Bir hayat, bin yaşam. (Romantik komedi) Tekrar yayınlanma tarihi : 05/02/2022 cumartesi

Benim yaşayamadıklarım yaşadıkların, yaşadıklarım ise yaşayamadıkların olsun olur mu? Boşlukta süzülen düşünceler...

🍃Rüzgar hangi yönden eserse essin savrulmayan asi kanatlarım vardı. En yakınlarıma olan güvenimi geçmişin delik çuvallarına doldururken onca gürültünün arasında tek başıma kaldığımı hissettiğim ilk anda; Aşkı da Sevgiyi de Güveni de Rüzgarın kollarında aradım. Benim güneşim hiç batmaz sanırdım. İnancımı tek azığım bellediğim bu yolculukta o gece tatmıştım, bir sözün kaç güneşe mezar olduğunu. Esma`yım ben. Bozkırda biten başak destanını yeniden uyandıracak olan... Benliğini dahi geçmişinde bırakan bir genç. Yalancı aşk ve yanlış dostlar ağında kaybolan... Yûsuf`um ben. Ayaz`ın cambaz heveslerinin bedelini sürgün kuyularda ödeyen. Gelinciğin duvağı kadar narin ve masum bir hayatın ayazdan hırpalanmış her yaprağının telafisi mümkün müydü? Kâinatta hiç bir zaman tesadüf yoktur tevafuk vardır ve mucizeler o tevafuğun içinde gizlidir. Bu isimle yazılan İLK KİTAPTIR. © Tüm hakları saklıdır ve aksi durumda her türlü yasal başvuruda bulunulur.

Başladıysanız başlama tarihini atmayı unutmayınız Yazarınızın 1.kitabıdır. Kitap yazım hatası ve kurgusu düzenlenmeye alınmıştır

Bir ölüm kaç hayata mâl olurdu? Bir yetime kaç el sarılırdı, hangi elin sıcaklığı hakikat, hangi elin bileğine dikenden bir bileklik asılıydı? Kan nereye sıçrardı, nerede iz bırakırdı? Ömür o vakit mi biterdi? Gönül o vakit mi ölürdü? Turna, ömrünü öfkeyle bezenmiş bir hakikat uğruna mı feda ederdi, gönlünü mü öldürürdü, yoksa hakikati mi?

YETİŞKİN İÇERİK ▪️ ▪️ KAFES DÖVÜŞÜ ▪️ YERALTI DÜNYASI ▪️ TEHLİKE ▪️ ENTRİKA ▪️ TAKINTI Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin vahşiliğiyle tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var; uyuşturucu. Yeraltı Kulübü`ne uyuşturucu sokmak, satmak ya da kullanmak bile bile ölüme yürümektir. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

"Hep böyle mi olur?" "Ne hep öylemi olur." "Seven kişi hep ihanete mi uğrar?" "İhanet eden adama ve yahut kadına bakmalı," "Peki ya her iki tarfta ihanet etmişse?" "O zaman iki tarafta sevmemiştir demektir," Zeynep Aldemir.... ÇALINMA VE YA SÖZ ALMA DAHİLİNDE ADLİ İŞLEM YAPILACAKTIR. TEHLİF HAKLARI SAKLIDIR...

Kitabın ilk adı -KIRIK KALP- |Gerçek aile kitabıdır.| | içerikler mevcuttur| Gözde Karcan. 20 yaşında, hayallerinin çoğunu gerçekleştirmiş bir genç kız. En yakın arkadaşları Dilek ve Batuyla beraber sahip olduğu, en büyük hayali olan kafesinin yanmasıyla bütün hayatı alt üst olmuştu. Kafesinin altında yanmaktan kurtulmuştu belki ama hayatının yanışını izlemekten kurtulamamıştı. Kafesinin yakan kişinin en yakını Dilek olduğunu ve ona yol gösterenin de Yiğit adlı bir kişi olduğunu öğrenmişti. Daha önce adını bile duymadığı bu adamın, gerçek ailesinin düşmanı olduğunu öğrenmek ise onu büyük bir kargaşaya sokmuştu. Hayatının neredeyse yarısını beraber geçirdiği ve onu en çok onun kadar seven ailesinin, gerçek ailesi olmadığını kabullenmek onun için ve bunu öğrenen gerçek ailesi için oldukça zorlu olacaktı. Bu duruma en çok sevinen ise, yıllardır Gözdenin aşkıyla kavrulmuş ve bu anı bekleyen kişiden başkası değildi... Gelin hep beraber Gözdenin hiçte sakin olmayan hayatını okuyalım. Karşısına çıkan engellere rağmen hayata tutunma isteğini ve en önemlisi hayatın bu yaşattıkları karşısında ona sunduğu insanları hayatına yerleştirmesini seyredelim.

Adamın bütün kusurlarına aşık bir kadın...

Tebessümü beni mutlu ediyordu. Hele o kor alev gibi yanan gözleri sıcacık elleri ellerimi kavradığı an göz göz geldik, geldiğimiz bu muhteşem çiçek tarlası o kadar güzeldi ki hem aşık olduğum adamın kokusu hem çiçeklerin o nefis kokusu! Yere serdiği örtünün üstüne oturduk başımı omzuna yaslayıp batan güneşin, muazzam görüntüsünü seyre daldık. "Mutlu musun Meleğim" mutluydum hemde çok onca acıyı geride bırakmış mutluluk kapısını açmıştık. "Seninle mutluyum huzurluyum iyi ki beni sevmekten vazgeçmedin bırakmadın" azmine hayrandım. "Seni bırakmak mı o zor işte Meleğim biz bir elmanın yarısıyız" diyip saçlarımdan öptü. Ben Melek bu benim hikayem! Bir Aşk Bir Tebessüm isimli Wattpad da yayınlanan tek hikayedir! Kapak Tasarım Bana aittir...

Baştan belliydi sonumuz ama, Ben seni yaşamak istedim. İnsan birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez.

Bir gece yarısı bir gökdelenin tepesinde saçları savrulan genç bir kız... Ne istediğini bilmeyen, tek bildiği gitmek istediği olan o kız... Kimsenin sevmediği biri olarak büyüyen bu kız artık daha fazla dayanamıyordu. Son istiyordu bomboş geçen hayatına. Çünkü nefes alıp vermek hayatta yaşadığın anlamına gelmezdi. Yaşamak nefes almak ve vermek ise yaşamak değil muş gibi yapmaktı sadece. Varsın ama yoksun gibi. Ve işte o gece hayatı nefes alıp vermek dışında bir şeye kapı araladı. Yaralarından tutan birine rastladı. Zihnindeki sessizliği duyan birine... Artık yaşaması için bir sebebi vardı ve zamanla daha fazla sebebi olacaktı... Bu hikaye hayatının anlamsız ve boş olduğunu düşünen, belki de yalnızlıktan kafayı yemek üzere olan, aynı bu hikayenin yazarı gibi kendi içinde kaybolan herkese umut olması dileğiyle yazılmıştır. Ve unutmayın hayat bazen sona geldik dediğiniz anda başlar...

Bir katilin polise duyduğu hayranlık, geri dönülmez bir saplantıya dönüşür. "Ve ikisinden geriye sadece aşk kalmıştı."

...Rüyamdaki adam kimdi neden rüyama girdi bilmiyordum ama bu karşılaşmanın beni en derin korkularımla yüzleşmeye zorlayacağını rüyamın ilk saniyelerinden beri biliyordum. Çünkü bazen, en büyük korkularımız sinsice zihnimize yer edinir ve bizlere oyun oynamak isterdi. Ama o gece oyundan ziyade bir gerçek vardır ki o adamın gözlerinde, gerçeklik hissetmiştim. Sıcacık bir Lise hikayesi

Ali osmanlının hayatını kurtararak dünyanın kahramanlarına eklendi.

Hayat yaşarak öğretiyor ve sizin için güzel yöntemleri

nsanlar için vazgeçmek çok kolaydır peki ya hiç diğer tarafından düşünen nadir insanları tanıdınızmı? en kötü haldeyken en yüksek şekilde yaşayanlar hayalleri küçük ama çok mutlu edebilecek hayal kuran insanlar,nadir insanlar... benimle gel ozaman hadii bekleme bekletmeyelim.

Aslında her şey bu şiire benziyor. Şimdi hapisdeyim önümde demir parmaklıklar. İstesem yıkılır bu duvarlar, Ama yıkılmadıkça sizin kafanızdaki parmaklıklar. Yeniden önüme dikilecektir bu duvarlar.

Duygu Seline Kapılmaya Hazır mısın?

"Sizce bilinmeyeni sorgulamak ne kadar doğru?" ADIM I - X

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.

Daha realist denemelerimin olduğu kitap.

"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum. Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler. Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir dilek dilediler. "Bir baba istiyoruz!"

Herkesin canı yanar... Benimki kadar mı? Orası tartışılır. Bu sadece dram hikayesi değil, yeniden hayata dönüş hikayesi. Eylül`ün hikayesi ufak bir kaza sonrasında Poyraz ile tanışınca yeniden başlar. Bir yandan geçmişindeki acıları peşini bırakmazken bir yandan kendini karşı koyamadığı aşkın içinde bulacaktır. ******************** "Geçmişimde tüm hayatımı etkileyecek şeyler yaşadım. Çok fazla acı çektim. O kadar çok yoruldum ki. Aynı şeyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum. Ne olur anla. Ben sadece kendimi korumak istemiştim." Huh, söylemiştim işte. Heyecan, merak, korku, endişe... Bütün duyguları bir arada yaşıyor gibiydim. Poyraz`a baktığımda gözlerimin içine bakıyordu. Bu öylesi bir bakıştı ki daha önce hissetmediğim şeyleri hissettiriyordu, adını koyamadığım, beni etkisi altına alan garip hislerdi. Bakışlarımı ondan çekip herhangi bir yere baktım. "Beni hayatında istiyor musun Eylül?" "Sen hayatımda olmak istiyor musun? Beni korkularımla, kaçmalarımla arada gelen krizlerimle kabul edebilecek misin?" "Gülü seven dikenine katlanırmış, sorun sadece bu olsun. Bazı şeyleri tek başına aşamamış olabilirsin, ama bu hep böyle olacak diye bir şey yok. Sen kabul edersen bende kabul ederim."

Kimi zamanlar, geçen bir katarın puslu camından yol kenarında oynayan çocuklara yorgun bir el sallanır. Bazen ise körpe kuzuları ürküten bir ses ile irkilir herkes... Ve ardından sessiz çığlıkların kuşattığı derin bir karanlığa gömülür bu kasaba... Günde birkaç kez şimendifer klaksonu ve ardından akıp giden demir tekerleklerin çıkardığı gürültü ile hareketlenen bir Anadolu kasabasında; Mercan`da başlayan bir ayrılışın hikâyesi...