Yanlış zaman. Yanlış adam. Yanlış duygular. Selin’in tek istediği, son sınıfı kazasız belasız atlatmak ve sonunda psikolog olmaktı. Ama hayat ona bir sürpriz yaptı: abisi yurt dışına gidiyor ve ev arkadaşlığı görevini… Atlas’a bırakıyordu. Atlas: yakışıklı, özgüvenli, sinir bozucu. Ve abisinin en yakın arkadaşı. Selin onunla aynı evde kalmak zorunda. Tartışmalar, laf sokmalar, elektrikli bakışmalar… Ve kalbinin atmasını istemediği o anlar. Bu sadece bir ev arkadaşı hikâyesi değil. Bu, nefretin ince çizgisinde başlayan; tutkuyla karışan bir yanlış hikâye. "Belki de en doğru duygular, yanlış kişilerde gizlidir."

Akın küçükken yazlıkta gördüğü kıza aşık olur. Ancak Akın kızın ismini bile bilmiyorken kız bir anda ortadan kaybolur. Yıllar geçse de kızı unutmaz, Kumsal`ın mavi gözleri aklından gitmez. Kumsal yıllar sonra terkrardan yazlığa geldiğinde hikaye başlar...

Üşüdüm. Üşümemi sağlayan hava değildi, sevgisizlikti. Ölümüne sevilmeyen bir insanın kalbini hiçbir söz ısıtamazdı. Kalp ısınmazsa hiçbir yer ısınamazdı. Gözümden bir damla yaş aktı yere; çiçeği büyüttü. Sevgisizliğin yağmuru yağdı üstüme; içimdeki çocuğu büyüttü. Sevilmeyi bekleyen her kadın, içindeki çocuğu bilmeden büyütür. Artık insanların ona `yanımda çocuklaşıyorsun` deme gibi bir şansı kalmamıştır. Zaten bunu söyleyen insan büyütmemiş midir, o kişinin içindeki çocuğu sevgisizlikle? *** Ailesinin onu evlatlıktan reddetmesi ile gidecek hiçbir yeri olmayan İl, son çare olarak en yakın arkadaşının evine gider. Orada da sıkıntılar peşini bırakmazken; en yakın arkadaşının yazlığına gitmeyi karar alır. Yeni insanlarla tanışmaya başlar ama bir şeyler ters gidiyordur. Kafasını dinlemek için çıktığı bu yolda, kafası daha da karışmıştır. Unutmayın ki; Dünyanın fazla zamanı yok.