Herkesin kendine sorması gereken bi soru vardır adamım. Ben kimim demeli insan kendine. İçimden geçen şarkı sözünü fısıldadım. "Ben kimim? " Ben Lâl, bi ekim sabahı bu saçma salak dünyaya gelmiş dünyaya geldikten iki hafta kadar sonra zorla ailesinde kabul görmüş ve zorla o eve girmiş. Öyle zorlama olmuş ki bu durum sırf yetimhaneye gönderilmeyim diye hastane görevlileri tarafından hasta olmamama rağmen hastaneye yatırılmış büyük ihtimalle o sırada da karışmıştım. Ben Lâl. İsmimi bile sessiz sakin bi bebek olduğum için bana bakan hemşireler vermiş 17 yıl önce ilk anneme hemşire söylemiş ismimi "bu kızın ismini Lâl koyduk biz ." Demiş. Orda ağlayan o bebek şimdi büyüdü ve bugün diğer annesine söyledi. "Benim ismim Lâl." Ama hemşireler koymuş demeyi yediremedim kendime. Sizin gibi onlar da sevmezdi beni diyemedim. Sadece Lâl dedim. Ben Lâl. Konuşmayı gerçekten sevmiyorum, belki bugüne kadar kimseyle yakın olamadığım için Lâl olmuşumdur onu da bilmiyorum ama tek bi kişinin yanında vazgeçiyorum ismimden. Tek bi kişi söküyor dilimdeki kilidi. Ben Lâl. Bu dünyadaki tüm kimsesizlikleri tatmış kendi kendime kimse olmuştum. Ben yalnızlığıma sığınmış yalnızlığımı bu dünyadaki tek arkadaşım yapmıştım. Ben Lâl, defalarca kez terk edilmiştim ama tek bi terk edişi yedirememiştim kendime. Ben Lâl asla Lâl olmayı istememiş ama Lâl olmak zorunda bırakılmıştım. Ve ben Lâl, şimdi feriştahı gelse Lâl olmayı bırakmaz bıraktırmalarına izin vermezdim.

Sessiz sedasız bir gecenin ortasında karanlığa aydınlık veren iki şey vardı; biri gökyüzünde parlayan Hilal, diğeri de ileride oturup onu seyreden adamın elindeki sigaranın ucundaki ufak ateş. ~"İnsan yaşar mı ruhundaki çocuğu kaybedince? Ya da diyebilir mi ki, yaşıyorum diye dolu dolu? Diyemez bence, diyememeli. İçindeki çocuğun öldüğünü söylüyorsun ya, ben dirilteceğim onu. Hem de cıvıl cıvıl konuşan bir çocuk dirilecek içinde. Sen yeter ki izin ver."

Alina, ailesinden bir çok kez şiddete maruz kalmış bir kızdır. Em sonunda babasının oma uyguladığı şiddetten dayanamayarak evden kaçar. Yedi yaşında olan Alina, parkta yalnız başına otururken yanına bir çocuk yaklaşır. Alina ile sohbet ettikten sonra uzaklaşır. 15 yıl sonra çocuk tekrar Alina ile konuşa bilmek için bir oyun kurar. Sayılamayacak kadar çok olan insanlar oyuna davet edilir. Fakat bu insanların bilmedikleri şey, oyunların ne kadar korkutucu olduklarıdır. Her turda ondan fazla kişi ölmezse herkesin öleceği bu oyunda konuşan ölüyordu. Ve oyunu kazanmak için takım arkadaşlarını öldürmen gerekiyordu. -N. Nur Gür

İçimizdeki umut oldukça güçlü olacağız

Anlaşmalı evlilik yapmak zorunda kalan Ophelia Violet Rayne , ünlü iş adamı Santana Elijah Ulrich ile geçirmesi gereken 365 günü vardı. Bu yolculuk onun için hiç kolay olmayacaktı karşısında ki adam İngiltere’nin en ünlü iş adamının veliahtı ve aynı zamanda zengin züppesi bir playboydu. Ophelia bu evlilikle nasıl Başa çıkacaktı? Onu okuyup hep beraber göreceğiz. kitap tamamen şahsıma aittir tek bir cümlesini dahi herhangi bir kitapta görürsem yasal işlem başlatmaktan çekinmeyeceğim!

Bir kaza yüzünden travma yaşayıp konuşamayan bir kız Leyal Derin Aşka kapılarını kapatmış bir mafya Mirza Cebesoy Not: Kitap ismi ve kitap kapağı değişecektir.

İdil Sezer babasının taini ile yeni bir şehre taşınır. Yeni bir okula başlar. Okulda erkeklerden oluşan 3 kişilik bir erkek grubu ile tanışır. Fakat okulda ters giden bir şeyler vardır. Okulda dolaşan bir takım seri katiller gibi.