Kadim Işık Günümüzün sıradan lise öğrencileri, Mısır’da sıradışı bir okul gezisi sırasında kadim bir gücün uyanışına tanıklık ederler. Alya, Sena, Nevra, Lina ve İlay, Giza Piramitleri’ni gezerken bilinçsizce eski bir sırrı çözerek, kozmik taşların taşıyıcıları olurlar. Her biri, tarihin derinliklerinden gelen bu taşların gücüne sahip olunca, kendilerini başka bir boyuttan gelen tehditlerle ve taşların arayışında olan karanlık bir gücün peşinde bulurlar. Her taş, farklı bir ışık gücüyle şekillenir; birinin gücü hız ve keşif, diğerinin gücü savunma, bir başkasının gücü ise ışığı kontrol etme yeteneği taşır. Ancak bir taş, kayıptır ve gizemi çözülmemiştir. Geçmişin sırları, taşların sırrını ve geleceği şekillendirecek olan kadim gücü ortaya çıkaracaktır. Kızlar, dünyayı korumak için yalnızca taşların gücünü değil, birbirlerinin dostluğunu da keşfedeceklerdir. Kadim Işık, evrenin dengesini koruyan eski güçlerin, zamanın ve mekanın ötesine uzanan bir maceranın başlangıcıdır. Cesaret, dostluk ve keşif ile yoğrulmuş bu hikaye, beklenmedik bir şekilde bir araya gelen beş genç kadının kaderini ve evrenin sırlarını ortaya çıkarma yolculuğunu anlatır.

Sıradan boksör bir kız büyülü bir dünyada.... Bence bir şans verin .

Kalbime giren keskin bir acıyla yüzümü buruşturdum. Ayaklarım titrerken bedenim beni taşımamıştı. Sertçe Albert`in ayaklarının dibine düşmüştüm. Bilincim yavaş yavaş kapanırken, acı ve kulaklarımda hissettiğim sıvıyla gözlerim bulanıklaşmaya başladı. Kandı bu, gözlerimi dehşete kapılarak aralarken, artık hiçbirşeyin faydası yoktu biliyordum. Acı tüm bedenimi esiri altına almıştı. Bilincim yavaş yavaş kapanırken bu yaptığımın, bir hata olduğunu düşünüyordum.. Ölüyordum işte, ölümüm bir iskeletin elinden olmuştu.... 04.06.2022 #korsanlar 1. Sırada Uyarı; Tüm haklar şahsıma aittir çalıntı veyahut kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Başlangıç tarihim ; 03.27.2022 Yayınlama ; 28.02.2025

Siyahla beyazın kaderi aynıdır ikiside çok sevilir ama her ikiside rekabet icindelerdir bizde öyleydik evet öyleydik diyorum çünkü çok eskiden rekabet içindeydik biz farkettik ki biz birbirimize aitiz....

hayatın ona ettiği eziyetleri çekmekten usanmış alice bir gün yeni bir hayata gözlerini açar prenses Bella olarak

“Gölgeler büyüdüğünde, ışığın sesi kısılır. Tahtın suskunluğu, kanla mühürlenir. Ve bir çocuk, unutulmuş adımları izler...” Eski Mısır’ın kayıp kehanetlerinden biri böyle başlıyordu. Yüzyıllardır kimse bu sözleri yüksek sesle söylemeye cesaret edemedi. Ta ki bir sabah, piramit muhafızının ortadan kaybolmasına kadar…

Kan, çığlık ve delilikle örülmüş bir intikam masalı.

(+18 unsurlar içerebilir.) Gerçek nedir? Delilik nerede başlar? Ve bir vampir, kendi geçmişinden kaçabilir mi? Lodos Altınyay, yüzyıllardır unutulmuş bir lanetin içinde sürüklenen bir vampir. Ölümsüzlüğün getirdiği sonsuz zaman, ona kim olduğunu bile unutturmuştu. Ta ki Miralay Çağlayan geri dönene kadar. Lodos, gerçeklikten kopmuş bir diyarın içine hapsedildiğinde, yalnızca hayatta kalmak için değil, aklını korumak için de savaşmak zorunda kalacak. Ve bu oyunda kazanan olmaz. Karanlığın, deliliğin ve kanın iç içe geçtiği bu hikâyede, siz de gerçeklikle bağınızı kaybetmeye hazır olun. Ama dikkatli olun… Çünkü buraya giren herkes, en sonunda kendi canavarıyla yüzleşmek zorunda kalır.

Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuş gibi bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025

Ben kumru Serdal babamın biricik prensesiydim babasının katiline aşık olmuş bir kadın değil

Ateş.. sıcak ve yakıcıydı. Gözleri gözlerimle her buluştuğunda kehribar çemberlerinden içime akan tuhaf his neydi bu sahi ? Ben bu büyülü dünyada neydim neden burdaydım. Bu ateş gibi gözleri olan adam benim düşmanım mıydı ?

Uyarı:Eğlence amaçlı yazılmıştır. Okulun gezi kanpında canımız sıkılmıştı ve oyun oynamak istemiştik.Herkes kendine düşen görevi yapacaktı.Bana ise en istemediğim görev çıkmıştı...

Renisa Delacroix, rüya gördüğünün farkındaydı. Ama bu rüya… farklıydı. Havadaki nemli sis tenine yapışıyor, çıplak ayakları taş zeminde yankılanıyordu. Önünde büyük bir göl uzanıyordu, su o kadar karanlıktı ki içinde bir şeyler hareket ediyormuş gibi görünüyordu. Ve orada, gölün tam ortasında o vardı. Uzun, siyah bir pelerin rüzgârda savruluyordu. Yüzü gölgelerin arasında saklıydı ama Renisa onun gözlerini görebiliyordu—buz mavisi, ruhunu delip geçen gözler. O adamı tanımıyordu… ya da belki de tanıyordu. Adam ona doğru bir adım attı. Derin, yankılanan sesi rüzgârla birleşerek fısıldadı: “Sonunda…” Bir adım daha attı. “Zaman geldi, Renisa.” Kalbi deli gibi çarpmaya başladı. İsmini biliyordu. “Beni bul.” Ve o anda dünya paramparça oldu. Renisa çığlık atarak uyandı. Odanın içinde bir anlığına hala gölgelerin titreştiğini sandı. Derin bir nefes alarak yataktan kalktı, alnından ter süzülüyordu. Bu rüya yıllardır onu takip ediyordu. Ama bu sefer farklıydı. Adam ona daha yakındı… ve ilk kez onun sesini duymuştu. Titreyen ellerini saçlarına daldırdı. O gece, rüyalarının peşinden gitmeye karar verdi. Renisa Delacroix, yıllardır her gece gördüğü aynı rüyadan kaçamayacağını fark eder. Ancak, 18. doğum gününde, rüyası gerçeğe dönüşür ve hayatı sonsuza kadar değişir. Gölgeler Krallığı’nın prensesi olduğu ortaya çıkar ve onu bulmak için yıllardır bekleyen Kael, Renisa’nın karşısına çıkar. Güçlerini keşfederken, hem geçmişinin gizemleriyle hem de gölgeler dünyasının karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır. Renisa, hem kendi kimliğini hem de kaderini keşfederken, onu bekleyen tehlikeler her geçen gün daha da yaklaşır.

Tanıtım Saray, sabahın ilk ışıklarıyla altın gibi parıldıyordu. Kuşlar balkon demirlerinde dans ederken, sarayın genç koruyucularından Elizabeth, sessiz adımlarla prensesin odasına girdi. “Yine uyuyakalmış,” diye mırıldandı gülerek. Uzun siyah saçları yastığa dağılmış, ince elleri bir kitabın üzerinde duruyordu. “Hey… Güneş senden önce uyandı kaelis,” dedi usulca. Prenses gözlerini açtı, yüzünde uykuyla karışık bir tebessüm. “İyi sabahlar Liz…” “Haydi, kalk da şu altın çemberi takalım. Bugün festival günü!” dedi Elizabeth. “Halk seni bekliyor.” Kaelis birden doğruldu. “Babam bu yılı da unutmamış demek…” Aynı anda koridorda küçük bir çocuk sesi yankılandı. “Ablam uyandı mııı?” Taylor, kapıdan kafasını uzattı, ellerinde güllerle. Kraliçe Vivienne, salonun camından bahçeye bakıyor, Kral Thalor ise taht odasında festival konuşmasına hazırlanıyordu. Saray canlanmıştı. Şehir meydanında bayraklar asılıyor, müzisyenler enstrümanlarını akord ediyordu. Ama kaelisin kalbinde bir titreme vardı. Bu yılki festival… bir şeyin başlangıcı olacaktı. Henüz kimse bilmiyordu. Ama kader, çoktan yazılmaya başlamıştı...

Ölüm="Her insan bir gün ölümü tadacak küçüğüm" Ben çocukluğumdan beri Elisa`ya aşıktım bu yüzden onu öldüremiyordum ama öldürmek için de parmak uçlarım karıncalanıyordu.Kahretsin!Napıcam ben?

İnsan zorbaladıgına ya da zorbasına aşık olur mu ? Zorba Bir Sevgili Mi?

" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Kızıl kurdum bazıları için bir lanetti, bazıları içinse bir lütuf

Eleanor de Vaux, ailesinden kalan eski malikâneye döndüğünde sadece anılarıyla yüzleşeceğini sanıyordu. Oysa gölgeler arasında saklanan bir sır, onu geçmişin dansına davet ediyordu. Bir asır önce lanetlenmiş genç bir asilzade, Lucien Montclair, hâlâ malikânenin salonlarında geziniyor ve tamamlanmamış son valsini bekliyordu. Geceleri yankılanan ayak sesleri, soğuk fısıltılar ve bir hayaletin gözlerindeki sonsuz özlem… Eleanor, Lucien’in ruhunu özgür bırakmanın yolunu ararken, kalbini geri dönüşü olmayan bir aşka kaptırdığını fark eder. Ama bir ölünün kalbi atamaz ve bir yaşayan sonsuza dek bir gölgeye tutunamaz… değil mi? “Ölüler dans edemez, Eleanor. Ama seninle bir gece daha vals yapabilmek için, kaderimi bile çiğnemeye hazırım.” Bir lanetin gölgesinde filizlenen imkânsız bir aşk… Peki ya aşk, ölümden bile güçlü olabilir mi?

Bir arkadaş grubunun biri katlediliyor ve kitap bundan ibaret cinayeti bulmaya çalışıyorlar

İntikam bir insanın gözünü kör ettiğinde onu ne duyguları, ne de mantığı durdurabilirdi. Çünkü söz konusu yaşadığını yaşatmaksa kimse gözünü kan bürümüş birinin önüne geçemezdi. Ve söz konusu intikamsa, masumların canının yanması kaçınılmazdı. Perdosteria. Yıllar önce dokuz krallığın birleşip kurdukları o krallık. Ve bu krallığın başına geçecek bir prenses. Aura Crowded. Bir prenses için gayet normal bir yaşam süren Aura`nın hayatında her şey yolundaydı. Arkadaşları, ailesi ve gelecekte çıkacağı tahtı... Her şey alıştığı gibiydi. Lakin tüm bu monoton hayatın tek gecede alt üst olacağından habersizdi. Anka Kuşu ve Davetsiz misafirin ziyaretiyle tüm hayatı değişecek ve kendini bir anda acımasız bir savaşın ortasında bulacaktı. Kayıplar verecek, canı yanacak, bu uğurda öldürecek ve hatta belki de ölecekti. Bu, bir prensesin hak ettiği taht için verdiği bir savaşın hikayesi. Bu, o prensesin savaşın ortasında aşkı bulma hikayesi. Bu, hayatını çalanların hayatına davetsiz misafir olan bir çocuğun hikayesi. Bu, intikamın yaktığı canların hikayesi. Bu, yapılan hataların harladığı bir yangının hikayesi. Aura kendini tam ortasında bulduğu bu yangından sağ çıkabilecek miydi?

3 kitaptan oluşacak serinin ilk kitabı. + 18 (Bilim/kurgu, fantastik, korku, komedi, gerilim içerir.) Severek ve ilgiyle okuyacağınızı umuyorum.

İblis ve vampirler ilgili umarım seversiniz

Lina Kara, geceleri kahvesini alıp laptopunun başına geçtiğinde, yazdığı her hikayenin içine dalan biriydi. Ancak bu kez, kelimeler sadece hayal dünyasında kalmayacaktı. Bir gün, romanının baş karakteri olan Arlen, aniden karşısına çıktı. Arlen, Lina’nın hikayelerinde yarattığı mükemmel erkekti—gizemli, tutkulu ve her zaman doğru anda doğru yerde olan biri. Fakat ortada büyük bir sorun vardı: Lina onu sadece yazmıştı, yaratmamıştı. Peki ya Arlen yalnızca bir kurguysa, Lina onunla nasıl konuşabiliyordu? Nasıl dokunabiliyordu? Ve en önemlisi… Arlen neden Lina’nın yazmadığı şeyleri hatırlıyordu? Giderek Lina’nın dünyası ve yazdığı hikaye iç içe geçmeye başladı. Yazdığı her kelime, sadece romanının değil, kendi hayatının da bir parçası oluyordu. Ama farkına vardığı bir şey vardı: Artık hikayenin sonunu o yazmıyordu. Lina, gerçeği keşfetmeye çalışırken, yazdığı karakterlerin kendi bilinçleri olup olmadığını, onların gerçekten var olup olmadığını sorgulamak zorundaydı. Eğer Arlen bir karakterse, o zaman ona âşık olmak ne anlama gelirdi? Daha da önemlisi… Eğer Lina bir yazar olarak kendi hikayesini kontrol edemiyorsa, acaba o da birinin yazdığı bir karakter miydi? Gerçek ile kurgu arasındaki çizgi bulanıklaşırken, Lina’nın elindeki tek ipucu “Yazgının Kalemi” adını verdiği eski bir dolma kalemdi. Ama bu kalem sadece kelimeleri değil, Lina’nın kaderini de yazıyor olabilir miydi? Bu hikaye, aşkın yalnızca bir kurgu mu yoksa en güçlü gerçeklik mi olduğunu sorgulayan büyülü bir macera. Eğer bir yazar yazdığı dünyaya sıkışırsa, peki ya onu kim yazıyor? 🩷

Sonsuz sessizliğin hüküm sürdüğü bir dünya... İnsanlığın vicdanını susturduğu gün, Tanrı da onlara seslerini geri aldı. Artık kelimeler yok, sadece yankılar... Ve bu yankıların içinde üç kadim mühür, insanlığın kaderini yeniden yazmak üzere uyanıyor. İnya, doğuştan mühürlenmiş olan; vicdanın sesi. Avela, yaşamın ışığı. Elun, ölümün gölgesi. Her biri kendi acısını taşıyan bu üç genç kız, yıkılmış ormanların karanlığında, kan yalayıcı Sanguis Lucker’ların arasında, unutulmuş bir kehaneti uyandırmak üzere bir araya geliyor. Ama kehanetin sesi sadece bir kez yankılanır. Ve o yankı, tüm dünyayı titretebilir. --- KİTAPTAN BİR KESİT: "Mühür bileğinde yanıyordu. Her nabzı, içine hapsolmuş bir çığlık gibi atıyordu damarlarında. `İnvenire sonus` fısıldadı içinde bir ses — bul sesi, kurtuluş orada. Ama bu dünyada ses yoktu. Sadece sessizliğin yankısı vardı. Ve o yankı, artık bir ad taşıyordu: İnya."