"Yazıyorum çünkü içindeki zehri akıtmaya ihtiyacım var." Bir roman yazarı olan Açelya Akay her hafta kapısına bırakılan plastik bir beyaz gül ve yanındaki not ile sıradan bir hayat yaşamaktadır. Acılarından kaçıp saklandığı evde 3 roman yazmıştır ve şimdi ki en büyük hayali ise bunları bastırmaktır. Yayınevi görüşemelerine başlayan Açelya`nın gittikçe tuhaflaşan çiçeklerle ve kariyeri ile hayatı artık sıradanlıktan çıkmıştır ve bir giseme dönüşmüştür. Peki Açelya Akay bu gizemli not ve çiçekleri bulabilecek ve anlaştığı yayinevindeki gariplikleri çözebilecek midir? Peki ya hiç bilmediği duygular karşısında yine dik kalıp direnebilecek midir?

Bir savaş yüzünden yaşanan aşkın yalan olduğunu ve aslında kör kötük aşık olduğunu anladığın işte o yalan aşk aslında gerçek aşktır *LENORA <3 SAVAŞ*

"Bak, açan her güzel çiçek sana açıyor. Her güzel söz senin için dökülüyor dudaklarımdan ve her çizik senin uğruna bir bedel olarak kabul görüyor bedenimde. Şimdi, ver o güzel ellerini ellerime çünkü ben sen yokken bizden habersiz açan her çiçeği, her gündüzü ve her geceyi, her düşen gözyaşını ve dudaklardan dökülen bütün çığlıkları, her acıyı ve yok olan tüm mutlulukları, kaçırdığımız zamanlardan daha kısa bir sürede sana vaat ediyorum. İnan bana çünkü bu sarı kasımpatılar umut. Ben sana umutlar veriyorum."

Elleri kitabının sayfalarını karıştırdı. Biliyordu bu sahneyi , o yazmıştı çünkü . Karaca Avcı ve Savaş Sungur Karakum`un hikayesi.

Kitap askıya alındı ve dönmeyi düşünmüyorum. Gerçekten okuyan vardıysa da üzgünüm, hakkınızı helal edin.

birgün bir mektup aldım, bu devirde ne mektubu dedim, ama bir gün can sıkıntısından bende ona yazmaya kararverdim, işte herşey ozaman başladı… meğer kendime yazıyormuşum….bu nasılmı olabilir? Nedenini öğrenmek istiyorsan “Gelinim” kitabını okuyup öğrene bilirsin aman ha dikkat bu bildiğin kitaplardan değil! *yazılım hataları içerebilir*