Afra Demirkan... Şehit anne babanın, Üsteğmen kızı. Ve birde Barlas Atasoy, aslında belkide bir Tozlukaya... Sırlarla dolu bir mafya ve askeri kurgu. Gölge Timin sırları, İngiltere`de açığa çıkacaktı. "Aşk ulaşılamayacak kadar kutsaldır..." *Kitap bana aittir, izinsiz kopyalamak yasaktır. Aksi takdirde gerekilen hukuki işlemler yapılacaktır bilginize...

“Ve daha sonra beni sedyeye oturtup arsızca dudaklarımı ve boynumu öpmeye başladı,”

"Hayatını düşlerin arasında yaşayan herkes ölüme mâhkumdu."

"Eğer bir süper gücüm olsaydı sanırım tüm yaşananları değiştirmek isterdim." Sadece güldü yüzüme bakarak. Gözlerinde mutluluktan ziyade yılların acısı, yorgunluğu ve kırılmışlığı vardı. Ben bundan sonra nasıl devam ederdim bilmiyorum ama söylediğim bu yalan yüzünden kendimi daha da ezilmiş hissediyordum ona baktıkça. Ama atladığım bir şey vardı. En büyük yalanı en sevdiğim, sevmeyi öğrendiğim adamdan duyacağımı hiç bilmiyordum. Zühre, bundan yirmi üç yıl önce yasak bir aşkın meyvesi olarak dünyaya gelmiştir. Babasının seçimleri yüzünden yirmi üç yılını babasından ayrı canından çok sevdiği teyzesi, kardeşi bellediği kuzeni ve hayatımın pamuğu dediği Hamiş`in yanında geçirmiştir. Bir akşam üzeri ansızın çalan kapı hayatını tümden değiştirecek bir seçime açılmıştır. Bundan sonrasını geçmişin gölgesinde demlenen hayatı kendi dışında herkes iyi olsun diye kabul ederken karşılaştığı gerçekler sandığından daha da farklıdır. Baş etmek zorunda kaldığı sadece bu açılan kapının arkasındaki hayat değil kafasının içindeki kendisidir. Zühre HANOĞLU & Korhan ARSLANOĞLU Bir berdel hikayesidir. 🐦SERÇE KUŞU şahsına münhasır bir kızın yaşadıklarını onun zihninden size aktardığı bir hikayedir. 🐦Taklitlerinden sakınınız. NOT: Kurguda yer yer cinselliğe ve bolca küfüre maruz kalacaksınız. Rahatsız edici ögeler ve görseller olduğunu şimdiden belirtmek isterim. Önyargılarınızı kapının önünde bırakıp girin. Teşekkürler Yazılmaya başladığı tarih: Haziran-2021

S̶a̶d̶e̶c̶e̶ ̶a̶ş̶k̶ ̶v̶e̶ ̶ö̶l̶ü̶m̶ ̶h̶e̶r̶ ̶ş̶e̶y̶i̶ ̶d̶e̶ğ̶i̶ş̶t̶i̶r̶e̶b̶i̶l̶i̶r̶... "Ben İkbal. İkbal Zifirkıran... Adım, talih ve umut demek belki, ama bana, hep uçurumun kenarında beklemeyi öğretti, hayat. Ölümü gözleyen bir sabrın adı oldum yıllarca." Diyen bir kızın hikâyesi... Sadece abisinin, sözünden dönmemesi için maçı durdurmak ve hesap sormaya İspanya’dan; Türkiye’ye gelen, İkbal. Maçı durdurduğunda, Kapan`a kısılacağını nereden bilebilirdi ki?

Masallarda hep iyiler kazanır, gökten mutluluk adına üç elma düşerdi. Peki bizim masalımızda ne eksik kalmıştı da kötüler kazanmıştı? Yeterince sevmemiş miydik, yeterince acı çekmemiş miydik? Acılar, geride izler ve emareler bırakırdı. Ve o, bende derince, izi asla silinmeyecek bir emare bırakmıştı. 𔓘 "Aradan yıllar geçmiş," dedi Avcı, ilk defa benden gözlerini kaçırarak. "Ama Serçe, yıllar sonra onu cehenneminden kurtaran Türk askerini asla unutmamış," dedim ben de, onun söylediğinin devamını getirirken. Onun başka bir şeyi ima ettiğini biliyordum ama görmezden geliyordum. Yaralarım daha sarılmamış, alakanlı dururken ben onlara bir daha dokunmak hiç istemiyordum. Beni yine bırakıp gidecekti; bunu biliyordum. 05.10.2025