Herkesten uzaklaşmak isteyip balkonunda şarkı söyleyen Tanem Ezgi, insanlara daha çok yakınlaştığının farkında olsa da, her gün şarkılarını dinleyerek ona yaklaşan Barış`tan habersizdir. ↯↯↯ "Çok güzelsin Tanem. Gördüğüm en güzelsin. En güzel kız, en güzel insan ya da kalbi en güzel olan demiyorum. Sen en güzelsin. Hepsinin en güzeli." Yeşilleri yüzümde dolaşırken yutkunarak devam etti. "Ama bensiz güzelsin Tanem. Benimle olan, benimle ilgili olan hiçbir şey güzel olamaz ki..." Bakışlarında bariz bir üzüntü vardı. Bunları demeyi istemiyordu, benden ayrılmak istemiyordu ama kendini buna zorunlu tutuyordu. Ona, onun kötü olmadığını söyleyen olmamıştı. Ellerimi uzatıp iki yanına yorgunca düşmüş ellerini tuttum. Gözlerimi, içinde kaybolduğum ormanlarına sabitleyerek en yumuşak ses tonumla konuştum. "Ben güzelim, değil mi?" Başını salladı onaylarcasına. "Benim kalbim seninle, ruhum seninle, her şeyim seninle, Barış. Ben güzelsem, senin varlığından önce değildim. Beni güzel yapan sensin, senin bakışların, senin sözlerin. Seninle olan şeylerin güzel olmadığını düşünüyorsan eğer, içinde senin olduğun kalbim de kötüdür. Ben çirkinimdir." Hâlâ tereddütlü olduğunu görünce son kozumu oynadım. "Hâlâ kötü olduğun konusunda ısrarcıysan, bırak, kötü ol gitsin. Biz de beraber kötü oluruz. Çünkü bizim kötülüğümüz, iyiliklerden daha güvenilir." Bu sefer ellerindeki ellerimi o kavradı ve beni kendine çekerek sıkıca sarıldı. Kokumu derince soluduğunu hissederken duygulu, yoğun bir sesle fısıldadı. "Sessiz hayatıma ses olduğun için teşekkürler ederim. Bir Tanem..." ↯↯↯ Kitap kapağı-Ben Bütün hakları saklıdır!

Korku etrafını sardığında sen yakalanmamak için arasına karıs Duru 17 yaşında babasından gizli annesinin yardımlarıyla konservatuvar seçmelerine hazırlanan bir genç bir kızdı peki ya karışmışsa?

055********: Bir gün beraber rap dinleyeceğiz. 055********: Aklıma seni getiren cümleleri bu sefer sen yanımdayken dinleyeceğim. 055********: Ve sana bakacağım o cümlelerde. 055********: Gülümseyerek... Alkım: Güzel hayal. Alkım: Gerçekleşeceğinden nasıl bu kadar eminsin? 055********: Umudumu yitirmiyorum sadece. 055********: Umudumun kırıldığı zamanlar oluyor elbette ama, 055********: Kırıldığı yerden toplamaya çalışıyorum.

"Müzik en duygusal şiirleri bile bir dans parçasına çevirebilecek güçtedir." Hayatının en ağır günlerinden birini yaşadıktan altı yıl sonra yeni hayatına sil baştan başlayan Lavinia iki arkadaşıyla birlikte inşa ettiği küçük ailesiyle günlerini sokak sanatçılığı yaparak geçirirken sosyal medyaya yüklenen bir videosu hayatını da hayatındaki insanları da tamamen değiştirecektir. "Geriye bakıp düşünüyorum da... O video başka birinin olsa hayatını cennete çevirebilecekken benim hayatımı cehenneme çevirdi."

"Şeytan kibri sayesinde kendi cehennemine sahip." Ruhum, dileklerine kelepçe vurulmuş kalbime ilmek ilmek diktiğim umudu aşk uğruna debelendiği o yolda bedenimi ardında sürüklerken söküyor. Yitirdiğim duygular yerine geçen o sızıya anlam veremeyecek kadar çocuk. Fakat ben sağa sola vurulan o hırçın denizin ortasında, dalgalarının esaretinde duruldum. Hani insanın pes etmemesi gereken bir yerde, düşmekten korkarken sıkı sıkıya dayandığı elleri tutmaz ya... Tam o yerdeyim... Dudaklarım, zehirli derisini içime soyup kamburlaşmış besteleriyle ortaya koyuyor hüznünü. Göz yaşlarımın daldığı çukurlar, ahımın verem gibi dağıldığı acıyla doluyor. Serzenişlerim, sesizliğimin ucuna düğümlenmiş güfteler. Susuyorum ama konuşmanın bile acı verdiği bir yerdeyken... Sonunda uyanarak kaçamadığım kabuslarım var; onlar rüyalarla gerçeğin arasını bağlayan kanlı bir ilmek. Bitmedi. Bitmeyecek. Fakat son notalar bunlar... "Neydi bu?"dedi arkamda kalan karanlığın içinden acı bir ses. Parmaklarımı usulca çektim piyanonun tuşlarından. Az önce içimde olan tüm kötü hisleri ezdiğim parmaklarım, yanaklarımı sildi usulca. Kurumaya layık görülmemiş tuzlu dudaklarımda hafifçe gezdi dilim. Göğsümün ortasına oturan derin bir sızıyla cevap verdim; "Dolendo..." *** Çaresi olmayan bir verem gibi bulaştı aşk ikimize de. Sessizliği toplu ve acımasız bir kıran gibi vurdu geçti hepimizi. Şifası onun dudaklarından içilmiş lakin benim mideme inmiş bir yudum meydi. Durdukça yıllanan, yıllandıkça tatlanan kan kırmızı bir mey...

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

Yetenek yarışmalarından sahne ışıklarına, dostluk ve ihanetin iç içe geçtiği bu yolda, Açelya, Sevilay, Esila ve Leyra müzik dünyasında kendilerine bir yer açmaya çalışırken, asıl soruyla yüzleşecekler: Hayalleri için her şeyden vazgeçmeye hazırlar mı? 4 Yapraklı Yonca kitabında; Açelya, Sevilay, Esila ve Leyra`nın bu tutku, umut, aşk heyecanına gelin siz de ortak olun.

Hayatı boyunca koca bir yalan ile yaşadı. Gerçekler yüzüne bir tokat gibi çarptığında ise herşey için çok geçti. İnanmak istemiyordu, nefretin ardında yatan gerçek çok acımasızcaydı. Geçirdiği kazada ise işitme yetisini kaybederek hayallerine veda etti. O artık eski Ezel değildi, yeni hayatına alışmak zorunda bırakılarak tüm hayalleri elinden alınan bir kızdı. Ezel Akar, 18 yaşında geçirdiği kaza sonrası işitme yetisini kaybederek gitarist olma hayaline veda etmek zorunda kalan genç bir kız. Evren grup üyelerini tekrar bir araya getirmek için açmış olduğu CODA MÜZİK COMPANY`in CEO`su Karan Demir. Babasının sahne aldığı konserde gördüğü küçük kız ile seneler sonra yolları tekrar kesişir. Ezel hayalleri için yepyeni bir sayfa açmaya hazırdır Karan ise o hayalleri gerçekleştirecek kişidir. ################### "SEN HAYALİN İÇİN ÇIKTIN BU YOLA, BENDE SENİN İÇİN..."

Aslı Asrın Deniz, henüz hayatının baharında; kendi kendine şarkılar söyleyen ve sosyal medyada söylediği şarkılarla ünlenen genç bir kızdır. Onun yaşadığı hayata imrenen ve dışarıdan ne kadar güzel bir hayatı olduğunu düşünen insanların bilmediği şey ise, Aslı`nın ne kadar ölümcül bir hastalığa sahip olduğudur. Yaşamayı çok seven ama ölmek için gün sayan Aslı`nın tüm hayatı, günün birinde hayranı olduğu müzik grubunun solisti Emir Alp`in kendisine atacağı tek bir mesajla değişir. Not: Kısa ama duygu yüklü bir kitap olacak. Masum bir aşk hikayesi okumak isteyenleri kitabıma beklerim :))

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

Novalee gerçek adıyla OKynaus Dünya ailesinin zoruyla bir ablası ile bir grup oluşturmuş ve o grupta şarkı söylenmeye zorlanmıştır. Ve bir gün ablasının ona fırlattığı yastıkta bir katile gelen mektubu buldu. Şimdi işbirliği yaptıkları Atlas ve onun kardeşi Yeliz ile bu katili bulmaları gerekiyordu. Ya o katili bulacaktı ya da ölecekti. Seçim tamamen onundu.

.... Bana nasıl baktıklarını görünce göz devirdim kuzeyse bana sataşmak istemiş olucak ki "biraz daha göz devirirsen gözlerin öyle kalıcak kadın" dedi ve kıkırdadı eh bende sataşmaktan geri durmadım. "rol yapınca Rabbim yan etki olarak bunu veriyormuş esger" bu sefer Efe söze girdi. "Rol mü? biz siz dağ farelerinin rol yapıp yapmadığını biliyoruz ve sana birşey diyim mi biz filmin sonunu da biliyoruz ve ben sana söyleyip sürprizi bozmayacağım".... **** "TEKMİL VER ASKER!" albayın bağırmasıyla puşemi indirdim ve hazır ola geçtim "Kıdemli YÜZBAŞI Zeliş Naz DİLCİOĞLU görev başarıyla tamamlanmıştır komutanım!" Tekmilimi getirdikten sonra albayla bir kaç saniye bakıştık kafamı salladım oda kafasını sallayıp uzaklaşınca yüzüme sinsi bir gülümseme yerleştirip komutanı oldğum yeni time baktım. Ardından Efe`nin yanına gidip elimi omzuna koydum ve sahte bir sesle konuştum. "Filmin sonu gerçekten çok acıklıymış Efecim" ardından onlardan uzaklaşmaya başladım bir yandanda emir verdim. "Yarın sabah 05.00`da tam teçhizat sahada olun dakik birisiyim o yüzden yaktırtmayın bana çıranızı,anlaşıldı mı yüzbaşı" Timin yardımcı komutanı olan Alper yüzbaşı kafasını salladı bende derin bir nefes alıp alay binasına girdim ve ölüm fermanıma doğru ilerledim.

Eşsiz bir müziğe sahip inzivaya çekilmiş yaşlı bir adam, her ne kadar canı gönülden müziğini çalmak istese de yedi notadan fazlasını çalamaz. Müzik güzelliği ile doğayı değiştirme gücüne sahip olduğundan dolayı onu çalmaktan kaçınır. Son bir kez müziğini sonuna kadar dinlemek isteyen bu yaşlı adamın hikayesidir.

Pembe gezegende yaşayan bir müzik grubunun başına gelen fantastik olaylar anlatılmaktadır.

"Ağabey!" Sesimde ki yakarışı duymuş muydu? Ona olan muhtaçlığımı görmüyor muydu? Ona yalvaran sesimi duyduğunu kasılan sırtından anlamıştım. Siyah gömleğinin ikinci bir deri gibi sardığı gövdesinde ki kaslar gerilmişti. Bir umut besledim dudağımın kenarında. O umut salisesinde filiz verdi. Ama ağabeyimin sekteye uğramayan adımları onu benden uzaklaştırdıklarında, zalim bir canavar hayata tutunmak için fazlaca mücadele eden filizi kökünden söktü. Benden o kadar uzağa fırlatmıştı ki, artık ona ulaşmam imkansızdı. Ben onu çok seviyordum, o da beni sevsin istiyordum sadece. Çünkü ağabeylerin kanatlarının altı, küçük kızları bütün kötülüklerden muhafaza eden o mağaraydı. Hıçkırıklarım çaresizliğimin resmiydi. Onun kopyası olan siyah gözlerimden sicimle inen gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. "Ağabey," diye hıçkırdım. "Ağabey ben seni çok seviyorum!" "N`olur bana sırtını dönme!"

Yaşarken, hayatın size sürekli şaka yaptığını zannettiğiniz bir çeşit simülasyonun içerisinde bulursunuz kendinizi. Benim yaşadıklarım ise, reddemeyeceğim, beni nefessiz bırakacak, hatta hafızamı kaybetmeyi bile feda edeceğim kadar gerçekti. Ben 8 yaşımdayken büyümüştüm. Ben henüz 8 yaşımdayken, çocukluğumu annemin ardında bıraktığı haykırışlarının arasına gömmüştüm. Ben belki de hiç çocuk olmamıştım. Çünkü hayat böyledir. Hayat, ince bir ipin üzerinde yapılan bir akrobasi gösterisi gibidir bence. Güvensiz, tehlikeli, etraftan duyulan, akıl almaz fısıltılar. Silah sesi, siren sesleri, küçük adımlarla annemin başucuna gidişim ve dışarıdan çarpılıp kapatılan kapı... Ellerime annemden bulaşan kırmızı bir boya. Kan değil, kan olmaması gerek. Kan... değil. ♡ "Zihnimdeki sesleri susturmak için kendi gürültümü yarattım."

Kadınların yıllardır konuşmadığı bir dünya düşünün. Eğer bir kadın konuşursa ses emiciler gelir ve o kadını öldürüp üstüne sesini çalarlar. İşte benim yaşadığım dünya tamda böyle. Ses emiciler bizi öldürücek diye yıllarca konuşamayan kadınlardık fakat bir gün... Bir gün yanlışlıkla konuştum ve herşeyim değişti... Ben kimmiyim? Ben Beste Yağmur Nihal daha insan olup olmadığımı bile bilmeyen bir kız çocuğum. Benim şarkım nasıl başlıcak bilmiyorum ama sonunu şimdiden tahmin edebiliyorum...

Adana/Kozanlı gözü kara kabadayı Arca Giray Kızılkan... Maddi zorluklar yüzünden üniversite umudu tehlikeye giren Meyil Akyüz... Ak ve Kızılın şarkısında sevda notalarıyla örülen bir senfoni... Yeşilçam`ın destansı aşklarını aratmayan, suç, gerilim, macera, tutku dolu bir mafya&şarkıcı kız aşkı... Güzelliği ve muhteşem sesini yaşadığı evden ve üvey baba zulmünden kurtulmak için basamak olarak kullanırken sert kayaya çarpan, mangal yürekli Adanalı`ya tutulan genç bir kızın Türkiye starı olma yolundaki adımları... Acının ve şalgamın diyarı Adana`nın bağrından kopan deli fişek kabadayı Arca`nın, Türkiye`nin en büyük babası olmak için attığı kanlı adımlar... Dezavantajlı ailelerin, paçayı yırtmak için suça karışmaktan çekinmeyen asi çocukları... 🔥 `Orada hiçlik ve çokluk her zaman peş peşeydi ona göre. Tanıdığı, bildiği her şey kendi zıttıyla muhteşem bir uyum içinde yuvarlanıp gidiyordu. Hiçbir şey yekpare ve kusursuz değildi. Gördüğü en güzel düğün de oradaydı, en feci ölüm de... Uyandığı en parlak, en sarı sabahla uykularını kaçıran en kara mor gece de... Damlardaki cibinliklerin içinde yuvarlandığı en renkli rüyalar da, gözleri açıkken gördüğü kanlı kabuslar da... Hayatın ta kendisi, ömür denen şeyin mayası, insanın özü, kaderin sillesi, feleğin çemberi, Allah`ın tokadı, cennetin meyvesi, dağların kokusu, kızların zarifi ve erkeklerin yiğidi hep bu kaseye benzeyen çukurdan ovanın rahmindeydi.` 🧨 Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, argo, şiddet, cinsellik ve suç unsurları içermektedir. 18 yaş üstü için uygundur.🔞

Acılarımla birlikte ölmeyi yeğlerken tanımadığım bir adamın sesi yaşamak için bir şeye tutunabilmeyi öğretmişti. O acıları ile birlikte ölmeyip yaşamak için müziğe, şarkılarına tutunabilmişti. Bende onun gibi yapabilirdim . Her hangi bir şey yerine ben o adama tutunmuştum. O herkesin tanıdığı bir yıldızdı. Fakat tutunduğum adam tehlikedeydi ve her an ölebilirdi. Her ne olursa olsun onu korumalıydım, yıldızı korumalıydım.

Gıcık dediğiniz insandan, sevdiğiniz insana dönüşümü okumak ister misiniz? Bazen birileri hakkında düşüncelermizde, duygularımızda yanılırız. Ben Yeşim, ben de yanıldım. Kendinizi her zaman kandırabilirsiniz. Ama gözler yalan söylemez. Aynanın karşsında kendime baktığımda yanıldığımı fark ettim. Bütün bunlarda benimle aynı yolda yürümeye ne dersiniz? Peki o halde o gıcıkla bir de siz tanışın.

Duyguları yarım kalmış bir insan dipten çıkmak ister mi? Ya da soruyu şöyle soralım: Duyguları yarım kalmış bir insanı ne kurtarır? Aşk mı? Arkadaşlık mı? Hırs mı? Kendisi mi? Hepsi mi? Hiçbiri mi? Devin Efil aileden yarım kalmış genç bir çocuk, bir kadın. Babasının nefretini edinmiş sevilmemesi ve sevmemesi gerektiği düşüncelerini benimsemiş birisiyken karşısına çıkıp onu sevdiğini söyleyen ve bu sevgi karşısında atan kalbine mani olabilir mi? Mani olursa mutlu olur mu? Bu aşkın onu mutlu etmesi gibi mutsuz etme ihtimali de yok mu?

İmkansız Aşklar Durağı

Merak etmeyin, kahve edebiyatı yapmayacağım. Zira, sosyal medya ortaya çıktığından beri kahve kahve olalı böyle zulüm görmedi. İster papatya çayı, ister su ya da bir kadeh eşliğinde gelin dertleşelim.

Bu yaralı iki ruhun hikayesi. Yalan ile aşkın birbirine karıştığı bir esaretin öyküsü. Alara Efsun hayatı ile ilgili gerçekleri öğrendiğinde, geçmişinin tümden geleceğini değiştireceğini bilmiyordu. Hayalleri paramparça olan genç kadın bu savaştan sağ çıkabilecek mi? Yiğit Mirza Bozbey. Doğduğu bu karanlık dünya da bir ışık arar. Nefret ettiği iki duygu ile yüzleşir yalan ve ihanet. Peki aşk bunun neresinde? Karşısına çıkan bu kadından bir alacağı vardır. Ama oyun düşündüğünden kolay olmayacaktır. Kurduğu bu oyunda tek oyuncu ikisi değildir. Peki o hangi tarafı seçecektir.? ALARA EFSUN DEMİRER Müzik onun tutkusuydu. Dans ise sesiydi. Her bir adımı her bir melodisi ile o aşkın dansıydı. Aşk. Daha önce tatmadığı o duygu. Esiri olacağını bilemediği o kalp. Ve bir yalan. Kaçmaya çalıştığı ama her seferinde boğazına dolanan. Aşka inanmayan bir kadın. Aşka tutsak bir adam. Yalana esir bir kadın. Yalandan nefret eden bir adam. YİĞİT MİRZA BOZBEY Birbirine zıt iki kalp bir araya gelebilir mi? Peki ya birbirinin aynısı iki ruh birbirinden uzak durabilir mi? Bu onların hikayesi. Aşkın ve nefretin değil. Aşkın ve yalanın hikayesi… Peki kim galip gelecek? Bu hikaye nasıl son bulacak? "Eğer yakıyorsa seni sevmek, ben ona da razıyım. Sensiz yanmaktansa,seninle yanmayı tercih ederim."

Yılların verdiği bir zaman diliminde sokak müziği yapan genç bir kız varmış. Bu kız küçücük hayallerinin peşinden koşmayı pek sever. Hayat ona o kadar değersiz hissettirmiş ki, anlam veremezmiş çoğu kez. Ama yine de pes etmek değilde, usul usul gidermiş en çok varmak istediği yere Sıradaki hikâye yaşanması mümkünken yaşanamayan hayallere