Aslında bazı hayatlar vardır ki sanki kaderi daha doğmadan karamsar yazılmış. Sadece herşey yolunda gitsin istersin... herşey olumlu olsun ve zorluklarla uğraşmak istemezsin... Sahra aslında bu olumsuzluklara rağmen gülmeyi başarmanın vücut bulmuş haliydi. Sahra en kurak topraklarda bile yeşermeyi başaran bir fidan gibiydi. En büyük okyanusta bile dalgalara karşı savaşan bir yosun gibiydi. Atlas ise okyanusların en karanlık merkezi gibiydi. Atlas yağmurlu hava da bile susuz kalmış bir bitki gibiydi. İkisi de bu hale nasıl geldi? Birbirlerini iyileştirebilecekler mi?

Belinay 17 yaşında gençliğinin baharında çıtı pıtı bir kızdı. 17 yıl bir anda değişirse ne olur? Belinay daha gençliğinin başında 17 yaşında bir genç kız bir gün doğumda karıştığını öğrenirse ne olur? Gelin hep birlikte Belinay`ın hikayesini okuyalım.

Elis ve Akay aileleri tarafından küçük yaşta yetimhaneye bırakılan iki çocuktur. Bir gün bir adamın Elis`i evlat edinmesi ile ayrılırlar fakat kaderin onlara farklı bir yol çizdiğini henüz bilmezler.

"Ben sizi tanımıyorum" dedi genç kız. Oysa `tanımıyorum` dediği insan onun hem katili hemde kahramanı olan adamdı. "Beni çok iyi tanıyorsun" dedi genç adam. Öyle ki uzun süredir bu kıza çok aşıktı. Ama kim bilebilirdi ki aralarına uzun duvarlar çekileceğini. Ya da nedenini kim bilebilirdi ki? Genç kız bilir iken genç adam bilmiyordu fakat öğrenecektir. -Bizim hikayemiz 3 Şubat 2022`de başladı. (Argo içerir.) Başlama tarihi: 21.08.2024 Bitiş:??

Ne zaman bir dert gelse; Yağmur yağar, diner, dokunur Ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım, Ateşim sönerdi... Sonra büyüdüm, Gözlerini gördüm. Yandım. Yağmur yağdı Ve ilk kez sönmedim... Ben yağmurdan daha fazla bir seni seve bildim... *** Adamın aşkı sol yanında ki demiri eritti. Küçük bir kadın tek bakışı ile adamı kendine köle etti... Ve kadın; adamın her bakışı ile tutuştu. Koca adam, küçük kadının feleğini şaşırttı. Hayalllari vardı küçük kadının... Hayalleri vardı adamın... Masum bir aşk, hayaller uğruna verilen bir mücadele. Sonunda ise acımasız bir tutsaklık. .... Sözleri, karşımda ateş saçan gözleri ile kesinlikle kalbimi verdiğim adam değildi bu! Hırsla üzerime yürüyüp beni yatağa düşürdüğün de kalbim eziliyor, korkum nefes aldırmıyordu. " De.. Devrim bu sen değilsin! " Burnundan alıp verdiği keskin nefes, sıktığı yumrukları... Hiç korkmadığım kadar korkuyorum. Tiksiniyordum kendimden. ``Ben ben olmaktan çıkalı çok oldu Aysima hanım! Sen, sana köpek olan Devrim`i geri de bırakalı çok oldu!" Gözümden yaşlar akarken üzerime doğru eğilip nefesi dudaklarımı yakarken eli fermuarıma gidip açıp beni öldürken, gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu beni ateşe atacak o alev alan sözleri. " Şu ana dek sana köpektim, aşkım sana köleydi! Şu saatten sonra kölelik sırası sende! " Kuşunu uçurmamaya yeminliyse geriye bir tek tutsaklık başlar... NOT : KİTABIMIN TACİZ VEYA TECAVÜZLE UZAKTAN YAKINDA ASLA AMA ASLA ALAKASI YOKTUR!

Hayal kurmanın eksi ve artı yönleri nelerdir? Nelere hazırlar bizi? Ya da nelere savunmasız bırakır? 23 yaşına kadar hayatım boyunca idealist, korkusuz, kendi doğrularından vazgeçmeyen bir insan olduğumu sanıyordum, yada olmaya çalıştığımı. Ta ki bu babamın emrivaki ile evlenmemi istediğini söyleyene kadardı. Asıp kesip evlenmeyeceğim, diyebilirdim ya da sizin doğrularınız ile benim doğrularım aynı doğrultuda değil, diyip aile büyüklerimin kesinlikle beyninde yer etmeyecek onca kelime de sarf edebilirdim belki. Tamam, kabul ediyorum. Kuzu kuzu gidip evleneceğim demedim; ilk önce inkâr, sonra kabullenememe gibi yollardan geçtim. Allah aşkına 23 yaşında bir birey olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bana 18 yaşımda verdiği hak hukuklara sanki sahip değilmişim gibi üzerimde hak kurmalarına nasıl izin verebilmiştim? Kolay olmadı tabi ki de ama sanırım onlar için kolay olmuştu çünkü şuan bir evlendirme dairesinde kendisi ile ilgili sayılı bilgiler bildiğim kişi ile nikah masasında oturuyordum. Tamam, hadi ben bir şekilde nikâh masasına oturtulmuştum ama sen nasıl oturdun be adam! Sanırım bunun için en başa dönmek gerekiyor. Olayların başladığı o güne…

Deli dolu, asla yerinde duramayan Aysima, çocukluk arkadaşları ile yaz tatili için Antalya`ya doğru yola çıkarlar. Bu sefer çocuk değil, gençlerdir onlar. Deniz, kum ve güneşin tadını çıkarmak, unutulmaz anılar biriktirmek için sabırsızlanırlar. Gittikleri yerde Aşkın, dostluğun ve özgürlüğün tadını doyasıya çıkaracak olan bu arkadaş grubu için Bu yaz, unutulmaz anılarla dolu olacak. Aysima ve arkadaşları, Antalya`nın güzellikleri arasında kendilerini bulacak ve hayatın en güzel anlarını yaşayacaklardır.

Genç kızın kalbi ile imtihanı..

İmkansız aşktan doğan mükemmel aşk… Belki de umut gelecek sayfadadır. Ayrılığı hiç düşünmezken aldatıldığımı kabullenmek kolay olmadı. Yıllar sonra hayat bizi yeniden bir araya getirse de evlendiği gün kalbimde ölmüştü. Hayat iki seçim arasında ya geçmiş ya gelecek peki sen hangisini seçerdin ?

Mina yeni okuluna başlıyor sonra bir çocuğa aşık koluyor çocuk napıyor dalga geçiyor.Aradan zaman geçiyor çocuk ona aşık mı oluyor?.

“Bazen göz göze gelmek, kalbin konuşmasıdır. Ama mesafeler hep bir şeyleri eksik bırakır…” “Göz Gözeydik Ama Uzak”, bir bakışın bin kelimeye bedel olduğu, ama bir adımın hep eksik kaldığı bir hikâyeyi anlatıyor. Sessizce birbirini anlayan iki ruhun; kalabalığın içinde göz göze gelişini, ama bir türlü yan yana gelemeyişini… Bu kitap, söyleyemediklerimizle, susarak sevdiğimizle, içimizde tuttuğumuz duygularla yazıldı. Belki sen de birini uzaktan sevdin. Belki göz göze geldiniz ama… yollarınız hiç kesişmedi. O zaman bu kitap, tam senin hikâyen olabilir.

Yazar Notu - Miraysu Gök`ten > Bu hikâye, sadece bir ilk bakışın, bir sessiz yolculuğun ve söylenememiş cümlelerin izini taşıyor. Ne hayal ettim, ne kurguladım... Sadece yaşadım ve yazdım. Her genç kalbin içine bir gün ansızın düşen o ilk kıpırtıyı, anlatmaya çalıştım. Belki onunla hiç konuşmadım. Ama hissettiklerim, kalemimle dile geldi. Bu, bir otobüs mesafesi kadar yakın... ama bir ömür kadar uzak bir hikâye. Bu satırları yazarken ne kurgu düşündüm, ne edebiyat. Sadece yaşadım. Belki birkaç durak süren bir yolculuk, ama benim için ilk defa kalbimin farklı attığı bir anıydı Herkesin bir "otobüs mesafesi" vardır. Ulaşılamayan, söylenemeyen, ama içte büyüyen... Bu da benimkisi.

🌪️Alıntı.🌪️ Lavin kuzeniyle beraber izmirdeki Kara bulut lisesine gider ama okulda tuaf şeyler oluyordur Gitti gün okulda bir katil`le mahsur kaldılar Kimse yok Bir dağ başındaki okula kim yardıma gelebilir? En ilginç şey ise aileleri bunların öldüğnü sanıyor Kimdi bu katil? Bir okulda katile aynı çatı altında masursunuz Ne yapacaksin şimdi.? ___________ 3.Kitabimdır Kitabı çalıp kopyalnama yapılırsa yasal işlem başlatılmaktadır.! Uyarıya bakarak okuyunuz.!!! İyi okumalar📚 ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Aden`in iş araması sonucu arkadaşının sayesinde Huysuz, gıcık Baranın yanında tek gecelik ilişkisinden olan yeni doğmuş Barına bakar. Bunula beraber aşk farklı bir boyut alır.

Hem şiirler hem denemelerle içinizi ısıtacak nostajik satırların ve mısraların beyninizi ve yüreğinizi baş başa yemeğe çıkartmasına hazır olun...🌌

Sadece küçük bir mahalle diye biliyordu herkes oysa bir benim için mi büyüktü burası. Karşımdan buzdan şato gibi dikilen kimdi o muydu yoksa yine mi benzetme! Oysa sadece gerçekleri derse giderdim ki .

Bugün dersim erken başlıyordu. Saat yedi de orada olmam gerekiyordu. Ama dün akşam Araf’a söylemeyi unuttum. Şimdi ise hazırlanmak için banyoya girdim. Çıktığımda, hazırladığım kıyafetleri üzerime geçirdim. Tamamdım artık aşağı ineceğim sırada tartışan Araf ve Selim amcanın sesini işittim. İş ile ilgili olabileceğini düşünüp bir merdiven indim ki Araf’ın “Nalin, gerçeği öğrenmeye çok yakın!” demesini işittim. Ve onları dinlemeye başladım. “Arslan’ın gelişi hiç iyi olmadı. Her şeyi anlatacak!” dedi. Kime neyi anlatıyordu ya!? “Nalin, öğrenmeyecek!” dedi Selim amca sertçe. “O bana çocukluk arkadaşım Gökhan ve Asmin’den kalan iki hatıra Arslan ve Nalin! Yıllar önce bizden aldılar ve öldü diye bilirken; dayısına vermişler ve yıllardır gerçek ailesi sandığı kişilerin gerçek kimliğini öğrenirse bizim açımızdan hiç iyi olmayacak!..” dedi. Söylediklerini algılamaya beynim yetmiyordu. Ne demek ya gerçek ailesi değil, ne demek lan! Arslan... Ne yani ailem, ailem değiller mi? Arslan benim abim mi? Dona kalmıştım. Tek bir adım atamıyordum, olduğum yerde kilitlenip kaldım resmen! Gerçek neydi? Gökhan ve Asmin kim? Araf kim? Selim kim? Arslan kim? Ailem kim? Kim lan bunlar!? Madem gerçek saklanıyordu benden, bu puzzle oyununu ben tamamlayacağım...

Ön Söz Mersin’in denizi hep aynıydı. Derin, sonsuz ve dalgalarıyla anlatacak çok şeyi varmış gibi… Kimi zaman huzur veren bir kucak, kimi zaman geçmişin fısıltılarıyla dolu bir ayna. İlay da bu mavilikte kendini arayan bir kızdı. Her genç kız gibi hayalleri vardı, korkuları vardı. Ailesinin ona biçtiği roller, okul koridorlarında yaşadığı küçük kaçamaklar, sahilde dalgalara karşı yürürken içinden geçenler… Bir yandan hayatın ona sunduğu mücadeleleri anlamaya çalışırken, diğer yandan kimsenin bilmediği, içinden çıkamadığı duygularla boğuşuyordu. Özgürlüğü Zeynep’in kahkahalarında, sorumluluğu Deniz’in masum bakışlarında, ilk aşkın belirsizliğini ise Kemal’in gölgesinde hissetti. Ama hayat, hepimizi kendi dalgasına bırakır. Bazen yanlış bir durakta bekleriz, bazen de en güzel anlarımızı fark etmeden yaşar geçeriz. İlay için de öyle oldu. Sahil kenarındaki bir kafe masasından, okuldan kaçtığı bir öğle arasına, rüzgârın saçlarını savurduğu Mersin sokaklarına kadar her an bir keşifti. Bu hikâye, Mavi Kıyının Kızı’nın kendini bulma serüveni… Bir kentin maviliğinde kaybolan, ama aslında hiç kaybolmamış bir kızın hikâyesi. Bazen hayatın cevapları deniz kabuklarının içinde gizlidir. Ve belki de, sadece dalgaların sesini dinlememiz gerekiyordur.

Bir mahalle düşünün, herkesin mutlu olduğu ve iyi şeylerin yaşandığı bir mahalle. İnsanların birbirini anladığı, sevdiği bir mahalle. İşte Erkan böyle bir mahallenin saygı duyulan bir ailesinin çocuğuydu. Her sabah belli rutinini yaparak gününü geçirirdi. Bir gün bu mahalleye bir kız taşındı. Bu kız bu mahallede bir kitap kafe açtı. Erkan bir arkadaşlarıyla beraber bu kafeye gitti ve kızı gördü. Bakalım neler olacak? (Açıklama şu anlık bu. Değiştirebilirim)

Çocuk ve kız aynı pastanenin kapısından aynı anda içeri adım attılar. Yan yana durup ve yine aynı anda camekânlı yerde duranı işaret ederek “ tiramisu ” dediler. Tesadüfün böylesi ki tek bir dilim tiramisu kalmıştı. ******** Tek bir dilim tiramisu ile gelişen aşk hikâyesi..

Vişne bahçeleriyle, dolu neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. Bizimki de gecenin ortasında güneşi beklemek gibi bir şey... Ailesinin katilinin oğluna gönlünü kaptırmıştı, bile bile onun için atıp duruyordu kalbi. Babasının gözünün önünde katlettiği ailenin kızına vurulmuştu. O gözlere bağlanmıştı hiç kopmamacasına. Gel gör ki onların ki imkansız bir aşktı. Aralarında bir engel vardı göz ardı edilemeyecek. *** Omuz silkiyordu yavaşça. " Daha ötesinin olabilmesi için şöyle esaslı bir mucize lazım bence." diye mırıldanıyordu. Mesela o adamın senin baban olmaması gibi ya da benim ailemin başka bir aile çıkması gibi...

Uyarı: şiddet ve argo vardır.

21 bölümlüktür. İlkler güzeldir, ama senin kadar değil. *** İlk Yayınlama Tarihi: 22 Aralık 2017 Yayın hakları bana aittir.

Okulda çok popüler olan 5kızım önüne çıkan 7erkek D C oynamayı teklif eder

İnsan oğlu herşeye aşık olabilirdi. Denize, Rüzgara, Toprağa, Bulut`a, Güneş`e, Dünyanın tek toz tanesine bile. Bunu durduracak bir güç yoktu elimizde, bir neden veyuhatta sebep. Aşk gelir konardı kalbine. Hiç bir sebep aramaksızın, imkansızı severdi. Diyorum ya aşk bu düşünmeden, anlamadan, bilmeden, atardı kalbine ve sen ona söz geçirmemeyi öğrenirdin sadece.... Büşra ve Kaya`nın aşkına hoş geldinizzzz... Başlama tarihi;10.01.2025