Ben küçükken annemin bana "Kaybolduğunda ve kimseyi bulamadığında benim ismimi bağır." dediğini hatırlıyorum. O zamanlar bu bana çok saçma gelmişti ama "Tamam." demiştim. Peki annemin ismini bile hatırlamadığımda ne yapacaktım? *Tehlikeli bir girdabın içine habersizce düşen birinin hikayesi...* ###### Kısaca 13 yaşlarında iki kızın hafızalarını kaybedip bilmedikleri bu garip yerden kaçıp hafızalarını kurtarmaya çalışması.

Ben bir aşiret kızıydım. Kurallar, beklentiler ve "uygun eş adayları" arasında sıkışmış bir hayatım vardı. Ama kalbim mi? O, kitaplarda okuduğum imkânsız aşklara çoktan kaptırmıştı kendini. Yanlış numaraya mesaj atmadım. Mafya babasına âşık olmadım. Ama gidip kendi ellerimle bir üsteğmene musallat oldum. Masal sandım. Klişe bir hikâye yazacağım sandım. Ama hayat, o klişeleri bile aratacak kadar acımasızdı. “En fazla ne olabilir ki?” dedim. Ve her şey, tam da o soruyla başladı.

İstanbul’un parıltılı gökdelenleri geceleri ışıl ışıl parlar, ama sokak aralarında sefalet ve sessizlik kol gezer. Halk, bir avuç güçlü adamın elinde oyuncak olmuşken, gizemli bir figür karanlıkta dolaşmaktadır. Onun adı Gece Efendisi. Gerçekte ise, deli rolü oynayan zeki ve takıntılı bir adam: Efsan Atabey. Şehir onu alaya alır, “deli” der, korkar ama aynı zamanda fısıltılarla ondan bahseder. Oysa kimse bilmez: deliliğinin ardında sakladığı şey bir intikam planıdır. Ve planın merkezinde artık bir isim vardır: Belediye başkanının kızı, mimar ve model İnci Efsun Bilgiç. Onların ilk karşılaşması sadece bir inci kolye ile başlar. Ama kısa sürede İnci, Gece Efendisi’nin oyunlarının tam ortasında bulur kendini. Babasına duyduğu sadakat ile bu karanlık yabancıya karşı hissettiği merak ve korku arasında parçalanır. Efsan’ın cümleleri delilikle zekânın sınırında dolaşırken, İnci her an “kaçmalı mıyım, yoksa onunla yürümeli miyim?” sorusuyla karşı karşıya kalır. Çünkü bu hikâyede aşk, güvenilmez bir köprü; ve entrika, şehri sarsacak bir yangın. Geceyi seçersen, sabahı kaybedersin. *** NOT: Tüm hakları şahsıma aittir. Kopyalanması ve çalınması kesinlikle yasaktır. @dadaaaa

korkuyla alakalı ben değil kardeşim yazcak umarım beğenirsinizz.

Kanlıdere’nin taşkın suları yıllardır sırlarıyla birlikte akıyor. Dağların gölgesinde, Karadeniz’in sert rüzgârlarıyla savrulan iki köy: Gurcana ve Furcuna… Bir zamanlar Gurcana’lıların toprağı olan, bereketli ve stratejik arazi, tarihin acımasız bir tuzağı sonucu Furcuna köyünün eline geçmişti. Yüzyıllardır süren düşmanlık, nesiller boyunca kanla, gururla ve inatla taşındı. Köylerin başındaki adamlar, Kanlıdere kıyısındaki bu toprağı yeniden almak için kararlılık ve kurnazlık ile savaşmak zorundadır. Fırtınalar kadar taşkın, Karadeniz kadar hırçın bu mücadelede aşk, ihanet, cesaret ve gurur iç içe geçiyor. Her adımda geçmişin gölgesi ve sırları, günümüzün çatışmalarına hükmediyor. “FurTina Ardında”, sadece bir toprak mücadelesi değil; Mazinin yüküyle yaşayan insanlar, geleceği birlikte mi yoksa karşı karşıya mı inşa edecek? sorusunu soran bir hikaye.

Ben kimdim? Görevim neydi? Bu sefer hangi bedenin içindeydim? Bu soruları kendime her gözümü açtığımda soruyorum. Çünkü artık kendi dünyamda değilde bir oyun dünyasının içinde olduğuma inanmaya başlamıştım. Seviye atladıkça bir sonra ki seviye dahada zorlaşıyordu. Bu oyunda sıkışıp kalmıştım. İki seçeneğim vardı; Ya tüm seviyeleri tamamlayıp kendi dünyama dönecektim yada oyunun içinde öylece ölüp gidecektim.

Zeke Draker, Ejderha Avcısı ailesinin doğrudan soyundan gelen birey olarak uyanış gerçekleştiremez ve kılıç ustalığı yerine şifacı yeteneğiyle doğar. Ailesi tarafından reddedilen Zeke, güçlenmek için çabalarken trajik bir şekilde hayatını kaybeder.Ejderha Avcısı ailesinin dışladığı Zeke, ölümün eşiğinde geçmişe döner ve yeni gücüyle kaderini yeniden yazar.

O, Karasoy imparatorluğunun gömdüğü kızdı lakin ölü olarak bilinen ama şimdi babası Şerif Karasoy`dan hem annesinin hem de ablasının intikamını almak için yetistirilen Yakut`un kusursuz intikam planı, yolunun tehlikeli, acımasız ve bir o kadar da çekici düşmanı Ejder`le kesişmesiyle alt üst olur.

Bilgeler der ki, kaderimiz biz daha doğmadan yıldızlara işlenmiştir. Bize yazılan kader zamanı gelince harekete geçer. Ben kaderimle yaklaşık 6 ay önce karşılaştım. Bu ulvi planda payıma düşen ise iki büyük güç arasında basit bir piyon olmaktı. Ya ben Doğan Karahanlıyı bitirecektim ya o beni. Not: Bu kitap bazı bölümlerde şiddet ögeleri içermektedir. Rahatsız olabilecek okuyucuların geçmesi tavsiyemdir :)

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

Gelecek tarihlerde sonradan doğa üstü güçler kazanan ana karakter, Dünyada normal bir insanken kazandığı güçlerle ilgili başından geçen olaylarla içinde bulunduğu evrenden bile ayrıldığı bir yolculuğa çıkma hikayesi.

Thistlewood, uçsuz bucaksız çayırlardan, renk renk çiçeklerden, her mevsim çağıldayan nehirlerden ve içinde binbir gizemi barındıran ormanlardan oluşan, asırlardır sihirini koruyan bir peri kasabasıdır. Sakinleri, periler ve insanlar arasındaki dengeyi yönetmekte en üstün yerlerden biri olmasına rağmen bir gece, gökyüzünün hakimi olduğuna inanılan Limaria takım yıldızını oluşturan 12 yıldız gökten düşer ve gök ile yer arasındaki duvar yıkılır. Kötü güçler Whispera evrenini ele geçirmeye başlar; yer ve gök birbirine karışır, yüzyıllardır uyanmayı bekleyen lanet fırsatını bulur. Bu lanetten kurtulmanın tek yolu, insanlık ve perilerin birleşiminden oluşmuş melez bir veliahtın kanını feda etmesidir. Ortalık karışırken, herkes kayıp veliahtı arar… Peki, bu melez veliaht kimdir ve evreni kurtarmayı başarabilecekmidir?

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Tokito dünyasında insanlara hizmet eden bir insandı. Öldüğünde Tanrı tarafından affedilerek başka bir dünyaya gönderildi. Tokito, gözlerini açtığında suların büyüyle oluştuğu hayal gibi bir fantastik evrendeydi. Tokito kahraman olmak yerine Şeytan Kral olarak doğduğunu fark etti. Bir çok ırkın yaşadığı bu dünyaya ayak uydurmaya çalışan Tokito`yu nasıl zorluklar bekliyordu?

Belki de karar vermek için çok erkendi veya geç. Her şeyin bir sebebi olmalıydı...

Eğer bir not geldiyse ölüm senle dans ediyor demektir... Dikkat et ölme, öldürme, öldürülme yada... Öldürülmesinler

"Ben gözlerimi dünyaya yumalı çok oldu, karanlıktan başka bir şey göremedim asla." Ama senin ışığın kalbimin gözlerini alıyor diyemedi. Gözlerini hayata hiç açamayan bir delikanlı, hayata gözlerini yummak için gün sayan bir genç kızla tanıştığında alıştığı konforsuz düzenden çıkar. Özüm, anne babası boşandıktan sonra zaten defalarca ölümü dilemişken son yıllarda annesi tarafından şiddet görüyordur. Abisi ise mecburen babasının yanında kalıyordur fakat elinden geldiğince kardeşini korumak için okulda ona adeta siper oluyordur. Abisi defalarca sınıfta kaldığından artık aynı sınıflarda okumaya başlarlar ve son yılda aralarına yeni bir öğrenci katılır. Adını sanını bilmedikleri bu delikanlının gözleri, yalan dünyanın aldatıcı görsellerine yumulmuştur. İki gencin arasında geçen dramatik ilişkiyi, bir o kadar da gençliği, dostluğu, aşkı ve ne olursa olsun kendimizi kusurlarımızla kabul etmeyi en güzel şekilde anlatan YARA BANDI şimdi sizlerle! Kulaklıklarınızı takın ve işaret parmağınıza bir yara bandı sarın, bizden biri olduğunuz müddetçe iyiliğe hep inanacaksınız. "Yara bandı yaraya aşıksa belki, çünkü aşıkların kavuşması hasta ziyaretinden daha kısa sürer. Biz hep yara bandı takalım, ruhumuzda ki yaraların başka türlü kapanacağı yok."

"Vesvâs: Son Yok" adlı kitabımdaki Zühre karakterinin hikayesidir. (Kan gömleğine yapışmıştı. Titreyen parmaklarımla kumaşın düğmelerini yırtarken, bir anlığına gözlerini açtı. Bakışı, ölümün bile geri çekileceği türdendi. “Dokunma!” dedi, sesi boğuk ama kesin. Sanki her hece bıçak sırtındaydı. “Yaran kötü.” dedim. “Eğer—” “Elini çek!” Bir an bile tereddüt etmeden söyledi. Ama ben çektim mi? Hayır. Diğer eliyle beni itti. Geriye doğru sendeledim düşmemek adına... Tam o anda gözüm, yırtılan gömleğin altından görünen tenine kaydı.Dövmeyle kaplı gövdesinden sanki nereye bakacağımı biliyormuşum gibi göğsündeki dövmeye takıldı gözlerim... Karanlık tenine kazınmış bir yılan… Ve o yılanın dişlerinin hemen altına kazınmış, kanla yazılmış gibi duran bir kelime: MÂRAN.) Herşey köyde, tek odalı bir evde o zamanlar bir çok yaşıtımın hayalini bile kurmaktan çekindiği üniversite hayatına atılımım ile başlamıştı... Fakat işler hiçte istediğim gibi gitmemişti. Okumak uğruna bir çok zorluktan geçtiğim, yıllardır hayalini kurduğum ve nihayetinde okumak için gittiğim o büyük şehirde, insan tacirlerinin eline düşeceğimi bilemezdim? Bu da yetmezmiş gibi dünyanın bir diğer tarafında, koca bir şehri esir almış eli kanlı çete üyelerinin bir taht uğruna yaptıkları güç yarışlarının içine düşeceğimi de bilemezdim? Brezilya... ` Çıkış Yok ` denilen labirenti andıran bu sokaklardan çıkmanın tek bir yolu vardı. En güçlüyü bulmak ve onu yönetmek... Söylendiği kadar kolay olmayacaktı. Bulduğum gizemli kitap ve beraberinde yaptığım büyü ile ödemem gereken bir bedel olduğunu geç farketmiştim. Başıma iyi şeyler gelmemişti. Bana hiç acımamışlardı. Kimseye acımamıştım... Öldürdüğüm insanlar ve uğruma öldürülenler... Ben Zühre... O kadının deyişiyle ansızın gökyüzünde belirip tüm dengeleri alt üst edecek; Kanlı Yıldız.

Tbate evrenini farklı bir perspektiften bakarak ana karakter arthur leywinin yaşadığı olayları ve yaşanan diğer olayları yeni karakterimiz Renos gözünden gördüğümüz serime hoşgeldiniz

Hayat bir satranç tahtasi gibi. Her bir detayı düşünmen gerekir. Seni yıldırmak isteyenler veya yoldan çıkarmak isteyenler olacaktir. Her oyuncu bir piyon. Bu oyuncular güç kazanmak için savaşıyor lakin bilmedikleri bir şey var. Şah her zaman kazanir. Yani sanirim. Belki de bu evrende kurallar farkli isliyordur.

Karakterler,yerler olaylar vb. GERÇEK değildir!

Yeni okuluna giden yağmur nerden bilebilirdiki abisinin arkadaşına tutulacağını,bide buda yetmezmiş gibi arkadaşının abiside olmasıda vardı... (İlk kitabım ama ilk olmasına rağmen bence güzel bir başlangıç olucak iyi okumalar şimdiden 🖤)

"Kahanetin Gölgesi" Elementlerin uyanışıyla yazılmış bir kader... Aetherra — sisler içinde kaybolmuş, büyüyle örülmüş bir ülke. Yıllar süren sessizliğin ardından, büyüsüzlerin ülkesinden gelen bir saldırıyla yeniden alevlenir. Ama hiç kimse, savaşın kaderini belirleyecek kişinin sıradan bir kız olduğunu tahmin etmezdi. Elira, doğada ot toplayıp,iyileştirmekten başka bir amacı olmayan genç bir kızdır. Gücünün ne olduğunu bilmeden yaşarken, kader onu Aetherra`nın güçlü lorduyla karşı karşıya getirir. Onun kim olduğunu bilmeden, ardında bir gizemi takip eder... Fakat her adımı, gerçeğe biraz daha yaklaşmasına sebep olur. Ve gerçek... sadece onun değil, iki ülkenin de kaderini değiştirecek kadar güçlüdür. Şimdi Elira, kendi halkıyla büyülü topraklar arasında bir seçim yapmak zorunda. Ama gözleri hırsla kör olmuş bir ulusa karşı, tek bir kalbin ateşi yeterli olacak mı? Ya da ölümden kurtulabilecek mi?

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

6 arkadaş heyecanın peşindeyken kayıpların olduğu pansiyonun önünde bulurlar kendilerini cesaretli genç kız pansiyonun önüne gelir ve yerden duran gizemli şeyi alır ve içindeki görevleri yapmaya başlarlar genç kız ve genç oğlan arasındaki elektrikte bu görevleri yaparken ortaya çıkar ve kıvılcımlanır