Düştüm ey Gönül! Gözden, yürekten, elden ayaktan... Bilemezdim böyle olacağını. Ben ki iflah olmaz, serseri bir kızdım. Tek derdim Galata`nın yamacında bir ömür geçirmekten ibaretken Karadeniz`de boğuldum. Abi bildiğimle evlenmekten kaçarken ateşle nikâhlandı yüreğim. Ama sen bilemezdin bu aciz beni! Görmemeliydin gözlerimde çağlayan seni! Varsın sen yine beni dilbaz bil. Ben yanarım ateşinde, kül olurum ama asla sönmem. Varsın sen görme beni, yine sev sarı saçlı mavi gözlünü ama gülme de yüzüme, çünkü ben ilk kelimesini henüz söylememiş bir bebekten farksızım. Gülüşlerine de aldanırım, dokunuşlarına da. İlk kelimem sen olursun o zaman ben savrulurum. ----- Yandım ey Can, cayır cayır kor alev oldum. Nerden bilecektim kara gözlerinin Karadeniz`den tehlikeli olacağını. Hani o yaramaz bir kız çocuğuydu sadece? Nereden bilirdim o yaramaz çocuğun kalbimin zillerine basıp kaçacağını? Hani aşk bir kez olurdu? Yoksa ona kadar olanlar aşk mı değildi? Oysa o hayatıma girdiğinde kalbim başkasındaydı... Bende bile değildi! Nasıl ele geçirdi ruhumu? Dilbaz`ım, Telli Turnam... Galata`n olsam ayrılmasan yamacımdan... ⚓⚓⚓⚓ Tüm hakları saklıdır.

Zulmedici bir kader... Renksiz, soluksuz hayatına mahkum olmuş bir adam... Tüm renklerini yeğenleri sayesinde yaşatan güçlü bir kadın... Ve onları bir araya getiren bir kaderin kapanı... Klişeden olabildiğince uzak, soluksuz okuyacağınız bir hikaye olması yönünde çabaladığım bir kader ezgisi -KADER KAPANI- sizlerle...

Abin için boyun eğmek zorunda kaldığım anlaşmalı evlilik

Çocuktum: Hayalleri gerçekle karıştıran saf ve masum bir çocuktum. Büyüdüm: Kalbimi söküp yerine farklı bir kalp taksam bile, bu paramparça ruhum iyileşmezdi. Öldüm: Sadece kötü olmanın iyi olmaktan daha kolay olduğunu öğrendim.

"Evlen benimle, bir sene sadece, bir sene idare et ve payına ne düşerse al borcunu kapat Yer Elması." Benim kadar mükemmel, kusursuz, zengin, yakışıklı bir arkadaşın var ve beni reddeder gibi konuşuyorsun Tuğçe Altay çok ayıp çok. Uzun uzun düşünüp başka çaresi olmadığını anlamış olacak ki yüzünü bana doğru çevirdi. Hadi be sadece bir senecik. "KABUL EDİYORUM, " deyip önüne döndü "BU OYUNU VE HERKESİ KANDIRMAYI KABUL EDİYORUM." 08.09.2018 / 13.07.2019

"Doğduğum gün babam; bu bebek ne kadar şirinmiş, o zaman adını Şirin koyalım demiş. Annem de durur mu yapıştırmış cevabını teklifini kabul ederek. Benim hayatla mücadelem bu nokta da başlamış. Al sana Şirin`in mükemmel hayatı!" Hayatını sırf şirin bir bebek olduğu için Şirin ismiyle geçiren ben, daha ilk günden zemine hızla çakılmıştım. Üstüne üstlük yirmi altı yaşıma kadar bu şirinlikle devam etmiştim. Sanki ismim değildi taşıdığım, yürüyen nazardı! Nikah dairesinde çalışan Şirine bu bile fazla ama neyse!

Karanoğlu ve Eroğlu aşiretinin berdel hikayesini anlatıyor