"Neden ben?" "Çünkü... Yaşın küçük,burada on gün bile dayanamazsın,ama ben. On senedir burdayım. Bilmem anlatabildim mi,şimdi o küçük deliğini açıp planıma katılıyor musun? Yoksa burada sonsuza kadar mahkum hayatı mı yaşamak istersin?" ☆★☆ Karina Mitchell & Hero Valerico Not: Bu hikayede +18 unsurlar vardır. © Tüm hakları saklıdır

Kızıl Kardelen devam kitabı

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

Herkesin bir yaratılma sebebi vardır. Benim yaratılma sebebim benim için yaratılanların olmasıydı... Herkesin köpeği belliydi. Ya benimki?

Aile kurgusudur!!

İnsanoğlu bazen olmayacağını bile bile kendini kandırır. Göz göre göre bir felakete yürür, sonunu bildiği bir hikâyeye kendini kaptırır. Ben de öyle yaptım. Bir güzel sözün etkisiyle savruldum, büyüsüne kapıldım. Kimselerin yıkamadığı duvarlarımı onun karşısında sessizce indirdim. Oysa hikâyemin sonunu biliyordum. Canımın yanacağını da… Ama yine de onu yaşamayı seçtim. Çünkü bazen, sonunu bilmek bir hikâyeyi tekrar okumamıza engel değildir. Bu savaş en başından lüzumsuzdu, ama yine de savaştım.

Tanıtım ilk bölümdedir, isterseniz kısaca göz atabilirsiniz. İyi okumalar :)

Geçmişteki Yaralı Ruh Ulysses aracılığı ile kitap oldu! Ayrıntılar için instagram hesabımı ziyaret edebilirsiniz. İnstagram; peteichor_0 İki ruh, geçmişten gelen yaralar, hayatın bir yerlerde bir araya getirdiği o iki beden. Kayıplar, savaşlar ve en derin yara izleri. Onlar birer geçmişteki yaralı ruhtu. Kapanan yaraları birbirlerini bulmalarının ardından yavaş yavaş açılmaya başlamıştı.

Gözlerimizle göremediğimiz bir dünyayı bazen bir aynanın puslu camında bulabilir ve kocaman bir yolculuğa çıkabilir, hem de hiç bilmediğimiz bir kişilikle...

Tehlikeli bir oyun... Yaşamak için kurban ver! Piramitin en tepesinde olmak istiyorsan öldür! Oyuna bir kere başlarsan çıkamazsın! Dünyanın bile varlığını neredeyse unuttuğu bir kasaba... Temeli yıllara dayanan bir oyun kuruldu. Keyifliydi ilk başlarda. Bir katil... 5 oyun kurucunun 4`ünü öldürüp, birini serbest bırakan vicdanlı bir seri katildi o. Kalan son oyun kurucu tarot kartlarını topladı ve yakarak yok etti. Bir tanesi hariç. Yeraltına ustaca oluşturulmuş geçitlere sakladı son kartı ve aradan yıllar geçti. Tarotun kanlı oyunu dilden dile bir efsaneye dönüştü. Ve o geçitler yıllar sonra birbirinden kopuk 5 kişilik bir ekip tarafından bulundu. Oyun tekrar başladı. Kartlar üçüncü kez dağıtıldı. Katil tekrar ortaya çıktı. Ölüm kapıları bir kez daha tıklattı. Tarotun Kanlı Oyunu kasabanın üzerine bir kez daha çökecekti. Peki bu sefer kazanan olacak mıydı?

-Sen sen sıradan bir fanisin Böyle düşünmesine sırıttım aykırı olduğumu ruhunu emebileceğimi yada kalbini patlatanilceğimi bilmiyo .

Yüzbaşı Umay Alça Bozbörü`nün hikayesi...

0530…..25:Selam yazsam çok mu klişe olurum? Kızıl:Pardon?

Vaktinde yaşanamamış herşey yaşanır.