UNUTMAYA MECBUR BIRAKILMAYA İNAT, CESURCA YAŞAMAYA...🍷 GÜÇLÜ KADINLAR SERİSİ-2 ‹‘Kimi bebekler ninniyle büyürdü, kimileri çığlıklarla. Ninniler susar hayat olurdu, çığlıklarsa sustukça lâl-i lisan...’› ( Bazı noktalar da şiddet, işkence, pedofili gibi unsurlar bulunacaktır. Okuyacak olan hassas kişilere önermiyorum) "Gözlerin, içinde sakladığı acıları haykırır gibi bakıyor, dilinden düşemeyen sözcük dizeleri gözlerinden okunuyor gibi... Uzun süre bakınca hissettiğim sarsıntılar yüzünden kalbimde depremler oluyor sanki... Sanki o depremin altında kalmış bir enkaz gibi hissediyorum kendimi Bergüzar. Gözlerinin derinliği boyumu aşıyor..." Yanıma iyice yaklaşıp alnını alnıma yasladı. " Sana söz Bergüzar. Sana söz sana eksik kaldığın ne varsa öğreteceğim." " Konuşmayı unutan dilini, saatlerce susmayacak hale getireceğim." " Unuttuğun her bir bilgiyi sana bizzat ben öğreteceğim. Bilmediğin her ne varsa sana ben öğreteceğim Güzar`ım..." " Senin bütün eksikliklerini ben tamamlayacağım. Yarım kaldığın, boşluğa sarılı her bir yarını kendimle dolduracağım. Sana söz veriyorum ki bunları yapacağım" " Sadece bana inan, olur mu?" Bu cümleyle başladı, bittiğini düşündüğüm hayatım. Sonuna geldiğimi düşündüğüm hayatım bu cümleyle yeniden var olmuşa dönmüştü sanki. Ben Bergüzar. Sıradan bir Bergüzar... Beni sıradışı olduğuma inandırmaya çalışan bu adam sayesinde hayatın benliğime vurduğu prangalardan kurtulmuştum. Ailem tarafından küçük yaşta esir edilen benliğimden, karanlık mahzenin ıssız merdivenlerinden onun sayesinde çıkmıştım ve özgürlüğün ne olduğunu öğreniyordum... Beni sıradışı yapan bu hayat hikayeme siz de canlı şahit olacaksınız. Tıpkı beni tanıyan, tanıyacak olan herkes gibi... HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA UYARI YAPILMADAN GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR!!!!

“Her karanlık bir zamanlar aydınlıktı. Oysa her aydınlık da karanlığa dönüşmeye mahkûmdu.” . Psikoloji öğrencisi Alara Yıldırım, gözlerini hiç tanımadığı bir evde açtığında artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. Kendini, ailesinin geçmişte yaptığı hataların bedelini ödemek zorunda kaldığı karanlık bir dünyanın ortasında bulur. O an, Alara’nın hayatı ikiye ayrılır: Bir yanda ailesinin hayatı, diğer yanda kendi özgürlüğü ve kalbinde hâlâ yer eden Mert... Zorla adım attığı bu tehlikeli dünyanın içinde Alara, hem hayatta kalmak hem de kim olduğunu yeniden keşfetmek zorundadır. Korku, aşk, fedakârlık ve çaresizlik arasında sıkışan Alara ya tanımadığı bir yabancı olan Taylan Karasoy ile evlenecektir ya da ailesinin hayatını riske atacaktır. Her ailenin bedelini biri öderdi ama Alara, bu bedeli ödemeye hazır mıydı?

Kitap ögeler barındırıyor. Güçlü kadın kitabı sevenlere tavsiye ederim. ~Alita~ Eğer ki herkesi yakan ve öldüren bir zehir isen kendi panzehirini üretmeye mahkumsun... Yangına yürümekten korkmuyordum, bu evrendeki tek yangının ben olacağıma yemin etmiştim... Bir ayaz esecek bir çok şeyi yıkacak ama an gelecek ki güneş kadar yakıcı bir engele takılacak. O ayaz o sıcakta öyle bir yanacak ki kendi soğukluğunu unutacak. Herkesi yakan güneş ayazı üşütecek herkesi üşüten ayaz bir güneşi ısıtacak....

Masal ve Araz bir zamanlar birbirlerinin geleceğiydi. Şimdi ise aynı geçmişin iki farklı yönünde kaybolmuş iki kalp...Zaman ilerledikçe aralarındaki mesafe büyür fakat kalpleri aynı soruda takılı kalır´´YA ONU SEVİYORSAM YA O BENİ SEVİYORSA´´

Lütfen okuyun pişman olmazsınız😔

Ben Deniz çok heyecanlıyım arkadaşım onun sevgilisi ve sevgisinin kuzeni olarak ayrı eve Çıkıcaz ve bu benim hayalimdi asminle aynı evde yaşamak bir kapı kadar uzakda olmak

Buz gibi bir mafya ve ateş gibi bir aşk... 📢Not: bu kitap Kardeşim tarafından yazılmıştıt 📢Tüm hakları gizlidir.

Hayallerime… Düşüncelerime… İçimde ukde kalanlara...

İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

Sokak lambasının titrek ışığı altında yürüyordu. Ne de olsa sokaklar onun eviydi. O gün de aynı şeyler olmuştu. Hataneden gelen bir telefon hayatı yerle bir olmuştu. Aynısını yeniden yaşamıştı... Kader mi? Karma mı?

Müstakil evlerin sıralandığı, ağaçların gölgesinde huzurla büyüyen bir mahalle vardı. Bu mahallede insanlar, birbirlerini aileden daha yakın bilir, kapılar her daim açık olurdu. Leyal ve Mahperi, çocukluklarından beri aynı sokaklarda koşturup, aynı hayallere sarılmış iki dosttu. Leyal, tıp fakültesinde son yılına yaklaşırken, mahalledeki herkesin sevgisini kazanmıştı. Mahperi ise sınıf öğretmenliği bölümünde, çocuklara dokunmanın hayalini kuruyordu. İki yakın dostun hayatları, sadece kendi gelecekleri için değil; abileri, kardeşleri ve mahalledeki diğer dostlarıyla birlikte birbirine sıkı sıkıya bağlıydı. Leyal’in kalbinde ise uzun zamandır gizlediği bir sır vardı; en yakın arkadaşının abisine karşı büyüyen, sessiz bir aşk… Mahperi’nin bu sırrı bilmesi, dostluklarının en kıymetli bağlarından biriydi. Bu mahallede, her evin bir hikayesi vardı; her hikaye dostlukla, sevgiyle, küçük sırlarla örülüydü. Ve Leyal ile Mahperi’nin hikayesi, tam da bu sıcacık mahallenin kalbinde başlamıştı.

Çağrının gıcıklığoyla başlayan bir hikaye

“Sevgili olmadılar. Ama birbirlerinden hiç kurtulamadılar.” Amaris ve Baraz. Birbirini hiçbir zaman “biz” olarak tanımlayamamış iki insan. Ama her bakışın, her suskunluğun altında bin cümle taşımış bir geçmiş. Sevmeden geçilmemiş, yaşanmadan da unutulmamış bir bağ. Yıllar önce yolları kesişti. İki farklı uç. Biri kıskanç, sert, kontrolü elden bırakmayan bir adam — Baraz. Diğeri neşeli, lafını esirgemeyen, saçma sapan esprilerle gülen bir kız — Amaris. Sevgili olmadılar. Ama her şey onlar gibiydi. Zaman geçti. Görüşmediler. Konuşmadılar. Baraz uzaklara taşındı. Ama içinde taşıdığı bir tek kişi vardı. “Görmeyeli gülüşün değişmiş mi?” Yıllar sonra gelen bu yabancı mesaj, Amaris’in tüm savunmalarını yerle bir etti. “Sen kimsin?” “Tanıdığın biri. Ama unuttuğun gibi davranıyorsun.” Bir yabancı numara. Ama çok tanıdık cümleler. Baraz, kendi adıyla bile yaklaşamayacak kadar geç kalmıştı. Ama hâlâ sevecek kadar oradaydı. Ve Amaris… Onu çoktan silmiş gibi duruyordu, ama cevabı en çok kalbinde yankılanıyordu: “Ben mi değiştim… Sen hâlâ kendin misin ki?” Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, asla yaşanmamış ama her zaman var olmuş bir şeyin hikâyesi. Uzaklıkla, suskunlukla, geç kalınmış cümlelerle sarılmış bir bağ. İsmi yok. Tanımı yok. Ama etkisi her şeyden daha büyük. “Bazı insanlar, gitmeden de kalır. Bazı aşklar, hiç başlamadan bile yara bırakır.”

Güçlü kadın karakter sever misiniz ben bayılırımmm. Gece Karasu tam bizlik 💅

Düşmanının zaafı senin de zaafın haline gelseydi yine de ona zarar verebilir miydin?

Herşey o kızın Annesinin zoruyla o okula gitmesiyle başlamıştı .

"Ben sizi tanımıyorum" dedi genç kız. Oysa `tanımıyorum` dediği insan onun hem katili hemde kahramanı olan adamdı. "Beni çok iyi tanıyorsun" dedi genç adam. Öyle ki uzun süredir bu kıza çok aşıktı. Ama kim bilebilirdi ki aralarına uzun duvarlar çekileceğini. Ya da nedenini kim bilebilirdi ki? Genç kız bilir iken genç adam bilmiyordu fakat öğrenecektir. -Bizim hikayemiz 3 Şubat 2022`de başladı. (Argo içerir.) Başlama tarihi: 21.08.2024 Bitiş:??

Selin Özay,Dayısının düğünü için doğunun kadim şehri mardine gidiyordu.Fakat nerden bilebilirdi ki bu düğünün basit bir törenden ibaret olmadığını... Hepinizi kitabıma bekliyorum eğer ilginç ve bir okadar da merakta bırakacak bir kurgu görmek istiyorsanız doğru adrestesiniz>>>

Açıklamaların en iyisi

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.

Kucuk bir kasabada arkadaslariyla tatile giden maya orda aska kapilir

Aria motorunun sesinde özgürlüğü bulan, asfaltın kokusuyla nefes alan bir ruh. Şehir ışıklarının ardında, toplumun kalıplarına sığmayan bir cesaret yatıyor. Her virajda biraz daha kendini buluyor ve her düşüşte yeniden kalkmayı öğreniyor çünkü bazıları yürümek, için değil uçmak için doğar.

Adavet; düşmanca davranış, düşmanlık..

Annesinin vefatından sonra yıkılan ailenin ona bırakılan veda mektubundaki yazıları okuyunca tüm dünyası başına yıkılır ve babası hakkındaki tüm gerçeği öğrenir aslında babası ölmemiş yaşıyordur ama ailenin varlığından bile habersizdir Annesine mi bıraktığı mektupta babasının adı soyadı ve hangi şehirde yaşadığı yazıyordur merakını yeniden Aylin babasını bulmak için gider fakat tam bir kaosun ortasında bulur kendini yıllar sonra bulduğu babası tek oğlunun ölümden kurtarabilmek için aylin`i berdel olarak karşı aşireti sunar ve hikayemiz böylelikle başlar

Pırıl İpek Soydere... Çocuk yaşta tanınmış bir oyuncu, genç yaşında büyük kararlar almak zorunda kalan biri. Göz önünde büyümenin, herkesin "başarılı" gördüğü o hayatın görünmeyen tarafında; yalnızlık, yorgunluk ve bastırılmış hayaller var. Bir gün, hayatına bir teklif düşer. Parlak bir proje. Ateş Acar gibi herkesin konuştuğu biriyle aynı projede olmak... Ama sadece bir proje midir bu? Yoksa geçmişin hayaletleri, yeni başlangıçlara tutunan eller, hiç tahmin edilmeyen sonlara mı çıkarır Pırıl`ı? İlişkiler, dostluklar, rekabetler, aile çatışmaları ve kendi olma mücadelesi... Kimi zaman gülümsetecek, kimi zaman boğazda bir yumru bırakacak bu hikâyede; bazı sahneler zihninizde, bazı duygular kalbinizde kalacak. Hayat bazen zambak kokusu gibi gelir... Narin, güzel. Ama bir kez solarsa… bir daha asla açmaz.