Mahalle pastanesinin pastacısı olan Leyla, bir gün iş çıkışı kuzeninin kendisini mahalle imamı ile yakıştırması karşısında sert bir şekilde kuzenine karşı çıkar. Derdi asla onunla birlikte olmayacaklarını söylerken konunun uzatmadan kapanmasıdır. Fakat kaderin onlar adına çok başka planları vardır. Tam o sırada camiden dönen Asaf, Leyla`nın sözlerini duyar. Tek sorun, Asaf`ın yıllardır Leyla`yı karşılıksız ve sessizce sevmesidir. O gece seven bir kalp yıllardır ilk defa çatırdayarak kırılır. Yolunda akan su yolunu değiştirir ve o geceden sonra onlar için hiçbir şey aynı kalamaz.

Hayatın bütün zorluğuna göğüs germiş biri...

Kalpleri birbirine deli gibi atan bu iki genç, hislerini dile getiremeseler de, ailelerin tanışmasıyla başlayan bu sevda yolculuğunda, karşılarına çıkan tüm zorluklara rağmen aşkları ayakta kalabilecek mi? Gerçek aşkın fısıltılarla nasıl büyüdüğüne ve imkansızlıklara inat nasıl hala devam ettiğine tanık olacaksınız.

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Bazı aşklar vardır kavuşması mahşere kalan belki de yapılan dualar kabul olur da bu Dünya `da kavuşmak nasip olur....

Özgür dirseklerin mutfak masasına yaslayıp öne doğru eğildi. "Seninle koşup oynamayı özledim." dedi Özgür. Burnunun ucuna doğru düşmüş olan gözlüğünü işaret parmağıyla eski yerine iterken. "Bende özledim" dedi Mutfak tezgahında uğraşırken. Başını yana çevirip kendisini izleyen Özgür`e bakarak. Özgür hafifçe tebessüm edip önünde ki bisküvili pastadan bir çatal aldı. Her zaman ki gibi bu tatlı da genç kızın yanındayken lezzetliydi. Yoksa, genç kız yanında yoksa bal, baklava olsa dahi tadını alamıyordu. "Şimdi de oyun oynayabiliriz" dedi Özgür hafif muzip sesiyle. Her zaman ki gibi, bir kaşını kaldırmış yüzünde hafif tebessümü vardı. "Ne?" Nükte`nin yüzünden şaşkınlık ve bir o kadar da anlayamamazlık okunuyordu. "Diyorum ki, eskisi gibi oyun oynaya biliriz. " "Ne oynayacakmışız? Nasıl olacak o?" Nükte`nin sesi alay doluydu. "Evcilik oynayabilriz. Sen anne olursun, ben baba." [Nükte: dikkat edince anlaşılabilen ince mâna. ] [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ]

Son sınıf ilahiyat öğrencisi olan Feyza, aynı zamanda part time kuran kursu hocalığı yaparken, nereden bilecekti ki daha önce kavgayla tanıştığı adamla bir kez daha karşılaşacağını? Atlas hep modern yetişmiş, tam bir din düşmanı iken Feyza ile nasıl bir etkileşimi olacaktı? İşte atlasın ailesinin şirketi düzenlemis olduğu kuran kursu öğrencileri için olan kamp onlar için ikinci bir fırsattı... Atlas Feyzayla doğru yolu mu seçecekti? Yoksa hayatına aynen devam mı edecekti???? "Ne yapıyorsun sen ya?!" Kafasını çevirip yüzüme baktığında, gözlerindeki öfke o kadar keskindi ki, neredeyse fiziksel bir darbe gibi çarptı bana. Gözlerini kıstı, dudaklarını sıktı. Küçük düşürülmüş, hakarete uğramış gibi bakıyordu. Sakin kalmak mı? Hayır. Bu, sadece bir kaza değildi. Bu, o gözlerde yıllardır taşınan öfkenin bahaneye kavuşmuş hâliydi. Dik durdum. Yüzümde en ufak bir mahcubiyet izi bile olmadan, net ve keskin bir sesle cevap verdim: "Biraz dikkatli yürümeyi öğrenirseniz, başkalarını suçlamanıza gerek kalmazdı." İçimde en ufak bir pişmanlık yoktu. Bir adım daha yaklaştı. Gömleğinin üzerine düşen kahve lekesini göstererek, küçümseyici bir ifadeyle devam etti: "Tabii ya... Suçlu benim. Siz zaten masumsunuz, değil mi? Dünya sizin etrafınızda dönüyor nasıl olsa." Sesinde öyle bir kibir, öyle bir tahammülsüzlük vardı ki, birkaç masa ötedekiler bile kafalarını kaldırmış, bakıyordu. İçimde öfke kabardı, ama onu bastırmadım. Bastırmayacaktım. İnandığım değerler, böyle anlarda susmak için değil, konuşmak için vardı. İleriye bir adım attım, omuzlarımı dikleştirerek gözlerinin içine baktım. "Sizin küçük dünyanızda başkalarını ezmek kolay, değil mi?" dedim. "Ama ne benim kimliğimi, ne inancımı, ne de duruşumu kirletemezsiniz. Kirlenen tek şey gömleğiniz oldu, ruhunuz değilse şükredin." "Bu ülke sizin gibi kara çarşaflılar yüzünden ilerleyemiyor . "İlerlemenin bedeli ruhu satmaksa, bin yıl yerimizde saysak da razıyız. Biz, Allah`ın izniyle, ne kimliğimizi ne haysiyetimizi terk ederiz."

Yine panik atak geçiriyordu... Her zaman cesur ve kibirle bakan gözleri bu sefer yardım ister gibi bakıyordu... O gün sanki demir ağlarla ördüğü odasına adım atıyordum... Ayaklarım beni tam yanına götürüyordu. Bense ne yaptığımı bile bilmiyordum. Ben yıkılmam yıkarım demişti aşağıdayken. Bu sözünün üstünden beş dakika bile geçmeden yıkılmıştı işte. Hemen kollarımı sırtına doladım. Dilim bana ihanet edercesine konuştu. "Yaman... Derin nefes al hadi beraber yapalım" Aynı anda nefes alıp verdik. Her nefes alışında daha çok sardım bedenine kollarımı. Böyle kaç dakika kalmıştık bilmiyorum ama bildiğim tek şey yine içmişti ve yine yıkılmıştım. Şişenin dibinde huzur aramış ama bulamamıştı. Çünkü huzuru yanlış yerlerde arıyordu... Alkol, onun zırhı gibiydi. Sertti, keskin ve yakıcı... Ama ne yaparsa yapsın, içindeki fırtınayı susturamamıştı. Panik atak sadece nefes darlığı değildi onun için. Bir geçmişin çığlığıydı, kimsenin görmediği yaraların yankısıydı. Nefesi düzene girdiğinde "Sen yıkılmazdın hani?" dedim ortamı yumuşatmak için. Dudakları hafifçe kıvrıldı, ve sessiz bir tını ile güldü "Herkes yıkılır bir gün… Ama insanın hayatında, kırık parçalarını toplayıp kalbine yeniden umut serpen bir siyah inci olmalı." Bakışlarımı kaçırdım, yere bakarken parmaklarımla oynadım. Yanaklarımın sıcaklığından söz etmiyorum bile... Yandığım için hızlıca kalkıp çıkacağım sırada sessizce fısıldadı. "Gitme… Sen gittiğinde sanki bütün sığınaklarım yıkılıyor, içimde nefes alacak bir yer kalmıyor; dünya boğazıma düğümleniyor." Bunları dinlerken gözlerimden bir yaş daha firar etti. Eğer bu sözleri aklı başındayken söyleseydi sevinçten uçabilirdim... ________ بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ Öncelikle selamün aleyküm bu benim ilk kitabım ve kusurlarım olabilir inşaAllah mazur görürsünüz. Biraz kitabımdan bahsedeyim. Kitabımda dinine düşkün sonradan İslam ile müşerreflenmiş bir kadın karakteri ve imanı olan fakat dininden pekte haberdar olmayan bir adamın hayatlarını birleştirmesini okuyacaksınız kimi zaman güleceğiz kimi zaman ağlayacağız ama her imtihanın bir mükâfatı olduğunu da unutmayacağız... Bence bir şansı hak ediyor. Sen de böyle düşünüyorsan. Hoşgeldin 🫧

Ecmel, İstanbul`daki zorlu hayatını geride bırakıp Hakkâri`deki bir askeri hastaneye tayin edilir. Geçmişinden kaçarken hiç beklemediği birine takılır gözü. Ancak ona yaklaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Arkadaşı Gül`ün aklına sokmasıyla Ecmel, eski ve kullanılmayan bir hattı eline alır ve Yüzbaşı`ya mesaj atmaya başlar. Yüzbaşı,bu gizemli mesajların arkasındaki kişiyi bulmak için her yolu denerken, Ecmel için de işler kontrolden çıkmaya başlar. Oyun sınırlarını aşarken, sırlar açığa çıkacak, dengeler değişecek ve belki de en tehlikelisi, kalpler hiç hesapta olmayan duygularla yüzleşecektir. Bir mesajla başlayan gizemli bir hikâye… { Kapak tasarımı: @inciliinur0 }

"Ben sözümde durdum, " dedi mezar taşına bakarak "Sen nerdesin? "

KALPLERDE ALLAH`IN AŞKI OLDUĞU MÜDDETÇE HUZUR BULUR KAPLERİMİZ.

Toprağın haykırışları oldu pusulam. Benliğimi bıraktığım kanatlarım ölümün habercisiyle buluştu. Sarmaşıklarına sarılı bedenler onun varlığında vücut bulurken, hayat verdiği topaktan can alacaktım. O kefene sarılmamış ruhları benim için süslerken, kasvetli havasını mavi kanatlarımla dağıtacaktım. Ruhu arşa çıkmış bu insanların, cellatlarının son tanıklarıydık biz. Varlığım yok oluşun miladı. Yaşamı var oluşun yok oluşu.

Yaz dizisi tadında bir yaz kitabı okumaya ne dersiniz? Size hem temiz hem de İslami içeriklere uygun olduğunu söylesem... Sıcak, temiz, komşuluk ilişkilerinin samimi olduğu, içten bir mahalle olan, YAZ MAHALLESİ ile tanıştırayım öncelikle. Yıllardır bu mahallede yaşayan Süheyla, Ahsen ve Yüsra olmak üzere tatlı bir Kızlar Tayfası, Ve mahalleye yeni taşınan Bilal, Emrecan ve Efe olmak üzere deli dolu Erkekler Tayfası sizleri bekliyor olacak... Efenim gelin beraber, mahallenin mesire alanı olan `Gel Keyfim`de kafamızı dinleyelim.🌿🌸🌼

Hayattaki en büyük korkusu sevdiklerini kaybetmek olan, çocuk ruhlu, kitap kurdu Erva... Hayatını işine adamış, ailesi ve sevdikleri için canını oraya koyacak kadar cesur, gözü kara Başkomiser Kerem... Geçmişte başlayan, gelecekle şekillenen bir aşk hikayesi... ... Erva, kendini kitap okumaya kaptırdığı bir gün karşı komşusunu arkadaşı sanıp, okuduğu kitaptaki başkomisere sinirlendiğinden, polisleri kötüler. Karşısında, şaşkınlıkla onu dinleyen Başkomiser Kerem`se görür görmez aklını meşgul eden ela gözlü o şaşkın kızı unutamaz. Aklını meşgul eden elalar zamanla kalbini de meşgul edince Erva`yı sevdiğini anlar fakat işler Erva için karışıktır. Biri geçmişe, biri geleceğe bağlı iki aşığın hikâyesi... ... "İçe atılan duyguların patlaması büyük olur demiştin. Ben seni içimde o kadar çok büyüttüm ki Erva, patlamam da sana bağırarak seni sevdiğimi söylemem oldu." ... Kitappad`deki "Geçmişten Gelen Sen" isimli ilk kitaptır. Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına hiçbir şekilde iznim yoktur. (Ç)alınması durumunda hukuken gerekli işlemler tarafımca bizzat yapılacaktır. Başlangıç: 17.10.2024

Rahnümâ : Yol gösteren, kılavuz... Kendine Gel!! Adlı kitabın ikincisidir. Gerçek kurum,kuruluş ve kişilerle alakası yoktur. Tamamen kurgudur...

0551****: Kes artık halay çekmeyi! 0551****: uyumam gerek sahura kalkacağım 0551****: Başım şişti kardeşim nedir bu yaa 0551****: ben senin halay çekmeni dinlemek zorundamıyım hı? 0551****: lütfen sus. (Görüldü) Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır. Gerçek hayattan esinlenerek kurgulanmıştır.

Bu kitabımda bağlı olduğum Şafii mezhebine göre tüm namazların nasıl kılınacağı anlatılmıştır.

Ait olduğu topraklara döndüğünde onu bekleyen bir `sözün` olduğunu nereden bilebilirdi. Verilmiş sözler. Yapılan anlaşmalar. Kırılan kalpler. Yıkılan güven. Üzülme Meyra, zikret çünkü `Bilesiniz ki kalpler ancak Allah`ı anmakla huzur bulur.`

Kız ve erkeğin haramlara bakmamaya çalışıp karşılaştıkları ve helal yoldan birbirlerini sevmeye başladıklarının hikayesi bi erkeğin kırıcı konuşmadığı hikayemi okumaya hazır mısınız?

Kuran okumayı öğrenmek mi istiyorsunuz? Sizin için bir Elifba hazırladım.

Yeni eve taşınan mutlu bir aile olacaklardan habersiz evlerine yerleşmekteler ama başlarına gelicekler onları tamamen gölgenin ve karanlığın içine sürüklemektedir.

Devrim Özden, hayatı zorluklarla geçen 22 yaşında, üniversite mezunu genç bir kızdır. Yaşadıklarını anlatıp huzur bulduğu tek dostunu, Hülya`sını kaybetmek onu yaşadıklarından daha da büyük acılara boğarken içine sığdıramadıklarını yazmaya başlar kullanılmadığını sandığı o hatta. Ailesinin izni üzerine ölen arkadaşının hattı satılmıştır. Satılan hattın yeni sahibi Savcı Alparslan Demirel, aldığı mesajlara cevap yazmaz. Kim olduğunu bilmediği ama yazarken içinin rahatladığını söyleyen o kızın elinden bunu almak istemez ve mesajları gizliden okur. Mesajlar bir gün gelmeyi bırakınca dayanamaz bu sefer de o cevap yazmaya başlar. Olaylar da, işte tam bu noktadan sonra başlar. Onların aşkı önce bir mesajla başladı. Anlaşmalı evlilikle devam eden bu yolculuk, zamanla iki yaralı kalbin birbirine yaslanarak tek bir yürek haline gelmesiyle devam etti. Başta yabancıydılar birbirlerine; kurallar, mesafeler ve duvarlar vardı aralarında. Ama kalbin dili susmazdı. Gözlerden dökülen her bakışta, sessizce büyüyen bir sevda filizlendi. Ve şimdi... bir zamanlar sadece bir mesajla başlayan o hikâye, iki yabancıdan bir yuva kuran, kalpten kalbe akan bir sevdaya dönüştü.

Belki dilinden dökülen sözcükler yoktu ama gözleri bir yazardan daha çok şey anlatıyordu .ve bu anlattığı şeyleri anlayan tek kişi bendim .

Inancin golgesinde

Hangi kalbe sorsan ; Sevmek nedir diye? Kimse diyemez aynı şeyi. Her kalbin notası aynı mıdır? Aynı notadan çıkan farklı besteler gibidir duygular. Sevmenin de hikayesi her kalpte farklı çalar. Öyle güzeldir ki Sevmek. Bir çocuğun gülümsemesi gibi ısıtır insanın içini. Bir annenin şefkati gibi sarar seni. Bir babanın duruşunda ki güveni hissettirir. İnsan düşünmeden edemez. Sevmek bu kadar güzelse, sevmeyi yaratan kim bilir ne güzeldir.