İzmir… Güneşin altın ışıkları Körfez’e vururken, şehirde sıradan gibi görünen ama aslında karanlık sırlarla örülü bir hayat dönmektedir. Nehir, kâinat güzeli, masum ve saf bir kadındır. Dışarıdan bakıldığında hayatı kusursuz görünse de, içinde geçmişin yaraları ve çözülmemiş aile meseleleri taşır. Baran ise İtalyan tipli, yakışıklı, sert görünümlü bir adamdır. Görünürde her şeyin kontrolü altında, karizmatik ve özgür bir hayat sürüyor gibi görünse de, aslında tutkuları ve geçmişinden gelen karanlık sırlarla boğuşmaktadır. İkisi tesadüfen yolları kesiştiğinde, ilk bakışta tutku ve çekim ortaya çıkar. Ancak bu aşk sadece kalpleri yakmakla kalmayacak, onları hem kendileriyle hem de geçmişin gölgeleriyle yüzleştirecektir.

Hayatı tamamen yalandan ibaret olan Nisan Ela, çok zaman geçmeden doğruyu öğrenir. Türk milletine istihbarat sağlar ve onlara hem yardım hem de zarar verir. Peki bunu nasıl mı yapıyordu? O Hazel`di. Beklenmeyen her şeyi yapardı. Ancak bilmediği bir şey vardı. Karşısında bir komutan varsa her şey bir hiç olurdu...

Aşk; kazanmak veya kaybetmek değildir. Aşk; sevmekten asla vazgeçmeyenlerin ölümsüz hikayesidir.

"Olur da bana bir şey olursa ,Hava karardığında mezarıma gelir misin?" "Sana bir şey olmayacak" "Olur da olursa gelir misin?" "Neden hava karardığında?" "Ben karanlıktan çok korkarım.Orda bana ışık lazım " "Peki geleceğim." "Söz mü?" "Söz" "Hava aydınlanınca gidersin,seni çok sıkmam" "Peki " "Şey! istersen her saate gelebilirsin," "Olur gelirim" "Şeyyy! beni orda tek başına bırakmasın değil mi?" "Bırakmam" "Söz mü?" "Söz