...

1-2 sene önce hayel kuran pınar ve buse 2 sene sonra hayelleri gerçekleşir ve bunların gerçeklesmesinin sebebini namaz kılmaya başladıkları için olduklarını anlarlar

güzel bir kitap

Sanal dünyanın içinde kuklalaşan insanların hikayesi...

Geceydi...çok soğuk bir gece...belki de düşüncelerimdi geceyi bu kadar soğuk yapan...hislerimdi kalbimi böylesine acıtan...

Geçmişten gelen İzleri nasıl silebilirdik ki? Bizim seçimimiz olmayan yaşanmışlıkları, hiç bilmediğimiz gerçekleri daha biz doğmadan önce çizilmiş kaderimizi nasıl değiştirebilirdik. İşlemediğim bir günahın bedeli yüklenmişti omuzlarıma bana ait olmayan günah`ın cezasını çekme vaktiydi.

İçindeki korku olmasaydı herşey daha farklı olabilirdi...

Bu hikaye bir kadının aldatılMASI ile başlıyor.

"Bütün kehanetler Ekim`de doğar" Bana kızgınca baktı ve elini belime sadaka kendine çekti gözlerine baktım kalbim sanki hiç yaşam belirtisi görmemiş gibi atıyordu ve o da bende ve etraf susukundu "Yanlış" dedi otoriter ve tartışmaya kapalıydı "Bütün mucizeler Ekim`de doğar" Ben birşey demey fırsat bulamadan dudakları dudaklarımı bulmuştu

"Asır ya sen beni öldür ya da ben seni" dedim Asır`ın kalbinin üzerine bastırdığım silaha kaydı bir anlık gözlerim ama hemen gözlerimi tekrar gözlerine diktim. Tıpkı benim gibi gözleri doluydu. "Alev ben seni öldürmem, ama sen istersen öldür beni sen bizden vaz geçmişsin diycem ama sen bizi zaten hiç kabul etmedin.İnsan kabul etmediği bir aşktan vazgeçerken hiç zorlanmasa gerek... "

Yavuz abi. Seneler sonra onu görünce içimden bi` parça tamamlanmış gibi hissetmiştim. Kahve gözlerini görünce katlanamamıştı gönlüm. Kalbimin en güzel köşesine sıkışmış üzerini kilitlemiştim. Kimse bilemezdi onu, kimseye belli etmezdim.

Alina Rushell ve yeşil elmas

İyi cok sevşyorum

Her insan kendi mahzeninde kaybolur ..