Kur`an kursu öğretmeni kızın aşkı

Benim senden tek istediğim kalbin ama senin istediğine bak! vücudunu dedim seni yani istiyorum suç mu!? aptalsın kerim APTAL!! Ben senin kalbini istiyorum sevgini bana aşık olmanı istiyorum Be ADAM! dediğim an telefonu çaldı arabadaki tuşa basıp konuşmaya başladı

Ben Talya Karaca; zamanın verdiği zulümle, hayatın yaşattığı acıyla Meyus’a sahip olan Talya. Taşıyıcı olan Talya. Yaşadığımız evrenin prensibi vardı, ben dünyanın aradığı taşıyıcıydım. Paha biçilemez değerim vardı, o değer benim Sanrı’mdı. Sanrı’m insanların gözünü kırpmadan kendisini öldürecek kadar arzulayacakları tek nesneydi. Herkesten sakındığım Sanrı’mı benden alabilecekler miydi?

MARAL ATMACa`nın kitabıdır.

İhtiyar adam birkaç parça eşyasını alıp gençliğinin ve mutlu evliliğinin geçtiği evden hüzünle ayrıldı

Bir kurumda olan 6 ajanın katili bulmaya çalışması

Soğuk, kemiklere işleyen bir soğuk... Victoria, titreyen ellerini birbirine sürterken, nefesi havada beyaz bir buhar bulutu oluşturuyordu. Hapishane duvarlarının ardında bıraktığı o dehşet dolu saatlerin izleri, ruhunda derin yaralar açmıştı. Yanında, ona umut veren iki kişi vardı: biri, tıpkı kendisi gibi yaralı bir ruh olan genç doktor; diğeri ise, onu hayata bağlayan, karanlıkta parlayan yıldızlar gibi arkadaşları. Victoria, bir denekti. Babası, ona insanlık dışı deneyler yapmış, onu bir kobay gibi kullanmıştı. Peki, neden? Bir baba, kendi kızına bunu nasıl yapabilirdi? Bu sorunun cevabı, Victoria`nın zihninde dönüp duran bir girdaptı. Her adımda, yeni bir ipucu, yeni bir soru doğuruyordu. Kaçışları, sadece bir başlangıçtı. Onları kovalayanlar, Victoria`nın babasının karanlık sırlarını korumak için her şeyi yapmaya hazırdı. Soğuk ve karanlık, sadece dışarıda değil, Victoria`nın içinde de hüküm sürüyordu. Ancak, umut da vardı. Arkadaşlarının sıcaklığı, doktorun şefkati ve Victoria`nın içindeki o sönmeyen ateş, onları hayatta tutuyordu. Bu kaçış, sadece Victoria`nın değil, aynı zamanda onunla birlikte kaçanların da hikayesiydi. Her biri, kendi geçmişlerinin hayaletleriyle yüzleşirken, Victoria`nın sırrını çözmek için birlikte çalışacaklardı. Bu, sadece bir kaçış değil, aynı zamanda bir arayıştı. Gerçeklerin peşinde, karanlığın içinden aydınlığa doğru bir yolculuktu.

Babası gözü önünde annesine Ve kendine kıymıştı artık sarp tek başındaydı taaki lise aşkı Ece ile tanisstigina kadar 7 yaşından beri bilgisayarla vakit geçiren Python uzmanı sarp

BİR ÇOCUĞUN DEGIŞIK GİZEMLİ OKULU

taslak taslak ve taslak

Neyin içerisinde olduğumuzdan habersiz, on sekiz gençtik biz. Ölülerin arasında unutulan yaşayanlar. Hepimizin ortak ve tek bir amacı vardı: Elimizde kalanları da kaybetmemek. Peki, kaçımız hayatta kalabilecektik?...

Bir okulda yaşayan Türk öğrenciler zombi salgınına uğruyor Ve olanlar geçen zaman kaybolan çocuklar

Merhaba, Adım Aliya Deniz. Açıklaması zor olan bir konu için buradayım. Böyle bir konuya nasıl giriş yapılır bilmiyorum, o yüzden ortadan dalacağım. Saçma gelecek biliyorum ama lütfen okuyun. Ben gelecekten geliyorum, size ulaşmak için yazdığım bu yazı -umuyorum ki yerine ulaşıyordur- sizin tarihinize göre gelecekte kalıyor. Nihayet internet üzerindeki zaman engelini tek yönlü (yâni sadece geçmiş) olmak üzere aştılar.  Tahminimce 2000`li yılların başına gidecek olan satırlarım, size beş asır sonrasından geliyor. Dünya çok değişti. Beklediğiniz gelecek -nasıl hayal ettiğinizi bilemememe rağmen- bence şimdi yaşadığımız hayattan çok uzak. Düşüncelerinizi merak ediyorum, umarım yazdıklarınız bana gelir. Neden burada olduğuma gelirsek, amacım sizi uyarmak. Evet sizi uyarmak! Berbat bir durumdayız. Çevremdekilerle yaşadığımız günleri kayıt altına almak için günü gününe yazı yazıyorduk. Kendi günlüğümü ve diğerlerinin günlüklerinden bazı kısımları paylaşmaya geldim. Okuyun ve önlem alın istiyorum. Dünya berbat bir yer. Hayır kirlilikten ölmüyor, temiz denizler hâlâ var. Bahsettiğim konu ve yıkım bambaşka bir boyutta. Siz hasta olunca ilaç alıyorsunuz değil mi? :) Biz havaya püskürtülen virüs ve hastalıklar yüzünden ilaç almazsak ölümle burun buruna geliyoruz fakat korkarım ki aldığımız bu ilaçlar duygularımızı sömürüyor. Hislerimizi Yitirdik... Bu bir proje! Amacı da bariz belli, ben sadece nefes alıp üst akıllara hizmet eden bir robot olmak istemiyorum! Yaşamak bu değil. İşte bu yüzden... Buraya sığdıramadığım her bir satırı sayfa sayfa bu dosyaya işleyeceğim.

Elementlerin olduğu dünyada elementi bilinmeyen bir erkek çocuk (14 yaşında).4 element vardır biliyorsunuzdur ama burda beşincide var boşluk, onlar paracılardır. Ve istediği yeri havasız bırakabilir tabi hava elementi orayı doldurmadığı sürece havasız biraktı yerlerde yer çekimide olmaz

Yarberciniz için

Selam ben Lal size zorbam hikayesi yazıcam inşallah iyi ilerleriz🐾

Gültekin oransay

Son dakika Ozon tabakası delindi güneş ışınlarına temas eden canlıların vicudunda yanık izleri meydana geliyor ve belli bir süre sonra bilinçlerini kaybediyorlar uzmanlar şuanda bu soruna bir çözüm bulana kadar insanların evlerinde çıkmamalarını ve kendilerini güneş ışınlarından korumalarını söylüyor

Bu olay 1542 yılında küçük bir çocuk doğmuştur doğduğu andan itibaren dahiyanece icatlar yapmaya başlamış ve ünlü bir profesör uzun yıllardır uğraştığı evrenler arası geçiş makinesini artık bitirmişti ama çok yaşlandığından dolayı bir çocuğa vermek ister şehirleri gezer ama istediği bir çocuk bulamaz sonra sıra köylere gelir ve çocuğu bulduktan sonra evrenler arası geçiş makinesini çocuğa veriyor ve adam ölüyor

...snsjzjzkzjxkxkxjzjsj

Ünlü bir bilim insanı`nın yaşamını konu alıyor.

💓https://media.tenor.com/bfSkxDt6sSYAAAAM/go-for.gif

Unutulmuş bir evrende, iki yabancı bir kaderi paylaşır. Ama ya biri, diğerinin sonunu yazmak için buradaysa? Zahara… Karanlıkla yoğrulmuş bir ışık. Nova’nın külleri üzerine kurulu bir gerçekliğin mimarı. Her adımında geçmişi çığlık atıyor, her nefesinde evren yeniden yazılıyor. Ama en çok… gözlerinden düşen bir yıldız gibi seviyor. Kael… Sessizliğin içinden doğan bir bilmece. Sadakatiyle güven veren, ama içindeki fırtınayı gizleyen bir yankı. Zahara’nın yaralarını sararken kendi elleriyle yeni yaralar açan biri. O mu kurtarıcı, yoksa düşüşün ta kendisi mi? Bir evren yaratıldı. Ama bu evrende sadece aşk değil, gölge de büyüyor. Tanrıların terk ettiği gezegenlerde, ölü anıların kristalleştiği tavanlarda, ve bir zamanlar her şey olan bir kadının yavaş yavaş hiçbir şeye dönüşmesinde bir soru çınlıyor: “Eğer birini seviyorsan… onu kendi suretinle mi, yoksa onun gözleriyle mi yaratırsın?”

**Kayıp Zamanın Peşinde** Yıl 2137. İnsanlık, ışık hızını aşan ilk uzay gemisi olan *Aetherion*’u inşa etmeyi başardı. Bu gemi, evrenin en uzak köşelerine seyahat edebilme kapasitesine sahipti. Ancak *Aetherion*’un en önemli misyonu sadece keşif değil, aynı zamanda kayıp bir medeniyeti bulmaktı: Chronoslar. Bu kadim medeniyet, zamanda yolculuk yapmayı başarmış ve bir anda tüm izlerini silmişti. Geminin mürettebatı, bir grup seçkin bilim insanı ve askerlerden oluşuyordu. Her biri, farklı alanlarda uzmanlaşmıştı; kaptan Amara, askeri taktiklerde bir dâhi; Dr. Elias, zaman teorisi üzerine dünya çapında tanınan bir fizikçi; ve astrobiyolog Kael, evrenin en gizemli yaşam formlarını incelemede uzmandı. İlk görevleri, galaksinin en karanlık bölgelerinden birine, *Nullus Abyss* adlı bir bölgeye gitmekti. Efsaneye göre, Chronoslar bu bölgede zamanda kaybolmuştu. Ancak bu sadece bir efsane miydi, yoksa ardında daha büyük bir sır mı yatıyordu? Yolculuk boyunca gemide garip olaylar baş göstermeye başladı. Geminin sistemleri beklenmedik arızalar veriyor, mürettebat rüyalarında aynı gizemli sembolleri görüyordu: Bir saat, ama akrebi ve yelkovanı birbirine dolanmış, hareket edemez halde. Dr. Elias, bu sembollerin bir zaman tuzağına işaret ettiğini düşündü, ancak daha derine inmek için daha fazla veri gerekiyordu. *Nullus Abyss*’e yaklaştıklarında, bir anda geminin zaman algısı bozuldu. Mürettebat, aynı anları tekrar tekrar yaşamaya başladı. Her seferinde aynı karanlık boşluk, aynı garip yankılar... Ama bir şey farklıydı. Her döngüde, aralarından biri eksiliyordu. Kaptan Amara, mürettebatı bir arada tutmaya çalışırken, Dr. Elias bu döngünün bir parçası olabilecek bir ipucu buldu: Bir zaman kristali, sadece Chronosların yapabileceği türden bir teknoloji. Bu kristal, zamanda bir yırtık oluşturmuş olabilir miydi? Eğer öyleyse, mürettebat bu sonsuz döngüden nasıl kurtulacaktı? ---

Elisa sezer aylardır ev ev gezip cocuklara bakıcılık yapar...günlerden Çarşamba elisanin iziin günü gece saat 00.11` de bilinmeyen numara arar ve açar.. -buyrun kimsiniz? -yarın saat en geç 08.00 de ******** bu konuma gel gecikmeden! -bayım sizde kimsiniz sabah izinliyim ben ne için çağırıyorsunuz? -bakıcı değil misin yarın burada ol itiraz istemiyorum!!! -pardon ama sg yani İnsanlar beni çekiyor gerçekten valla diyorum KİTAP TAMAMEN KURGUDAN OLUSMAKTA