1. Kitap (İsimsiz) tamamlandı. 2. Kitap (Sessiz) devam ediyor. Adalet için.... 18 genç düşün. Birinden farklı yetenekleri olan 18 geçen. Ama normal yetenekler değil. zihin okumak, hayvanlarla konuşmak, yenilmezlik vesaire. Bu gençlerin Yok olmanın eşiğindeki adalet için savaştığını düşün. Adalet savaşçıları... Bir araba tüm hayatınızı değiştirebilir mi? bir insan bir korkuya aşık olabilir mi? Cennette nefrete yer var mı? Ölüm engellenebilir mi? Tüm sorularına bu 18 gencin cevap vermesini ister misin? Bu Kahramanlarla savaşmaya hazır mısın? peki sen? sen Kahramanlara İnanır Mısın¿

Zulümle şekillenmiş bir dünyada, suikastçılardan oluşan karanlık bir tarikat, gölgelerle kurulan mistik bir bağla en ölümcül silahlarını yaratır. Liora, babasının zor kararıyla bu tarikata bırakılan genç bir kız, gölgelerle bağ kurarak bir suikastçıya dönüşür. Ancak bu bağ, yalnızca güç değil, aynı zamanda korkunç sırlar ve ağır bir yük getirmektedir. Tarikatın yasaları katıdır: Sadakat sorgulanmaz, ihanet affedilmez. Liora, hem gölgesiyle olan bağını hem de tarikata olan sadakatini sorgularken, kendini ihanet ve intikamın ördüğü ölümcül bir oyunun içinde bulur. Karanlıkla yazılmış bu hikayede, sadakat ile özgürlük, görev ile vicdan arasında ince bir çizgi vardır. Ama unutma... gölgeler her zaman bir bedel ister.

Albay Oktay Darıca (Dış ses)- Her yiğidin gönlünde bir aslan yatar; kurt ise kışı geçirir, yediği ayazı unutmaz. Bu ikisine dikkat edeceksin, yiğit ve kurt bir araya geldi mi sadece dağlar değil iki cihan bir kurda hükmeder. Yüzbaşı Emre Gürbüz - Giden hiçbir askerin kanı yerde kalmaz albayım dikkat etsinler o aslanlar uyanırsa kurtlar da uyanır bu da onların sonu demek. .... Dağ Emre - Dikkat ediyoruz! ... Serbest atış! Hava kararır. Emre - bizim gözümüz keskindir uçan sinek korksun bizden! ... Teğmen Cansu Toprak - Hatırlamıyorum, hatırlamak istemiyorum. Yüzbaşı Emre Gürbüz - Geçmiş acıdır ama söküp atamazsın Cansu teğmenim

Peagala Krallığı`nda Güz festivali vakti gelmişti. Halk her sene yaptığı gibi limana yayılmış, Güz Perisi`nin denize yeniden hayat vereceği o anı bekliyordu. Karanlık denizi aydınlatan o ışık bir kez daha etrafı sarmıştı. Kutlamalar ve şenlikler tüm hızıyla devam ederken perimiz bir çizgiyi geçtiğinin farkında bile değildi. Bir yıl daha bitmişti ve artık kendisine bu güçleri öğreten gizemli mektupların sahibiyle tanışacak kadar büyümüştü. Saltanat oyunları arasında sıkışan bir prenses olmaktan daha fazlasını yapmak için doğduğunu yavaş yavaş öğrenecekti. ------ Gözlerimi kırpıştırarak araladım. "Çok güzel..." Mırıltımı duyamamış gibi kısılan gözler "Çok güzeller..." diye yenilediğimde şaşkınlıkla büyüdü. Yastığın üstündeki kolumu kaldırdım ve o gözlere uzandım. Elimi şakağına koyarak kısa bir an kapattığı gözlerini sevdim. Ardından elini elimin üstüne koydu ve yavaşça çekti. İç çektim. Bu güzel gözler bana birini hatırlatıyordu. Yüzüm asıldı. "Pislik..." O güzel gözleriyle gezmesi haksızlıktı. Alnımda anlık bir baskı hissettim. Sonra el saçlarımda gezinmeye devam etti. Bütün stresimi atıyordu. Uzanıp saçımdaki eli tuttum. Minnettar şekilde üstünü sevdim. Rüyada mıyım? Neden bilmiyorum ama bu düşünce hoşuma gitti. Sevdiğim elinin parmaklarına parmaklarımı geçirdim. Gülümsedim. "Gel..." Hep bana gel. Başka yollara sapma. Başka yüzlere dönme. O güzel gözlerle hep bana bak. Benim bile bilmediğim bir arzuydu bu. Dudaklarımdan dökülen kelimeler beni rahatlatmıştı. Fakat "Nereye geleyim?" dediğinde beni duymadığını anladım. Somurtarak iç çektim. Kolunu yakaladım ve kendime çektim. "Yanına mı?" Şaşkın sesine başımı salladı. Durakladı, elini çekti. Gidecek mi? Hayır. Üstümdeki battaniye ve yorganı aralayarak oturdu. Ardından yanıma uzandı. Yüzüme bir gülümseme yayıldı. "Sıcak..." Başını çevirip bana baktı. "Sen cidden..." Sonra sıkıntıyla iç çekti. "Gel buraya." Bana uzanan kolu sırtımı kaplayarak kendine çekti. Kolu belimi kavrayarak tutuyordu ve üstte kalan eliyle başımı okşuyordu. Başımı gömdüğüm göğsüne kedi gibi sırnaştım. "Çok güzel..." Kafasını kafama yaslayarak durdu. Kısa zaman sonra hissettim saçlarıma karışan nefeslerini. Derince iç çektim. Çok güzel kokuyordu. "Hep gel..." Göğsü derin nefesiyle inip kalktı. "Hatırlamayacaksın..." Mırıltısını duydum ama neden bahsettiğini anlayamadım. Sorgulamak yerine daha sıkı sarıldım. Sıcak beni sararken uykuya kapıldım.

İntikam uğruna en fazla ne kadar ileri gidilebilir? Aykatun sonuna kadar gitmek için yola çıktı. Hiç bilmediği bir evrenin içinde. Wirana kurtlar, Cadılar, Periler, Elfler ve daha bir çok ırka ev sahipliği yapan ama Güneşe hasret o diyar. Ve Mühür. İntikamla arasında olan tek şey Mühür. Alınacak intikam ve yaşanılacaklar arasında kaderin oyunları. Yüzleşmeler ve savaşlar. Çıkarlar ve müttefikler. “Benim olduğum yerde hükümdar ben olurum. Burası benim topraklarım değilse onu kanla kutsar ve benim yaparım” Başka bir yazar arkadaşım olan Eylem Aktaş ile ortak kurduğumuz bir evrendir. İki ayrı kitap yazılmaktadır. İkiside farklı okunabilir. Diğer kitabın adı Kan Arzusu bakabilirsiniz. Instagram hesabım Singularity_mybook

- Gorg Kralı Harold`ın birbirinden güzel dört kızı; Alberta, Diana, Emilia ve Artemis`in hikâyesi. Prensesler birbirinden farklı karakterleri ve aşk hikayeleriyle okuyucuyla buluşuyor. Her karakter, karşılaştığı bir soruyu cevaplamaya çalışırken aynı zamanda kendi duvarlarını da yıkma fırsatı buluyor. Alberta bilgeliği, Diana masumiyeti, Emilia özgüveni ve Artemis`te çocuksu bir cesareti temsil ediyor. Hangi prensesin favoriniz olduğuna siz karar verin. Kitaptan yapılan bir alıntı: Tanrı kaderimizi yazmıştı ve bu yazgı değiştirilemezdi, insan yaptığı seçimlerde özgürdü ama bu seçimlerin sonuçları her zaman istenildiği gibi olmayabilirdi. İnsanın kalbi nasılsa kaderi de öyle olur derlerdi, güzeller güzeli dört prensesin kaderinin de kalpleri gibi olacağı aşikârdı ama onların kalplerinde ne olduğunu kendilerinden başka hiç kimsenin bilmesine de imkân yoktu. - Konu, karakterler, kitap kapağı içinde geçen sözler ve şiirler, harita tasarımı tamamen bana aittir! Lütfen çalmayınız!

İki veliaht, İmparatorluk için savaşırken, Lidena`nın babası Guan pes etmiş ve kardeşine tahtı vermiştir. Ancak İmparator Zeord`un oğlu veliaht Gablin büyük savaşta ölmüştür ve veliahtsız kalan İmparator yeğeni Lidena`nın sürgünden gelmesini emretmiştir. Ancak Lidena her ırktan çok daha güçlü, çok daha duygusuz ve çok daha cani bir kızdır. Üstelik kendisini çağıran İmparator babasının katiliyken nasıl onun askeri olarak çalışabilir? Bu hikaye içerisinde şiddet, küfür, savaş, fantastik gibi içerikler mevcuttur.

Son birkaç yıldır insanoğlunun hiç adım atmadığı bu dünyada bulunan en ıssız yerde saklanıyorum. Tek değilim ama yanımda olan birisi de yok. Ben Astrid Dainty , dünyanın varoluş zamanından beri hayattayım, tek amacım ise insanoğlunun başa çıkamadığı bir olay olduğu zaman onları korumak ve nesillerinin devam etmesini sağlamak. Benim gibi yüzlerce hatta binlerce kişi daha var ama her birimiz teker teker dağıldık. Kim nerede , ne yapıyor bilmiyorum ama belki bir gün tekrar bir araya geliriz. -●- Şimdiye kadar hiçbir insanoğlunun bilmediği bir sır var. Onları korumak için var olan gizli koruyucular. sessiz, görünmez, çoğunluğu insanoğlundan uzakta doğanın ardında yaşıyorlar. Her biri sizin fark edemeyeceğiniz bir halde yaşıyor, bazıları burnunuzun dibinde iken bazıları oldukça uzakta. -●- Herhangi bir kitapta görebileceğiniz karakter tipleri ve doğaüstü canlılar elbette olacaktır ama daha önce görmediğiniz tamamen benim hayal gücüm olan bir karakterde bulunacaktır lakin maalesef bu karakterde tam olarak oturana kadar elbette ki bazı klasiklerden yararlanacağım.

Ancak aşk ve savaş tarihin kaderini değiştirebilirdi...

Korkusuz bir kraliçe varmış annesi babası çok düşkü bir kiz mış aşık olmak onun kırmız çizgisi mış bakalım bu süreçte de onu neler bekliyor.

Kamer ve ailesi maddi durumlarından dolayı eski bir kasabaya taşınır. Kafasını dağıtmak için kütüphaneye gider ve kütüphanenin sahibi Kamer`in Ay`ın vârisi olduğunu iddia eder. Kamer o gün adamla çatışma yaşar ve bir gücün onu koruduğunu fark eder. Kim bilir, belki bu çekici adam deli değildir.

Çaresizliğin ,umudun ve intikamın öyküsü…

krallıklar arası savaşla yer yüzü adeta ateş alırken aliana`nın içinde ise sadece intikam ateşi vardı. "Savaş sadece bir yıkımdan ibarettir." Yedsiya diyarında uzun yıllardır hüküm süren lydisa ve frendya krallıklarının arasında eskiden kalma bir düşmanlık vardı . lydisa ve frendya krallıklarının geçmişi hiç aydınlık değildi. eskiden bu yana genellikle hep savaşlar olmuş ve iyi geçinememişlerdi. bir gün lydisa krallığında ki soylu bir ailenin gizemli bir suikastçı tarafından öldürülmesiyle her şey karışır. lydisa krallığı bu vahşeti, frendya krallığının yaptığını düşünerek bir savaş başlatır. Ailesi öldürülen aliana ise ne yapacağını şaşırır ve yaşayan bir enkaza döner. Aliana için geriye tek bir seçenek kalır: gizli bir kimlikle frendya krallığına girip ailesinin öcünü almak.

Jackson, eski zamanlarda adı sanı bilinmeyen eski bir köyde yaşayan, babası ve abisinin eziyeti altında zayıf ve savunmasız bir gençtir. Babası, savaş sanatlarında yetersiz gördüğü Jackson`u hor görürken, abisini sürekli yüceltir. Jackson`un tek tesellisi, sevgi dolu annesi ve kız kardeşi Lana`dır. Ancak bir gün köyleri aniden saldırıya uğrar. Babası, annesi ve abisinden haber alamayan Jackson, sadece kız kardeşi Lana ile birlikte kaçmayı başarır. Kaderin bir cilvesi olarak, onları bir okçu kurtarır ve eğitir. Jackson ve Lana, ustalarının kendisine verdiği haritayı takip ederek büyülü yayı bulmak için tehlikelerle dolu bir yolculuğa çıkarlar. Bu yolculukta yalnız olmadıklarını fark ederler çünkü büyülü yayın peşindeki tek kişi onlar değildir. Bu yolculukta, Jackson`ın geçmişi, zayıflıkları ve karanlık anılarıyla yüzleşmesi gerekecek. Efsanelerde adı geçen Büyülü Okçu olma yolunda, Jackson ve Lana`nın maceraları unutulmaz bir destana dönüşecek. "Büyülü Okçu", ihanet, cesaret ve kardeşlik temalarını işleyen büyüleyici bir serüven. Jackson`un zayıf bir gençten efsanevi bir kahramana dönüşümünü anlatan bu hikaye, sizi eski zamanların mistik ve tehlikelerle dolu dünyasına götürecek.

Biz ateşi körükleyen iki pervaneydik. Bizi uyumlu kılan da o ateşti zaten. Başka özel bişey yoktu. Bir rüzgar esse, bır fırtına çıksa, yağmur yağsa sönücekti o ateş ama söz vermişti. Kim olduğu belli değildi ama onun hakkında söylenmiş bir söz vardı. "Yeloğlu verdiği sözleri tutar."

Tamamen büyünün hüküm sürdüğü bir gezegen; Uliana. Bu toprakların yöneticisi Lord Xavier, Karina`yı yaptığı bir hatadan dolayı cezalandırması gerekir. Normal şartlarda Karina`nın yaptığı hatanın sonucu infaz olması gerekirken Lord Xavier, Karina`yı bağışlayarak yaşamasına izin verir ama bir şartla; Karina`nın bütün büyüsünü ve güçlerini alıp onu sonsuz fanilikle lanetleyerek. Karina bu hayatı kabullenemez ve Lord`un yaşadığı topraklardan çok uzaklara kaçar; İkinci kıtaya. Kendisine ormanda bir yaşam kurar ve kendisini her şeye karşı eğitir. Bu dünyada gözünü açtığı her bir gün laneti bozarak Lord`dan intikam alacağına ant içer fakat işler pek de planladığı gibi gitmez.

Başlangıç: 16.08.2024 Bitiş: ?

Nişanlısını kaybeden ve kaybettikten bir yıl sonra sevgilisi olan Kağan aslında onu sevmediğini anlayınca yarı yolda bırakmıştı şimdi aynı karargahda aynı timde olacaktı onları bekleyen bir sürü hayat oyunu vardı

"Sen zaten bana aitsin Lena," diyerek sol bileğimdeki damla şeklindeki yara izimden öptü ve öptüğü anda yaramın sızlaması geçerken, korkulu gözlerle ona bakmaya devam ettim. "Sadece bana aitsin." "Eğer beni öldürürsen duracak mısın Lord Darkthorn?" "Seni öldürmeyeceğim." dedi ve yüzünü yüzüme yaklaştırarak karanlığın gölgelediği kahverengi gözlerinde, zümrüt yeşili bir rengin parladığını gördüm. Gözlerine bakmak yerine başımı önüme eğdim, elimi ellerinden geri çektim ve korkuyla nefes verdim, verdiğim nefesle gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldıktan sonra gözlerini yeniden açıp bana bakmaya devam etti. Bir adım geriye gittim ve sırtımı duvara yapıştırdım. "Gücünü geri istemiyor musun?" Gülümsedi. "Sadece Shadowsların gücünü emebiliyorum ve onların gücüyle gücüme güç katabiliyorum Lena. Sen bir Luminarssın, asilkansın. Seni öldürmem, öldüremem." Başımı kaldırdığım anda yine göz göze geldik ve bu sefer gözlerimi gözlerinden kaçırmadan baktım. Değişik bakıyordu, bakışlarından ne düşündüğünü anlamam imkansızdı. Yüzünü, yüzüme daha da yaklaştırdı ve dudakları dudak hizamda dururken tebessüm etti. Gözleri de dudaklarıma kayarken, burnunu burnuma değdirdi ve "Benim ruhumu taşıyorsun." dedi. Ardından dudaklarını dudaklarıma değdirdiği esnada etrafımızı kırmızı bir toz bulutu kaplarken, zindanın içinde kıvılcımlar çaktı. Dudağımdan öpmeye başladı ve tam gözlerini kapatacağı esnada gözlerinin parlak bir yeşil renge bürünürken, çok fazla parladığını gördüm.

Bir intikam peşinde

Bundan bir asır önce, şimdilerde nadir insanların sahip olduğu bir güç -büyü-, sağlıklı her insanın içinde bulunan vazgeçilmez bir güçtü. Dünya tek bir kıta halinde ve tüm canlı ırkları barış içindeydi. İnsanlar, doğanın dengesini bozabilecek o karanlık güçten -kara büyüden- uzak duruyordu ki yüzyıllardır süren barış devam etsin. Sonra biri bardak kırar gibi kolayca bu barışa son verdi. Güç isteği gözünü kör etmiş bu insan kara büyü kullanmaktan çekinmemiş, kendi karanlık emelleri için yüzlerce insanın ölümüne neden olmuştu. Dengenin bozulması hızlı olmuştu. Dünya yavaş yavaş karanlığa sürüklenirken insanların asla yok olmayacağını düşündükleri büyüleri de solmaya başlamıştı. Artık dünya karmaşa içindeydi. Karanlık büyü hızla destekçiler elde ederken büyük bir savaşın patlak vermesi çok sürmemişti. Yetmiş yıl süren savaş sonunda kazanan yoktu ve üçe bölünen dünyada yaşamak artık o kadar kolay değildi. Yeni bir savaş kapıya dayanmışken karanlığı yok etmek için çabalayan azınlık bir kesim kazanmak için kumar oynamaya karar verdi. Kana susamış büyücüyü durdurabilecek tek kişiden yardım istediler. Hiçbir büyünün etki etmediği biri. Sayısız insanın kanını taşıyan bir avcı, acımasız bir katil. En önemlisi intikam arayan bir savaşçı.

-Bu dünyada ya da başka bir dünyada kış zalimdir.- Kaina Nowaran peşindekilerden kaçarken ormanda kayboldu. Mutlak kışa karşı verdiği savaşın ayaklarının altındaki buz kırıldığında bittiğini sanıyordu ama lanet onunla yeni uğraşmaya başlamıştı. Buz kırılıp göl onu içine aldığında her şeyin bittiğini zannetti. Kaina hiç bu kadar yanılmamıştı.

Yağmur damlalarının yeryüzüne inişi kitaplarda betimlendiği kadar şairane değildi. Gökyüzünden hızla düşen damları seçmek zordu, aslında gökyüzüne değil önüme bile bakmama izin vermeyecek kadar sık düştüğü için gözlerimi açık tutmakta zorlanıyordum. Anında sırılsıklam olmama yetecek kadar da yoğundu ve bundan keyif almadığım metrelerce öteden belli oluyordu. Belki de içinde bulunduğum ruh halim algıladığım her şeyi sinir bozucu bulduğu yağmur da bundan nasibini alıyordu ama bir gerçek de vardı ki ben hiçbir zaman şeylere derin anlamlar yükleyen biri değildim ki yağmur hiçbir zaman gözümde şiir yazmaya yetecek kadar hoş görünmemişti.

Diyar diyar gezdim de beni anlayanı bulamadım,kalbimin anahtarını bulup açanda olmadı..umudum bir kelebeğin ömrü kadar oldu..

Savaş yaklaşıyordu bunu karanlıkta hissedebiliyorum... Bunu kalbimde durmayan sancıdan hissedebiliyorum...