fikirlerimiz uyuşmuyordu hatta hemfikir olduğumuz konular pek azdı. sürekli didişir, birbirimize meydan okurduk ama farklılıklarımıza karşın, tek bir ortak noktamız vardı. birbirimiz için deli olurduk. yarı texting kaktüs ve lavinia

-Kısa hikaye- -Texting- (bölümler genel olarak kısa, ilk bölümler de çoğunlukla texting şeklinde olacaktır) İrem: Dire 8`de müzik sesi yine çok yüksek. İrem: Rica ediyorum, biraz sessiz olabilir mi?

“Üç yaşında kaçırıldı. Hafızasında silik hatıralardan başka bir şey yoktu. Gerçek ailesini, geçmişini, kim olduğunu bile unuttu. Ona öğretilen her şey mutlak gerçekti—ya da o öyle sanıyordu. Ama bir gün, hiç sormadığı sorular cevaplarını aramaya başladı. 22 yıl boyunca inandığı gerçekler sarsılınca, kendini tehlikeli bir oyunun içinde buldu. Peki, geçmiş onu kurtaracak mı, yoksa geri dönülmez bir karanlığa mı sürükleyecek?”

Yağmurlu günleri çok severim ama eğer evdeysem ve camdan izleyebiliyorsam.Ama sen seversin yağmurlu günleri,yağmurun saçlarını ıslatırken insanların yüzünde gördüğü görüntünün hoşuna gideceğini bilirsin.Keşke bilmeseydim.

`Foggy`e hoş geldin, merhaba demeyecek misin?` Her şey böyle başlamıştı. •∆• Alıntılar 👇🏻 "Zorunda değilim Kandemir. Duydun mu, zorunda değilim! Az önce sen söyledin, ne istersem onu yapabilirim. Şimdi burdan defolup gidiyorum. Sen de ister gelirsin, ister kalırsın." "Hiçbir yere gitmiyorsun, Ömür. Beni zor kullanmak zorunda bırakma. Bu senin görevin, Kılıç`ın görevi. Bir kere buraya girdiysen maç bitene kadar çıkamazsın. Anladın mı?" "Sikeyim Kılıç`ı!" Kolunun karnıma bıraktığı ağırlıktan kaçmaya çalışıyordum ama milim kıpırdamama izin vermiyordu. "Kara gözlerini de sikeyim!" Duraksadı. Ben de duraksadım. Neden böyle bir şey dediğimi bilmiyordum ama daha onunla tanışalı saatler olmuşken sanki yıllardır aklımın içinde gezinip duruyormuş gibi hissediyordum. Bu yüzden ona karşı bir filtrem yoktu. Şaşkınlıktan açık kalan ağzımı eğlence pırıltıları taşıyan gözlerinin dudaklarıma düşüşü nefesimi kestiğinde fark ettim. Dudaklarımda olan bakışlarını gözlerime çevirip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben kimdim, o kimdi, şu an burda ne yapıyorduk unutmuştum. "Nesi varmış kara gözlerimin? Hım?" Konuşuyordu, görüyordum ama algılama işinde sıkıntı yaşıyordum şu an. Fısıltıyla sordum. "Ne?" "Diyorum ki, nesi varmış gözlerimin? Ah pardon, kara gözlerimin." •∆• kandemir: Yarından itibaren Foggy`e daha sık gelip gitmeye başlasan iyi edersin. Maçlarımı takip edecek, analiz yapacaksın. kandemir: Zaten sana dövüş öğreteceğim bilgisi çoktan amcana gitmiştir, onu da aradan çıkartırız. omurdilaygocmen: Ben ne anlarım dövüşten be? Analiz yapacaksın diyor bana. omurdilaygocmen: İstersen hakemlik de yapayım? He? omurdilaygocmen: Sanki görmedin tanıştığımız gün kaçıp gitmek istedim maç sırasında.

Sessiz sedasız bir gecenin ortasında karanlığa aydınlık veren iki şey vardı; biri gökyüzünde parlayan Hilal, diğeri de ileride oturup onu seyreden adamın elindeki sigaranın ucundaki ufak ateş. "İnsan yaşar mı ruhundaki çocuğu kaybedince? Ya da diyebilir mi ki, yaşıyorum diye dolu dolu? Diyemez bence, diyememeli. İçindeki çocuğun öldüğünü söylüyorsun ya, ben dirilteceğim onu. Hem de cıvıl cıvıl konuşan bir çocuk dirilecek içinde. Sen yeter ki izin ver."

Konu, mağduriyetten kalkan bir kadının, kendisine haksızlık eden erkeğe karşı kurduğu, duygusal ve profesyonel yükselişle dolu stratejik intikam ve yeniden doğuş mücadelesini işlemektedir. ♣️ Bu, bir kadının enkazdan zirveye yükselişinin, kalbini kıran adama karşı sessizce inşa ettiği gücün ve aşkın sadece beyaz değil, aynı zamanda en keskin siyah tonlarına sahip olabileceğinin hikayesi. Peki, bu oyunda gerçekten kazanan kim olacak? Aşkın masumiyetine inanan masum kız mı, yoksa oyunu kuralına göre oynadığını sanan ama aslında kendi tuzağına düşen mağrur erkek mi?

Zombi kıyametinde hayatta kalmaya çalışan hem zombi hemde insan bir insanın başından geçenlerin özeti

Tamamen eğlence amaçlı ve can sıkıntısından yazılan bir kurgudur çok ciddiye almayın 😅

COTDS, kullanıcı adım olan Carnival Of The Dead Souls (Ölü Ruhlar Karnavalı) ‘un kısaltmasıdır. Bu seride, dinlediğim şarkılardan esinlenerek yazdığım yazıları göreceksiniz her farklı bölümde. Şarkıyı dinlerken hissettiklerim, düşündüklerim, kafamda oluşan senaryo gibi etkenlerin birleşmesi işe yazdığım bu kısa yazılarda şarkı sözlerine birebir bağlı kalmamaya özen gösterdim -şarkı sözleri zihnimde oluşan senaryoya ne kadar etki ediyorsa o kadarıyla sınırlı kalmaya çalıştım-. *Bölümlerin başlarında şarkı adı, şarkıcı belirtilmektedir.*

Selamm! Bu hikaye benim ve "Buyurun ne alırsınız?" üzerine kurulu olan hayatımın kısa bir parçası. Daha doğrusu, hayatımın aşkı ile dolu olan kısmı. Evet, yanlış duymadınız. Küçük bir kahve dükkanında çalışan Gülçin`in (yani ben!) hayatının aşkına kavuşma hikayesini anlatan kısa bir romantik komedi kurgusu! Yaklaşık bir saatte bitirebileceğiniz küçük tatlı bir hikaye bizimki. Keyifli okumalarrr

Her cümle bir düşe fısıldandı. Ve bazen bir düş, gerçeğe hiç dokunmadan da can yakar. Bu kitap, bir hayale inanıp uyanamayanların kalbine yazıldı.

Sürekli olarak karşısına çıkan ünlüye kalbini kaptıran Yasemin yaşananları kaderin oyunu sanar ve aşkına karşılık bulma umuduyla bir mesaj atar. Zamanla mesajların ardı arkası kesilmez ama bir gün kaderin oyunu gün yüzüne çıkar ve aralarında ki kırmızı ip dolanmaya başlar. Yasemin kendini bu aşka o kadar çok kaptırmıştır ki çevresinde olup biten hiçbir şeyden haberdar olmaz. Belki de hiçbir zaman kopmayacak olan kaderin kırmızı ipi bu sefer bizi yanıltmıştır. 🎀 İg/birvaveylaa1 Tt/birvaveylaa Wattpad/birvaveylaa

Doğa, sahnelerin ışığında parlamak isteyen bir oyuncu adayı. Yalın ise kodların içinde kaybolmuş bir bilgisayar mühendisi. İkisi de bambaşka dünyaların insanı. Ama bir mesaj her şeyi değiştiriyor... Bir gece, Doğa ve en yakın arkadaşı Beril, eğlenmek için dışarı çıktıklarında kendilerini beklenmedik bir durumun içinde bulurlar. Yaşanan olayların ardından Doğa, hayatını altüst edecek bir şantajla karşı karşıya kalır. Çaresiz kalan Beril, okulda "zorlukları çözme konusunda efsane" olan birinden bahseder: Yalın. Ve Doğa, belki de hayatının en garip mesajını atarak ondan yardım istemek zorunda kalır. Yalın`ın dünyası kodlardan ibaretken, Doğa`nın gelişiyle her şey değişmeye başlar. Birbirine tamamen zıt iki insan, bir hatayla başlayan sohbet, istemeden dahil olunan bir plan ve bolca eğlence... Bazen yanlış mesaj, doğru kişiye gider. Ve bazen en büyük kaos, en güzel hikâyeyi başlatır.

"Sakladıkları bir sırrım ben, ortaya çıktığında alelacele örtülmesi, yok edilmesi gereken. Benden korkuyorlar Umay, bizden."

Ne duruyorsunuz, içeriye bekleniyorsunuz. Siz: Gece gece ne bu ağlama sesleri kardeşim?(01:45) Yazmayayım yazmayayım dedim ama insana bir rahat huzur vermiyorsunuz yahu.(01:48) Bebeğin varsa uyut.(01:48) Kulağıma kulak pamuğu tıkayıp yatmak zorunda kalıyorum her gün.(01:48) Bu ne ya car car.(01:49) Gürültücü adam: Sen kimsin lan.(01:49) Bu saatte mesaj atma haddini nerden buluyorsun?(01:50) Siz: Bu saatte beni rahatsız etme hakkını nereden buluyorsanız bende mesaj atma hakkını buluyorum beyefendi.(01:51) Ramazanda çalınan davul sesi bile bu kadar sesli değil yemin ederim.(01:51) Bu kitapta biraz duygusallık, birazda mizah ortaya karışık her şey mevcuttur. Sizde yeri geldiğinde gülmekten kırılmak, yeri geldiğinde de hüzünlenmek istiyorsanız buyrun içeri, ne duruyorsunuz. Bu kitap sadece texting şeklindedir. Düz yazı yoktur.

"Akay ben artık çok sıkıldım. Evcilik oynarmış gibi karı koca rolü oynuyoruz. Çocuk muyuz biz? Aylardır süren bu hayat artık rahatsız hissettiriyor. Sürekli diken üstündeyiz." Ellerimdeki bakışlarımı yavaşça gözlerini çıkardım. Ne tepki vereceğini kestiremediğim için birazcık geriliyordum. "Demek çok sıkıldın karıcığım öyle mi?" Hızlı bir şekilde bir kaç adımda dibime girmesiyle refleks olarak geriledim. Bunu fark ettiği an bir kolunu belime dolamış uzaklaşmamı engellemişti. Çenesi alnıma değdiğinde kafamı geriye atıp yüzüne baktım. Yine aynı şeyi yapmış kafamın karışmasına sebep olmuştu. Sakinliğimi koruyarak mırıldandım. "Evet yalan ve oyun istemiyorum. Çok fazla olmaya başladı." Yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Dudağı dudağıma yaslanmıştı. Konuşmaya başlaması ile dikkatimi ona vermeye çalıştım. Dudaklarıma değen dudakları odaklamamı zorlaştırıyordu. "O zaman yalansız dolansız bir şekilde karım ol. Oyunlar istediğin gibi bitsin sevgilim. Dudaklarımız tamamen birleşti. 📣ÇALINMA, TAKLİT EDİLME DURUMUNDA ADLİ YOLLARA BAŞVURULACAKTIR.

ŞİİR/ DENEME/ KISA HİKAYE İnsanoğlu yaratılışından beri ölüme çare aradı fakat yaşamının ne demek olduğunu unuttu. Yaşamayı öğrenirken yazmayı da öğrendim. Yazmak benim için yaşamaktı ve ben yaşadıklarımı, yazdıklarımı sizinle bu kurguda paylaşmaya karar verdim umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. Mutluluk sizinle olsun, Güneş benimle 🌙

Sonunda Kral ve Kraliçenin bir çocuğu olmuştu. Tüm saray halkı hayranlıkla beşiğin içindeki bebeğe bakıyordu. Bu bebek Prenses Sara`ydı. Sara akşam balosuna gittiği bir günün sabahında krallık büyük bir darbe yaşadı. Peki, Sara halkını nasıl koruyacaktı?

`Kimseye fısıldayamadıklarım İçimde haykırdıklarım` Günlük yazmayı ne zaman mı bıraktık; huzurlu olduğunu sandığımız bir akşam yemeğinden sonra, kendimiz olabildiğimiz tek yerin ortaya sere serpe dökülüp hissettiğimiz hiçbir şeyin dikkate alınmayacağına emin olana kadar dillere malzeme edildiği gün. İçimizden geçenin bilinmesinden korkuyoruz, öyle korkuyoruz ki bir başkası görür ihtimaliyle yazdıklarımızı yırtıp atıyoruz. Evet başkası göremiyor olabilir belki; ama biz de hislerimizi bir daha okuma,, okurken mutlu olma, üzülme, sinirlenme lüksünü sonsuza kadar kaybediyoruz. Bu benim günlüğüm. Okunmasından korktuğum günlere inat herkes okuyabilsin diye tüm çıplaklığıyla yazıyorum. Çalınmış hayatıma hoş geldiniz. "Günlüğünün okunmasından korkanlara ithafen" *canyez pinterest/yt music/spotify: | benden hayatımı çaldılar | - canyez

Ayça voleybola gönül vermiş bir lise öğrencisidir. Sahada güçlü, okulda ise kendi yolunu bulmaya çalışan bir genç kız... Fakat her gün karşısına çıkan Doruk, onu kısa boyundan dolayı yargılayarak sınırlarını zorlar. İmkansız görünen durumlar aslında yalnızca cesaretle mümkün olabilir...

Romantizim, mizah, asker ve Karadeniz bol bol içerir.

Penceresi olmayan bir oda. Bu odada gökyüzüsü elinden alınmış bir tutsak. Bu kısa hikâye, sıradan bir tutsaklık anlatısından çok daha fazlasını sunuyor. Karakterin içsel çatışmaları, geçmişin izleri, bastırılmış bir suçluluk duygusu, gizli kalan sırlar, trajik oyunlar bu dört duvar arasında yankılanıyor. Dışarıdan bakıldığında bir tutsak ama içeriden bakıldığında belkide özgürlüğün ta kendisi. Sayfalar ilerledikçe gelen o gerçekle hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlayacaksınız. Bir odanın sessizliğinde gelen çığlık sizi bulacak. O halde soruyorum: Hazır mısınız?

Bir genç kadın, yıllar sonra kaçtığı eve eşi ve çocuğuyla geri döner. Kadını evde acılı dolu bir sürpriz beklemektedir…

İstenmeyen bir bebeği olan kadının, insanlar tarafından yaşadığı zorbalıklar anlatılır. Sonuna kadar okuyunca pişman olmayacaksınız…