İki Şehir Tek Sohbet Kocaeli’den Çiçek ve Samsun’dan Umay, sanalda tanışmış iki genç kızdır. Başta birbirlerine pek yakın olmayan bu ikili, bir RP grubunda yaşanan tartışma sırasında aynı tarafta buluşunca yolları kesişir. Önce ortak kahkahalarla başlayan bu tanışıklık, zamanla güçlü bir dostluğa dönüşür. Aralarında yüzlerce kilometre vardır ama paylaşımları onları aynı masada oturuyormuş gibi yakın hissettirir. Gündelik sıkıntılar, okul, aile baskısı, hayaller, sırlar… Hepsi tek bir sohbet penceresinde birleşir. Bu hikâye, mesafelerin dostluğa engel olmadığını, hatta bazen en derin bağların ekranın ötesinde kurulabileceğini anlatır.

Tavsiye veriyorum ballarım cildiniz için ve psikolojik olarak da💓

o gün lise,nin ilk günü yani yeni okulumda ilk günüm başıma geleceklerden habersiz kulağımda kulaklık şarkı açıp zıplayarak okula girdim.........

🫶🫶🫶okuyun lütfennn🫶🫶🫶🫶🫶🫶🫶

Yeni başlangıçlar

Açıklama yapmiyicam

Neden hep bir yönümüz imkansız kalmak zorunda....

Gece saatiydi… sabahlamak istiyordum bakkala gidip kendime bişeyler aldım eve dönerken ara sokakta görmemem gereken bişey gördüm vee…

Canım sıkılıyor ve böyle bir kitap yazmak istedim ins begenirsiniz

BİR AÇIKLAMAM YOK

Bölüm 1: Rüzgârın Taşıdığı Mektup 1904 yılıydı. Ankara`nın taş sokaklarında baharın ilk esintisi dolaşıyordu. Baran, henüz on dokuz yaşında, yüreğinde fırtınalar koparan, gözlerinde uzaklara dair özlemler biriktiren bir gençti. Babasından kalan eski kitapçı dükkânını işletiyor, rafların arasında dolaşan tarih kokusuyla avunuyordu. Hayatı sessiz ve kendi hâlindeydi; ta ki o mektup gelene dek... Bir sabah, dükkânın önüne bırakılmış zarif, küçük bir zarf buldu. Üzerinde “Baran Bey” yazıyordu, zarif bir el yazısıyla. Ne pul vardı, ne de gönderenin adı. Açtığında karşısına çıkan kelimeler, onun yüreğini ilk defa bu kadar kıpırdattı. "Göz görmeden sever mi insan? Ben, bilmediğim bir yüzün hayalini yıllardır içimde taşıyorum. Bu mektubu sana neden gönderdiğimi bilmiyorum belki, ama hissettim... Bir yerlerde birinin, beni duymasını istedim." İmza: Keje Baran, ismi ilk defa duyuyordu. Keje... İçinde yankı bulan bir melodiydi bu. Ve böylece başlamıştı onların hikâyesi. Aylar sürecek mektuplaşmalarla, kelimelerle kurulan bir bağla. Baran Ankara`da, Keje Tekirdağ`da… İki şehir, iki yürek, bir kader.

Ailem o kadar baskıcıydı ki bağzı zaman ölmek için dualar edip öyle uyuyordum evet bu doğruydu bu sitresten kaça bilmek için okul sonları çalışıp para kazanıyordum aile evi deninlen cehennemden kaça bilmek ve ben bu pilanları yaparken 14 yaşındaydım , ben burcu bu benim bı kadının ne kadar güçlü olduğunu anlatan hikayem ( bomba gibi bir hikaye kaçırma derim ) .

Hyunjin: 25 yaşında genellikle kaba ve soğuk kanlı sadece sevdiklerine sıcacık I.N(Jeongin): 23 yaşında genellike saf ruhu barındırır birazcık korkak

Bu kitabım da küçük bir kızın ailesi tarafından baskı altında ki zorlu süreçler anlatılmaktadır . Kitabın asıl olayı bu kızın bu yaşadığı hayattan çıkıp 0` dan başlama kararı alıp bu istemini gerçekleştirme çabaları. Umarım beğenirsiniz.iyi okumalar . Yeni bölümler 2 günde bir paylaşılır✨...

Bir futbolcunun hayatı

İlk kitabım ne yazacağımı Bilmiyorumm

Kim bilebilirdiki yıllar geçecek ama içimdeki Ateş hiç azalmayacak alışırsın sözünü çok duydum ama. Ne bedenim nede ruhum alışamadı .....

Kitapta bazı yerler üzücü😮‍💨 bazı yerler ise eğlenceli☺️ iyi okumalar dilerim💖💖

Burada kitabımın konusu her sayfasında her değişik günde yazdığım üzüldüğümde ayrı mutlu olduğumda ayrı normal durduğumda ayrı yazmış olduğum günce tarzı , mani tarzı , şiir tarzı yazılar olucak bunlar benim klasiklerinden Benimle bu gemiye binip yelken açarmısınız bilmem merak etmez isen başka diyarlara yelken açman dileğiyle...

Edebiyat. Tam anlamıyla kendini sorguluyacaksın “ben kimim sorusunu sorucaksın kendine” kendine güveneceksin özgüvenlisin olucaksın kitap sana çok şey katıcak

Okul zorban sana aşık olacak devamı kitapta ihihihiii 🌸🐥

İki aşığın birbirinden vazgeçmeme işi

Elişeva ile Alparslan... Kerpiçten yuva yaptıkları evde annesi ve erkek kardeşiyle hayata tutunmaya çalışan elişeva ... Yazgısıyla yüreğinde yuva kuran Alparslan...

Bu yazılanların kitabiydi ve o kitap asla kimsenin ve kimselerin eline geçmemesi gerekliydi çünkü onun tek sahibi vardı ve onunda tek kelimesi can bahçem sensin demesiydi onun icin

8.sinifta aşık olduğu kızı kaybetmek onunla olan hayalleri..