Selammm arkadaşlar ilk kitabımı inşallah beğenirsiniz iyi okumalar

Bir Kadının Çizgisi serisinin üçüncü kitabıdır. 25 Kasım 2000:Asya Demirci 🤍

Bir yangının ardından geriye sadece küller kalır. Ama bazı hikâyeler küllerin arasından yeniden doğar. Bu romanda, savaşın, ihanetin ve kaybolmuş umutların ortasında kalan bir gencin; hem kendi içindeki karanlıkla hem de çevresindeki yıkımla mücadelesi anlatılıyor. Küller arasında gizlenen sırlar, yeniden filizlenmeye çalışan bir hayat ve kaybolmuş bir aşk… Gerçekle yalan, umutla çaresizlik arasında sıkışıp kalan karakter, “küllerin arasından” yeniden doğabilecek mi, yoksa tamamen yanıp kül mü olacak?

Bazı kadınların kaderi, bataklıkta yazılıdır.

Babası boxs antırotörü olan İdil bir gün babasına yemek vermek için spor salonuna gider giderken yolda buldu papatya ise elindeydi İdil tam spor salonuna girerken birine çarpar ve papatyası yere düşer ve işte İdilin asıl hikayesi o an başlar....

Bir grup genç bir binada mahsur kalırlar. Onları bir takım gizemli insanlar kaçırmıştır. Bu binadan çıkmak için şifreleri çözmeleri gerekmektedir. Çünkü her hafta biri kurban edilir. Ama bilmedikleri şey onların çoktan ölmüş olmalarıdır. Bu sadece onların bilinçaltından yapılmış bir bilgisayar oyunudur.

“Akıbet”, kavuşulamayan ama unutulamayan bir aşkın hikayesini anlatıyor. Elif ve Deniz’in yolları kesişir, hisleri yanar ama hayatın gerçekleri onları birbirinden uzak tutar. Her bakış, her sessiz dokunuş, eksik kalan bir aşkın yakıcılığını taşır. Bu roman, aşkın yalnızca kavuşmakla değil, hissedilmekle de var olduğunu gösteren bir içsel yolculuk. Yakıcı, derin ve unutulmaz bir hikaye.”

Rose babasından kalan mirası kabul edecekmi ? Rose aşk sandığı aslında neydi?

Zambak Yıldırım… Yirmi üç yaşında, beyaz önlüğün ardına sakladığı kocaman bir sırla yaşayan stajyer doktor. Beş yıldır, abisi Ateş’in en yakın arkadaşı olan Ali Asaf Şentürk’e aşık. Üstelik Ali Asaf, hem dövüş ustası hem de başkasının sevgilisi. Zambak’ın kalbi, onun ağzından çıkan her “kardeşim” kelimesiyle biraz daha kanıyor. Hastanenin keskin ışıkları altında bir yanda hayatlar kurtulurken, diğer yanda Zambak kendi içindeki savaşla boğuşuyor. Ali Asaf’ın kanlar içinde hastaneye yürüyerek geldiği o gece, kalbi ilk kez gerçekten korkuyor; çünkü sevdiği adam nefesiyle hayat arasında ince bir çizgide duruyor. Zambak’ın en büyük sırrı, kalbinin en derin yarası. Ali Asaf’ın ona asla bakmayacağını bile bile sevmek, nefes almak kadar acı veriyor. Üstelik bir de Zambak’a gizliden gizliye âşık olan Yusuf… Onu gören ama dokunamayan tek kişi. Bir hastanenin dar koridorlarında; aşk, acı, imkânsızlık ve sessizlik birbirine karışıyor. Biri kanıyor, biri saklanıyor, biri farkında bile değil. Ve Zambak’ın kalbi, duyulmayan bir çığlık gibi sessizce kanamaya devam ediyor.

Maral her sabah gittiği işinden sıkılmıştı. Hayatının sıradanlığından nefret ediyordu. Ta ki onunla tanışana kadar. Onunla tanıştıktan sonra Maralın sıradan hayatı yerini aksiyonla dolu bir zamana bırakmıştı. Peki Maral,bu bataktan kurtulabilecek miydi?

Siz:Bana bak balıkçı, Gürel soyadında birisini bizim çay tarlamıza adımını attığını veya bizim restoranımıza geldiğini görürsem seni mahvederim!(20.34) Eren:Bu bir tehditmi? (20.34) Siz:Ne anlamak istersen o. (20.34)

Ailemin eski evine apar topar kaçarken ne düşündüm bilmiyordum. Her şeyi gören bilen ben bu kasabada yaşanacak olanlara nasıl kayıtsız kalabildim olacak şey değildi

Her çiçek, gömülü bir sırla açar. Ölüm, bir son sanılırdı. Ama Murat ve Zeynep için ölüm, başka bir dünyanın kapısını araladı. Bazen, bir bahçe sadece bir bahçe değildir. Bazen, bir kapı açılır ve sizi tanımadığınız bir dünyanın ortasında bulursunuz. Zairgotola’nın gölgelerle örülü sarayında, yasla ve sırlarla büyüyen bir ulusun ortasında gözlerini açtılar. Onlar artık yalnızca misafir değildi; yalanla yazılmış kaderin mahkûmlarıydılar. Zeynep’in dudaklarından dökülen tek bir yalan, tüm gerçekliklerini değiştirdi. Ama bu bahçede hiçbir şey göründüğü gibi değildi. "Unutabilir misiniz? Yeniden tanıyabilir misiniz? Aynı anda hem geçmiş hem hiç yaşanmamış bir hikâyeye başlayabilir misiniz?"

Bu hikayeyi biz değil onlar oluşturdu Sadece ailesinin intikamı için yaşayan gizemin hikayesi

“Bir kadının hicreti sadece yolculuk değildir… O, bir teslimiyet, bir dua, bir feryattır göğe yükselen. Bu kitap; zalimin zulmüne karşı, kalbinde yalnızca tevhid taşıyan kadınların öyküsüdür. Onlar mallarını, yuvalarını, bazen çocuklarını geride bıraktılar… Ama Rabb’lerini asla terk etmediler. MUHADJİRA, zamanımızın karanlığına ışık tutan iman sahibi hanımların sessiz çığlığıdır. Kur’an ve Sünnet çizgisinde, hakikate susamış yürekler için yazıldı bu satırlar. Ey okuyucu, bu kitap sadece bir anlatı değil; bir davet, bir fark ediştir…” Ve kim Allah için hicret ederse, yeryüzünde birçok sığınacak yer ve bolluk bulur." (Nisâ, 100)

Türk Dili ve Edebiyatı fakültesinden mezun olan Ahsen ilk öğretmenliğini yapmak için Mardin`de bir lise ye atanır . Bu süreç okula alışma dönemini , kendince yazdığı kitaplarını ve her gün kitapçıda rastladığı adamı konu alır . Eğer sade bir tarz ve mizah seviyorsanız bu kitap tam size göre.

Kendini bildi bileli yanında olan iki kızla geleceklerini dikkatle inşa eden Nim, 17. yaş günü için arkadaşlarıyla küçük bir Avrupa turuna çıkar. Onlar için özel olan şey, ailelerinin yanlarında olmadan tek başlarına “başarısızlığın” zikredilmediği huzurlu bir tatil geçirmekti. Öyle de oldu. Hepsinin arzusu birlikte anılarına anı katmaktı. Yine onların istediği oldu. Lakin bir şeyleri eksik istediler. O gün üç kızdan ikisinin kaderi son buldu, geriye kalanınki de baştan yazıldı. Artık geleceğine inanmayan, sevgiye ve sevilmeye ihtiyacı kalmayan Nim, yaşadığı travmayı atlatmak için herkesten uzaklaştı. Ailesinin bile adını daha önce hiç duymadığı bir şehre taşındı. Yeni okula son senesini bitirmek için girdi. Kendi başına yaşıyordu. Evi zihni gibi sessiz ve karanlıktı. Hayatına giren insanlar çıkanları arattı. Nim nefes alamadı, sevgisizlikle üşüdü. Aynı uçaktan bilet almalarına rağmen başka bir uçakta uyanan Nim, sizce yeni bir hayat kazandı mı yoksa kaybetti mi? Peki çoğunluğu zengin çocukları olan o uçağın, rotada bile olmayan dağa çarpması suikast mıydı? Belki de pilotun kazasıydı. Sırlar saygılıdır acın büyükse, saracağız elbet yaranı yarın kefene.

Bora ; Karadeniz`in Adamı, güçlü bir ağa oğlanı ,delikanlı ,karizmatik ve bütün kızların ilk göz ağrısıdır... Birgün minik ama bir o kadar da ihtişamlı evinin önündeki nehirde durmuş bir tane kız gördü . Elini yıkıyordu küçük kız . Uzaktan uzaktan izledi . Bütün kızlar ona aşıktı fakat onun kalbi nehirde elini yıkıyan kıza attı... Kader onları bir düğünde birleştirdi... Ama birlik olan tanıdık iki kişi onların mutluluğunu istemiyordu.... Peki kim onların mutluluğunu istemiyordu ? ...........

Başını tekrar eğdi ve beni bir kez daha öptü. Bu sefer daha kısa, ama daha yoğun bir öpücüktü. “Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum!

Gökyüzünden binlerce yıldızın kaydığı o gün iki genç yan yana, biraz da diz dize otururlarken oldu her şey. Oğlan kıza, onu ilk gördüğü andan beridir sevdiğini söyledi. Kız ise utançla parmakları ile oynadı. Bu memlekete geldi geleli adetlerine uyum sağlamakta güçlük çekiyorduysa da hisleri öyle değildi ya. O da besbelli seviyordu oğlanı. Yine de söz etmeye ar etti. Nasıl derdi? Babası bacaklarını kırardı! Babasını da hatırlayınca irkildi, yüzünde açan çiçek soldu, ayaklandı hemencecik. Gideyim diyecekken oğlan da kalktı. Oğlan pervasızdı, gönül çelmekle pek bir anılırdı. Şu mahallenin bütün kızları; güzeli, çirkini, uzunu, kısası, derlisi toplusu hep birden şu oğlan bana baksa diye ah ederdi. Bakardı oğlan, çapkındı zira. Ergenliğinin orta yerinde ulaşabildiği tüm kızlara elini sürerdi. İyi yürekliydi ama. Eli ayağı tutmayan yaş almış komşularının varsa elinde öte beri, alır evlerine kadar taşırdı. Yahut darda kalmış küçük bir çocuk görünce sarılır, güvenlice evine yollardı. Her iyi gibi onun da kusuru vardı. İşte o kusur da Mahruze`nin göğüs kafesine sığmaya çalışan kalbini paramparça ediyordu. Gitmeye yeltendi, oğlan tutuverdi bileğinden. "Biraz daha kalsan?" Kalırdı Mahruze. Zaten anneciği de onun annesiyle sohbete dalmıştı. Kahveler içilmiş, sonra da ters çevrilmişti. Anneciği pek iyi bakardı kahve falına. Mahruze`ye de bakardı. Sonra hoşuna gitmemiş gibi, `Al yıka şunu, içine de hiç bakma!` diye uyarırdı. Mahruze inanmazdı ama işte insanoğlu, bir telvede kader arardı. O da karmakarışık şekilleri gördüğünde epeyce anlam çıkarmaya çalışır ama bir türlü çıkaramayınca da yakalanırdı annesine. Gülerdi annesi ama yarımca. `Merak etme,` derdi. `Senin bahtında güzellik var. Var da sen ciğersizin birine tutulacağın için,` deyip elini sallardı. Hakikati söylemişti annesi. Ciğersiz değilse de kahpeydi gözleri. Bir baktığına bir daha bakmazdı, istemezdi işte. Çekindi Mahruze, gözlerini indirdi. Oysa gözleri tüm ışıkları içine almış gibi parlarken indirmesin istedi oğlan. Şöyle doya doya baksa, o gözlerden ufacık öpse... Bir deli cesaretti vurdu göğsünü, tuttu kızın çenesinden, kaldırdı başını gözleri değsin diye gözlerine. İçi kanatlandı oğlanın. Oğlan da kulağına Ahmet ismi okunduğu andan beridir böyle gözler görmediğine yemin ederdi. Ahmet zaten olur olmadık yeminler ettiğinden bir kıymeti olur mu bilmezdi. Taştı içinde taşıyamadığı sözler. "Gözlerin ne güzel!" Yaklaştı biraz kuş gibi titreyen kıza. "Şu dünyayı içine almış, sığdırmış gibi..." Az kalsın yıkılıyordu Mahruze. Daha evvelinden böyle sözler işitmediğinden ne diyeceğini de bilemedi. Az sonra Ahmet iyice sokulup kızın gözlerinin üzerine derin bir öpücük bırakınca ister istemez tutundu ona. Ahmet bir kere fırsatı bulmuştu ya gözlerden şakaklarına, yanağına ve en son kor gibi görünen dudaklarına bastırdı dudaklarını. Mahruze yitip gidecekti besbelli. Fakat derinlerde bir yerlerde babasının sesini duyunca toparlandı. Oysa, `Ulan!` demeliydi Ahmet`e. `Daha geçen günlerde 10`lardan afili Esma ile sen?` Diyemedi ama... Diyecek gibi de değildi hiç. Kaçtı durdu Ahmet`ten. Ahmet`e de sevda oluverdi bu kaçma kovalama işi. O kaçtıkça kovaladı, kovaladıkça kızın özünü özümsedi. Ne güzeldi Mahruze, hem içi hem dışı... *** Gençlik hevesi iki genci kıskıvrak yakaladığında aşkın ateşine yakalandılar. Ancak onlardan evvel çizilen yolları ayrıldığında bir daha karşılaşabileceklerini düşünmemişlerdi. Yıllar yılları kovalayıp kuyruklarını yakaladığında bir adalet sarayında bir davanın iki tarafı olarak karşılaştılar. Ancak artık gözlerde aşktan evvel vicdan perdesi vardı...

Bir insanın iç dünyasındaki hissettiği eksikliğin peşine düşmesi onu ne kadar derin maceraya sürükleyebilir birlikte takip edelim.

Unutmayın: Bu kitapta anlatılan olaylar, teşkilatlar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Onlar, yalnızca benim zihnimin ürettiği, gerçeklikle uzaktan yakından alakası olmayan gölgelerdir. Ancak onların yaşadığı duygusal girdaplar, verdikleri imkânsız kararlar ve ödedikleri ağır bedeller, insana dair evrensel gerçekleri yansıtır.

Liya bir Türk boyunun kızıyken, ailesinin bir baskında katledilmesi sonucu küçük kardeşi ile birlikte Loran krallığına sığınır. Tek isteği kardeşi ile birlikte mutlu ve özgür bir yaşam sürmektir. Bunun için sıra dışı güzelliğini herkesten gizlemeye karar verir. Lakin onu hiç ummadığı birisi fark eder. O kişi Kral Leonardo`dur!

Melike ile heja yakın arkadaştı avşinin araya girmesiyle farklı şehirlere gittiler 7 yıl sonra melike büyük bir şirket sahibi olmuştu heja ise küçük bir sıtajyer hayat onları tekrar bir araya getirmişti heja bir şirkete iş görüşmesine gittiği sırada onu melikenin odasına yönlendirdiler melike hejayı gördüğünde elleri buz kesti melike o kadar çok istiyordu ki neden beni bırakıp avşinle takımaya başladın neden onun yüzünden benlen aranı bozdun melike nekadar çok geçmişi unutmak istesede geçmiş hep peşinden geliyor du Her pazar yeni bölüm

Kırık Gülün Fısıltısı” Bahçedeki gül ağacının altında başlayan bir sabah… ve Elif’in duyduğu ölüm sessizliğini bozan bir erkek sesi. Allah’a bağlılığıyla güçlü duran Elif, hiç bilmeden büyük bir sırrın içine adım atar. Gördüğü gözler, yarım kalan tehditler, açıklanamayan takip ediliş… Bu yolun sonunda Elif’i yalnızca bir kader değil, bir esaret de beklemektedir.