Bilinmezliğe ne kadar karşı koyabilirsiniz? ... Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuşçasına bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025 NOT: Bölümlerin başındaki "༆" simge bölümlerin kendisi olduğunu ifade etmektedir. Bölümlerin başındaki "༄" simge bir sonraki bölümün kısa bir kesiti olduğunu ifade etmektedir.

Düşünsenize diğer insanlardan farklı olduğunuzu ve onlar gibi olmak için çabaladığınızı. İnsanlar sizin gibilerin masum yada değil demeden katlederdi. Herkesin katledildiğini ama o sıra dışı insanlardan sadece sizin ve artık bunun bir efsane olarak düşünlerin kaldığını düşünün ama siz sadece tek olduğunuzu sanıyorsunuz gerçekler ise her zaman sizden kaçıyor kısır döngü gibi bir dairede birbirinizi kovalıyorsunuz. VE İLK YORULAN KAYBEDER Aysunun acılarla dolu macerasına hoşgeldiniz. “Kelimelerim sessiz olabilir. Ama gözlerim — onlar her şeyi anlatıyor.”

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Belki de karar vermek için çok erkendi veya geç

Gelecek tarihlerde sonradan doğa üstü güçler kazanan ana karakter, Dünyada normal bir insanken kazandığı güçlerle ilgili başından geçen olaylarla içinde bulunduğu evrenden bile ayrıldığı bir yolculuğa çıkma hikayesi.

Tokito dünyasında insanlara hizmet eden bir insandı. Öldüğünde Tanrı tarafından affedilerek başka bir dünyaya gönderildi. Tokito, gözlerini açtığında suların büyüyle oluştuğu hayal gibi bir fantastik evrendeydi. Tokito kahraman olmak yerine Şeytan Kral olarak doğduğunu fark etti. Bir çok ırkın yaşadığı bu dünyaya ayak uydurmaya çalışan Tokito`yu nasıl zorluklar bekliyordu?

Ben bir aşiret kızıydım. Kurallar, beklentiler ve "uygun eş adayları" arasında sıkışmış bir hayatım vardı. Ama kalbim mi? O, kitaplarda okuduğum imkânsız aşklara çoktan kaptırmıştı kendini. Yanlış numaraya mesaj atmadım. Mafya babasına âşık olmadım. Ama gidip kendi ellerimle bir üsteğmene musallat oldum. Masal sandım. Klişe bir hikâye yazacağım sandım. Ama hayat, o klişeleri bile aratacak kadar acımasızdı. “En fazla ne olabilir ki?” dedim. Ve her şey, tam da o soruyla başladı.

"Teşekkür ederim" "Rica ederim kızıl güzeli" Ah siktir kızıl güzelin miyim cidden...

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Ben kimdim? Görevim neydi? Bu sefer hangi bedenin içindeydim? Bu soruları kendime her gözümü açtığımda soruyorum. Çünkü artık kendi dünyamda değilde bir oyun dünyasının içinde olduğuma inanmaya başlamıştım. Seviye atladıkça bir sonra ki seviye dahada zorlaşıyordu. Bu oyunda sıkışıp kalmıştım. İki seçeneğim vardı; Ya tüm seviyeleri tamamlayıp kendi dünyama dönecektim yada oyunun içinde öylece ölüp gidecektim.

Tbate evrenini farklı bir perspektiften bakarak ana karakter arthur leywinin yaşadığı olayları ve yaşanan diğer olayları yeni karakterimiz Renos gözünden gördüğümüz serime hoşgeldiniz

Hayat bir satranç tahtasi gibi. Her bir detayı düşünmen gerekir. Seni yıldırmak isteyenler veya yoldan çıkarmak isteyenler olacaktir. Her oyuncu bir piyon. Bu oyuncular güç kazanmak için savaşıyor lakin bilmedikleri bir şey var. Şah her zaman kazanir. Yani sanirim. Belki de bu evrende kurallar farkli isliyordur.

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

Silah... Mermi... Ve bir oyun... Tehlikeli bir oyun... Ölümün oyun, silahların ise oyuncak olduğu bir dünya. Umursamaz ebeveynler ile dolu bir dünya. Birbirlerini öldürmeyi oyun sanan çocuklar. Şirketlerle iş birliği yapan hükümet, Halkını korumak için mücadele veren bir devlet... Bir insan başına en fazla ne kadar bela açabilir? Bir insan tehlikenin kalbine en fazla ne kadar inebilir? Küçüklük hatanızın bedelini büyüyünce ödemek ne kadar adil? Can alan bir oyunu görmezden gelen ailelerin suskunluğu, kendi çocukları canlarından olana kadardı. İnsan kötü bir şeyin ucu ona dokunmadığı sürece görmezden gelir ve susar. Onların suskunluğu onlarca çocuğun canına mâl oldu.

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Başkarakterimiz Yüzbaşı Asena Çağan, çocukluk hayalini gerçekleştirmiş, cesur ve idealist bir kadın askerdir. Görevi gereği tayin olduğu sınır bölgesindeki kışlada, kendi timine liderlik etmeye başlar. Yeni bir şehir, yeni sorumluluklar ve bir o kadar da ağır geçmişin yüküyle baş başadır. Askerî hayatın zorlukları, timin güvenliğini sağlama görevi ve acı dolu kişisel kayıplar Asena`nın ruhunda derin izler bırakmıştır. Fakat tüm bu karmaşanın içinde, güven ve bağ kurma ihtiyacı ağır basar. Asena, yalnızca bir komutan değil; aynı zamanda timindeki askerlerle güçlü bir kardeşlik bağı kuran bir abla, bir sırdaş olur. Askerî disiplinin katı sınırları içinde, duygular bastırılmak zorundadır. Ancak Asena`nın karşılaştığı kişiler arasında zamanla doğan çekim, gözle görülmeyen ama hissedilen bir bağa dönüşür. Bu ilişki, bir askerî kışlada, hem duygu hem de etik sınavları beraberinde getirir. İçsel çatışmalar, görev ile kalp arasında kalan duygular Asena`yı düşündürmeye başlar. Aşk, bu dünyada bir zaaf mı yoksa güç mü olacaktır?

Mihra Batum da arkadaşları ile küçük bir kafe işleten masum genç bir kadındı. Daria`ya ise tam bir sahtekar ajandı. Gizli mektuplarla aldığı görevleri arkadaşları ile gerçekleştirmekteydi. Günün birinde ona verilen görev ile deşifre olan Daria Mihra Tunalı artık pek de güvende olmayan bir hayatın içine adım atmıştı. Fakat bu gizemli mektupların sahibinin farklı planları vardı. Hayatının dönüm noktasında sıkışıp kalan Mihra karşısına çıkan zorluklar ile mücadele etmeye çalışırken ona yardım etmek isteyenler dost mu yoksa düşman mı ayırt etmek zorundaydı. Bu bir yeniden doğuş hikayesi, Anka gibi küllerinden doğan bir kadının hikayesi. "Ağlama küçük kız çünkü gökyüzü zaten senin için ağlıyor."

Aksiyonun En Çarpıcı Serisi 🔥 Wattpad üzerinde yayınlanan "KAN KADER" kitabıdır.

"Gölgeler ışıksız olmaz. Sen benim ışığım oldun" Bir yüzbaşı ve bir öğretmenin aşkını anlatan bir roman. Senelerdir aşkına karşılık bulamamış bir Teğmen ve onun biricik Zeyna`sının hikayesi. Tarık ve Bige`nin aşık olup bunu birbirine itiraf etmeye çalışmalarının yanısıra Serdar`ın; buzlar kraliçesi sevdiği, biricik Çimen gözlü`sü, Zeyna`sına kavuşmaya çalışmasını okumak için acele edin.

Bir yıkılış, bin diriliş demekti. Ben kendimi İstanbul`da tek başıma ararken bir anda sessizce gelip yanan umut ışığım beni bulmama neden olmuştu. "Sen benim sessiz umut ışığımsın."

Lucifer Darkmoon, günümüzün sıradan bir kasabasında yaşayan genç bir adam gibi görünür. Ancak damarlarında akan kadim kan, onu sıradanlıktan çok uzakta bir kaderin içine çeker. Geceleri, rüyalarında atalarının çığlıklarını duyar; gündüzleri aynada kendi suretinde geçmişin gölgelerini görür. Bir gün, “insanlar dünyasında” gizlenen eski varlıkların yeniden kıpırdandığını fark eder — vampirler, kurt adamlar, elfler, iblisler… Hepsi yavaş yavaş uyanmaktadır. Lucifer, bu karanlık dünyada hem insan hem efsanevi bir varlık olarak kendi yerini bulmak zorundadır. Kader onu eski dostlukların, kanlı ittifakların ve unutulmuş düşmanlıkların içine iter. Yanında dövmeli vampir Tony Vance ve kurtadam savaşçı Reth vardır; birlikte yeni bir düzen kurmak isterler: “görünmeyen bir sığınak, ölümlülerden uzak bir krallık.” Fakat Lucifer’ın en büyük düşmanı dışarıda değil, kendi kanında gizlidir. Çünkü her Darkmoon, bir noktada Begmen’in gölgesiyle yüzleşmek zorundadır.

Beğendiğim kitapları öneriyorum, tanıtıyorum.

28.09.2025`de yazıldı. Bazı insanlar birbirini bulmak için değil, zamanı sınamak için karşılaşır. İkra, 2016 yılında İstanbul’un eski bir semtinde, taşındığı dairenin tavan arasında eski bir defter bulur. Defterdeki yazılar, 1952 yılında yaşamış bir gazeteci olan Aras Demiral’a aittir. Sayfalarındaki cümleler öylesine derindir ki, İkra kendini yazıların sahibiyle tuhaf bir bağ içinde bulur sanki her satır, yıllar öncesinden ona yazılmış gibidir. Aras, zamanında doğru şeyleri yazmak için geç kaldığına inanmış bir yazardır. İkra ise, geçmişi bırakmakta zorlanan bir tarihçidir. İkisi de kendi dönemlerinde yalnızdır; ama kelimeler, aralarındaki yetmiş yıllık boşluğu aşmayı başarır. Bir defter, bir cümle ve bir rastlantı... Bazen kaderin en sessiz anında, zaman yanılır. Ve yanlış zamanda gelen biri, insanın hayatındaki en doğru kişiye dönüşür.

İşinde gayet başarılı olan Cumhuriyet Savcısı Güneş Parla Adıgüzel. Peki ya bu başarılı savcı vatanı ve işi için olan sevdasına aşk da eklenirse? Peki ya Yüzbaşı Aral Doğuş Örsel? Başarılı bir Jandarma özel harekat Subayı. Bu ikilinin daha yaşayacakları güneşli günleri var. Fakat ya bu güneş onları yakarsa? Ben Güneş ve Aral`ın hikayesini yazmaya hazırım. Peki ya siz okumaya hazır mısınız?

“Her adım bir plan, her plan bir tehlikeydi.” Karanlık bazen bir sokak köşesinde gizlenir, bazen de insanın kalbinde. Beş yabancı… Beşi de geçmişinden kaçarken, aynı karanlığın içine düşmek üzere. Birbirlerine güvenmemeleri gerekiyordu, ama başka çareleri de yoktu. Her biri bir şey saklıyor, her biri bir adım önde olmaya çalışıyor. Kimse kim olduğunu tam olarak anlatmaz, kimse ne aradığını dürüstçe söylemez. Her biri bir sır taşır; o sır, diğerlerinin hayatına mal olacak kadar tehlikelidir. Adım adım örülen bir planın içinde, dostla düşman arasındaki çizgi bulanıklaşır. İhanet, aşk kadar yakıcı; intikam, adalet kadar karmaşık hale gelir. Karanlığın içinde herkes bir piyon, ama biri oyunun ustasıdır. Ve oyun başladığında artık geri dönüş yoktur… İhanet, bir refleks; vicdan, lüks bir aksesuar; aşk, ölümle eşdeğer bir risk. Ve sonunda sadece biri hayatta kalacak. Ama kazanan bile kaybedecek… Karanlığın Piyonları; kimsenin masum olmadığı bir oyunun en sessiz çığlığı.