İnsanlar para için ne kadar vicdansız olabilir? sürekli aklımda böyle bir roman vardı ve yazmak istedim. Olay örgüsü tamamen kurgudur

kanlı ay lağneti gardiyanı “eun” Azkarth üyesi. Fakat hiç işlemediği bi suçtan dolayı sürgün edildi.fakat diyer bir kaç üyede onunla beraber sürgün edildi. Eun’un şu anki tek amacı Azkarth birliğine geri dönmek. Fakat bu macerasında katile adlı rüya meleği ile tanışır. Demoka adlı ilahi güce sahip olan üstün kişiler den biri. İkisi birlik olur ve bu kutsal kanlı yolculuğa koyulurlar ve…………….Eun diyer demokalarlada karşılaşır…..

Arkadaşlar geçen yazdığım kitap çok az okunduğu için bölüm atma hevesim kaçtı Siz karekterleri kendi kafanıza göre hayal edebilirsin ben bazı kitaptaki karakterlere ısınamıyorum o yüzden sizin hayal gücünüz daha önemli

Ben Anna Salvotere Bilinmeyen bir insandan gelen mesaj Yalancılığımı ortaya çıkartan bir an Ve ben Aleyna Alkan Gerçek ben Anna Vlaskinov

Kitabın kapağı bana ait değildir! Burada hiç bir şeyi kötülemek amaçlı yapmadım. Anonim: Her şeyi biliyorum. Anonim: Hem de bilinmeyen bütün her şeyi. Anonim: Bu elimde bir sürü kanıt var biliyor musun? Anonim: Cinayet işlediğinizi, çaldığınızı vs her şeyi biliyorum:) *Bu kişiyi engellediniz.*

Bazı evlerde gürültü olur. Kapılar çarpar, tabaklar kırılır, nefesler bastırılır. Ama en çok çocuklar susar. Çünkü çocuklar korkunun kokusunu herkesten önce alır. Atacan o evlerin birinde büyümedi. O evlerin altında kaldı. Bir çocuğun hiç çocuk olamadığı yerde büyüdü. Kelimeleriyle değil, darbelerle eğitildi. Ağlaması yasaktı. Çünkü gözyaşı zayıflıktı. Zayıflık ise cezayı hak edendi. Bir gün susmayı öğrendi. Ses çıkarmamayı. Kendi içindeki çığlıkları boğmayı. Her tokattan sonra derin bir nefes alıp sadece bakmayı. Zamanla kimse ona "Nasılsın?" demedi. Çünkü kimse cevabını merak etmedi. Ve sonra dünya, onun için bir mezarlık gibi oldu. Üstünde dolaştığı ama içinde hiç yaşamadığı bir yer. Atacan, bir erkek gibi değil, bir travmanın yürüyen hâli gibi yaşadı. > "Ben çocukken çok sustum. Ama en çok içimden bağırdım. Bir gün biri beni duyarsa diye değil - duymaya cesaret edemezler diye sustum." Sonra bir kadın geldi. Gökçe. Sorular sormadı. Cevaplar beklemedi. O sadece yanında durdu. Ve ilk kez biri, Atacan`ın gözlerinin içine bakıp kaçmadı. Orada ne kadar karanlık olduğunu bile bile... > "Onunla konuşurken kelime kurmak gerekmiyordu. Çünkü bazı acılar, dilden önce yüze yazılır." - Gökçe Bu hikâye bir aşk hikâyesi değil. Bu, ruhu parçalanmış bir adamla, onun parçalarına dokunmaya cesaret eden bir kadının hikâyesi. Birbirini iyileştiren değil, birlikte kanamayı seçen iki yalnızın hikâyesi. Ve belki, bazen bu da yeterlidir. Burada kahraman yok. Ama hayatta kalmaya çalışan insanlar var. Bir daha kimseye güvenememiş, kimseye içini açamamış, ama bir gün "belki" diyebilen kırık kalpler var. Ve sen, bu satırları okurken, belki kendi sessizliğini de hatırlarsın. > Çünkü bazı kitaplar anlatmaz. Sadece senin içinden geçenleri yankılar. Bu kitap... Senin de sustuğun bir yerin aynası olabilir.

Kaptan siromizun kaybetiği kılıç mührü

*Yetişkin içeriktir. Bir zamanlar aynı yetimhanede büyüyen sekiz çocuk, yıllar sonra devletin en tehlikeli görevlerinde birlikte çalışan bir ekibe dönüşür. Sadakatleri kadar karanlıkları da derindir. Ancak kaybolmuş bir yüzün geri dönmesiyle dengeleri sarsan bir gerçek ortaya çıkar: Bazı anılar silinse bile, izleri yok olmaz. Şimdi, geçmişle hesaplaşma vakti. Dostlukla ihanetin, aşk ile öfkenin, görev ile vicdanın iç içe geçtiği bir hikâyede; her sır, yeni bir yara açacak.

Bloom, sıradan sandığı hayatının altüst olmasıyla kendini Alfea adlı gizemli bir okulda bulur. Burası perilerin güçlerini kontrol etmeyi öğrendiği, karanlık sırlarla çevrili bir yerdir. Ancak Bloom`un içinde taşıdığı güç, sadece bir peri yeteneği değil... Efsanelerde geçen bir varlığın, Ejderha Ateşi`nin ta kendisidir. Yeni arkadaşlarıyla birlikte sihrin tehlikeli doğasını keşfederken, okulun duvarları ardında uyanan karanlık tehditle yüzleşmek zorunda kalırlar. Her adımda geçmişin sırları gün yüzüne çıkarken, Bloom kendi kimliğini sorgulamaya başlar.

Bir ateş yakılmıştı ve ben bu ateş çemberi içinde kaderimi bekliyordum . Sevdiğim adam beni bu kör ateşin içine sürüklemişti. Kendimi öylesine yanlız ve kimsesiz hissediyordum ki , büyüyen ateş adeta etrafta çember oluşturuyordu ,evet ben görevimi yaptım ama yaptığım bu görevde ajanlık yaptığım adama aşık olmuştum...

Black. Green. Red. Bir zamanlar üç ayrı karargâhtı. Şimdi ise ihanetin, aşkın ve ölümün sınırlarını çizen silik hatlar oldular...

Onun öldüğünü sandılar. O ise hayatta kaldı... ve taraf değiştirdi. Ha Yoon-seo, bir zamanlar devletin en güvenilir ajanlarından biriydi. Ta ki bir görevde ölü ilan edilene kadar. Yıllar sonra, bir sızıntının izinde yakalanan tek ipucu: onun hâlâ hayatta olduğu. Şimdi onu durdurmak, onu en iyi tanıyan kişiye emanet edildi - eski partneri ve bir zamanlar sevdiği kadın, Kang Ji-won`a. Dosyalar açıldıkça sırlar ortaya çıkacak. Sadakat test edilecek. Ve aşk, hedef tahtasında ikinci kez ateşlenecek...

Hayat, tek bir anla altüst olabilir… Rize’de hukuk okuyan İlteriş Kağan, sıradan bir öğrenciydi. Ta ki bir gece, yolda kanlar içinde yatan bir adamı hastaneye yetiştirene kadar. O adam Karahan Keskin`di — yeraltı dünyasında “iyi mafya” olarak bilinen ama düşmanlarıyla çevrili bir lider. O andan itibaren İlteriş, kanunlarla örülü hayatından uzaklaşıp yeraltının karanlık gölgelerine adım atar. Her adımında yeni bir sır, her dostluğun ardında gizli bir ihanet vardır. Güvendiği eller bile tetiği çekmeye hazırken, aşk bile ölüm kokar. Adalet mi, intikam mı? Kader mi, seçim mi? Her şey gölgelerin içinde saklı…

Bu hikaye Eren Yeager tarafından yapılan Rumbling`den yaklaşık 100 yıl sonra geçiyor. Bu hikayedeki başkahramanımız olan 15 yaşındaki Pride Ringer bir eldialıdır. Yıkımdan sorumlu olan Paradise adasında yaşamaktadır. Yıkımdan sonra Paradise adası değişmiş ve gelişmiştir. Eren Yeager dünyanın çoğunluğunu yok ettiği için Paradise adası bu 100 yılda rahat bir yaşam sürmüştür ama düşmanlar intikam için yoldadır...

Bir gün babası ve annesi gözleri önünde öldürülür ve kardeşi gözleri önünde öldürülür. O gün hayatı tepetaklak olan ceren karar verir.Avukat olur . Avukat olduktan 3 yıl sonra aileainin katilini bulur. Ve intam vakti gelmiştir. Ama olacaklardan habersizdir.

Ailesinden ayrı büyüyen Günce, o gün hırsızlık yapmak için abisini seçtiğini nerden bilebilirdi? ••• 6 Ağustos 2001. Bahçeden gelen kuş cıvıltılarıyla beraber, çocuk seslerinin evin salonuna dolduğu huzurlu bir yaz günüydü. Ilık rüzgar evin içine süzülüyor, güneş her zamanki gibi içeriyi aydınlatıyordu. Çok geçmedi. O rüzgar bir kasırgaya evrildi, tüm evi dağıttı. Güneş çekilip yerini karanlığa bıraktı. Ve o Ağustos yazı Baturganların dinmeyen kışına dönüştü. Geçmiş, şimdi ve gelecek... bu hikayede hepsi müphem. ••• Tarih: 03.08.23 Not: Hikaye içinde istismar, taciz, şiddet gibi travma tetikleyici unsurlar yer alır. Ağırlıklı olarak drama dayanır. Lütfen zorlanacağını düşünenler okumasın. Ek olarak argo, küfür, madde kullanımı gibi olumsuz örnek teşkil edecek davranışlardan dolayı 16 yaşından küçüklerin okumasını da önermiyorum.

4 kişidir eve gider ama bu ev normal mi?

Ben hiç ağlamam , Acı çekmem .Soğukla sıcağı hiç hissetmedim. Ben İrem Aksoy siz bana ne derseniz deyin hepsini duymuşumdur.

Omuzundan kafamı kaldırdım ve alınlarımızı birleştirdim. Dudaklarımızı aynı anda araladık ve sadece iki kelime aynı anda çıktı ağızımızdan, ama o iki kelime benim kalbime dokundu: "Ruhumda sana."

Sıradan bir günümün, son huzurlu nefes aldığım saatler olduğunu bilmiyordum. Gözlerimi açtığımda, bir psikopat tarafından esir alındığımı ögrendim... Benimle beraber 50 kişi buraya öldürülmek için kaçırılmıştık. Hepimizin mavi gözlere sahip olması, olayları daha karışık hale getiriyordu. Artık eski günlerdeki gibi mutlu olamayacaktık. Eskisi gibi gülemeyecektik... Gülsek bile gülümsememiz bir yalandan ibaret olacaktı. Burada yaşadıklarımız hepimize çok ağır gelmeye başlamıştı. Çektiğimiz zulümlere karşı gelerek, kaçmak bize mantıklı gelse de... Başımıza daha büyük belaların geleceğini düşünmemiştik. Ölmeden buradan çıkabilecek miydik? Kalan sayılı günlerimizde acı çekmeden evimize dönebilecek miydik?

Elif adındaki kızın acısını macerasını anlatıyor

Benim için adalet mahkeme salonu değildi kurtarıcı yoktu sadece ben vardım ben kim miyim ? kanla çizilmiş bir harfim , Bir gün geldi Bütün masallar bitti Ve o masalın sonundaki canavar bendim...

Ailesinin can davası yüzünden hayatı mahvolan aslının hikayesi

Bakalım Gölge Kız bu hikayesinde hayatının aşkınımı bulucak yoksa hayatının katilini mi? Gölge Oyunu şimdi sizlerle

iyi okumalar okuyucularım…