​"Bugün, hasat mevsiminin ilk günü. Ve sen Elif... sen benim en nadide ekinim olacaksın."

Hayallerinin peşinde koşan Açelya ve onun emeklerini çalıp yok edenler

"Beyaz laleler mi?" "Evet beyaz laleler Bal" Söylediği cümle duraksama sebep olmustu beyaz laleler tesadüfdür diye fazla üstünde durmamıştım fakat Balı da biliyor bu olabilir miydi gerçekten o kisi benim geçmişim olabilir miydi "Sen" dediğimde Kaşlarım benden bağımsız çatılmıştı "Karan Demir Alkın"

Doktor olup, arkadaşlarıyla gençliğini yaşayan Nehir`in kalbi bir süredir aşka kapalı, peki, üst kat komşusu kalbinin bu kapalı kapısını açabilecek mi?

Bazı kadınların kaderi, bataklıkta yazılıdır.

Babasını yıllardır görmeyen Sahra annesinin ölümünden sonra üniversiteyi bırakıp hayatını iki kardeşine adamıştır. Kardeşleri Berfin ve Borana anne baba olan Sahra kardeşlerinin yaz tatiline girişinin ardından Boranın isteği üzerine İzmir`de bir deniz turu ayarlar fakat Sahra, Berfin ve Boran bir tur gemisine değil Şeyhanlıların gemisine binmişlerdir. Bir tuhaflık olduğunu fark eden Sahra gemi kaptanının yanına gidip diğer yolcuların nerede olduğunu sorar fakat soru yönelttiği kişi gemi kaptanı değil babalarının yakın dostu olan Şeyhanlı aşiretinin oğlu Cihan Şeyhanlıdır.

BİR TÖRE MESELESİ.... İnsan, hiç tanımadığı bir yabancıyla ömrünü birleştirir mi? Onlar evlendi. Aşkın, tutkunun ya da isteğin değil, yalnızca ailelerinin gölgesinin emriyle. O, kalbinin buzdan bir zırhla kaplandığı bir dünyadan geliyordu. Nefretin ve kinin dokuduğu bir aile tarafından büyütülen Berken Saburer, hayatında en ufak bir sevgi kırıntısı dahi görmemişti. O, bölgenin sayısız işi, gücü elinde tutan en zengin ailesinin, asık suratlı ama herkesin tanıdığı yakışıklı veliahtıydı. Diğer yanda ise, dünyası tamamen güneş ışığıyla örülüydü. Ailesinin koşulsuz sevgisiyle büyüyen Eflin, babasının üzerine atılan kara bir iftiranın kurbanıydı. O, annesinin hayattaki tek tesellisi, babasının ise gözünün nuruydu. Oysaki bu iki ruhun birbirlerinden habersiz, bambaşka hayalleri vardı. Birbirlerine nefes kadar yakın mesafede olsalar da, yörüngeleri asla kesişmeyecek kadar uzaktılar.

Mihriban daha 21 yaşında hayatının demlerini yaşayan bir kadın iken hiç ummadığı bir anda berdel kararına karşı ne yapacağını bilemez kaçmaya çalışırken Aslında onu burada tutanın belden değilde gönül bağı olduğunu anlar sonsuz bir çıkmaza düşen Mihriban ya kalacak ya gidecekti.

Ben on üç yaşında bir boşnaklıyım . Benim hikayem babam gözlerimin önünde öldükten sonra başladı.Babam giderken arkasında henüz adını bile bilmediğim düşmanlar ve koca bir geçmiş bıraktı. Ben savaşın içinden geldim ve bu hikayenin sonunda savaşın içinde yok olup gideceğim . Bu acı gerçekle , ölümle yüzyüzeyken yüzleştim. Başta benim hikayem olan sonradan, ailesi gözleri öününde öldürülmüş . Hayatı , geleceği , ellerinden alınmış . nice benlerin hikayesi oldu . Bu hikayede iki taraf var . Mazlumlar ve zalimler .

Akıl siler... kalbin hafızası asla... Ömer Asaf olağanüstü bir hafızaya sahiptir. Tek istisnası vardır: Çocukluk aşkı. Yıllar sonra tekrar karşılaştıklarında, kayıp anıların gölgesinde aşkı bulur. Fakat O,nun kalbi, sadece intikamın soğuk yankısını taşır. Biri kalbinin yolunu takip eder, Diğeri intikanım yolunu... Karanlık sırların, yarım kalmış hikayelerin ve imkansız seçimlerin ortasında... Bir kalp sevebilir mi, diğer kalp ölüm arzularken?

Tarih teoloji savaş aşk üzerine kurgu roman

Herkese güven zordu benim için. Hayatta hep doğru insanı bulamazdım. Vazgeçtiklerim vardı, sevipte vazgeçtiklerim. Hayatıma iyi gelenler vardı, iyi geliyor sandıklarım. Ve ben, ben artık doğru sevgi ve güveni buluyordum. Kendim deniyordum. Güven bulunan en zor şeydi. ________________________________________________ Çünkü hep geride kalanlar anılar olurdu. Herşey giderdi, herşey unutulurdu ama anılar gitmez, unutulmazdı. ________________________________________________ "Sen niye bu kadar tatlısın dansçı kız?" "Bilmem? Belki sadece yakışıklıma tatlıyımdır?" ________________________________________________ Söyle bakalım? Beni ne kadar seviyorsun?" Kafamı ona çevirdim ama boyu uzun olduğu için kafamı biraz kaldırmak zorunda kalmıştım. "Gözyaşı kadar." Dedim. Kaşları çatıldı. "Gözyaşı kadar?" "Hıhım. Gözyaşı dışardan küçük ve anlamsız, boş bir şey gibi gözüksede içi anlamlı ve de büyüktür. Ben de sana olan sevgimi gözyaşına benzetiyorum."

Destekleriniz teşekkür ederim ilk kitabım olacak umarım güzel olur ve beğenirsiniz bir tık farklı tarz denemek istedim;)

Elif, daha çocuk yaşta ailesinin sevgisizliği ve şiddeti altında ezilmektedir. Hamile olan annesinin tüm sorumlulukları omuzlarına binerken, küçük bir kızın taşıyamayacağı yüklerle baş başa kalır. Elif’in tek umudu, doğacak kardeşiyle birlikte evde bir şeylerin değişeceğidir. Ancak doğum için hastaneye giden anne ve babası trafik kazasında hayatını kaybedince, Elif bir anda hem yetim kalır hem de kardeşinin tek sorumlusu olur. Bu kayıp, Elif’in çocukluğunu bitirir ve hayatını tamamen değiştiren büyük kırılmayı başlatır.

Nefret edilen bir soydan gelen; ZAMBAK VUSLAT KARAVALEDAN Kurul da söz hakkı olan beş aileden birinin en büyük kızıydı.Kurula yeni bir başkan seçilmesinin vakti gelince yeni başkan olarak herkesin aklında tek bir isim vardı.ARAF SAVRAN VARELİOS fakat düşünülenin aksine başkan Zambak olmuştu ve kimse bunu kabullenemedi.Başkanın başkanlığına devam edebilmesi için koyulmuş kurallardan biride evli olmaktı. Zambak yıllardır hoşlandığı Araf`a evlenme teklifi etti.

Yetimhane’nin soğuğu, sokağın karanlığı… Altı kişiydi onlar, altı çocuk… Engin ve ablası Selma, Eylül, Aslı, Burak ve Ahmet.. Yetimhane de kesişen hayatları ve Selma’nın ansızın gelen ölüm haberi bu altı küçük çocuğu sokağın acımasız kollarına itmişti. Olaylar hiçte sandığınız gibi değildi. Sokak karanlık yetimhane soğuktu… Peki Selmaya gerçekte ne olmuştu ? Dram, arkadaşlık, hayatta kalma mücadelesi ve yer yer güldüren Yetimhane sizide onlar gibi bu karanlık ve dipsiz kuyuya çekecek.

Gençliğini kaybetmiş bir kız ve ünlenmiş erkek

Eflal, çocukluğunda babası yüzünden aile nedir bilmiyordu. Babasının demesi gibi; onun kalbi siyah, soğuktu. Bu kalp yalnızca çocuğu gibi gördüğü öğrencilerine açıktı. Öğretmenliğinin ilk dönemlerinde Hakkâri’ye atanmıştı Eflal. Şanslıydı; arkadaşı orada doktordu ve beraber kalıyorlardı. Fakat bilmedikleri başka bir şey de vardı: Hakkâri’de herkesin dilindeki o “Gölge Timi”… Sessizce, aynı bir gölgeymiş gibi hareket ederdi o timdeki herkes. Fakat kim bilebilirdi, teröristlerin onlara bir pusu kuracağını? İyi okumalar…

Siz:Bana bak balıkçı, Gürel soyadında birisini bizim çay tarlamıza adımını attığını veya bizim restoranımıza geldiğini görürsem seni mahvederim!(20.34) Eren:Bu bir tehditmi? (20.34) Siz:Ne anlamak istersen o. (20.34)

SESSİZ ANNE Bazı sırlar sessizlikte saklanır. Bazı çığlıklar duyulmaz. Ama sessizlik ne kadar derin olursa, çığlık da o kadar güçlü çıkar. Deren Taçlı’nın hayatı, sessizliğiyle örülü bir dünyada geçiyordu… Ta ki o akşam, karanlıktan çıkan bir minibüs her şeyi değiştirecek ve onu bilinmezliğe sürükleyecek kadar sessizliği bozana dek. Bir kadın, bir sır, bir karanlık. Ve gölgesinde duran Demirhan Ateşoğlu. Sessizliğin ardındaki sesini duyabilecek misiniz?

"I love you." "Ben de seni seviyorum." ...

Hastanede acil bölümünde çalışan Eylül yine sıradan bir nöbetteyken hastanenin yakınındaki bir emniyete saldırı düzenlenmesiyle acile gelen hastalardan birisi olan Demir`le tanışır. Gamofobisi olan Eylül Demir`le arasında olan bu çekime karşı koyabilecek midir? Kitabımı okuduktan sonra edit yapabiliyorsanız yapar mıısınız İnstagram kullanmıyorum ama Tiktok`da adım "EVRALUSS 💛" beni ve kitabımın adını etiketleyerek paylaşırsanız çook sevinirimm

“Adalet bu şehirde farklı işliyor! “ DİKKAT ! Biri masum olduğunu iddia ediyorsa azılı bir suçludur... Ayaklarınızı elinize alın ve..... Kaçın.

Açıklama sonradan eklenecektir.

Ağlarken kardeşinin açık bilgisayarını gören Mine bilgisayara bakar ve bir yayıncının yayın yaptığını görür sesi gelmediği için kulaklığı takar ve birden ekranda kendisini görür... Belki de bu adam onun hayatını değiştirecektir? *** Açık olan bilgisayarda bir yayıncı yayın yapıyordu. Kulaklığa bağlı olduğu için sesi duyamıyordum. Oyuncu koltuğuna oturup kulaklığı taktığımda ekranda kendimi görmüştüm. Bu bilgisayarda kamera özelliği mi vardı? Yanlışlıkla canlı yayından çıktım herhalde diye düşünürken karşımdaki adamı fark ettim. Bu adam kimdi? "Evet bir izleyicimizi yayına aldık..." Adam beni fark ettiğinde bir anda sustu ve yüzüme bakıp yutkundu. Ekrandan kendime baktığımda ağlamaktan kırmızı olmuş yüzüm ve gözlerim vardı. Hatta gözyaşlarım resmen kirpiklerime şekil vermişti.