Korkuyorum ama cesaretsiz değilim. Sadece küçüğüm. Ama üstesinden geleceğim. Aşacağım ve yaşayacağım.

Dünya bu kadar zorken sen niye geldin...

İstasyon geçmişle gelecek arasında yolculuk eder. Ve ayrılık ile kavuşmayıda. Aynı hikayemiz gibi…

KİTAP YAZILDIKTAN SONRA TÜM BÖLÜMLERİ YAYINLANACAKTIR!!! Yazar & Mafya Beyaz & Arel *** Siz: Ayaz, sen mal mısın? Siz: Köpek Siz: İnsan yeni bir hat aldığını ikizine söylemez mi? Siz: Kıt mısın oğlum sen? 0542: Anlamadım? 0542: Ve ayrıca bana hakaret etme hakkını size kim veriyor? Siz: Salağa mı yatıyorsun sen? ★★★

Karşımda gördüğüm kişi sanki bana bir yerden çokça tanıdık geliyordu. Koyu renk dağınık saçları, duruşu, bakışı... Her şeyi ama her şeyi bir yerden tanıdık geliyordu ama nereden? Tek düşündüğüm bu gibiydi. "Duru, bu kim?" Dedim yanımdaki Duru`yu dürterek. "Hangisi?" Dediğinde gözlerimle o çocuğu gösterdim. Gerçekten tanıdık geliyordu. Kendimi daha da zorladım hatırlayabilmek adına ancak görebildiğim tek şey puslu bir görüntüydü. Sadece iki tane çocuk olduğunu anlayabilmiştim gerisi öyle pusluydu ki hiçbir şey belli olmuyordu. Duru gözlerini kısarak baktı uzaktaki çocuğa. "Oha!" Dedi aniden şaşırmış bir şekilde. "Onu unuttun mu?" Kimi? Kimdi ki o? "Sen tanıyor musun?" Sözlerim onu dehşete düşürüyordu, bakışlarından tanıdığını anlamıştım. "Kim peki?" Diye ikinci bir soru sordum. Tanıdık siması puslu bir geçmişte kaybolmuş gibiydi adeta... Atakan Açelya`yı tanımadı, Açelya da zaten bir daha hatırlayamazdı. Atakan Kayalar & Açelya Demir

Sevgiye aç, mutluluğa muhtaçtır insan..

... Açıklama yok

Eğer gerçeklik algınızı kaybedeceğiniz bir olay başınıza gelse ne yapardınız?… Ben benliğimi kaybettim….

Şu anlık yok valla

Bir kız ve intikam nasıl olabilir sizce hadi başlayalım

elif elif elif elif elif

Eylül Aksu, bir süredir yaşadığı evdeki farklılıkları anlar. Olayların aslını öğrendiğinde tek kaçış yolunun dışarıdan yardım istemek olduğunu fark eder. Ailesi onu ortakları Murat Tan ile evlendirmeye çalıştığında hayatının alt üst olmak üzere olduğunun farkına varır. Murat ile birlikte Aksu ailesinin eski ortakları Kızılkoçların restoranın giderler. Eylül`ün garson sandığı adam Hakan Kızılkoç`tan istediği yardım çağırısı onun için hayatının dönüm noktası, Hakan için ise bastırılmış duyguların tekrar gün yüzüne çıkması olur. Tek taraflı başlayan bu duygular zamanla diğer tarafa da geçebilir mi? Hᴀᴋᴀɴ K.&Eʏʟᴜ̈ʟ A. KİTABIN HER HAKKI BANA AİTTİR, ÇALINMASI VEYA KOPYALANMASI YASAKTIR.

“Nasıl bir anda sakinleştin” İlk defa kendisi hakında soru sormuştu. Peteğin Maraz aliye yalan söylemeye pekte niyeti yoktu “Senin sayende. Narkoz gibisin

Avukat olarak geldiğim bu ülkede kadınlar hayatta kalmaya çalışıyorlar neden peki kadınlar hep bişeyler içi bir araya gelip mücadele ederler ama kadın cinayetleri için bir araya gelip mücadele etmiyorlar. Çünkü korkuyorlar onları destekleyen kimse yok ne anneleri ne de babaları. Bazı babalar kendi kızlarına tacizde bulunup onları öldürüyorlar, anneler ise bu olanlar karşısında hiçbirşey yapmıyor babasıdır ne yaparsa yapsın diyorlar. Ama artık öyle olmayacak kadınlar sesini duyurucak kendi özgürlükleri için mücadele edicekler. Kadın cinayetlerine son demek kadınların göz yaşlarınada son demek...

“Benim için sen daha önemliydin.” Dediğim anda direksiyonda olan gözleri bana dönmüştü. Yeşillerini ilk defa bu kadar anlamlı görüyordum. Birkaç saniye gözlerimde tutundu gözleri. Sadece bakması bunu söylediğime şimdiden pişman etmişti beni. Göz temasını ilk kesen ben oldum. Artık bir şey demesini beklemiyordum. Üzerimdeki bakışları beni istemsizce germişti. “Orada ya da burada fark etmez.Önemli olan tek kişi hep sensin. Benim için bir daha kendini tehlikeye atma. Sivil olan sensin, seni korumak benim görevim. Senin değil!” “Aynı şeyi tekrar yapardım.Kendi kararımdı ve pişman değilim. Ayrıca beni azarlamayı kes.” Bakışlarım yüzüne döndü. Yüzündeki ifadeden gerildiğini anladım. Yersiz yere gerilmesi beni sinirlendirdi, neden anlamak istemiyordu. Bunu duymak onun için neden rahatsız ediciydi ki. Benim için önemliydi işte. “Seni azarladığım falan yok! Sen vuruldun farkında mısın? Kim için söylesene? Ne için kendini riske atıyorsun? O halini ben gördüm! Ben…” Onu ilk defa bir şeyi söylerken tereddüt ettiğini görüyorum. Gözlerini benden çekti. Elleri direksiyona tutundu ve arabayı yola tekrar soktu. “Bana bu kadar değer verme. Senin için geçici biriyim.” Senin için geçici biriyim.

Üniversite öğrencisi babasının onun için kurduğu hayatını tamamen değiştirmiştir. Zorla evlendiği mafya kocasıyla hayatı...

Gözlerinin en içine baktım, beni her şeyden kurtara bileceğine inandırdı; siyah gözleri. Etraf o kadar çok loştu ki güneşte açık kahve olan hareleri şimdi siyahın en koyu tonuna bürünmüştü. Gecenin en karanlık anında rengi maviden siyaha evrilmiş olan okyanusunda boğulurken üzerime doğru biraz daha yaklaştı ve biraz daha... İçimde peyda olana titreme dışa da vurdu, bedenimi baştan sona bir sarmaşık gibi doladı. Otların ucu son kez dolanmak için boğazıma geldiğinde sertçe soludum. Sanki ölmeden önce, son bir kez bile olsa ciğerlerimi fazladan havayla doldurmak ister gibi. Sol eliyle ince belimi sıktığında büyük elleri sırtımın yarısını avucunun içine aldı. Göğüs kafesimle onun göğüs kafesi bir olmuştu artık ve kalplerimiz aynı anda atıp birbirine çarpmaya başlamıştı. Bu kadar yakın olması bilmem kaçıncı kez daha yutkunmama neden oldu. Başını biraz daha aşağıya doğru eğdiğinde ismini sayıklamak istemiştim ve bunum için dudaklarımı hafif açmamla onun kafasını tam eğip beni öpmesi aynı anda oldu. Nemli dolgun dudaklarını hissettiğimde soluğum kesildi ve sırtımdaki duvara olmasaydı, onun belimi sıkıca kavrayan sol eli olmasaydı çoktan yere düşeceğimden emindim. İçimdeki anlık şaşkınlığı terk edip her iki kolumu da boynuna attım, acemi olan dudaklarımla ona ayak uydurmak için çabaladım. Hiç gitmemesi için, benden bir adım bile uzaklaşmaması için ensesindeki saç tutamlarına parmak aralarımı geçirdim ve onu biraz daha yasladım kendime. Her şeye rağmen yanımda olmasını istiyordum. Tüm hatalarıma rağmen, tüm hatalarımız rağmen birbirimizin için kalplerimizin atmasını diliyorum. Aldığım son nefese kadar hem de. O da benim için aynı şeyleri düşünüyor mu bilmiyorum ama böyle olması için her şeyi yapardım. Karanlıkların en zifirisine boğulmuş olan gökyüzümü; tıpkı devasa bir şimşek gibi aydınlatı ışığıyla. Ona karşı içimde beslediğim şeyin adı minnettarlıktı. Hayatım boyunca bu duyguyu ilk kez hissediyordum ve bunun nedeni ise ilk defa birisinin bana koşulsuz iyi davranmasıydı.

Taslak adına karar veremedim

Gece demir arkadaşlarını iyi seçememişti iyi sandığı yakın arkadaşı ona ihanet etti tanımadığı adamın koynuna attı gece gözünü bir otelde açtı yanında kimse yoktu sadece 1009 dolar vardı tanımadığı adam onu fahişe durumuna düşürdü yatakta çıplak şekilde ne yapacağını bilemedi yatağa baktığında Kan olmuştu tanımadığı adam onu bekaretini almıştı şimdi ne yapacaktı

Ben Vera. Anlamı günahtan kaçınmak olan ismin günaha batmış bedeni idim ben. Hiç bir zaman adımın anlamını taşımamıştım taşıyamamıştım değil taşımamıştım. Bunu ilk cinayetimi işlediğimde anlamıştım. Ben Vera. Vera Yücel. Namıdeğer herkesin korkup kaçtığı X.

Hırslı, inatçı, doğru bildiğinden asla şaşmayan ve işini en iyi şekilde yapmaya odaklanmış ünlü araştırmacı-gazeteci Deniz Göksu, bir gün hiç kimsenin bulaşmaya cesaret edemediği, kendini iyi birer insan gibi gösterip perde arkasında karanlık işlerle uğraşan sözde `iş adamlarının` gerçek yüzünü ortaya döktüğü yazı dizisi için aile dostu olan ve yıllardır ortak çalışan iki şirketi araştırmaya başlar. Araştırmaya başladığı bu iki şirket diğerlerinden çok farklı olmakla beraber geçmişlerinde büyük sırlarda taşır. Deniz`in yaptığı araştırmalar hem bu sırları gün yüzüne çıkartacak hem yıllardır küs olan iki arkadaşın eteğindeki taşları dökmesine sebep olacak hemde Deniz`in yıllar önce esrarengiz bir şekilde kaybettiği ve kaybetme sebebini bir türlü öğrenemediği ailesini bulmasına neden olacaktır. ###NOT:Bu hikayede geçen olay, yer, zaman, mekan, kişi, ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir bağlantısı bulunmamaktadır, benzerlikler tamamen tesadüften ibarettir.###

Sırlar geçmişinde ihanetinin en acısını sırtında taşıdı. Kalbinde taşıdı... Aklında taşıdı. "Sen bana yalan söyledin Çağrı! Sen benim canıma kıydın, ölüme terk ettin! Sen benim hayallerimdeki aşkı çaldın Çağrı! Sen benim kardeşimi vurdun, Mehtap`ı sen vurdun! Senin yüzünden bir hayata, bir cana kıydım ben! Ellerim kan içinde anlıyor musun, kan içinde! Senin yüzünden iki yıl boşuna hapis yattım. Bunun bedelini kim verecek Çağrı? Onca acının bedelini kim ödeyecek söylesene bana? Onca yalanın içinde tek doğrum vardı benim... Seni sevmek... Ben artık seni bile sevemiyorum... Sen bana ihanet ettin. Sen bana kıydın, intikam mı almak istiyorsun?" Dedi öfkeyle konuşurken. Yanında getirdiği silahı çıkarıp daha sonra Çağrı`ın titreyen eline ağır cezasıymış gibi bırakırken kendi kalbine doğru hizalarcasına nişan aldırttı. Çağrı eline koyulan silahı görür görmez kanı çekilmişe dönerken şaşkın ve acıyla yeşillere baktı. Yapma der gibi acıyla karışık hüzünle gözlerine yalvarırcasına baktı. Her şeyi hak ediyordu. Bu zamana kadar yaptığı kötülüğün bedelini şimdi çok ağır ödüyordu. Sevdiği kadın ödetiyordu... Hera, güçlü ve dik duruşuyla kalbine isabet edilen silahı kalbine daha çok bastırıp "İntikam öyle değil böyle alınır." kararlı gözlerle tetiği hiç korkmadan çekti. Etrafta yankılanan sesle anında buz gibi titredi Çağrı. Elindeki silahı ölü gibi tutuyordu, daha doğrusu tutamıyordu bile. Sevdiği kadının eli elinde olmasaydı eğer çoktan yeri boylamıştı. Hera tetiği çektiğinde öldüğünü sanmıştı ve korkarak ardından gözlerini sıkıca yummuştu. Gözlerini açmaya korkuyordu. Sevdiği kadını kanlar içerisinde görmeye cesareti yoktu.

İlkler iliklere kadar hissedilir

Cok zor bolum eklemeek😭🫶🏻

(11. 04. 2025 ) Ortaya bomba gibi düşen gerçekler Önyargılarla dolu iki genç kız, Bilinmeyen takıntılı bir manyak. Dağılan bir aile, Ve dramı biraz ağır basan gerçek ailem kurugusu.