devam ediyor 1a önce güncellendi
HÜZNÜN ÇİÇEĞİ
@ellidort54e794689_
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Sus. En gürültülü çığlıklar sessizliğin ortasında duyulmaz mıydı? Siyahın ve grinin arasına sıkışmışken sessizliğimden çığlığım duyulmuyordu. Gri ve siyahın arasında hiçbir şey duyulmuyordu.
Sus.
Sustum. Belki günlük, belki ömürlük. Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum.
Gri tükenmişti. Bu hikaye güçlenme değil güçsüzleşme hikayesiydi. İpim, kördüğüm.
Maviye gri hiç yakışmazdı. Griye hiçbir şey yakışmazdı.
Küçük aslancık çölden kovulmuştu ve sessizliğe mahkum edilmişti. Sessizliği, sevgisizlikle karışmış ve sesini tamamıyla almıştı.
"Özür dilerim." İki kelimenin sonrası sessizlik. Öncesi gibi.
Yaranı kendin sararsan izi kalır. İzi kalan yara her zaman sızlar.
Yanılmıştım. Yenilmiştim. Kaybetmiştim.
Arsız bir çiçek misali. Hüznün çiçeği. Krizantem değil, gül.
Tik tak, tik tak.
İnsan nasıl öldürülür?
Gün, saat, dakika. Doğum günü, ölüm günü çünkü.
İnsan böyle öldürülürdü.
Öyle ki çok üşüyorsun, ama ateşin ortasında yanıyorsun. Kaçamıyorsun, gidemiyorsun. Sadece sessizce üşüyorsun. Tekrar, ileri sar.
Herkes öldürür sevdiğini, bazen tek suçun katilini kurtarmaktır. Bilmeden.
Son bakış, son nefes. Son kez.
Son kez, ipini son kez kes. Keskin bir bıçak kullan bu sefer. Son kez bak herkese. Son kez dinle o şarkıyı, sana söylenenleri. Çünkü asıl son kezden sonrası yok. Bu son kez, asıl son kez.