Hayat ,bazen tam bitti dediğin yerden gülerdi yüzüne bazense tam her şey yolunda dediğinde yerle bir ederdi seni ... Geçmişin gölgesinden kaçmaya çalışan iki yaralı ruh ,çocukluğu çalınan bir kadın ,varlığı silinen bir adam. Hayattlarından vazgeçerken karşılaşan umutlar ve tükenmek bilmeyen dertlerin ortağı olan iki kalp . Sessizliğe zorlanan bir çocukluk ,Kana bulanmış sayfaların boşluğuna yazılan istekler ... İnsan ne dilediğine dikkat etmeliydi bu hayatta . Gün gelirde seni bulabilir bazı umutlar .

Ortaklıkla başlayan ve uzunbir serüvene giren ömür ve bartu

Lüks içinde büyümüş olan Alize, kanser hastası annesini kaybettikten sonra psikolojisi bozulmasın diye babası tarafından yurt dışına gönderilir ve 10 yıl boyunca orada kalır. Onu geri getiren ise babasının da kanser hastalığına yakalanması olur. Onu tedavi ettirmek için türkiyeye döner fakat babası yurt dışına tedavi olmaya gitmek istemez. Alize ne yapsa da ikna olmayan adam tek bir şartla tedaviyi kabul eder. Şartı ise doğup büyüdüğü mahallede kızının üç ay kalması olur. Alize ilk başta bunu reddese de babasını da kaybetmemek için anlaşmayı kabul eder ve babasının eski mahallesindeki eve taşınır. Oradaki insanlara ne kadar uyum sağlamaya çalışsa da, o bambaşka bir dünyada büyümüştür ve buraya ayak uyduramaz. Hadi Alize`nin hikayesini hep beraber okuyalım.

"Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer..." Yalanlar uğruna yaşadım aşkı… Aşk uğruna söyledim yalanları. Ben, Eflal Tunalı. Uçmaya çalıştıkça, kanatları ailesi tarafından kesilen bir kadın. Attığım her adımda ayağıma batan irili ufaklı çakıl taşları ;hayatımın değil, ailemin bana reva gördüğü geleceğin kısa bir fragmanıydı yalnızca. Film ise asıl mat, şahı alt ettiğinde başlayacaktı. Lakin bu film hiç başlamadı. Çünkü şah, teslim olmadı; oyun hep yarım kaldı. Ben,Eflal Tunalı. Sadece 25 yıl süren, koca bir ön gösterime kandım. Savaşın ortasında, lanetlenmiş bir piyon gibi geçip gitti yıllarım. Hakaretlere, tacize, şantaja ve istismara karşı yalnızca 25 yıl süren bir rolüm vardı bu oyunda. Ve ben o rolü istemeden oynadım. 3, 2, 1... Film başladı. Ama ne yazık ki, oyuncu kadrosunda son anda yapılan bir değişiklik, tüm senaryoyu yeniden yazdırdı. Bu kez kazanan ya da kaybeden, taşların birbirini alt etmesine göre değil, oyunun nasıl oynandığına göre belirlenecekti. Savaşta dökülen kan, gözyaşlarını kirletecekti. Ama asıl tehlike, ihanetti. Çünkü ihanet, bu oyunun kurallarını değiştirmek için oynanacak en büyük kumardı. Hem mantığa hem de aşka karşı… Cihangir isimli bir delikanlı, bir meltem gibi girdi hayatıma… aklıma, kalbime. Ama bilirdim meltemlerin huyunu. Giderlerdi. Öylece. Giderken de ardında yalnızca içime işleyen soğuk bir esinti bırakırlardı. Yine de... Eğer o meltemin peşinden gidebilirsem... Belki yeniden hissedebilirim onu. Her zerremde, yeniden. Oysa bu savaşta esecek her meltem, akacak her damla kan ve dökülecek her gözyaşı... Hepsi yalnızca bir oyunun parçasıydı. Ve bu oyunun kurallarını çoktan belirlemişti Cihangir: "Ya aşkın için savaş,ya da kazanacağın savaş için aşkınla kumar oyna.Senden tek ricam bu Eflal.Bazen aşk bir kurtuluş değil, yeni bir savaş ilanıdır. Eflal`im, ya kalbini feda edeceksin ya da ruhunu..."

O, gece herşeyimi benden birer birer aldı.... kimsesiz kalmış bir kız çocuğu ve ortaya bırakılmış ruhum ben zelal vera bozkır bir adam yüzünden kimsesiz bırakılmış bir kız çocuğu......

Yarım kalan masallar, tamamlanmak için bekliyor.

Bir gerçek ailem kurgusu

Ölüm müydü aklımı kaçıran yoksa insanların dediklerine inanmak istemem mi. Bir ayna bedel olabilir miydi aklıma yoksa bana uzatılan eli tutabilecek miydim, kimdi bu fısıldayan bana görebilecek miydim aynadaki resmi. Fısıldayan kişi kurtarıcım mı olacaktı yoksa beni delirten mi.

Şu anlık hiçbir şey yok.

Mahalle Kurgusu Mikail & Almira

Karşı komşusuna sinirlenip mesaj yazan Efsun, yanlışlıkla genç kızların gözdesi olan iş adamı Koral Demir’e yazarsa ne olur ?

Ithaglar cokguzel banana banana

Denizde yüzen arkadaşların bir taş ile hayaylarının değişmesi

ÖN SÖZ “Hayat kimi zaman acıların içinden geçerek bizi en beklenmedik yollara sürükler. Bu yollarda önemli kararlar vermemiz gerekir, çünkü bu yolda verdiğimiz kararlar aslında bizim kaderimizi en derinden etkileyen düşüncelerdir. Onur ve Asya’da bu yollardan geçen iki ruh… Farklı acılar yaşamış, ama birbirlerini bulduklarında hayatın anlamını yeniden keşfeden iki insan. İkiside en derinden gelen acılarıyla birlikte yaşama çalışırken geçmişte onların hayatına iz bırakan yaralarıyla birlikte bir şekilde büyümek zorundaydılar. Derin travmalar yaşadıkları anlarda ellerinden hiçbir şey gelmediği için olayların hepsinin üstü örtülür, ve elbet bir gün olaylar gerçekliğine kavuşur. Şuan hayatları gerçekten düzene girmiş oldukları için yaptıkları mesleklerde kesinlikle o travma yaşadıkları hayatı geride bırakıp o an ki hayata odakladılar. Yeri gelecek o yaralar onları kişiliklerini belirleyecek yeri gelecek hayatının en önemli kararını belirleyecek. Umarım bu satırlar size de okurken onların dünyasına bir adım atmanızı sağlar.”

Belki de artık bu sondu …

Bazen insan bir yalanın içinde olduğunu fark etmeden yaşar ve o yalanların kurbanı seçilir. Hiç bir suçu yokken bile...

Unutulmuş bir ev , kaybolan çocukluklar ,çalınan hayatlar ,terk edilen kalpler ... Her birinin tek bir ortak noktası vardı, kovulmuşların evi. Küçük kız anesine sordu , "Anne neden ben hep ölmeyi istedim biliyor musun? Ben sandım ki ölürsem giderim bu dünyadan , insanların kötülüğü dokunamaz bana . Hem cennet denilen yerde öyle güzel şeyler var mış ki benimde canım istedi , orada kovulmuşların evi varmış ,aynı benim gibi. Ama en çokta kavgalar olmaz diye ,bağırmalar , vurmalar olmaz diye istedim . Denedim anne .çok canımı yakıyo ,bidaha deneyemem ki . Benim canım hiç acımasın olmaz mı? "

Belli değilll daha belli değil ulan

Hayatım bir kitap olsaydı ilk cümlem ne olurdu? Biraz uyku insanı dinçleştirir ama çok kaçırdığında asalak gibi olursun uyanınca. Bu da benim rüyam. Uzadıkça tehlikeli hale gelen ama bölmeye kıyamadığım. Doğru zaman diye bir şey var mı gerçekten?

ben gece karatlı namı diğer siyah inci 24 yaşında bir deliydim, aslında kardenizin delgaları gibiydim dışardan bakıldığında sıradan biri ama özünde pis işlere bulaşmış bir mafya lideriydim ve aynı zamanda bir boksördum babamdan kalan költüğa ötürmüştüm. tabi daha başıma gelicek oyunları ve erkek versiyonumla tanışmayı beklemiyordum..........

İhanet en çok güvenilen kişilerden gelir… Ama her kalp yeniden atmayı öğrenebilir. Kıyıda Kalan, yaralanmış bir kızın acıdan umuda uzanan hikâyesi

İlk bölüm tanıtım olucak merak edenler oradan okuyabilir burayada kısa halini yazayım “Neden?” dediğinde gözlerine bakamıyordum. Çok soğuk bakıyordu sanki karşısında düşmanıydı oysa ben onun yanında olan tek kişiydim. Zaten en çok koyanda buydu değil mi? “Bana ihanet edeni yaşatmadığımı bile bile sen…” devamını getiremiyordu sanki, yeşil gözleri en koyusuna bürünmüştü.

açıklama sonra yazılıcak

Yıllar sonra birbirini bulan iki kalp birbirine yabancı olan iki insan

Merhaba arkadaşlar yeni bir kitap ile karşınızdayım £££££££££££££££££££££££££ Hayat bazen en sıradan bir sabahla başlar… O gün de öyleydi. İşe yetişmek için acele eden genç kadın, kalabalığın arasında yürürken farkında olmadan birine çarptı. Düşmek üzereyken güçlü bir kol onu kavradı, ayakta tuttu. Kız şaşkın bir teşekkür fısıldadı ve yoluna devam etti. Bu karşılaşmanın kaderin ilk düğümü olduğunu bilmeden… İş yerine vardığında karşısında, az önce onu tutan o adamı buldu. Gözleri onun gözlerinde kilitlendi, kalbinde tarif edemediği bir kıpırtı hissediyordu. Fakat bu etkileşim sadece bir başlangıçtı. Zira çok geçmeden ortaya çıkan sır, her şeyi altüst edecekti. Kız, öğrendiği gerçekle derin bir şaşkınlık yaşadı; kalbinin yönü ile aklının fısıldadığı uyarılar arasında sıkışıp kaldı. Onların arasında büyüyen bağ, masum bir heyecandan, ağır ve karanlık bir bağa dönüştü. Kız artık biliyordu: Bu bağ, sadece bir duygudan ibaret değildi; sırlar ve gölgelerle örülmüş derin bir zincirdi. Şimdi tek bir soru kalmıştı: Bu karanlık bağı aydınlığa çıkarabilecek miydi? Yoksa kendi yüreğini de içine çeken karanlığa boyun mu eğecekti?.. ✨ “Karanlıkla sınanmış bir bağ, ışığa uzanmayı seçerse gerçek olur.” ✨