Soytarılar krallarını eğlendirmek için vardır. Tüm soytarıların görevi budur. Ama bu seferki farklı olacak. Gülüşleri, kanla boyanmış birer gözyaşına dönecek. Bu soytarı, şenliklerin maskotu olmayacak. Bu sefer ki soytarı kana bulanacak ve onları kendi kanında boğacak. bu kasaba şenliği onlar için artık birer kan gölü olacak. Her yıl Demcalne kasabasında, cadılar bayramına yakın tarihte "Soytarı Şenliği" adında bir şenlik düzenlenir. Bu şenlikte her yıl başka bir soytarı seçilir ve şenlikte insanları eğlendirmek için küçük oyunlar oluşturur. Ama bu seferki soytarının amacı insanları eğlendirmek değildir. Bu yıl ki şenlik, insanların zihnine kanla yazılmış bir katliam olacaktır. Soytarının oyunu bu sefer insanları cadılar bayramında küçük korkularla eğlendirmek değil, onları kan ve vahşetle ödüllendirmektir. ilk kurbanın kanı bir başkasına bulaştığında, sırada ki kurban seçilmiş olur ve oyun katlanarak artan bir korkuyla devam eder. Ya soytarıyı yok edip bu vahşet oyununa son verirsiniz, ya da bedeninizi kızıla boyamaya yemin edersiniz. Kalp yok, huzur yok, mutluluk yok. Bu sıradan bir cinayet hikâyesi değil, bu hikâye vahşetin ve katliamın habercisi.

"Kefen biçen Terzi için, ölüm bir sanattır." Gencecik bir kızın ölümüyle başladı her şey. Ama bununla bitmeyecek. Ne bu sıradan bir ölüm ne de katil sıradan biri. Planların, ince detayların arasında gerçeği görmek gittikçe daha da zorlaşacak. Zaman geçtikçe ölümün nefesi biraz daha yaklaşacak. Vahşice işlenen bir cinayet. Onu çözmeye çalışan Azrail lakaplı bir başkomiser... Bu kitapta hiçbir şey tesadüf değil. Ama her şey koca bir tesadüf. Kime güveneceksin bu çetin yolda? Terzilerin görevi elbise dikmektir. Ben kesmeyi tercih ederim...

"Bugün de uyanamadım, sadece açtım gözlerimi." Sabahın beş buçuğu. Masal için bu bir zaman dilimi değil, bir histi. Herkesin uykuda olduğu, hayatın nefes bile almadığı o aralıkta, kendini en çok hissediyordu. Ne geceye aitti ne gündüze. O, ikisinin arasında sıkışmış, arada kalmış bir canlıydı. Tıpkı ne göğe yükselebilen, ne de yere sığınabilen bir kaldırım serçesi gibi. Küçük bir valiz , gri bir atkı ve içinde adını koyamadığı kalın bir sessizlik. Masal, kendi evine dönerken bile bir yabancıdır. Çiçeklerin arasında solan , "Uykusuzluğun da bir sesi var" diye yazan defteri, onun içindeki görünmez cenazenin tek şahididir. Kaldırım Serçesi, kayboluşun eşiğindeki bir ruhun, bir sabahın beş buçuğunda geçen, yorgun ve hüzünlü hikâyesidir. Bazen uçmayı unutmak, sadece gözlerini açmak demektir.

Ev 171 Oda Yedinin devam kitabı olan Bodrum Katında gençler sınav ile Londra ya giderler ve Ev 171 olayını öğrenirler. orayı araştırmaya giderler. birinci kitaptan daha aksiyonlu. daha ters köşeli ve aklınızın alamayacağı şekilde vahşet vardır. dikkat yanlışlıkla siz ölmeyin veya yoksa katil siz misiniz

"Hey Liam sence katil gerçekten o kadar acımasız mıdır?" "Hiçbir fikrim yok. Ama umarım duyarak öğreniriz. En son öldürdüğü kişinin gözlerini oyduğunu duydum." "Umarım başımıza gelmez... Ah!!?!... Liam!?!??" "Ne oldu Noah? Yüzün bembeyaz oldu" ...

Nilda`nın baş komiserin ölümüne şahitliği ile hayatı tepe takla olur. Yılda bir kez gerçekleşen Pazvant toplantısı ile bir ruhu takip edip kendi kaderlerini bir Bodrum katında tabutlarla lanetlenerek yazarlar. Kendilerin bambaşka bir evrende bulduklarında artık onlara yardım edecek tek birşey vardı Glimmora`lar...

Bazı karanlıklar, bir daha çıkamayacağın kadar derindir. Esin Vural... Narkotik şubenin en zeki, en soğukkanlı dedektifi. Kurallara bağlı, geçmişe kapalı. Ta ki bir soruşturmanın ortasında, yıllar önce sadece bir gece tanıdığı o adamla tekrar karşılaşana dek. Araf Azer Karzun... Bir zamanlar yeraltı dünyasının karanlığında yaşayan, sonra her şeyi bırakıp kayıplara karışan bir adam. Ama intikam denen yara, kapanmadan kanamaya devam eder. Ve şimdi, aynı çeteye karşı yolları kesiştiğinde, Esin’le arasında kalmış geçmiş kadar, gelecek de tehlikeye girecek. O gece sustular. Bu kez konuşurlarsa, hem hayatları hem de kalpleri yanacak. Polisiye, tutku ve intikamın iç içe geçtiği bu hikâyede, kim dost kim düşman bilinmez. Çünkü bu dünyada adalet gri, aşksa ölümcül olabilir.

Beş yetim, beş dost, beş sır. Birlikte büyüdüler, birlikte korktular. Ama geçmiş, kimsenin sandığı kadar geride kalmaz… Aria, Mason, Finn, Lila ve Nox — aileden yoksun ama birbirlerine sıkı sıkıya bağlı beş arkadaş — “terk edilmiş yerleri” gezip belgeleyen bir grup kurarlar. Bir gün, kasabanın dışında yıllar önce kapatılan Ravenhill Akıl Hastanesi’ni keşfederler. Ama bu sadece yeni bir macera değildir. Çünkü Ravenhill’in içinde bir oda vardır — ODA 13. Söylentiye göre o odada kalan son hasta, adını duyan herkesin zihnine yerleşen bir varlıkla konuşuyordu. Ve o varlık, hâlâ orada… Kameralar kayda girer. Kahkahalar yankılanır. Ama gecenin ilerleyen saatlerinde her biri, kendi geçmişinin gölgesini görmeye başlar. Ve Oda 13’ün kapısı bir kez aralandığında, hiçbir dostluk aynı kalmaz. > “Korkunun başladığı yer kapı değil… hatıradır.”

Midesi hasas olanlar okumasın! İşkence ve argo içerir. O bir melekti. “ İşkence meleği.” “ SEN BENİM MAVİMSİN, HIRÇIN MAVİM.” Midesi hassas olanlar okumasın. :)

0546: sen benim anne ve babamı öldüren kişilerin kızısın. 0546: sen benim ailemi katleden ailenin kızısın 0546: sen benim hayatımın mahvolmasına sebep olan ailenin kızısın 0546: belki de sen de biliyordun bu cinayeti Selen Soyder 0546: benim hayatımı yok eden senin ailendi 0546: senin de hayatını mahveden ben olacağım. Bu yaptıklarınızı sizin yanınıza bırakamazdım. Yatağında uyuyan 2 yaşında ki kardeşime baktım. Daha bu yaşta annesiz ve babasız kalmanın sorumlusu Soyder ailesi bunları onların yanına bırakamazdım

Kuzgun Gölgeyle örtülü bir dünyada, kimse göründüğü gibi değildir. Gizli operasyonların, istihbarat savaşlarının ve ölümcül ihanetlerin arasında, yalnızca en zeki ve acımasız olanlar hayatta kalabilir. "Kuzgun", Mit`in derinliklerinde çalışan bir ajanın kod adı—ve aynı zamanda onun en büyük sırrıdır. Gerçek ile yalanın iç içe geçtiği bu oyunda, Kuzgun’un düşmanları sandığından daha yakın, dostları ise düşündüğünden daha tehlikelidir. Peki, karanlıkta yürüyen birinin kurtuluşu mümkün müdür? Yoksa Kuzgun, kaderini kabul edip eninde sonunda kendi gölgesine mi dönüşecektir? İhanetin, entrikanın ve intikamın iç içe geçtiği bu soluksuz hikâyede, hiçbir şey göründüğü gibi değil…

Normal bir okul günü giyilen formalar...Bugün o formalar kanla yıkanacaktı, tüm öğrenciler kendini bir oyunun içinde bulacak ve hayatta kalmak için Tanrı`ya dualar edecekti. Kimisi dualara tutunacak kimisi ise oyunu ciddiye almayacak ve en acı şekilde hayata gözlerini yumacaktı. Verilen görev belliydi; Hayatta kal!

Umarım seversiniz♪★

Bu sefer, hançer kimin boğazında? Şiddet, vahşet ve cinsellik içerir.

Benim için adalet mahkeme salonu değildi kurtarıcı yoktu sadece ben vardım ben kim miyim ? kanla çizilmiş bir harfim , Bir gün geldi Bütün masallar bitti Ve o masalın sonundaki canavar bendim...

Her ihanetin bir bedeli, her liderin bir sırrı vardır. Bir masa kuruldu. Yedi lider, yedi ölümcül sırla çevrildi. Ve yalnızca biri bu düzeni yerle bir edecek kadar kırılmıştı. Geçmişine sırtını dayayan, intikamıyla beslenen bir kadın... Geçmişin yükünü omuzlarında taşıyan, o kadının planında bir piyon olan adam... Maskeler düştü. Kan aktı. Şimdi küllerin içinden yalnızca intikam değil; gerçek doğacak

Kuzey topraklarının acımasız karanlığında doğan Virelia, ardında bıraktığı geçmişini geleceğe kanla kazıyan acımasız bir kadın... Onun için merhamet, zayıfların taşıdığı bir yüktü; gözlerini kırpmadan aldığı canlar, gölgelerle kurduğu dostluklar kadar sessizdi. Geceleri buz gibi sessizlikle, gündüzleri kana susamışlıkla beslenen bu kadın; düşmanlarına korku, dostlarına ise mesafe getiren bir efsaneye dönüştü. Virelia, karla kaplı dağların öfkesini, gecenin içinden çıkan bir hayalet gibi sırtında taşırdı. Onun için tek gerçek, gölgeyle yoldaş olmak ve her adımda bir iz, her bakışta bir tehdit bırakmaktı. Bu dünya artık onun savaş alanıydı. Ve o savaş alanında yalnızca bir kural vardı: Ya Virelia’nın yanında savaşırsın... ya da kanın karla karışır.

Kraliçe Olmak İsteyen Zeyno`nun Kraliçe Olamadıktan Sonra Krallıkta Cinayetler işleyemeye başlar.Bu vahşet dolu hikayeye bayılacaksınız!

Sesiz ve karanlık bir dünya... Sözlerin ve gözlerin yalan ile dolduğu bir oyun... Masum insanlara yaklaşıp onların hayatlarını darma duman eden bir cehennem ateşi... Herkesin kendisini suçladığı bir savaşı okumaya hazır mısınız?

Karanlık bir gecede yaşanan bir vahşet bir katliam sonucu ölen kötü bir baba vardı ve şimdi aradan 10 sene geçmiş cinayetin gizemi araştırılmaya başlanmıştı...

Bir kurt adamın hikayesi

Nilda`nın baş komiserin ölümüne şahitliği ile hayatı tepe takla olur. Yılda bir kez gerçekleşen Pazvant toplantısı ile bir ruhu takip edip kendi kaderlerini bir Bodrum katında tabutlarla lanetlenerek yazarlar. Kendilerin bambaşka bir evrende bulduklarında artık onlara yardım edecek tek birşey vardı Glimmora`lar... İyi Okumalar...

‼️kan , vahşet ve mide bulandırıcı sahneler ….. Ekranda bir video oynuyordu Bir Sahne ,Final sınavı Çok fazla güvenmenin sonuçları Kan ve vahşet Bu alandaki tüm meslektaşlarım bundan zevk alıyordu Bende dahil:) Sonuçta ne demiş Şebnem ablamız “Elimden tuttuğunda öyle bi sevmişimki bize bir şey olmaz sanmışım “

Yıl, 2050. Artık 2026`da bulunan SINIR Taşının laneti sürüyor. insanlara bu taşın DNA`sı işlenmesiyle artık çok daha güçlü varlıklarız. Sağlıklıyız. En önemlisi de artık özel güçlerimiz var, pek özel değil gibi ama... Her neyse, bu güçlerinizi kötüye kullanıyorsanız ve yakalandıysanız; GÖLGE SINIR AKADEMİSİNE HOŞ GELDİNİZ. BURADA ÖLÜM ASIL KURTULUŞTUR, ÖLÜM ÖZGÜRLÜKTÜR, ÖLÜM MUTLULUKTUR. Peki ya hiç düşündünüz mü? Böyle bir yerde bile hayatta kalmayı isteyebilecek bir insanın var olacağını? bu VANESSA ANDERSON. Karanlık geçmişi, ve karanlığın ta kendisi. Vanessa`ya göre; İnsanlar, üstün özelliklerini mantıklı şeylere kullanamayacak kadar bencil. TEKRAR HOŞ GELDİNİZ. KARANLIK HER DAİM YANINIZDA OLSUN Kİ KARANLIĞA ALIŞIN, KARANLIKTA BOĞULMAYASINIZ DİYE...

Birgün bir Adli Muhabir Müdürü Ata bir kişiyi bir göreve gönderir ve bu görevin adı Akıl Hastanesi idir. Yapacağı tek iş işi kabul etmekti bu soğukta bu akıl hastanesi çok kolay bir yer değildi bu seçim bayağı bir zordu.Ayaz kararsız kaldı ve yaparım dedi. Ayaz bir şirket arabasıyla akıl hastanesine götürülür vardığında gözleri bağlanır,eline kamera ve düdük verilir.Niye düdüktü? çünkü akıl hastaları düdükten hoşlanmazlardı. Ayaz hiçbir zaman tek değildi.Yanında kendi gibi başka bir muhabirler vardır.O hastane artık farklı olaylar dönmeye başlamıştır o hastane eskisi gibi sessiz değildi. Ayazın da tek görevide kamerayla olayları çekmekti.