...snsjzjzkzjxkxkxjzjsj

taslak taslak ve taslak

MARAL ATMACa`nın kitabıdır.

Lena çemberine girdiğim gün bütün hayatım değişmişti…

Bir kız çocuğunun güçleri ile yaşadığı sorunla basa cikmasini anlatam hem ırkların olduğu hem aşk in oldugu bir bilim kurgu hikayesi

Soğuk, kemiklere işleyen bir soğuk... Victoria, titreyen ellerini birbirine sürterken, nefesi havada beyaz bir buhar bulutu oluşturuyordu. Hapishane duvarlarının ardında bıraktığı o dehşet dolu saatlerin izleri, ruhunda derin yaralar açmıştı. Yanında, ona umut veren iki kişi vardı: biri, tıpkı kendisi gibi yaralı bir ruh olan genç doktor; diğeri ise, onu hayata bağlayan, karanlıkta parlayan yıldızlar gibi arkadaşları. Victoria, bir denekti. Babası, ona insanlık dışı deneyler yapmış, onu bir kobay gibi kullanmıştı. Peki, neden? Bir baba, kendi kızına bunu nasıl yapabilirdi? Bu sorunun cevabı, Victoria`nın zihninde dönüp duran bir girdaptı. Her adımda, yeni bir ipucu, yeni bir soru doğuruyordu. Kaçışları, sadece bir başlangıçtı. Onları kovalayanlar, Victoria`nın babasının karanlık sırlarını korumak için her şeyi yapmaya hazırdı. Soğuk ve karanlık, sadece dışarıda değil, Victoria`nın içinde de hüküm sürüyordu. Ancak, umut da vardı. Arkadaşlarının sıcaklığı, doktorun şefkati ve Victoria`nın içindeki o sönmeyen ateş, onları hayatta tutuyordu. Bu kaçış, sadece Victoria`nın değil, aynı zamanda onunla birlikte kaçanların da hikayesiydi. Her biri, kendi geçmişlerinin hayaletleriyle yüzleşirken, Victoria`nın sırrını çözmek için birlikte çalışacaklardı. Bu, sadece bir kaçış değil, aynı zamanda bir arayıştı. Gerçeklerin peşinde, karanlığın içinden aydınlığa doğru bir yolculuktu.

Bir kızın sihirli bir şekile paralel evrene ışınlanası

Bir kızın sihirli bir şekile paralel evrene ışınlanası

Bir kızın sihirli bir şekile paralel evrene ışınlanası

Bir kurumda olan 6 ajanın katili bulmaya çalışması

Neyin içerisinde olduğumuzdan habersiz, on sekiz gençtik biz. Ölülerin arasında unutulan yaşayanlar. Hepimizin ortak ve tek bir amacı vardı: Elimizde kalanları da kaybetmemek. Peki, kaçımız hayatta kalabilecektik?...

Neyin içerisinde olduğumuzdan habersiz, on sekiz gençtik biz. Ölülerin arasında unutulan yaşayanlar. Hepimizin ortak ve tek bir amacı vardı: Elimizde kalanları da kaybetmemek. Peki, kaçımız hayatta kalabilecektik?...

Bir açıklamam yok

En yakın zaman da yapacağım...

Kitap 7 yaş ve 7 yeş üzeri için uygundur korku içermektedir.

- Susmayı düşünüyor musun, sesini duymaya dayanamıyorum. -Neden ağır mi geldi söylediklerim o zaman iyi dinle Meçhul sen osun. Yıllarca insanların beklediği kişi sensin ama haklısın senin gibi zayıf biri bunu kaldıramaz. Bir anda yere düştüm yine saçma rüyalardan birini görmüştüm hayır anlamıyorum normal hayatta bu kadar monoton yaşayan biriyken neden rüyalarımda süper kahraman olmaya çalıştığımı anlamıyordum.

Bir okulda yaşayan Türk öğrenciler zombi salgınına uğruyor Ve olanlar geçen zaman kaybolan çocuklar

💓https://media.tenor.com/bfSkxDt6sSYAAAAM/go-for.gif

Mutluluk, büyük olaylarda değil, günlük hayattaki küçük, değerli anların içinde saklıdır; bir gülümseme, bir sohbet veya basit bir huzur anı, hayatı anlamlı kılar. Mutluluğun tanımını açıklayacak bir sürü cümle vardır. Ama mutluluk herkese göre değişen bir şeydir. Bu yüzden Gökçe mutluluğun yolculuğuna başlayarak kendi mutluluk tanımını oluşturacak. Yolculuğa hazır mısınız?

Altı rakamının küçüklüğü size her ne kadar cazip gelmese bile işlevi insanın bedenini hayattan koparacak kadar tehlikeli olduğunu biliyor muydunuz? Peki bu alrıncı rakam dokuza dönerse ne olurdu?

Konuşarak anlatamazsın derdini. Acıyla bağırsan da dökemezsin içini. Konuşsan insanlar seni dinlemez, Acıyla bağırsan da yine içine dökersin sessiz çığlıklarını...

Yazdığım kitap bir aşiret kitabıdır. Kan davası yüzünden 4 kişi evlenmek zorunda kalmasıyla olaylar başlamıştır.

Unutulmuş bir evrende, iki yabancı bir kaderi paylaşır. Ama ya biri, diğerinin sonunu yazmak için buradaysa? Zahara… Karanlıkla yoğrulmuş bir ışık. Nova’nın külleri üzerine kurulu bir gerçekliğin mimarı. Her adımında geçmişi çığlık atıyor, her nefesinde evren yeniden yazılıyor. Ama en çok… gözlerinden düşen bir yıldız gibi seviyor. Kael… Sessizliğin içinden doğan bir bilmece. Sadakatiyle güven veren, ama içindeki fırtınayı gizleyen bir yankı. Zahara’nın yaralarını sararken kendi elleriyle yeni yaralar açan biri. O mu kurtarıcı, yoksa düşüşün ta kendisi mi? Bir evren yaratıldı. Ama bu evrende sadece aşk değil, gölge de büyüyor. Tanrıların terk ettiği gezegenlerde, ölü anıların kristalleştiği tavanlarda, ve bir zamanlar her şey olan bir kadının yavaş yavaş hiçbir şeye dönüşmesinde bir soru çınlıyor: “Eğer birini seviyorsan… onu kendi suretinle mi, yoksa onun gözleriyle mi yaratırsın?”

Hayatınızın değiştiği bir dönem düşünün. Ama zengin olma ya da mutlu olucağınız bir değişim değil bu. Yaşadığınız bu hayatın yalan ve planlı olduğunu öğrendiğiniz bir an. Ne tepki gösterdiniz? Bana sorursanız eğer, ben donup kaldım. Tepki vermeyi bırakın düşünemedim. Çünkü yaşadığınız hayat, düzeniniz, hayaleriniz... bir anda mahvoluyordu. 16 yıldır yaşadığınız her şey 1 sanyede korkunç bir hal alıyordu. Sizcede çok korkunç bir durum değil midir bu?.. Mutlu bir şekilde girdiğimiz binadan eksik ve mahvolmuş bir şekilde çıkıcaktık...

Alex bir zombi salgınında bile hayatta kalmayı başardı peki ya onu hayatta tutabildi mi