Akılsız ve kalpsiz.. On birinci kitabımla karşınızdayım. Diğer kitaplarımı da okumanızı öneririm. HATIRLATMA: 1 EYLÜL İTİBARİYLE PİYASAYA MOLA VERİYORUM. SÖMESTR, ARA TATİLLERDE GELECEĞİM. iyi okumalarrr 💗🎀😻

1990’lı yılların Kütahya’nın Domaniç köylerinde geçen bu hikâye, aşkın ve sadakatin sınavını anlatıyor. Şerife, kalbini köyün delikanlısı Veli’ye kaptırır. Evlenme vaatleriyle kandırılan genç kız, hayatını onun üzerine kurar. Fakat kader, hiç ummadığı bir kapı açar: Kasabalı eniştesi Kemal Bey’in kararıyla, Şerife kendini Halil’le evlilik yolunda bulur. Halil, dürüstlüğüyle tanınan, saf ve temiz yürekli bir köylüdür. Onun ailesi Şerife’yi bağrına basarken, Şerife kalbinin hâlâ Veli’ye ait olduğunu düşünür. Köye alışamayan genç kadın, bir yanda geçmişin hayaliyle, diğer yanda yanında sabırla duran bir yürekle sınanır. “Toprağa Düşen Aşk”, Domaniç’in dağ köylerinde, toprağa kök salan hayatların içinde yeşeren bir sevdanın hikâyesi…

istihbaratta ekibiyle birlikte ajanlık yapan Deren Aktunç ve ekibinin şimdiki hedefleri Sinan Kozanlılardır. ancak bu diğerlerine benzemeyecektir. çünkü delil yetersizliğinden tutuklanamayan bu mafya adamın bilgileri oldukça gizlidir. Bu adamın şirketine gizlice sızmayı başaran Deren, Sinan Kozanlıların oğlunun asistanlığını yapmaya başlamıştır.

Hak... Hukuk... Adalet... Ne kadar yıl geçerse geçsin insanların dilinde dönecek üç önemli sözcüktü bu. Hak bir ülkenin var olma özgürlüğüydü. Hukuk bu ülkenin düzeni ve huzuru için gerekliydi. Adalet bu ülkede yaşayan halkın ayaklanmasına sebep olan temel ihtiyaçtı. Adalet bir kadının boş yere şiddete uğramamasıydı. Bir hayvanın yaşam hakkının elinden alınmamasıydı. Bir çocuğun sokakta özgürce koşturmasıydı. Bir ülkede gençler bu üç sözcüğün özgürlüğünde yaşamak istediğini dile getirdiğinde bu suç mu olurdu? Bir insanın en temel ihtiyaçlarını elde etmek istemesi, onu neden darağacına götürürdü..? ☘ ☘ ☘ "Onca çiçek varken neden bana gelincik alıyorsun her seferinde?" "Çünkü bu çiçek sensin. Hüzünlü, narin ve zarif; özgür ve cesur, aşık ve tutku dolu... En önemlisi Nehir, o bir çiçek ve kırılgan. Tıpkı senin gibi... Gelincik bizim direnişimizin en önemli simgesi. Kavuşamayan aşıkların çiçeğiymiş, bunun tam tersini yaşatıp bu güzelliğe verilen kötü anlamı yok etmek için gelincik diyorum sana..." Başlama tarihi: 14.08.2025

KARA MÜHÜR: İNTİKAM PROTOKOLÜ Yıllar önce, bir gece... Melis Karaveli`nin hayatı tek bir mühürle karartıldı. Annesi ve babası, adını kimsenin yüksek sesle anmaya cesaret edemediği Kara Mühür örgütü tarafından vahşice katledildi. O günden beri Melis`in tek amacı vardı: intikam. 13 yaşındaki kız kardeşiyle birlikte bir dağ evinde saklanarak büyüdü. Ama şimdi saklanma vakti bitmişti. Kara Mühür`ün acımasız liderinin oğlu Cihan Demirkalp ile yolları kesiştiğinde, planlar karıştı. Çünkü intikam ile kalp, aynı bedende barınmazdı... ya da öyle mi? Her mühür, bir ölüm fermanıdır. Ve bu kez mühür, sahibini bulacak.

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Babası yüzünden annesini kaybeden Dilem, annesinin katilleri ceza almadığı için avukat olur. Bir gün hiç ummadık bir yerde biriyle karşılaşır. Bu kişi onun hayatını tamamen değiştirir. -Kitaplarım her ayrıntılarıyla kurgudan ibarettir. İyi okumalar.

Neden böyle oldu bilmiyorum nasıl olmalıydı onuda bilmiyorum.

Buğra… Zenginliğin gölgesinde büyümüş, gösterişli ama sevgisiz bir hayatın içinde kaybolmuş genç bir adam. Konservatuar sıralarında notalarla avunurken, ailesinin ilgisizliği ve gösterişli yaşam tarzı onun ruhunda derin boşluklar bırakmıştır. Hüveyda… Hayatın yükünü küçücük yaşında sırtlamış, acı kayıplarla büyümüş genç bir kadın. Annesini doğumda, babasını ve kardeşini ise ani bir trafik kazasında kaybetmiştir. Geceleri kâbuslarla uyanan, gündüzleri ise sabrın ve inancın peşinden giden kırık bir yürek... Ve bir gece… Mezarlıkta kesişen iki yaralı kalp... Bir yanda dünyadan kaçmaya çalışan genç bir kadın, diğer yanda dünyaya karşı yabancılaşmış genç bir adam... Belki de hayatlarının dönüm noktası. "Yüreğin Alacakaranlığı" inanç, sevgi, kayıp ve arayış üzerine kurulu sarsıcı bir yolculuk. "Esir düştüm karanlıklara, firar edesim var uçsuz bucaksız aydınlıklara..." Efenim, gelin Buğra ve Hüveyda`nın yolculuğuna eşlik edelim.🌅

Lidya normal bir lise öğrencisidir fakat takıntılı bir hayranı ortaya çıkana kadar. Takıntılı adam kızın hayatına kadar öğrenir ve sonra o hayatı çökertir...

"Ya özgürlüğünü yitirirsin ya da karım olursun." Savcı Derin Kararslan bir hadise sonucu Kıvanç Ardınşah ile anlaşmalı evlilik yapar. İkisinin geçmişinde ortak acılar vardır ve düzenin içine doğmuşlardır. -Şiddet ve küfür içerir

"İstikbal göklerdedir. Göklerini koruyamayan uluslar, yarınlarından asla emin olamazlar." Bazen acı bir hatıra kalır maziden. Bazense bir insan. O insan maziye bakmaktan daha kötüdür. Baktıkça yaşlanırsın, baktıkça hatırlarsın. Gözlerini gökyüzüne kaldırdı Yüzbaşı. Lapa lapa yağan kar`ın askerlerinin üstüne düşmesini izledi. Şehit vermişlerdi. Şehit vermişlerdi. Bir kez daha gözlerinden aynı yazı geçti. Şehit vermişlerdi. Ne demişlerdi? Ölürsek şehit kalırsak gazi. Yürü, her şeye rağmen. Tüm ağırlıklarla rağmen. Dimdik, yıkılmadan. Sen kafanda bordo bere taşıyorsun Asker. Askersin vatansın. İlken, Ülken vatanın onurdur. Zoru başarır, imkânsız zaman alır. İşte onlar Gölge Timiydi.

Bazen gitmek, birini kaybetmek değil… onu korumanın tek yoludur. Esra ve Özkan, yıllar önce yarım kalmış bir hikâyenin iki tarafı. Yeniden karşılaştıklarında ikisi de aynı şirkette, aynı çatının altında, aynı kalp ağrısıyla sınanır. Aile baskıları, geçmişin sırları ve yarım kalmış cümleler arasında; ikisi de bir karar vermek zorundadır. “Gitmek Seni Korumaktı”; aşk, gurur, pişmanlık ve yeniden başlamanın mümkün olup olmadığını sorgulayan bir romantik dram romanıdır.

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endişe hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Her insanın içinde kimsenin bilmediği gizli bir patika vardır... Kim Looz’unki ise karanlık, sessiz ve dikenliydi. Tumin Yang’a gitmek, onun için sadece bir okul tercihi değil; kaçış, umut ve yeniden doğuştu. Fakat tam her şeyi arkada bırakmaya hazırlanırken gelen bir haber, onu tekrar geçmişin gölgesine sürükledi. İçinde yıllarca susturulmuş çığlıklar, bastırılmış öfke ve unutulmaya terk edilmiş bir çocuk vardı. Kim, sessizliğin içindeki yankılarla yüzleşirken, sadece ailesiyle değil, kendi içindeki karanlıkla da savaşmak zorunda kalır. Yalnızlık, ihanet, kırılmış hayaller ve asla affedilemeyecek sözler... Bu hikâye, bir çocuğun acıya rağmen yürümeyi öğrenmesinin; bazen düşerek, bazen susarak ama her defasında biraz daha güçlenerek ayakta kalmasının öyküsüdür. "Gizli Patika", sadece bir karakterin değil, içinde kendi kaybolmuşluğunu taşıyan herkesin hikâyesi.

"Eğer birinin gözyaşları kalbinize akıyorsa ondan gidemezsiniz..."     "Zemheriydi onun adı. Kaderimize yazılan yolun bekçisi... Bizi zorlu sınavlardan geçiren bazen savurup atan bazen de birbirimize kenetleyen zemheriydi..." Her seçim bir vazgeçiş değil miydi zaten? Her yol ayrımı bir son, Her yol ayrımı yeni bir yön değil miydi? Bizim seçimlerimizdi yol ayrımlarımız. Seçim yaptık. Kazandık sandık ama aslında kaybettik. En çok da kendimizi... *** Sevdiğiniz ölseydi siz yaşar mıydınız? Gavina, yaşarken ölmeyi seçti. Kaybettiği sadece sevdiği değildi. onunla birlikte kendini de kaybetti. Bir yol ayrımında buldu onu Toprak. Her şeye rağmen vazgeçmesin istedi. Nerden bilebilirdi ki onun için her şeyden vazgeçeceğini... Bir yol ayrımında tanıdı onu. Yıllar sonra buldu o kokuyu. Yağmur sonrasındaki toprak kokusu gibi... *** Bazen bir insanı bulmak, kendini kaybetmeyi göze almaktır… Toprak kokusu gibi siner yüreğe... Derin, sarsıcı ve suskun… Bazı izler silinmez, bazı aşklar anlatılmaz sadece yaşanır, sessizce. ©Tüm Haklar: Gavina TOMRİS © Tüm Hakları Saklıdır. Şiirler Şahsıma aittir. İlk yayın tarihi: Ocak 2023 Düzenlenme tarihi: Mayıs 2025 Bu kitap: Vaveyla`da ve Wattpad`de yayınlanmaktadır. Tam kapak hali ve karakter kartları için Pinterest: gavolina_ Instagram: gavolina_

Halktan bir kadın asker.Yeniden soylu olarak doğarsa...

Gökyüzünden binlerce yıldızın kaydığı o gün iki genç yan yana, biraz da diz dize otururlarken oldu her şey. Oğlan kıza, onu ilk gördüğü andan beridir sevdiğini söyledi. Kız ise utançla parmakları ile oynadı. Bu memlekete geldi geleli adetlerine uyum sağlamakta güçlük çekiyorduysa da hisleri öyle değildi ya. O da besbelli seviyordu oğlanı. Yine de söz etmeye ar etti. Nasıl derdi? Babası bacaklarını kırardı! Babasını da hatırlayınca irkildi, yüzünde açan çiçek soldu, ayaklandı hemencecik. Gideyim diyecekken oğlan da kalktı. Oğlan pervasızdı, gönül çelmekle pek bir anılırdı. Şu mahallenin bütün kızları; güzeli, çirkini, uzunu, kısası, derlisi toplusu hep birden şu oğlan bana baksa diye ah ederdi. Bakardı oğlan, çapkındı zira. Ergenliğinin orta yerinde ulaşabildiği tüm kızlara elini sürerdi. İyi yürekliydi ama. Eli ayağı tutmayan yaş almış komşularının varsa elinde öte beri, alır evlerine kadar taşırdı. Yahut darda kalmış küçük bir çocuk görünce sarılır, güvenlice evine yollardı. Her iyi gibi onun da kusuru vardı. İşte o kusur da Mahruze`nin göğüs kafesine sığmaya çalışan kalbini paramparça ediyordu. Gitmeye yeltendi, oğlan tutuverdi bileğinden. "Biraz daha kalsan?" Kalırdı Mahruze. Zaten anneciği de onun annesiyle sohbete dalmıştı. Kahveler içilmiş, sonra da ters çevrilmişti. Anneciği pek iyi bakardı kahve falına. Mahruze`ye de bakardı. Sonra hoşuna gitmemiş gibi, `Al yıka şunu, içine de hiç bakma!` diye uyarırdı. Mahruze inanmazdı ama işte insanoğlu, bir telvede kader arardı. O da karmakarışık şekilleri gördüğünde epeyce anlam çıkarmaya çalışır ama bir türlü çıkaramayınca da yakalanırdı annesine. Gülerdi annesi ama yarımca. `Merak etme,` derdi. `Senin bahtında güzellik var. Var da sen ciğersizin birine tutulacağın için,` deyip elini sallardı. Hakikati söylemişti annesi. Ciğersiz değilse de kahpeydi gözleri. Bir baktığına bir daha bakmazdı, istemezdi işte. Çekindi Mahruze, gözlerini indirdi. Oysa gözleri tüm ışıkları içine almış gibi parlarken indirmesin istedi oğlan. Şöyle doya doya baksa, o gözlerden ufacık öpse... Bir deli cesaretti vurdu göğsünü, tuttu kızın çenesinden, kaldırdı başını gözleri değsin diye gözlerine. İçi kanatlandı oğlanın. Oğlan da kulağına Ahmet ismi okunduğu andan beridir böyle gözler görmediğine yemin ederdi. Ahmet zaten olur olmadık yeminler ettiğinden bir kıymeti olur mu bilmezdi. Taştı içinde taşıyamadığı sözler. "Gözlerin ne güzel!" Yaklaştı biraz kuş gibi titreyen kıza. "Şu dünyayı içine almış, sığdırmış gibi..." Az kalsın yıkılıyordu Mahruze. Daha evvelinden böyle sözler işitmediğinden ne diyeceğini de bilemedi. Az sonra Ahmet iyice sokulup kızın gözlerinin üzerine derin bir öpücük bırakınca ister istemez tutundu ona. Ahmet bir kere fırsatı bulmuştu ya gözlerden şakaklarına, yanağına ve en son kor gibi görünen dudaklarına bastırdı dudaklarını. Mahruze yitip gidecekti besbelli. Fakat derinlerde bir yerlerde babasının sesini duyunca toparlandı. Oysa, `Ulan!` demeliydi Ahmet`e. `Daha geçen günlerde 10`lardan afili Esma ile sen?` Diyemedi ama... Diyecek gibi de değildi hiç. Kaçtı durdu Ahmet`ten. Ahmet`e de sevda oluverdi bu kaçma kovalama işi. O kaçtıkça kovaladı, kovaladıkça kızın özünü özümsedi. Ne güzeldi Mahruze, hem içi hem dışı... *** Gençlik hevesi iki genci kıskıvrak yakaladığında aşkın ateşine yakalandılar. Ancak onlardan evvel çizilen yolları ayrıldığında bir daha karşılaşabileceklerini düşünmemişlerdi. Yıllar yılları kovalayıp kuyruklarını yakaladığında bir adalet sarayında bir davanın iki tarafı olarak karşılaştılar. Ancak artık gözlerde aşktan evvel vicdan perdesi vardı...

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

Ben Nazlı. Denilenlere göre beni 12 günlükken çöp konteynırının kenarına bir kış gününde sadece bir zıbınla bırakıp terk eden anayla babanın kızı Nazlı. 22 yıllık hayatında özgürlüğün tadını hiç tatmamış, hayatı boyunca oradan oraya savrulmuş, hor görülmüş eziyet edilmiş Nazlı. Şimdi bu taşlı yollardan geçerken başımı cama yaslamış sakince yolu izliyordum. Bunca yıllık hayatımda hiç gün yüzü görmememe rağmen öğretmen olmayı başarmış, şimdi ise bir köy okuluna, küçücük kalplere dokunmaya gidiyordum. Teröristlerin yoğun olduğu bir bölgeymiş burası, öyle diyorlar. Çokta tehlikeliymiş. Bunların hiç biri benim umrumda değildi. Telefon rehberimde bile kayıtlı kimse yokken, çokta canımdan endişe ettiğim söylenemezdi, mezarımın bile kimsesizler mezarlığında olacağını biliyordum. Yanılmıştım. Tek bir adamın hayatım,kalbim olacağını, ailesinin ailem olacağını bende tahmin edememiştim.

Ahsa… Başını örtmek istediği için ailesinden şiddet gören, imanından dolayı yalnız bırakılan bir genç kız. Okumak hayaliydi, ama babası ona tek bir şart koydu: “Ya başını açar okursun ya da okuyamazsın!” Ve Ahsa, Allah için okuyamamayı seçti. Alparslan… Genç bir imam. Merhameti, imanı ve duruşuyla herkesin örnek aldığı bir delikanlı. Küçüklüğünden beri gönlünde sakladığı Ahsa ile bir gün yeniden karşılaşacağını bilmezdi. Ama Allah, ona bir emanet yükledi: Ahsa. Karanlık bir ailenin içinde ışığını kaybetmemeye çalışan bir kız… Ve o ışığı korumak için gönderilmiş bir imam… Bu, sabrın, imanın, emanete sahip çıkmanın ve Allah’a tevekkülün hikâyesi. ✨ “Emanete ihanet eden, Allah’a verdiği söze ihanet eder.”

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Trafik kazazı sonrası komaya giren ve uyandığında bütün vücudu felç kalan Ayza, kendi kurduğu hayal dünyasında aksiyon, dram ve romantizm dolu bir aşk yaşarken zihni kendine geldiği zaman her şeyin bir hayal olduğunu anlar. Hayallerinde âşık olduğu dedektif sevgilisi ise gerçekte Ayza`yı iyi etmek için çaba serf eden Baybars`tır. Baybars tarafından ötenazi ile acılarına son verilir fakat o anda Ayza, elini kıpırdatmayı başarır. Hem hayalinde ki sevdiği hem de gerçekte sevdiği adam tarafından hayatına son verilen Ayza, öteki tarafa geçememiş ve bir ruh olarak sıkıştığı alemde Baybars`ın başına bela olmuştur.

Arkadaşlıkları bir gruptan çok daha azı. Hepsi bambaşka kişiliklere ve hayatlara sahipler ama bir şekilde arkadaşlıklarını sürdürmeye devam ediyorlar. Günlük yaşamları ve birbirleriyle olan ilişkileri devam ettikçe birbirleri hakkında daha fazlasını öğrenecekler.

Burası dünya ya da bu sadece insanların dilinde söylenilen bir yalan. Farklı varlıklar, farklı güçler, dünya da olamayacak kadar kin dolular. Zamanı dolan bir hayat, iki yarım kalp. Farklı bir evrende tekrar bir araya gelecek kadar güçlü müdür aşk?