Ben Talya Karaca; zamanın verdiği zulümle, hayatın yaşattığı acıyla Meyus’a sahip olan Talya. Taşıyıcı olan Talya. Yaşadığımız evrenin prensibi vardı, ben dünyanın aradığı taşıyıcıydım. Paha biçilemez değerim vardı, o değer benim Sanrı’mdı. Sanrı’m insanların gözünü kırpmadan kendisini öldürecek kadar arzulayacakları tek nesneydi. Herkesten sakındığım Sanrı’mı benden alabilecekler miydi?

Eftalyanın bulduğu mektupla hayatının değişmesi.

Barcelona’nın iyi doktorlarından biri olan Elias Hawke,eşi ile mutlu bir hayat sürmektedir. Taa ki eşi, kanserin pençesine düşene kadar. Elias, eşini bu hastalıktan kurtarabilmek için ne kadar uğraşsa da başaramaz, ve hastalık sahip olduğu en değerli şeyi ondan sonsuza dek koparır. Eşinin kaybıyla derinden sarsılan Elias, mesleği dahil her şeyi bırakıp, Barcelonayı terk eder ve ıssız bir kasabaya yerleşip, herkesten ve her şeyden uzak bir yaşam sürer. Amacının yalnız kalmak ve kafasını toparlamak olduğunu sanıyorsanız, yanılıyorsunuz. Elias eşini tekrardan hayata döndürecek Bx842 adında bir ilaç hazırlamaya başlar. Ona göre bu ilaç hem kanseri yok edecek, hem de ölen insanları tekrardan hayata döndürecekti, ama işler planladığı gibi gitmedi. Elias hazırladığı ilacı cansız bir bedene enjekte ettiğinde,bütün dünyayı felakete sürükleyecek bir hamle yaptığının farkında değildi. Farkına vardığında ise, artık her şey için çok geçti. Elias, ardında gizemli ve şifreli bir not bırakarak kayıplara karıştı. Dünya artık bir felaketin eşiğindeydi. İnsanlar, büyük bir salgın ile karşı karşıyaydı. bu ölümcül virüs, yalnızca bedenleri değil, ruhları da tüketiyordu. Geçmişin hataları, karanlık bir geleceğin kapılarını aralamıştı. Elias Hawke’ın yarattığı şey, tüm insanlığı yok olma noktasına getirecek kadar güçlüydü. Şimdi, hayatta kalanlar sadece hayatta kalmaya değil, varlıklarını korumak için de mücadele ediyordu.

Bir kızın sihirli bir şekile paralel evrene ışınlanası

bebeklikten bu yana dislanan cocugun hikayesi

Uzun süren bir mahkumiyetten sonra artık özgürdüm. Ancak ne kadar süredir mahkumdum ki şehir bu hale dönmüştü? İnsanlar dönüşüyordu. Hayır! Dönüştürülüyordu. İsmim Hera. Peki ben insanlığı ve şehri kurtaracak kişi miydim? Yoksa sadece kumar mı oynuyordum?

BİR ÇOCUĞUN DEGIŞIK GİZEMLİ OKULU

💓https://media.tenor.com/bfSkxDt6sSYAAAAM/go-for.gif

Elisa sezer aylardır ev ev gezip cocuklara bakıcılık yapar...günlerden Çarşamba elisanin iziin günü gece saat 00.11` de bilinmeyen numara arar ve açar.. -buyrun kimsiniz? -yarın saat en geç 08.00 de ******** bu konuma gel gecikmeden! -bayım sizde kimsiniz sabah izinliyim ben ne için çağırıyorsunuz? -bakıcı değil misin yarın burada ol itiraz istemiyorum!!! -pardon ama sg yani İnsanlar beni çekiyor gerçekten valla diyorum KİTAP TAMAMEN KURGUDAN OLUSMAKTA

Ayla ve Ayza adında iki kardeş sıradan hayatlarını normal bir şekilde sürdürürken kendilerini başka bir evrende bulurlar ve oradan çıkmak için gayret gösterirler. Bakalım çıkabilecekler mi?

Soğuk, kemiklere işleyen bir soğuk... Victoria, titreyen ellerini birbirine sürterken, nefesi havada beyaz bir buhar bulutu oluşturuyordu. Hapishane duvarlarının ardında bıraktığı o dehşet dolu saatlerin izleri, ruhunda derin yaralar açmıştı. Yanında, ona umut veren iki kişi vardı: biri, tıpkı kendisi gibi yaralı bir ruh olan genç doktor; diğeri ise, onu hayata bağlayan, karanlıkta parlayan yıldızlar gibi arkadaşları. Victoria, bir denekti. Babası, ona insanlık dışı deneyler yapmış, onu bir kobay gibi kullanmıştı. Peki, neden? Bir baba, kendi kızına bunu nasıl yapabilirdi? Bu sorunun cevabı, Victoria`nın zihninde dönüp duran bir girdaptı. Her adımda, yeni bir ipucu, yeni bir soru doğuruyordu. Kaçışları, sadece bir başlangıçtı. Onları kovalayanlar, Victoria`nın babasının karanlık sırlarını korumak için her şeyi yapmaya hazırdı. Soğuk ve karanlık, sadece dışarıda değil, Victoria`nın içinde de hüküm sürüyordu. Ancak, umut da vardı. Arkadaşlarının sıcaklığı, doktorun şefkati ve Victoria`nın içindeki o sönmeyen ateş, onları hayatta tutuyordu. Bu kaçış, sadece Victoria`nın değil, aynı zamanda onunla birlikte kaçanların da hikayesiydi. Her biri, kendi geçmişlerinin hayaletleriyle yüzleşirken, Victoria`nın sırrını çözmek için birlikte çalışacaklardı. Bu, sadece bir kaçış değil, aynı zamanda bir arayıştı. Gerçeklerin peşinde, karanlığın içinden aydınlığa doğru bir yolculuktu.

- Susmayı düşünüyor musun, sesini duymaya dayanamıyorum. -Neden ağır mi geldi söylediklerim o zaman iyi dinle Meçhul sen osun. Yıllarca insanların beklediği kişi sensin ama haklısın senin gibi zayıf biri bunu kaldıramaz. Bir anda yere düştüm yine saçma rüyalardan birini görmüştüm hayır anlamıyorum normal hayatta bu kadar monoton yaşayan biriyken neden rüyalarımda süper kahraman olmaya çalıştığımı anlamıyordum.

Şimdiki aklım olsa asla yapmazdım dediğiniz oldu mu? Evet kesinlikle dediğinizi duyar gibiyim herkesin bir noktada pişmanlıkları vardır. Teknolojinin ilerlemesiyle ünlü kimyagerlerin bulduğu formülle insanlar geçmiş hayatlarına dönebiliyordu. Ancak her işte olduğu gibi bu işin de tehlikeli yanları vardı. Ölmek, insanoğluna hiç bir yüzyılda bu kadar cazip gelmemişti. Peki olmazsa olmaz aşk bu hikayede tam olarak nerede? Buyrun bakalım. Hoşgeldiniz keyifli okumalar dilerim. 🌸🦋

Bitmek diye bir şey yoktur

Bir okulda yaşayan Türk öğrenciler zombi salgınına uğruyor Ve olanlar geçen zaman kaybolan çocuklar

Altı rakamının küçüklüğü size her ne kadar cazip gelmese bile işlevi insanın bedenini hayattan koparacak kadar tehlikeli olduğunu biliyor muydunuz? Peki bu alrıncı rakam dokuza dönerse ne olurdu?

Mutluluk, büyük olaylarda değil, günlük hayattaki küçük, değerli anların içinde saklıdır; bir gülümseme, bir sohbet veya basit bir huzur anı, hayatı anlamlı kılar. Mutluluğun tanımını açıklayacak bir sürü cümle vardır. Ama mutluluk herkese göre değişen bir şeydir. Bu yüzden Gökçe mutluluğun yolculuğuna başlayarak kendi mutluluk tanımını oluşturacak. Yolculuğa hazır mısınız?

Kur`an kursu öğretmeni kızın aşkı

Geçmişe giden başarılı bir doktor Allah`tan başka hiçbir şeyden korkmayan bir bey oğlu

Son bir şans için çabalayan bir grup insanın hikayesi. Geride kalanların hikayesi...

Neyin içerisinde olduğumuzdan habersiz, on sekiz gençtik biz. Ölülerin arasında unutulan yaşayanlar. Hepimizin ortak ve tek bir amacı vardı: Elimizde kalanları da kaybetmemek. Peki, kaçımız hayatta kalabilecektik?...

Neyin içerisinde olduğumuzdan habersiz, on sekiz gençtik biz. Ölülerin arasında unutulan yaşayanlar. Hepimizin ortak ve tek bir amacı vardı: Elimizde kalanları da kaybetmemek. Peki, kaçımız hayatta kalabilecektik?...

En yakın zaman da yapacağım...

Hayatınızın değiştiği bir dönem düşünün. Ama zengin olma ya da mutlu olucağınız bir değişim değil bu. Yaşadığınız bu hayatın yalan ve planlı olduğunu öğrendiğiniz bir an. Ne tepki gösterdiniz? Bana sorursanız eğer, ben donup kaldım. Tepki vermeyi bırakın düşünemedim. Çünkü yaşadığınız hayat, düzeniniz, hayaleriniz... bir anda mahvoluyordu. 16 yıldır yaşadığınız her şey 1 sanyede korkunç bir hal alıyordu. Sizcede çok korkunç bir durum değil midir bu?.. Mutlu bir şekilde girdiğimiz binadan eksik ve mahvolmuş bir şekilde çıkıcaktık...

Unutulmuş bir evrende, iki yabancı bir kaderi paylaşır. Ama ya biri, diğerinin sonunu yazmak için buradaysa? Zahara… Karanlıkla yoğrulmuş bir ışık. Nova’nın külleri üzerine kurulu bir gerçekliğin mimarı. Her adımında geçmişi çığlık atıyor, her nefesinde evren yeniden yazılıyor. Ama en çok… gözlerinden düşen bir yıldız gibi seviyor. Kael… Sessizliğin içinden doğan bir bilmece. Sadakatiyle güven veren, ama içindeki fırtınayı gizleyen bir yankı. Zahara’nın yaralarını sararken kendi elleriyle yeni yaralar açan biri. O mu kurtarıcı, yoksa düşüşün ta kendisi mi? Bir evren yaratıldı. Ama bu evrende sadece aşk değil, gölge de büyüyor. Tanrıların terk ettiği gezegenlerde, ölü anıların kristalleştiği tavanlarda, ve bir zamanlar her şey olan bir kadının yavaş yavaş hiçbir şeye dönüşmesinde bir soru çınlıyor: “Eğer birini seviyorsan… onu kendi suretinle mi, yoksa onun gözleriyle mi yaratırsın?”