Bu hikaye, geçmişi ve karanlık sırlarıyla örülü iki karakterin, karşılaştıkları her zorlukla birbirlerine yaklaşıp uzaklaştığı bir mücadeleyi anlatıyor. Deniz Tamer, bir araştırmacı ve savaş muhabiri olarak adaletin peşinden giden, cesur ve idealist bir kadındır. O, bir konu üzerine araştırmalar yaparken, bir örgütün hedefi haline gelir ve dağlarda terkedilmiş bir eve hapsedilir. Ancak bu, onun pes etmesini engellemez; zekası ve kararlılığı sayesinde, kaçmayı başarır. Kaçtığı dağların en yüksek noktalarından birinde, eski bir kaçak olan Demir’le tanışır. Demir Yalın, geçmişinde büyük bir travma yaşamış, karanlık bir geçmişe sahip bir adamdır. Bir mimar olarak hayatına başlamış, ancak ailesine ve çevresine duyduğu sadakatle, suç dünyasının derinliklerine sürüklenmiştir. Örgütle olan ilişkisi ise onu Deniz ile istemeden bir araya getirir. Her ikisi de birbirinden gizlerken, geçmişlerinin izlerini birbirlerinin hayatlarına taşırlar. Gerilim ve gizemin derinleştiği bu hikayede, hem Deniz hem de Demir, birbirlerine güvenmekte zorlanacak, duygusal duvarlar ve çatışmalar içinde yol alacaklardır. Bir yanda Deniz’in kaybolmuş bir dünyaya karşı cesur duruşu, diğer yanda Demir’in karanlık geçmişine dair taşıdığı yük, onları hem birbirlerine hem de geçmişlerinin gölgelerine daha da yaklaştıracaktır. Not= Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

“İntikam, sabır ister.” Dünya bir satranç tahtasıydı ve insanların çoğu da birer satranç taşı… Kimi piyondu, kimi vezir, kimi kaleydi, kimi fil… Kimi ise Şah’tı ve Şah yenilirse oyun biterdi. Ben henüz Şah değildim. Vezir de… Piyon olamayacak kadar iyi biliyordum bu oyunu ancak kale gibi açık ve düz de sayılmazdım. Satranç tahtasının gizli kahramanıydım ben. Asiye Bolat’tım. Kalender mahallesinin Asi’si… ♟️ Asiye Bolat, on yaşında ailesini trajik bir şekilde kaybettiğinde, hayatının geri kalanını, ailesinin ölümüne sebep olduğunu düşündüğü insandan intikam almaya adar. Acılarını kalbine gömüp yalnızca öfke ve hırsla doldurduğu ruhuyla, on üç yaşında, küçük bir kızken kapatır duygularını herkese. Şimdi yirmi üç yaşında genç bir kadın olan Asiye, kaybettiği ailesinin mirasını yeniden kazanmak ve onların ölümünden sorumlu tuttuğu Necati Soykan ve Soykan ailesini yok etmek için amcası Tarık`ın rehberliğinde yıllarca hazırlandığı bir yola adım atar. Doğduğundan beri yanında olan ve onun hikayesine benzer şekilde babasını yitiren İlhan’ın ve en yakın arkadaşı olan Sevilay’ın yardımıyla bir intikam yolu yürümeye başlar. Satranç tahtasında bir oyuncu gibi düşmanlarının hamlelerini dikkatle izleyen Asiye, hem psikolojik bir mücadeleye hem de fiziksel bir savaşa girmeye hazırdır. Ancak Soykan ailesine karşı oynayacağı oyun, onu tahmin etmediği duygusal ve stratejik sınavlarla karşı karşıya bırakacaktır. Geçmişin sırları ortaya çıktıkça, Asiye`nin adalet arayışı ve geçmişin hayaletlerinden kurtulma isteği daha da güçlenir. Ancak intikamın ağırlığı, Asiye`nin kalbini ne kadar taşıyabileceği konusunda onu sınar. Oyunu kuran, oyunu bozan olabilir bazen. Bu yalnızca bir intikam hikâyesi değil, aynı zamanda kaybolmuş iki kayıp ruhun kendini yeniden bulma mücadelesidir.

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Siz hiç arkada bırakıldınız mı? Ben bırakıldım. Kırıldım ama kızamadım. Kim kalmak isterdi ki bu cehennemde. 4 yaşında ailesi ile birlikte bir yangında öldüğü sanılan Sanem, aslında kaçırılmıştır. Onu kaçıran adam sanemi eski bir eve getirir ve onu bu eski evde tutmaya başlar. Ancak evde tek olan Sanem değildir onunla birlikte burada olan bir çok çocuk vardır. İleriki zamanda aslında bu evin göründüğü kadar olmadığı ortaya çıkar. Ancak bunları bilmeyen Sanem arkada bırakılmıştır. Kurtuluş ve bulunuşun hikayesi.

Luna ve Aiden, iki ayrı dünyadan gelmiş olmalarına rağmen maskelerin ardında adalet arayışında birleşirler. Birbirlerinden habersiz, aynı suçluları farklı yöntemlerle cezalandıran bu iki kişi, bir operasyon sırasında istemeden karşı karşıya gelir. Her ne kadar yolları çakışsa da birbirlerine olan güvenleri zayıftır ve kişisel sırları aralarındaki gerilimi sürekli artırır.

Buz gibi bir sır... Hayatta kalmak için verilen amansız bir savaş. Katre koroleva, geçmişinden kaçarken bir anda kendini, karlarla kaplı Rus dağlarının derinliklerinde ölüm ve yaşam arasında sıkışmış bulur. Ardından gelenler sadece hükümetler değil, Rus mafyasininda radarındadır. Dmitri Volkov, geçmişinin ihanetini sırtında taşıyan soğukkanlı bir adam. Rus özel askeri bir örgüt olan Gazap birliğinin lideri, Kuzey Kafkas dağlarında hükümetin gizli operasyonlarını yöneten acımasız bir komutan. Kerem Koroleva, ölümüyle geride bıraktığı kanlı miras, dünya dengelerini değiştirecek kadar önemlidir. Bratvanın başına geçmek isteyen gözü kara ve hırslı varis Vladimir, bu sırrın tek tanığı olduğu düşünülen Katre ve Rusya`nin hayalet askeri olan yüzbaşı Dmitri`yi aynı çemberde buluşturan aksiyon ve gizem dolu bir macera... İhanetler , yanlış anlamalar, yeni gelişen dostluklar ve hesapta olmayan aşklar. Rusya`nın karlı dağlarında geçen unutulmaz bir seri sizleri bekliyor. Çok yakında sizlerleyiz.

Zamanın var olduğunu söylüyoruz hepimiz, ona göre yaşıyoruz hayatımızı... Peki bunu kanıtlayabilir miydik? Melda, 2026 yılında ‘normal’ hayatın zorluklarıyla mücadele ederken hayatının ortasına tabir-i caizse bomba gibi düşen mavi kanatlı bir kelebek görür fakat o kelebek yalnız bir kelebek değildir. Genetiğiyle oynanmış, zamanda yolculuk yapabilen şekil değiştiren bir hayvandır. Merakına yenik düşüp mavi kelebeği takip ettiği yolda çıkmaz sokağa girer. Orada karşısına Uwe Weinstein çıkar. Uwe, 2288 yılından gelmiş bir zaman yolcusu olduğunu ve Melda’ya onlara katılmasını söyler. Melda kabul etmeyince çözümü, Zeit sayesinde onu bayıltarak götürmekte bulur. Melda gözlerini açtığında kendini 2288 yılında, karlı bir ormanın ortasında bulur. ~ Sekiz genç, sekiz ayrı yaşam, sekiz ayrı görüş ve hikâye. Burada, belki de kendi yaşamlarından 250 yıl sonrasında bir olmaya, takım olmaya çalıştılar. Melda`nın gördüğü çeşitli rüyalar ve farklı evrenlere ait sanrılar, kafasını karıştırırken insanlara güvenmek, bazen kendine bile, zordu. Ya kalbine güvenecek ve ilerleyecekti ya da yanındakilere güvenecek hem dostluğu tadacak hem de yüz üstü bırakılacaktı. Bu yolda yaşayacakları kayıplar ve kazançlar sekiz genç zaman yolcusunu büyütecek, farklı milletten insanları bir yapacak, aynı yoldan yürümelerini sağlayacaktı. Her şeyin nasıl biteceğini ise yine onlar belirleyecekti. Aslında hiç var olmadılar, çünkü hep vardılar. Her zamanda... ~ Tüm hakları saklıdır.

"Birbirini öldürmek için tutulan iki Katil" Ben beyazım. Siyah kadar yalnız. Mavi kadar sonsuz. "Tanrı evreni yaratmadan önce sonsuz bir boşluk vardır derler ya seni o boşluğa sakladım ben seninle ben...insanlar sonumuz geldiğini sandığında ve biz ise o boşlukta birbirimize sarılıyor olacağız. sen ve ben sonsuzluğa hükmedecegiz daima` saçımdan tırnaklarına kadar sizlamistim o gün bedenim agriyordu. kanıyordum. gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar dardı sigamiyorudm. her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu... her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu.. sanki...sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum...

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

“Bazı acılar hiç geçmez, sadece şekil değiştirir.” Cumhuriyet savcısı Saye yıldırım; geçmişin yılanlarıyla örülmüş ve geleceğin külleri arasında hapsolmuş bir kadındır. Her dava da yeniden yanar ve her kararda yeniden doğar. Fakat bu kez karşısındaki dosya, yalnızca bir çocuk cinayeti değil, çalınmış çocukluğunun fısıltılarıdır. Yaman Kerem Saraçlı… Güçlü, başarılı ve karanlığın ta kendisi. Yüzü şimdiye ait , sesi geçmişin derinliklerinden gelen bir fısıltı. Saye’ nin dünyasında o geçmişin hayaleti mi yoksa geleceği üzerinde taşıyan külleri mi? Geçmişle geleceğin birbirine dolandığı, aşk ve travmanın iç içe geçtiği; kalbin bile delil sayıldığı bir adalet yolculuğu…

" Ölmek istiyorum Açelya , artık dayanamıyorum acıma son verir misin *" dolmuş gözleriyle bana bakıyordu. " Benden bunu isteme seni de kaybedemem bir tek sen kaldın" elimde tuttuğum silahı önüne attım. " Ne olursa olsun seni bırakmayacağım."dedim.

Bilinmeyen bir numara, bilinmeyen bir bay ukala,aniden gelen teklifi evet mi, hayır mı? Her iki cevaptan biri ya beni değiştiricekti,yada bitiricekti.

Kurşun ve Kalp Alessandro Vitale İtalyan bir mafya patronu. Soğukkanlı, gizemli, keskin zekâlı ve çoğu zaman ölüm sessizliğinde konuşan biri. Roma`nın karanlık sokaklarından İstanbul’un parıltılı gecelerine uzanan bir hikâyede, geçmişi kadar karanlık sırlar taşıyor. Çoğunlukla İtalyanca konuşuyor; ancak Türkçeyi de iyi derecede biliyor. Güvendiği çok az insan var. “La vendetta è un piatto che va servito freddo.” (İntikam soğuk servis edilen bir yemektir.) Derin Aydemir Araba tutkunu, enerjik ve hayat dolu bir şef. İstanbul’da kendi restoranını işletiyor. Mizah duygusu gelişmiş, lafını esirgemeyen, dobra bir kadın. Mutfağın başında olduğu kadar direksiyon başında da usta. Kalbini kolay kolay kimseye açmaz ama sevdi mi tam sever italyancayı konuşmakta da bir o kadar ustadır. “Hayat kısa, fren geç tutar; bas gaza, yemeğe gel!”

İstanbul`un neon ışıklarının yansıdığı lüks bir yalı... Boğaz`ın serin esintisine karışan keskin bir koku. Ağır perdelerin ardında, beş sarhoş ruh ve altıncı bir sessizlik. Kristal vazodaki solgun çiçekler, geceye sinen dehşetin sessiz tanığı. Alkolün buğulu perdesi ve uyuşturucunun çarpıttığı gerçeklik arasında, kim avcı kim avdı? Her biri metropolün karmaşasında kaybolmuş bu beş kişi, şimdi bir cinayetin gölgesinde birbirlerine yabancılaşıyor. Belki de en büyük sır, kurbanın soğuk bakışlarında değil, hayatta kalanların kaçamak cevaplarında saklı. Gerçek su yüzüne çıktığında, İstanbul`un ışıltısı bile bu karanlığı örtmeye yetmeyecek. Zira bu yalıda, sarhoşluğun ardındaki sır perdesi çok daha kalın...

"Yüsra, avukatım olmanızı istiyom." Yüsra kaşlarını havaya kaldırarak gözlerini ona dikti. Dediğini algılaması uzun sürmüştü. Bu uzun süre boyunca Fecir onun bakışları altında eriyordu. Kalbi deli gibi atıyordu. Yüsra dediğini algıladığı anda bir adım geri çekildi kaşlarını çattı, sinirden vücudu titremeye başlamıştı. Fecir olanları anlamaya çalışıyordu. "Lan sen bana ne teklif ediyorsun? Senin gibi bir mafyanın avukatı mı olacağım ben?" "Yav bak haklısın... Suçlarımın hepsini kabul ediyom zaten diğer suçlarımı savun demiyom ki ben sana. Sen mazlumun kahramanı değil misin? Bu cinayeti ben işlemedim ama benim üstüme kaldı. Bu konu da ben mazlumum. Cinayeti ben işlemedim. Bunu tek kanıtlayabilecek de sensin. Sen bu ülkenin en iyi avukatlarından birisin." Yüsra sinirle saçlarını savurdu ve iki adım atıp Fecire yaklaştı. "Senin gibi mafya için cinayet ne ki? Niye o adamı öldürmemiş olasın? Senin için böyle şeyler çok basit olmalı. Nerden bileceğim yalan söylemediğini? Senin gibi bir adam için yalan gayet normal bir şeydir. Sana güvenmiyorum. Birini savunmam için ona güvenmem gerekir ki sen bu dünyada en son insansın güvenilecek. Hatta dünyada tek bir kişi tek bir Allahın kulu sen kalsan yine de sana güvenmem."

Suç aşk ve Gizem (kısa hikaye)

SON GÜNEŞ “Aşk bazen düşman bildiğin bir kalpte saklıdır.” Yeraltı dünyasının en çok korkulan isimlerinden birinin oğlu Yener Avcı, hayatı boyunca karanlıkla iç içe yaşamış, güveni yalnızca silahına bırakmıştır. İlay Karahan ise adaletin simgesi olan bir savcının kızıdır; ilkeleri, değerleri ve doğru bildiklerinden asla şaşmayan güçlü bir kadın. Bir gün, tesadüf gibi görünen bir karşılaşma, ikisinin de hayatını geri dönülmez bir şekilde değiştirecektir. Ancak bu hikâyede kader yalnızca aşkı değil, geçmişin kanla yazılmış sırlarını da beraberinde getirir. Çünkü İlay’ın babası, Yener’in babasını yıllar önce hapse gönderen adamdır. Aşk ile intikam arasındaki çizgi giderek silinirken, gerçeği öğrenmek ikisi için de bir dönüm noktası olur. Şimdi soru şudur: Aşk mı kazanacak, yoksa karanlık mı galip gelecek?

İmkânsız`a inanırdım ben ama imkânsız denilen herşey küçük ihtimalmiş.İmkânsız diye bir şey yoktu bunu bana o göstermişti hemde en acı şekilde. Çığlık atmıştım,ağlamıştım,ölmüştüm,yok olmuştum,parçalanmıştım,yıkılmıştım.Bunu o yapmıştı Kaner Oktay Yaraslov.Bu isim benim herşeyimi elimden almıştı.Bu isim ölümcüldü.Bu isim zehir kokuyordu. Gitmişti ve arkasında beni yine ve yine bırakmıştı.Gitmişti ve bana sadece ızdırap bırakmıştı. Ama er ya da geç herkes bedel öderdi çünkü ben bir şeye inanırdım.Göze göz dişe diş cana karşılık can.

Bazı insanlar kalbini susturur, bazılarıysa onu diri diri mezara gömer. Ben büyürken geçmişin karanlık gölgeleri peşimden hiç ayrılmadı. Ve yıllar boyunca bir çift göz, uzaktan beni izledi—hiç farkında olmadım. Atlas… O hep oradaydı ama ben onu hiç görmedim. Adını bile bilmezken kaderimin çoktan onun ellerine yazıldığını bilmiyordum. Beni bulduğunda, hayatımın kontrolünü çoktan kaybetmiştim. Soğuk, suskun, ama bir o kadar tanıdık bir adamdı. Bana baktığında içimde yıllardır susturduğum fırtınalar uyanıyordu. Ona güvendim… Belki de en büyük hatam buydu. Çünkü bazı adamlar severken bile öldürür. Ve bazı aşklar, insanı hayatta tutmaz; sürükleyip karanlığa gömer. Atlas’ın gözlerinde hem beni kurtaracak ışığı, hem de sonumu gördüm. Geçmişin kanla yazılmış sırları, tek tek önümde açıldı. Ben kaçtım, o sustu. Ben sevdim, o öldürdü. Şimdi her gece rüyamda bana sadece bir şey soruyor: “Neden?” Cevabını bilmiyorum. Belki de hiç bilmeyeceğim. Bu bir aşk hikayesi değil; bu, kalbini ona veren bir kızın mezar sessizliği. Beni öldürdü, evet. Ama ben hâlâ onun içindeyim. Ve bu, en ağır ceza.

✨İlk kitabım✨ Küçük yaşta ağır travmalar yaşayan Sare, babasının karanlık ve tehlikeli işlerini araştırmaya başlar.Sonunda kendini ölümün kıyısında ve belki de ona umut ışığı veren bir yolda bulur.Bu yolda onunla beraber ilerleyecek bir kişi daha vardır.Savaş Alp her ne kadar onu düşmanı olarak görse de bir şekilde onunla iş birliği yapar.Bu yolun sonu asla bilinmez ama her halükarda bir kıyım yaşanacağı bellidir. Not: Bolca kahkaha atabileceğiniz ve zihninizde merak uyandıracak, bolca aksiyon dolu bir kurgudur.✨ Uyarı: -Uygunsuz söz ve davranışlar içerir. -Kitap kapağı şahsım tarafından yapılmıştır.

//Kesinlik yalnızca bir yanılsamadan ibarettir... Gizem içine çekilmek isteyenler buraya

Duru daha on dört yaşında bir kızken hayata atıldı. Onun hayatı hiç kolay olmamıştı. O daha küçükken babasının içki ve kumar borçlarını, Annesi ve kız kardeşinin yüklerini de omzuna almıştı. On dokuz yaşına gelince bir çok işte çalışmaya başladı. Duru o yaşa hiç gelmemeyi tercih etmişti çünkü babası yüzünden yaşadıkları onun için hiç kolay olmamıştı. Durunun bu dünyada hoşuna giden ve çok sevdiği şey kelebeklerdi... Duru kelebeklere hayran bir kızdı küçükken onların peşinden koşar hayranlıkla onları seyreder kollarına minik minik kelebekler çizerdi ama nereden bilsin ki o kelebek bir gün onun hayatını mahvedeceğini on dokuz yaşında ki Duruya kelebek kara leke olmuştu. Pis , iğrenç bir leke o artık kelebeklere hayranlıkla bakmıyor aksine utanıyordu. Duru zaten çekingen ve asosyal bir kızdı ama o günden sonra daha da içine kapanmıştı. Babası onun hayatını bitirmişti annesi ve kız kardeşi ise sadece izlemişlerdi. Durunun bir abisi vardı ama Duru on dört yaşına geldiğinde abisini bir kazada kaybetmişti peki gerçekten bu bir kaza mıydı? Duru bazı çalıştığı yerlerde bir adamla karşılaşacak sonra o adam tuhaf bir şekilde Durunun komşusu olacaktı. Meriç boza diğer adıyla Ölüm Kralı bu lakap ona boşuna takılmamıştı. Meriç boza korkulacak bir adamdı ve kader Duruyla Meriç`i bir araya getirecekti ikisi de bunun kaderin bir oyunu olduğunu anlamayacaktı. Peki ya ,Meriç Duruya aşık olursa işte o zaman işler sarpa saracak.

"Ben sana yenildim suç ortağım..ben sana yenildim"

Salonunun ortasında arkadaşının cesedini bulan bir kadın ile aynı dosyayı soruşturmak için görevlendirilen savcı... Bir cinayetin çözümü, bir katilin aranışı, bir aşkın başlangıcı...

"Tek bir yasak var ölemezsiniz! O zaman başlıyoruz .Görev 1..." ---- Hızlı hızlı adımlarken kulağımda onun sesini duydum. Ölümcül bir saklambaçtı bu. O saydı ben nefes nefese tamamladım. Bir Ruhum kir İki Kayboldu seninki Üç Onu bulmak güç Dört Bütün günahları ört. Beş Seçtin onu eş Altı Gözlerimi kapattı Yedi Bekledi Sekiz Geçmişten eskiz Dokuz Artık sıkılmaya başlıyoruz On Son Bağlantı kesildi. Bu sefer gelen ses arkadaşımındı. "Sana tek başına gitmemeni söyledim. Budalalık bu!" "Çok geç!" Hızlı adımlarım karşımdaki kişiyi görmemle durdu. "Onu buldum!" Şaşkınlıkla dudaklarımdan firar eden kelimeler boğazımda düğümlenmişti. "Ne!" Birkaç saniyelik sessizlikten sonra endişeli bir ses tekrar kulağımı tırmaladı. "O burada..." "...çıkın ikinizde hemen oradan çıkın çabuk!" Sırılsıklam olmuş halimi umursamadım. Kulağımda bana bağıran arkadaşımın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Yavaş yavaş ona yürürken ayaklarım beni zar zor tutuyordu. O da bana benimkinden daha hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı. Aramızdaki sadece bir mesafe değildi yıllardı acıydı... Tam ortada buluşup göz göze geldiğimizde dudaklarından bir kelime döküldü lakin tam o sırada kaderin cilvesi olsa gerek büyük bir şimşek çaktı. Kelimesi fısıltıya dönüştü. Dudaklarını okuyamadım. Yağmur sesimizi bastıracak derecede yağıyordu. Ona ne dediğini soracakken gözlerimin önünde bir perde belirmişti. Başım döndü, dengemi sağlayamadım. Görüş alanım bulanıklaşmıştı. Bana neler olduğunu anlayamıyordum. Onun bakışları mı değişti? Çok bulanıktı ayırt edemiyorum fakat bu gördüğüm korku mu? Sırtımda bir sızı hissediyorum bedenim beni tutmuyordu yere düşerken beni tutan parmakları hissettim. Birlikte mi düştük? Sanırım bilincimi kaybediyorum. Ona sormam gerek ne demişti?