BİR TÖRE MESELESİ.... İnsan, hiç tanımadığı bir yabancıyla ömrünü birleştirir mi? Onlar evlendi. Aşkın, tutkunun ya da isteğin değil, yalnızca ailelerinin gölgesinin emriyle. O, kalbinin buzdan bir zırhla kaplandığı bir dünyadan geliyordu. Nefretin ve kinin dokuduğu bir aile tarafından büyütülen Berken Saburer, hayatında en ufak bir sevgi kırıntısı dahi görmemişti. O, bölgenin sayısız işi, gücü elinde tutan en zengin ailesinin, asık suratlı ama herkesin tanıdığı yakışıklı veliahtıydı. Diğer yanda ise, dünyası tamamen güneş ışığıyla örülüydü. Ailesinin koşulsuz sevgisiyle büyüyen Eflin, babasının üzerine atılan kara bir iftiranın kurbanıydı. O, annesinin hayattaki tek tesellisi, babasının ise gözünün nuruydu. Oysaki bu iki ruhun birbirlerinden habersiz, bambaşka hayalleri vardı. Birbirlerine nefes kadar yakın mesafede olsalar da, yörüngeleri asla kesişmeyecek kadar uzaktılar.

Annesinin bir amaç uğruna vurulduğunu öğrenince ise Birkan Ertürk Alkan bambaşka birisi olacaktı, çünkü merhametsizlere merhamet etmek en büyük merhametsizlikti.

Hayat iki çizgi arasındaydı. Doğum ve ölüm. Başlangıç ve bitiş. Arada geçen süreye yaşam denirdi. Yaşamın hayat olması için iyi şeyler yaşamak gerekirdi. Geriye küllerin kalsa dahi küllerinden doğmak lazımdı. Küllerinden doğmak anka kuşuna özelse, anka kuşu olmak lazımdı… Ben küllerinden doğacaktım, küllerin karanlığına karşı aydınlık olacaktım. İçimdeki karanlık karadeliğe rağmen yaşayacaktım. Hayat buysa, ben seve seve göğüs gerecektim. Bu da benim karanlığımı aydınlığa çevirme hikayem…

Ailesine ulaşamayan Nehir, okuduğu şehirden evine dönmeye çalışırken şarjı biterse. Küçük bir çocuğu sevindirmek bu dünyada yapılacak en güzel şeylerden biridir, değil mi? Ama ya o çocuk, göründüğü kadar masum değil de her şeyin bir maskesi olduğunu gösteriyorsa? Hayatta bıçaktan daha keskin şeyler vardır: bıçak canı; yaşam, amacını yakar. “Habitat” yaşam alanı arama çabası. Belki okurken kanınız donabilir ama, merhametiniz asla. Yeri geldiğinde şefkatli, yeri geldiğinde haşin olmayı bilin. Çünkü hayat ona taş atana çiçek atmaz, işin ironisi çiçek atana da buket yapmaz:) İşte her şey tam burada başlıyor. Keyifli okumalar dilerim.

Beş yıl önce yaşanan çarpıcı bir hadisenin sonucunda birçok insanın hayatını etkileyecek olan kader çoktan ağlarını örmüştü bile.Kaçış ya da bir kurtuluş yoktu.Sonbaharın silkeleye silkeleye düşüremediği yaprak bir fısıltı ile titreyerek acı içinde kıvrılıp kendi isteği ile yere düşecekti. Şüphenin yönlendirdiği kalpler aklın hükmedemediği bir bedeni, sırf intikam için hareket ettirecekti. Kalp şüphenin yarattığı ateşte cayır cayır yanarken akıl ona dur demeyecekti. Zehre Özden İstanbul Üniversitesi Gazetecilik bölümü son sınıf öğrencisiyken, ta uzak doğudan değişim öğrencisi olarak gelen melez adamın hayatına girmesiyle yeni bir döngünün kapılarının aralanacağından habersizdi. Sevginin getirdiği bağ aşkla taçlanırken şüphenin getirdiği kuruntu onu çıkmaz bir sokağa sokacaktı. Beş yıl önce polis annesinin şehit olduğundan eminken, şimdi ise Gizil isimli gizli bir kişiden gelen kutu ile doğru bildiği tüm gerçeklerden şüphe duymaya başladı. İlk başta kendisi ile dalga geçildiğini düşünse de sonrasında ona annesinin bir eşyasının gönderilmesi ile artık ona inanmaya karar verdi. Ancak bilmiyordu ki o artık şüphenin bir oyuncağıydı. Çünkü şüphe içe bir kere düştü mü yakmadık yer,dağlanmadık yürek bırakmazdı.

İnci ailesi sandğı kişileri hiç tanımıyorsa hiç ailesi deilse ve 2 abisi varsa ve onlar ile illgili hiç birşey bilmiyorsa ne olabilir ki İyi okumalar

Türk Dili ve Edebiyatı fakültesinden mezun olan Ahsen ilk öğretmenliğini yapmak için Mardin`de bir lise ye atanır . Bu süreç okula alışma dönemini , kendince yazdığı kitaplarını ve her gün kitapçıda rastladığı adamı konu alır . Eğer sade bir tarz ve mizah seviyorsanız bu kitap tam size göre.

2092 yılında; Savcı Pelin Korkmaz, katıldığı bir maskeli baloda ödül alan Savcı Reha Alaca ile tanışır. İkisi de hırslı ve inatçıdır. Şu anki hukuk ve adaletten hiç memnun değillerdir ve bunu değiştirmeye ant içerler.

"Cennetin kıyısında durduk; ya el ele atlayacaktık ya da birbirimizi itecektik. Biz beraber yanmayı seçtik."

Ailemin eski evine apar topar kaçarken ne düşündüm bilmiyordum. Her şeyi gören bilen ben bu kasabada yaşanacak olanlara nasıl kayıtsız kalabildim olacak şey değildi

Elif, daha çocuk yaşta ailesinin sevgisizliği ve şiddeti altında ezilmektedir. Hamile olan annesinin tüm sorumlulukları omuzlarına binerken, küçük bir kızın taşıyamayacağı yüklerle baş başa kalır. Elif’in tek umudu, doğacak kardeşiyle birlikte evde bir şeylerin değişeceğidir. Ancak doğum için hastaneye giden anne ve babası trafik kazasında hayatını kaybedince, Elif bir anda hem yetim kalır hem de kardeşinin tek sorumlusu olur. Bu kayıp, Elif’in çocukluğunu bitirir ve hayatını tamamen değiştiren büyük kırılmayı başlatır.

Bu kitap; unutulmuş çocukların, yarım kalan umutların, ve “güçlü olmak zorunda bırakılan” insanların hikâyesi. Bir bakış, bir suskunluk, bir kaçış… Bazen insanı ayakta tutan şey umut değil, dayanma alışkanlığıdır. Yarım Kalan Umut, sessiz acıların bağırmadan da anlatılabileceğini hatırlatan, okuyanın kalbine yavaşça dokunan bir roman. Okurken kendinle karşılaşabilirsin. Ve bazı yaraların yalnız sana ait olmadığını fark edebilirsin.

"Seninle onlara bir oyun oynayacağız" dedi elini uzatarak EMİRHAN ASLANBEY, Kadın kendinden emin bir şekilde baktı dudağının kenarında memnun bir gülümseme ile elini tutup tokalaşı,"Oynayalım" dedi……

Bir gecede alınan karar, üçhayatı birbirine zincirler. Elanur, ağabeyinin kanlı kefareti olarak Bozanlı Konağı’na kuma verilir. Yaman onu kardeşinin kefareti olarak görür. Ancak Elanur’un cesareti, ve sabrı Bozanlı Konağı’nın taş duvarlarını bile yavaş yavaş yıkar. Feraye ise yeni gelen bu “kuma”yı kabullenemez. Konağın içinde nefretle aşk, sabırla intikam, gururla teslimiyet iç içe geçer. Ve bir gün, Elanur’un kaderiyle Yaman’ın kalbi aynı soruyla karşılaşır: “Kefaret, kanla mı ödenir, yoksa kalple mi?”

herkesle kukla gibi oynarken bir anda onun karşıma çıkması o gün hayatıma giricegime seni diyer kuklalarım gıbi köşeye fırlatmak isterdim bebegim

Yaman Ali, Melih, Meyra ve Havin arasında geçen acı bir aşk hikayesi... Yaman Ali yıllarca Meyra`yı kalbinde taşımışken, Meyra yıllarını onun kardeşini sevip beklemekle geçirir. Yıllarca sevip beklediği adam, yıllar sonra başka bir kızla evlenerek döner...

``Bu haksızlık.`` Dedim. ``Sırf soy adın yüzünden bu kadar ayrıvalıklı olamazsın.`` Her zamanki gülüşü ile yüzüme baktı. ``Çok istiyorsan soy adımı paylaşabiliriz Çilli.``

İki sevdalı genç. Bir yanlış anlama. İki insan birbirinin arafı olur mu? İnsan sevdiğiyle sınanırsa peki?

Herşey gri bulutların şehri kapladığı ve yağmurun ritmik bir şekilde camlara vurduğu o serin sonbahar gününde başladı.Ben Duru.. Bu kitabı umudum olduğunu zannettiğim ve bana büyük bir hayat dersi veren kişiye armağan ediyorum...

Evlilik vaadiyle kurulan kusursuz tuzaklar... Ancak bu kez, kendi oyununda tutsak kalan bir kadının ve onu tuzaklarında boğan adamın hikayesi.

Umayın yeni kazandigi üniversitede hayatına yeni kişiler girer ve bu onun hayatını değiştirir... ♡ WhatsApp kanalimin adi: Sunny_books🎀

Her çiçek, gömülü bir sırla açar. Ölüm, bir son sanılırdı. Ama Murat ve Zeynep için ölüm, başka bir dünyanın kapısını araladı. Bazen, bir bahçe sadece bir bahçe değildir. Bazen, bir kapı açılır ve sizi tanımadığınız bir dünyanın ortasında bulursunuz. Zairgotola’nın gölgelerle örülü sarayında, yasla ve sırlarla büyüyen bir ulusun ortasında gözlerini açtılar. Onlar artık yalnızca misafir değildi; yalanla yazılmış kaderin mahkûmlarıydılar. Zeynep’in dudaklarından dökülen tek bir yalan, tüm gerçekliklerini değiştirdi. Ama bu bahçede hiçbir şey göründüğü gibi değildi. "Unutabilir misiniz? Yeniden tanıyabilir misiniz? Aynı anda hem geçmiş hem hiç yaşanmamış bir hikâyeye başlayabilir misiniz?"

Ona aşık olamam ve oldum Umarım severek okursunuz kendi hayatımdan ilham alarak yazdim İyi okumalar~

Bu bir sevdanın hikayesidir, Sevdası için yanan ve yakan iki yürek nasıl birleşecek "Efulim ne dersin berabermi yanalım yoksa yakalımmı?" "Beraber yanalım şurumşine"

Bazı hayatlar dilek tutularak değil,acıya rağmen yaşanır.