Hayatım boyunca hep eksiktim. Arkadaşım, kardeşim, annem ve ilk aşkım hiç olmamıştı. Hiç bir zaman kalabalık aile sofralarına eşlik etmemiştim. Ama babam vardı, bana hayatı sevdiren bir babam vardı. Her ne kadar büyük bir aile sofrasında yemek yemeğe özensem de babam benim için çoğu şeyi anlamlandırıyordu. Hayatı, bu dünyayı bana öğretmişti. Bu dünya da olan kötülükleri zihnime ilmek ilmek işlemiş, beni büyütmüştü. Her ne kadar soyutlamış olsa bile bunu beni korumak için yaptığını biliyordum. Çünkü ben farklıydım. Biz farklıydık.

İstanbul’un karanlık sokaklarında geçen bu hikâye, geçmişinden kaçamayan bir adamın ailesi ve sadakat arasında kalışını anlatıyor. Eski bir tetikçi olan Yusuf Demir, mafya dünyasından çekilmiştir. Ancak yıllar sonra ailesi tehdit altına girince, yeniden sahneye dönmek zorunda kalır. Yusuf, geçmişindeki düşmanlarla hesaplaşırken, aynı zamanda kendi oğlunun mafyaya sürüklenmesini engellemeye çalışır.

Yeraltının kanlı oyunlarında, isimler değil, gölgeler konuşur. “Şah” herkesin korktuğu, kimsenin karşısında durmaya cesaret edemediği bir gölgeydi. Ama o, gölgelerin içinde yalnız değildi. Kendi satranç tahtasında sessiz adımlarla ilerlerken, en büyük hamlesini yapmak için doğru zamanı bekliyordu. Lara ise kendi küçük dünyasında, babasının bıraktığı boşluğu doldurmaya çalışıyordu. Mücevher tasarımları onun diliydi; her parça, anlattığı bir hikayeydi. Ama onun hikayesi daha yeni başlıyordu. Çünkü karanlık bir sır, yavaş yavaş hayatına sızıyor, sakladığı gerçekler birer birer ortaya çıkıyordu. Ve bu sırlar, onları karşı karşıya getirecekti. İki hayat, farklı dünyalardan gelen iki ruh... Birbirlerine dokunmadan duramayacakları bir çizgide yürüyordu. Bu çizgi kanla çizilmişti.

"Bazı yollar adalet için başlar, kalbe varır.” Adaletin peşinde olan genç bir kadın...İsmini fısıldayanların bile çekindiği karanlık bir örgüt...Ve babasının ölümüyle sarsılan, her şeyin başladığı o an... İntikam, onun için bir seçenek değil, zorunluluktu.Başta sadece düşmanı sandığı bu adamla, zamanla kurduğu bağ; nefretin, güvene, ardından aşka dönüşen çarpıcı bir hikâyeye kapı aralar...HER HAFTA EN AZ 1 BOLUM GELICEK💓

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Ben Maral. Henüz on beş yaşındaydım. Aşka inanan ama aşkı haram sayılan bir kültürde doğmuştum. Ve bir gün… kalbimin kapısını açan adamla göz göze geldim. Adı Polat Ali Çakır’dı. Abimin en yakın arkadaşıydı. Benden yedi yaş büyük… ama kalbime en yakın adam. Ona aşkımı söyleyemezdim. Söylesem... töre vardı, din vardı, aile vardı. Ben sadece sustum. Boynumdaki kilitli kolyeye sarıldım. Ve her gece Allah’a dua ettim... Çünkü bazı sevdalar dilde değil, secdede saklıydı. Yıllar geçti. Onu unutamadım. Ve bir gün… o beni fark etti. Ama beni tanımadan... Bir başka isimle. Bu, gizli bir aşkın, sabrın, imanın ve suskunluğun hikâyesi. Bir kızın kalbinde sakladığı bir adamın... Gecelere fısıldanan duası. Kalbimde bir anahtar vardı… Adıyla açılan. Ama onun hiçbir zaman haberi olmadı. Kitap boyunca geçen her söz, doğrudan kalpten geldi. Plan-lanmadı, süslenmedi. Çünkü gerçek hayat da öyle değil midir? Oturup kendinize sorun: “Ben ne yaparsam gerçekten mutlu oluyorum?” Cevap çoğunlukla şu olacak: “Başkalarını mutlu ettiğimde.” Çünkü insan tek başına yaşayamaz. Hep birileri için yaşarız. Doğduğumuzdan beri bu değişmeyen bir hakikat. Zaman geçtikçe çevremiz, sevdiklerimiz, kayıplarımız derken farkında olmadan değişiyoruz. Ve çoğu zaman kendimizi ger-çekten tanımıyoruz. Kadınlar... belki de daha kırılganız. Ama daha da güçlüyüz. İçimizdeki acıyı saklamayı öyle iyi öğreniyoruz ki, dünya bi-zim iyi olduğumuza inanıyor. Ama her tebessümün ardında bir fırtına var. Erkekler de susar. Ama onların sessizliği daha fark-lı. Onlar hissetmemeyi öğreniyor. Biz kadınlar ise hissetmeyi. Bu kitap bir yolculuk. Kendini bulmak isteyen herkese ait. Kalbine dokunan cümlelerde biraz kendini bulan her yüreğe… Bu sadece bir roman değil. Bu, içimizde susturduğumuz her şeyin sesi.

Lise öğrencisi olan ahsen okuduğu okulda zorbalık gören bir kızdı. Bir gün yine okulda zorbalık görürken Ahsen arttık dayanamayıp karşılık vermişti ancak karşılık vermesiyle olaylar sahada karışmıştı daha Ahsen o okuldan ayrılıp başka bir okula nakil aldırmıştı yeni okulunda sakince okuyup üniversiteyi kazanmıştı. Ancak maddi durumları pek iyi olmayan bu kız ne yapıcağını bilmiyordu. 8 yaşında bi iş kazası yüzünden vefat eden babası ve 4 sene önce yeniden evlenen annesi ayla hanım, kocasının yokluğuyla geçinemeyen ayla hanım ve kızı başlarına bir adam getirdiklerinde ilk seneler mutlulardı ancak son iki yıldır kumarbaz bağımlısına dönüşen Yakup bey yeniden bu aileyi geçinin sıkıntısına sokmuştu . Ahsen üniversiteyi kazandığında annesinide alıp buralardan gitme hayalleri kuruyordu ancak gelecekte onu bekleyen sürprizler bu hayaline denk düşüyordu mesela en büyük düşmanıyla yeniden karşılaşmak gibi…

Gece mafyalar tarafından kaçırılır; tam kurtulduğunu ve bir daha karşılaşmayacağını sanırken, kendini onların yanında ve olayların içinde bulur.

YETİŞKİN İÇERİKLİDİR! "Bazı aşklar kalplerin değil, kurşunların arasından doğar."

Bazı insanlar seni korumaz... Sahiplenir. Ve sahiplenen, asla tam sevemez.

tutsak olduğumuz yer bizim kaderimizi baştan yazar ve ben kendi kaderimi kendim yaratmıştım

Nitelikli bir mafya olan Semih hayatının aşkının peşindedir. Semih hayatının aşkını bulabilecek mi ?

Aden`in iş araması sonucu arkadaşının sayesinde Huysuz, gıcık Baranın yanında tek gecelik ilişkisinden olan yeni doğmuş Barına bakar. Bunula beraber aşk farklı bir boyut alır.

Türkiye`ye dönen Sena Aydemir babasına işlere yardıma gelir ve gidemez yeni aşk kapıları açılır yeni ortaklarla tanışır

Rüya bir gün gördüğü şeyler yüzünden yeni bir hayata başlayacağına habersizdir.Fakat telefonuna gelen bir mesaj bunu anlamasına yetmistir

Hiç kimse AZİZ BATUKAN SOYLU`nun karşına bile çıkmaya cesaret edemezken onu birinin öldürürken şahit olan HALE AKSOY, Azizin karşısına diklenmesi Azizi şaşırtmış ve anlamsız duygular içerisine girmiştir....

Bu kadar soğuk muydu görüş odaları? Bu kadar acı veriyor muydu? Demir kapı açıldığında bakışlarımı kapıya yöneldi, karşımdaki sandalye çekildiğinde gelen kişiye baktım. "Güzelim." Dedi Fatih. Yüzüne baktım. "Seni çok özledim." Nefesi yakındı, kokusunu hissediyordum ama dokunamıyordum, imkansıza sürüklemişti aşkımızı. "Az kaldı." Tebessüm etti. "Çok az kaldı, buradan çıkınca yarım kalan hikayemiz tamamlanacak. Sen ve ben." Yutkundum. Parmağımdaki yüzüğe baktım. sevgimizi, aşkımızı, hayallerimizi süsleyen o yüzüğe. "Neden konuşmuyorsun?" Diye sordu Fatih. Simsiyah gözlerine baktım, boynunda adım yazıyordu. "İlsu?" Göbek adımı kullanmıyordu, gerçek adım onun daha hoşuna gidiyordu. "Bir sorun mu var güzelim?" "Ben yapamıyorum." Dedim. Gözyaşım süzülmeye başladı. "Seni beklemek istemiyorum." Gözyaşımı silip omuzlarımı dikleştirdim. "Bir mahkumu kim bekler ki? Konuştum avukatlarla 6 yıl hapis yiyebilirmişsin, bekleyemem." "Lan ne diyorsun sen!" Diye bağırdı. Gözlerine baktım öfkesi o`nu ele geçirmişti. "Lan 6 aydır beraberiz, 1 haftadır buradayım ve sen beni bekleyemem diyorsun! Bu mantıklı değil! O kadar söz, o kadar yemin o kadar mutluluk vaadi yalan mı? Bana bak! Bak bana İlsu!" Yutkundum. Sırtımı geriye verdiğimde parmağımdaki Papatya yüzüğe baktım. "İlsu!" Dedi yine. Yüzüğü parmağımdan çıkardım. "Verdiğin sözlerden vaz mı geçiyorsun? Beni terk mi ediyorsun?" "Ben seni değil," Tebessüm ettim. "Bizi terk ediyorum." *Başlangıç Tarihi: 06.01.25

"O, yaralıydı ve ben onun yara bandısıydım." Biz yara ve yara bandıydık.

Babandan miras kalan bi vakıfı yönetiyorsun, başına neler gelebilir ki? " Kanını istiyorlar Sare anla bunu. Moskof, Hanzade, Medusa. Hepsi senin kanını istiyor. Kaç bu saatten sonra seni ben bile kurtaramam."

Viras, şehrin kalbine fısıldanmış son intikam.

Bayramsu bir gün odasında müzik dinlerken bir ses duydu. Sesin olduğu yere gitti ve pencerenin açık olduğunu gördü. Arkasını döndüğü anda o da neeeee!

Onu ölümden kurtaran sevgilisinin ölümüyle yıkılan ve intikam yemini eden Kibrit her yeri ateşiyle yakmaya başlamıştır bile. Fakat henüz gerçekleri bilmiyordur.... Peki öğrenince bu intikamdan vazgeçecek miydi?

Küçük bir ilçede doğup büyüdüm.Babamı lise yıllarımın sonuna geldiğimde kaybetmiştim evi abim geçimiyle geçindiriyorduk lise son sınıfta abimden para isterken utanıyordum abim babamda. Kalma berber dükkanını işletiyordu. Ben ise gazetede gördüğüm bir ilanla mankenlik ajansına gittim ve ordan manken olarak çıktım başlarda abim çok tepki gösterdi ama şuan ülkeleri gezip abim ve anneme yettiğinden fazla para yolluyor evimizin gelirine destek sağlıyordum . Abim ve annemlerden uzakta yaşıyordum. Bir gün arkadaşlarımla beraber Fenerbahçe maçına gitmeye hazırlanıp çıktık evden ülker stadyumuna gittik. Galatasaray ve Fenerbahçe maçına hazırlanan futbolcuları izliyorduk en önden yerimizi almıştık fakat yandaki adam çok dikkatimi çekmişti sürekli beni izliyordu ve maç bitmişti heee zamanki gibi Fenerbahçe kazanmıştı maç sonu futbolcularla fotoğraf çektirmek için otobüslerinin orda bekledim Tadić ile fotoğraf çektirmek için hazırlanırken arkadan bir el ağzıma kapandı ve beni bayıltı. (Hikayem tamamen kurgudur hiç bir olay kurum gerçek değildir tamamen hayal ürünüdür!) iyi okumalaaar!

Geçmişi yüzünden delirmiş bir kız ve kıza aşkından divane olan bir oğlan...

“İhanet, dünyadaki en alçakça şeydir.” Araf Klanı Kurul’una girebilmek için bedeller vermiştim. Kurul’a ihanet edeceğim, Kurul’u harcayacağım. Bedellerimin karşılığını alana kadar tek bir adam bile bırakmayacağım.

Emily Wilson bir gün marketten çıktığında ıssız bir sokağa girer ve bir çığlık sesi duyar etrafa bakındığında bir adamı birini öldürürken görür ve hikaye burada başlar