Savaş zamanında doğan bir aşk... Biri asker diğeri köylü bir kız İkisininde yüreği yangın yeri... Benim adım Elfida feda edilen demek, gözden çıkarılan ama diğer anlamı veda etmek. İşte o benim için hiç kolay olmadı. Herkes benden bir fedakarlık bekledi, herkes benden bir vedayı yüreğime sığdırmamı bekledi ama kimse Elfidanın mutluluğuyla ilgilenmedi. Taki o gelene kadar... Nefretin kalbi hiç bir zaman yenemediği, her daim sevginin galip geldiği bir hikaye...

"Çok merak ediyorum Gazel?" Diye mırıldandım sert çıkarmaya çalıştığım bir sesle. Gazel`in yumrukları yavaşladı. Bir süre bekledi ama sonra bana döndü. Acı kahveleri yüzümü incelemeye başladığında benim gözüme ilk çarpan göğsünde, tam kalbinin üzerinde olan ize takıldı ve aklımda bir söz canlandı. Yüreğinde iz taşıyan. Kadının söylediği bu söz geldi aklıma, düşünceler taşmak için yer aradı ama şu anki acım daha baskın geldi. "Neyi?" Diye sordu Gazel. Aklımdaki düşünceleri bir kenara atıp birkaç adımda Gazel`e yaklaştım ve tam karşısında dimdik durdum. Boy farkımız yüzünden başımı kaldırmak zorunda kaldım. Acı kahveleri, elalarımla buluştuğunda benim gözlerim dolmaya başlamıştı. Onunkiler ise cansız bir nesneye bakarmış gibi hissizdi. "Senin gibi aşağılık bir adam, nasıl olurda o çocuklara yemek verip, gülümseyebilir." Gözlerimdeki göz yaşları akmak için çabaladı. Kalbimin külleri tekrar yakıldı ve küller daha da çoğaldı. "Tek vicdansızlığın benim kardeşime miydi?" Dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Gerçekten tek vicdansızlığı benim kardeşime miydi? Ne yapmıştı benim Umut`um ona? Neden kıymıştı benim aileme? Gözlerimdeki yaşlara daha fazla tutamadım ve göz yaşları yanaklarımdan süzülerek akmaya başladı. Ben aylar sonra ilk göz yaşımı Umut`un yanında değil, onun katilinin önünde döktüm.

Bazı kadınların kaderi, bataklıkta yazılıdır.

Bir Deli ve Bir Mafya. Kız haksız yere kapatıldı. Oğlan ise bir hedef için içeri girdi. Fakat ikisi de kaderin oyunundan habersizdi. Akıl hastanesinin beyaz duvarları arasında, kader onları yan yana getirdi. Biri kaçmak isterken, diğeri kontrol etmeyi seçti. Biri adaletini kaybetmişti, diğeri adaleti arıyordu. Bu asla bir tesadüf değildi. Bu, beyazla karanlığın çarpışmasıydı. Peki… İkisi birbirine karışırsa ne olurdu? Beyaz duvar, siyah sır, kim hain, kim masum bir anlık farktır.

Bir prensesin kaybolus hikayesi ve en sonda ailesine bulması ve aşık olup evlenmesi.

Yetimhane’nin soğuğu, sokağın karanlığı… Altı kişiydi onlar, altı çocuk… Engin ve ablası Selma, Eylül, Aslı, Burak ve Ahmet.. Yetimhane de kesişen hayatları ve Selma’nın ansızın gelen ölüm haberi bu altı küçük çocuğu sokağın acımasız kollarına itmişti. Olaylar hiçte sandığınız gibi değildi. Sokak karanlık yetimhane soğuktu… Peki Selmaya gerçekte ne olmuştu ? Dram, arkadaşlık, hayatta kalma mücadelesi ve yer yer güldüren Yetimhane sizide onlar gibi bu karanlık ve dipsiz kuyuya çekecek.

Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. ... "Ben İzmir`in kızıydım ve Trabzon`un misafiri..." " O, Trabzon`un çocuğuydu ve İzmir`in yabancısı..."  ... Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= "Sis Çizgisi" adında kitappad`de ki ilk ve tek kurgu. Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

Yasla ruhunu bana kır papatyası 🌸

Hayatım boyunca tek bir amacım vardı. Oyuncu olmak. Bu hayatı sevmem için tek neden olacaktı. Ama çok sonradan öğrendim ki hayatın benim için çok farklı planları vardı.

Bazen yazmak, unutmakla aynı şeydir. Bu kitap, okurken kaybolmayı göze alanlar içindir. Sessizlik, boşluk ve kaybolan isimler arasında ilerleyeceksiniz. Şimdi, ilk sayfayı açın ve sessizliğe adım atın.

Rümeysa Ala Çetin ve Alperen Ali şahinin hikayesini dinlemeye hazır mısınız?

Bazı intikamlar, nesiller boyu süren bir lanetle başlar. Ve bazı aşklar, o lanetin en karanlık köşesinde yeşerir. ​Boris Arslan Karaşah, zenginliğin ve soğuk bir intikam arzusunun hüküm sürdüğü bir dünyanın acımasız prensiydi. Geçmişten gelen bir ihanetin gölgesi, ruhunu öylesine karartmıştı ki, vicdanı bir zamanlar attığı sigara izmariti kadar önemsizdi. Onun için hayat, kusursuzca tasarlanmış, özenle kurulmuş bir tuzaktan ibaretti ve bu tuzağın hedefinde, adını bile bilmediği masum bir kadın vardı. Kadın, ailesinin günahlarının bedelini ödeyecek bir piyon, Boris`in ellerinde ezilecek bir Masumiyet İzmariti olacaktı. ​Elfida Siyâ. Adının anlamı "fedakârlık ve ölüme yakın" olsa da, hayatı boyunca yalnızca bir kurbandı. Acılarla dolu bir geçmişin gölgesinde yaşamaya çalışan, her yeni güne yeniden tutunmaya çalışan genç bir kadın... Ta ki Boris`in gölgesi hayatına düşene kadar. Tek suçu, yanlış bir soyadını taşımasıydı. Tek laneti, Boris`in intikamının en hassas noktası, en acı verici hedefi olmasıydı. ​Boris, onu acımasız bir planın parçası olarak kaçırdığında, Elfida`nın dünyası paramparça oldu. Ancak kader, bazen en karanlık oyunlarını oynarken bile beklenmedik kapılar açardı. Boris, Elfida`nın çaresizliğinde kendi geçmişinin yansımalarını mı görecekti? Yoksa intikam ateşi, her şeyi küle çevirene kadar yanmaya devam mı edecekti? Peki, bir zamanlar ezilen masumiyet, küllerinden doğup intikamcısına meydan okuyabilecek miydi? ////// Tüm hakları saklıdır.

Hikaye Mardin de başlıyor. Kara ailesi birbirine düşman. Geçmişte yaşanan aşk büyüklerin yüzünden birbiriyle düşman oluyorlar. Sonra evlatları oluyor hikaye o zaman başlıyor. Birbirine aşık olan gençler düşman olduklarını bilmiyorlar düşman olduklarını öğrendiklerinde onlara ne olacak aşklarını etkileyecek mi? Aileler evlatları için düşmanlıklarından vazgeçecekler mi? Bartu ne gibi süpriz bekliyordu. Bartu alaz ın abisi olabilir mi? Öyle alaz ne yapacak. Bu durum alaz la efsunu nasıl etkileyecek Efsunla alaz kavuşabilcekler mi yoksa yarım mı kalacak Hayatlarına başkalarıyla mı devam edecek.

İki sevdalı genç. Bir yanlış anlama. İki insan birbirinin arafı olur mu? İnsan sevdiğiyle sınanırsa peki?

``Bu haksızlık.`` Dedim. ``Sırf soy adın yüzünden bu kadar ayrıvalıklı olamazsın.`` Her zamanki gülüşü ile yüzüme baktı. ``Çok istiyorsan soy adımı paylaşabiliriz Çilli.``

Hayatınıza birin girip nasıl sesizce çıkmasını izlersin

Türk Dili ve Edebiyatı fakültesinden mezun olan Ahsen ilk öğretmenliğini yapmak için Mardin`de bir lise ye atanır . Bu süreç okula alışma dönemini , kendince yazdığı kitaplarını ve her gün kitapçıda rastladığı adamı konu alır . Eğer sade bir tarz ve mizah seviyorsanız bu kitap tam size göre.

Acısı yemini olmuş bir adam. Kanadı kolu koparılmış yaralı bir kız. Ayrı iki insan ve Aynı ıkı acı.. Şimdi kader onları karşılaştırdı. Peki ya bir arada kalabileceklermi? Ya da aynı acının süzgecinden geçmiş iki insan, nekadar birbirinin yarasını sarabilirdi? Düşman hiç uzak degildi.Kurt kışı geçirmişti. Şimdi av vaktiydi..

“Yeryüzündeki her insan bir çiçektir. Senin güvenip kalbinin kapılarını ardına kadar araladığın, kalbine aldığın insanlar; orada koskocaman bir çiçek bahçesi oluştururlar. Ve bizler, her daim bir başkasının kalbindeki onlarca çiçekten yalnızca biri olmak için çabalayacağız.”

Bir nikâh… Bir kurtuluş… Bir kader. Babası onu bir anlaşmada feda etti. Düşmanı ise evlenerek kurtardı. Elif Karahan, kanla yazılmış bir geçmişin içine doğmuştu. Soyadı, kaçamadığı bir lanetti. Bir gece, babasının onu gözünü kırpmadan sattığını öğrendiğinde özgürlüğü de, geleceği de elinden alındı. Kerem Aslan içinse bu evlilik aşk değildi. Bir hamleydi. Bir kalkan… Bir düşmanı diz çöktürmenin tek yoluydu. Soğuk bir nikâhla başlayan bu birliktelik, aynı evde iki yabancı, aynı kaderde iki yaralı kalp yarattı. Silahlar çekildi. İhanetler açığa çıktı. Kan aktı. Ve hiç kimsenin hesaba katmadığı bir şey oldu: Aşk. Bir kurtarma planı olarak başlayan evlilik, iki hayatı geri dönülmez biçimde değiştirdi. Çünkü bazı nikâhlar kâğıda değil, kana yazılır. Ve bazı kadınlar… kurtarıldıktan sonra anne olur.

Yanlış bir hareketi sonucunda boksörlük mesleği elinden alınan Aker kafa dağıtmak amacıyla gittiği bir barda tanıştığı kadın yüzünden tüm hayatı tersine dönmüştür. Kadın hakkında öğrendikleri bilgiler onu derinden sarsacak kadar şaşırtıcıdır. Artık hayatı eski monotonluğundan çıkmıştır, yerini kaos ve gerilim`e bırakmıştır.

Açelya ablasını trajik bir şekilde kaybeder. Suçluluk, öfke ve annesinin çöküşü arasında hayatta kalmaya çalışırken, tek sığınağı yazmak olur. Ablasına yazdığı mektuplar, anılar ve parçalanmış hatıralar zamanla bir dosyaya dönüşür. Bu dosya, bir edebiyat atölyesinde ya da bir yayınevine gönderilen deneme metni olarak ülkenin en ünlü yazarlarından birinin eline geçer.Ama sonrasında işler yolunda gitmez kendi hakkını aramaya çalışırken Ablası bir cinayete mi kurban gitti? Düşüncesini netleştirmeye çalışırken üstüne birinde takılı kalır.

Azelin bir anlamı vardı ama anlamını Yeşimden ve Azad`dan başka kimse bilmiyordu. Azad ve Yeşim birbirlerini tamamlaya bilecek mi yoksa birbirleri tamamlamayıp aşkları maziye mi kalacak...

bir gün sokakta yürürken yağmurun yağmasıyla beraber olduğu yere doğru çöker ve kurtarıcı bekler. Ona şemsiye uzatan kişi aynı Japon masallarındaki gibi kaderleri birbirlerine bağlanır, fakat onlar kaderi çok sonradan fark ederler.

Hiçbirşey göründüğü gibi değildir bazen..