“Ateş…” Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. “Sen, benim karımsın.” Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. “Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın.” “Bir yıl,” dedim, üstüne basa basa. “Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!” Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. “Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?” Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. “Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum,” dediği an sertçe yutkunmuştum. “İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın.”

Bazen gitmek, kalmaktan daha cesurdur. Ecmel, hayatın getirdiği ağır yüklerin altında ezilirken, kendi kaderiyle yüzleşmeye karar verir. Kaybettiği aşkın acısı, ailesinin gölgesindeki yalnızlığı ve geleceğe dair umutları arasında sıkışan bir kadın... Ünlerin gölgesinden sıyrılıp kendi ışığını ararken Van`ın serin sokaklarında, askeriyede başlayacak yeni görevinin ortasında başlayan bu yolculuk, aslında onun kendini yeniden bulma ve yeniden güçlenme hikayesidir. Geçmişin sırları önüne dökülürken attığı adımların öyküsüdür. Başkasına derman olmak için adım attığı bu yolda kendi yaralarının da başkası tarafından sarılacağından habersizdir. Ve her yeni tanışma, kırık kalbin yeni umutlarla tanışmasıdır. Ecmel`in hikayesi, acının içinden doğan cesaretin ve hayatı yeniden kucaklamanın öyküsüdür. Gerilim, gizem ve duygusal derinliklerle örülmüş bu hikâye, ihanetin, kaybın ve gizemli bir geçmişin gölgesinde, kendini bulma yolculuğunu anlatıyor. "Hiçbir silah, gözlerin kadar derinden vuramaz beni, Acem kızı." •Psikolog&Asker•

Yastığımın altındaki küçük el fenerini tek elime alıp diğer elimle kitabımın sayfalarını araladım. Sesler odaklanmamı zorlaştırsa da sorun değildi. Hayatımın fon müziği onların kavgalarıydı sonuçta. Bir süre sonra beklediğim olmuş ev sessizliğe gömülmüştü. Mırıldandığım çocuk ninnisiyle kitabı kapatıp kafamı yorganın dışına çıkardım. Sırtımı yatağımın başlığına yaslayıp bakışlarımı hala ellerimde tuttuğum kitaba indirdim. Koparmaktan kanayan tırnak etlerimin kanı, kitabın kapağını kirletmişti.

 Ağlamaya başladım. Kitabımın kapağı kirlendiği için...


Bu bir kumardı... Kendi hayatı üzerine oynadığı bir kumar. Büge her ne kadar bu kumarı kazanacağından emin olsa da aslında bu kumarın bir kazananı yoktu. Yaşayıp görecekti Büge. İstemeyerek mahkum olduğu ağa ile kaderini oynadığı kumar belirleyecekti...

Bazı kararlar mahkemede değil, kalpte verilir… Derin ve Yağız, tesadüfen kesişen yollarıyla birbirlerinin hayatında derin izler bırakır. Yaşanan beklenmedik bir karşılaşma, eski yaraları yeniden kanatırken, yeni umutların da filizlenmesine neden olur. Ancak Derin’in alacağı kritik bir karar, sadece kendi geleceğini değil, Yağız’ın hayatını da değiştirecektir. Aşk, güven, ihanet ve affetmenin sınandığı bu hikâyede, kalplerin vereceği hüküm her şeyin önüne geçebilecek mi? ---

"Rütbeler omuzda taşınırdı, ben aşkı kalbimde taşıdım. Gizli, sessiz ve herkese rağmen."

Psikolojik sorunları olan bir asker ve askeri psikoloğun ölümsüz aşkı.

Askeri | Romantik | Psikoloji ⚠️Bu kitap; K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) kitabının devam kitabıdır. İlk önce Cevapsız Sorular`ı okumalısınız ⚠️ `Kökten ve tümden değişim` anlamına gelen İhtilal, cevaplarını bulan soruların en güzel sonucu olmuştu. Yaşadıkları zorlu savaşta; Kah Asena ihtilalci oldu Alfa`sını değiştirdi, Kah Alfa ihtilalci oldu Asena`sını değiştirdi. 🦋 Kelebek, isminin hakkını vererek çocukluğuna küsen adamın ruhunu iyileştirken; 🐺 Alfa, isminin hakkını vererek insanlardan kaçan kızı özgüvenine kavuşturdu. Hani klasik bir tabir vardır ya `Birlikte büyüdüler` diye... Bizim hikayemizde biraz ters işledi bu durum. Onlar birlikte büyümediler. Onlar Birlikte Çocuk Oldular! Yegane amaçlarıydı Çocuk Kalmak. Salıncak gördüğünde koşmak, yağmurda dışarıya çıkmak, hasta olduğunda sevdiğine nazlanmak, küçük bir çocuk misali sahte tripler atmak ve kahkahalarla gülmek. Bolca kahkahalarla... 🎶Kitabın ismi AliFiru`nun `İhtilal` şarkısından gelmektedir 🎶 🐺 Alfa 💙 Asena 🐺 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <=

Belki o kırmızı karttı bizi tanıştıran, yakınlaştıran, ailem olmadığında bana sahip çıkan. Ona bu kadar hızlı nasıl bağladım bilmiyorum ama kalbime attığı pas olmasa kim bilir şuan neredeydi m?

Birbirini hiç tanımayan 15 kişi bir psikolog tarafından kaçırılıp oyın oynanmaya zorlanır.

“Her ruhun bir sırrı vardır. Bazıları gömülür, bazıları ise kanayarak fısıldar…” Ahu Aksoy, geçmişi suskunlukla örülmüş bir psikolog. Kendi içini susturmayı öğrenmiş, başkalarının acılarına şifa olmayı görev edinmiş biri. Ama ya kendi içindeki karanlık? Aras Vardar… Adı kadar keskin, geçmişi kadar belirsiz. Yüzü duvar kadar sert içi bi bulmaca kadar karışık. Bi kadının gelip onu değiştireceğini mi düşünüyordunuz, asla. Aras Vardar, değişmezdi siyahı beyaza çeviremezdiniz. Bir anlaşma. Bir nikâh. Bir savaş. Hayat, onları sırların ortasına fırlattı. Ahu başkalarının zihninde yolculuk yaparken, Aras onun kalbinde iz bıraktı. Ve şimdi, birbirlerinin en tehlikeli yönleriyle karşı karşıyalar. Bu bir aşk hikayesi değil. Bu bir oyun da değil. Bu, içindeki sen ile yüzleşmenin hikayesidir. Çünkü bazen en büyük düşmanın, içinde susturduğun ses olur… Ve unutma ki burada kimse masum değil.

“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

"O sadece futbolcuların zihinlerine dokunacaktı. Ama biri, doğrudan onun kalbine temas etti..." Galatasaray`da stajyer psikolog olarak çalışmaya başlayan Aden`in işi, kendisine atanan oyuncuları dinlemek ve gözlemleyip en iyi performanslarına ulaşmalarını sağlamaktı. Ama Eren Elmalı`yla ilk göz göze geldikleri an, hiçbir seansa sığmayacak bir hikâye başladı. Gizli bakışlar, söylenmeyen cümleler, kaçarken yakınlaşan iki insan... Bu, bir aşk hikâyesi değil sadece. Bu, kendini tanımanın, birine temas etmenin ve kaçmaktan yorulan iki ruhun hikâyesi. Yavaş yavaş... Sessizce... Derinlemesine... Ve bu da tüm büyük hikâyeler gibi... Gizli bir pasla başladı.

Günahsız olduğumuzu düşünürüz belki de cenneti kazanacağımızdan fazlasıyla eminiz. Peki farkında olmadan işlediğimiz o günahlar. Haberimiz yoktu deriz belki de görmezden gelmişizdir. İşte ben Süveyda; tertemiz kalpteki o siyah nokta. Her günahsızım diyenin işlediği o küçük ama büyük günah...

Nehir, sessizliğe gömülmüş bir geçmişin izlerini taşırken sakin bir hayat kurduğunu sanıyordu. Ta ki isimsiz bir zarf, eski bir yansımanın kapısını aralayana kadar. Şimdi hem kendi zihninin hem de geçmişin labirentlerinde kaybolmadan, gerçekleri bulması gerek. Ama bazı yankılar susmaz... bazı geçmişler asla geçmez.

Kelebeklerin ömrü kısa olur üsteğmen

Lütfen bir şans verin eğlencesine sıkıntıdan yazılmıştır klişemsidir.Okursanız çok sevinirim

Görüşmelerinde kendi kimliğinden farklı birini tanıtarak eğlenen Deren Akay, yine görüşmelerinden birinde hisleriyle yola çıkarak kendini anlatır fakat bu kişi öyle kolay arkada kalamaz.

Yeni taşındığı evde duyduğu garip sesler üzerine evde keşfe çıkan Siva, duvar kağıtlarının arkasındaki boşluklarda garip günlükler bulur. Yeni taşındığı evin ondan önceki tüm sahiplerinin ölüm hikayesini günlükten okuyan Siva, günlüğün sonunda yazan cümleyle sarsılır. "Bu günlüğü okuduğun an, katil günlüklerine girersin. Hoşgeldin, ölmeye hazır mısın? Yoksa yaşamaya çabalayacak mısın? Kurallar basit; evi terk edemezsin, kimseye bunu söyleyemezsin ve son madde. Katilini sevemezsin

Şırnakta bir karargâha araştırma amaçlı giden psikolog (Selin) tamamen beklediği şekilde orada istenmemektedir. Bir sürü adam ve onların ön yargılarının olduğunu bilse de ilk işi kendini kabul ettirmek için elinden geleni yapmak olacaktır. İstenmeyeceğini bile bile gittiği bu yer ve araştırma onun için manevi bir öneme sahipken artık sıkı dostlukların ve aşkında anlamı olmaya başlamıştır. Bir yerde hayatın acımasızlığı ve duygularını göstermemeyi sevmesi yüzünden kendi aşka kapamış bir kadın (Selin) diğer tarafta kendini işe adamış hem korkuları hem de mesleğinin zorluğu yüzünden aşık olmayı hatta bir kadını bile aklına getirmeyen bir komutan (Mete). İkisinin tek ortak noktası Mete`nin kurtardığı bir köpekken (Luna) zamanla birbirlerine olan ilgileri de katılmıştır.

Yıkım, yeniden doğuş ve geçmişin izleri.

Gündüzleri herkesin güvendiği bir psikolog... Geceleri, kendi adaletini kendi kurallarıyla sağlayan bir katil. Hedefindekiler yalnızca "kötüler." Ama bir gün... Danışanlarından biri, her şeyin farkına varmaya başlar. Sessizliğin içinden fısıltılar yükselir. Ve bazı hikâyeler... Zihnin en karanlık yerinde yazılır. "Hayal olmasını dileyeceksiniz..." Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Herkesin dünyaya bir geliş sebebi var derler ya. Bunun doğruluğu tartışılır ama benim dünyaya geliş amacım abime nefes, aileme umut olmak. Ben Buğlem Akşin. Hasta abisinin hayata tutunmasını sağlayan küçük kız kardeşiyim. Nasıl mı dünyaya geldim? Abim 5 yaşındayken lösemi hastası olduğunu öğrenmişler. Annem ve babam tabiri caizse resmen dünyaları başına yıkılmış. Her gün bahar havası olan o mahallede o gün ölüm sessizliği oluşmuş. Çünkü abim sadece bizim evimizin oğlu değil mahallemizdeki her evin oğluymuş. Güzel mahallemin güzel insanları haberi aldıktan sonra akın akın hastaneye gitmişler. Fakat hiçbiriyle eşleşme yapılamamış. Doktor son çare olarak kardeşi olursa eşleşme sağlanma ihtimalinin daha yüksek olduğunu söyleyince hikayenin başrolü olarak ben geliyorum. Dediği gibi de olmuş, abim benim dünyaya gelmemle, ona nefes olmamla, aileme umut olmamla tekrar Akşin Mahallesinin sokaklarında özgürce koşup oynamaya başlamış ama bu kez artı bir kişiyle.  

Vatan hainleri tarafından kaçırılıp aylarca tutsak edilen bir kadın. Görevinde başarılı, vatanı için canını feda etmeye hazır bir Türk askeri. Ve onların geçmişlerinden beri verdiği zorlu hayat mücadelesine eklenen tutkulu bir aşk hikayesi. *** Gözlerini elindeki silahtan bana doğru çevirdi yanıma gelip elimi avcunun içine aldı.Bakışları etrafı tarayıp yeniden gözlerimi bulduğunda ciğerlerine derin bir nefes çekti ve yürümeye başlarken gözlerini hedefine kitlenmiş gibi ileriye doğru çevirdi. Sözleri tüm bedenimi titreticek kadar anlamlıydı. "Eğer bir gün yanıp kül olursan, küllerinden yeniden doğ," dedi. Beni yakabilecek tek ateş onun ölümüydü ve o beni yakarsa kül olacağımın farkındaydım ama yeniden doğabilecek de güce sahip olmazdım. Diğer elimdeki silahı daha sıkı kavrarken yutkundum, bakışları beni bulduğunda ela gözlerim kahverengi gözlerine karışmak istercesine bir süre oyalandı. Ardından gözlerimi önüme çevirdim. Onun hâlâ bana baktığını hissediyordum. Ve sözlerim kalbini delmek istercesine dudaklarımın arasından firar etti. "Eğer bir gün yanıp kül olursam, küllerim sana savrulsun," dedim ve arkamızdan, yanan evin patlama sesi duyuldu. ***

0549: fotoğraf* 0549: güzel seçim ufaklık. 0549: sessiz ve gözden uzak tam cinayet işlemek için yaratılmış resmen baksana dizayna