545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Ellerim kanlıydı. Ellerimde kan vardı. Bu ellerde ruhunu öldürmüş bir kadının kanı vardı. Görünmez olmuştum artık göremiyordum kendimi, hoş aynadaki yansımam her ne kadar tersini de söylese işime geliyordu belki. Sol tarafıma dönmeden önce kesik bir nefes verdim ve bakışlarımı kendini asmış olan adama çevirdim. Şey sanırım intihar etmiş...

Aşk ve Vatan arasında tercih yapmak zorunda kalan bir bordobereli romanı

Oya ve Kaan. Aynı sınıfta olan farklı öğrenciler. Oya sert, asi ve kararlı, Kaan dürüst, sadık ve ileri görüşlü özellikleriyle tanınır. İki karakter aynı sınıfta ama, ya birbirlerinden yeni haberdar olurlarsa? 4.kurgum Ay Yüzlüm- Yarı Texting sizlerle. Bu sefer Son Yaz dizisine bağlı değil merak etmeyin. Diğer iki kitabımda kurguyu Son Yaz ve Baht Oyunu dizisinden esinlenerek oluşturmuştum o yüzden derin nefes alabilirsiniz, bu kurgu bir diziden değil. Aksine benim hayatım boyunca yanımda kalacağına inandığım birinden yola çıkılarak yazıldı, yazılıyor. O kendini biliyor, burada söylememden belki rahatsız olur fakat onu sevdiğimi asla unutmamasını diliyorum. (🌕) Diğer ilk üç kitabım: Ölmek İstemiyorum Son Yemin -Aşk Hikayesi- İsimsiz Gözler -Texting- Kitaplarıma da göz atmanızı dilerim. Onlardan gelenlere de hoşgeldiniiizzz. İYİ OKUMALAAARRRRR

Her insanın içinde kimsenin bilmediği gizli bir patika vardır... Kim Looz’unki ise karanlık, sessiz ve dikenliydi. Tumin Yang’a gitmek, onun için sadece bir okul tercihi değil; kaçış, umut ve yeniden doğuştu. Fakat tam her şeyi arkada bırakmaya hazırlanırken gelen bir haber, onu tekrar geçmişin gölgesine sürükledi. İçinde yıllarca susturulmuş çığlıklar, bastırılmış öfke ve unutulmaya terk edilmiş bir çocuk vardı. Kim, sessizliğin içindeki yankılarla yüzleşirken, sadece ailesiyle değil, kendi içindeki karanlıkla da savaşmak zorunda kalır. Yalnızlık, ihanet, kırılmış hayaller ve asla affedilemeyecek sözler... Bu hikâye, bir çocuğun acıya rağmen yürümeyi öğrenmesinin; bazen düşerek, bazen susarak ama her defasında biraz daha güçlenerek ayakta kalmasının öyküsüdür. "Gizli Patika", sadece bir karakterin değil, içinde kendi kaybolmuşluğunu taşıyan herkesin hikâyesi.

Bir çocuğun hayatı, bir günde değişti. Beş yaşındaki Eşay’ın hikâyesi acıyla başlıyor. Bu sadece bir başlangıç…

"Gözler yalan söylemez derler." "Seninkiler söylüyor ama" Dediğimle afalladı, beklemiyordu. Bilmiyordu her şeyi bildiğimi.Uzun uzun suratımı incelemesinden cevap vermeyeceğini anladım. "Seninle olmak bogulacagını bile bile denize girmek gibiydi.Ben buna cesaret edebilmiştim, Altay.Sense beni sevmeye cesaret edemedin." Sonra ise birbirimizin kahvelerine bakarak sessizce vedalaştık.

Okulun sessiz, sakin öğrencilerinden olan Derin. Bir gün her zaman ders çalıştığı yerde ders çalışırken telefonuna yabancı bir anonimden mesaj gelir. Hayatının değişeceğinden pek bir umudu olmayan Derin, bir yandan anonim ile konuşarak aslında hiç kimseye bahsedemediği sorunlarıyla baş başa kalır...

Hiç sevmediğim bir yere gidicektim. İlk ve son kez aşık olacağımı bilmeden... (Yavuz ve Seren`in hikayesine hoşgeldiniz ilk denemedir hatalar için şimdiden kusura bakmayız. Keyifli okumalar dileriz)

Kader Madalyonu: Orkide`nin devam kitabıdır. "Bugün doğum günüm. Balo salonuna hazırlanıyor olmam gerekirken... Türkiye`de, tanımadığım bir parkta uyanıyorum. Ve herkes bana deliymişim gibi bakıyor." İngiltere`nin aristokrat dünyasında büyüyen Violet C. Williams, 22. yaş gününde hayatını değiştirecek bir sırra uyanır: Ailelerindeki kadınları etkileyen eski bir lanet, onu kendi zamanından koparıp 21. yüzyıla Türkiye`ye savurmuştur. Modern dünyanın karmaşası, ışıkları, sesleri ve insanları Violet`in alıştığı her şeyin karşısındadır. Onun için her şey yeni. Atlar tarafından çekilmeyen, kendi kendine giden arabalar. Çok yüksek katlı binalar. Tuhaf moda. Kaba insanlar. Toplu taşıma araçları. İşlerini onun için halleden hizmetlilerinin olmaması... Korseli elbiselerden kot pantolonlara, mum ışığından elektrikli aletlere, çay saatlerinden market kuyruklarına... Violet`in yeni hayatı, geçmişin zarafetiyle bugünün kaosu arasında sıkışıp kalır. Kendi zamanına dönmenin yollarını ararken Defne Teyze ve sivri dilli kızı Devin ile yeni bir hayata tutunmaya çalışır. Gelenek ve teknoloji, nezaket ve alaycılık, geçmiş ve gelecek arasında sıkışmışken Violet`in aklındaki tek soru şudur: "Evime dönmenin bir yolunu bulana kadar bu zamanın tadını birlikte çıkaralım mı?" Ve sonra Kaan çıkar karşısına. İlk başta yalnızca yardım etmek isteyen bir yabancıdır... ama zamanla Violet`in yeni çağdaki kalp atışı hâline gelir. Modern çağı ondan öğrenir ve onun rehberliğinde uyum sağlamaya başlar. Zamanda yolculuk, aile sırları ve kaçınılmaz bir aşk... Genç bir leydi tüm bunlarla nasıl başa çıkacak? İlk Bölüm Wattpad Yayın Tarihi: 28.07.2024

Telefonuna bakamadim cunku dun aksam sevgili asistanim ile birlikteydim Merak ediyorsan okuu

Onlar birbirini koşulsuz seven iki gençti… Ve bir gecede, yer yarıldı, gökyüzü karardı, kalpler sustu. Sarp, enkaz altında kalan sevgilisi Nare’yi öldü sandı. Nare ise kurtuldu… ama geçmişini tamamen unutarak. Aradan yıllar geçti. Biri her gece onun hayaline tutunarak yaşadı, diğeri kendi geçmişinden habersiz, motorların içinde yeni bir hayat kurdu. Ta ki bir gün… Arızalı bir motor, iki kalbi yeniden karşı karşıya getirene kadar. Şimdi: O, kaybettiğini sandığı sevdiğini tanıyamıyor. O ise, hatırlamadığı bir geçmişin gözlerine bakıyor. Ve bir soru ikisinin de içinde yankılanıyor: “Kalp, unuttuğunu yeniden hatırlar mı?”

Her kızın kahramanı babasıdır. Benim babam ise suskun kelimelerimin katilidir. ~●~ Para mutluluk verir ve her kapının kapısını açar değil mi? Açacaktı. Hissiz ayaklarımın bedelini istemediğim evlilikle kurtaracaktım. Peki kalbim onun acısını sarabilecek mi? ~●~ Sevilmek her zaman güzel midir? Ve sizi seven kişiyi sevmek zorunda mıyız? Üç farklı hikaye. Yazar, karakteri ve onu okuyan okuyucusunun hikayesi. Her şey bir uçurum kenarında başladı. Ve uçurum kenarında hayata tutunan bir çiçek gibi onlar bir birlerinin kaderlerine tutundular...

Yine yalnızlığa bir adım, yine karanlığan binlerce adım. Geçmiş zormudur iddia edildiği gibi, yoksa kuruntudan ibaret midir söylendiği gibi. * * * * * * * * * * * * Elzem Asral kamran, her şeyden habersiz İtalya`da hayatını sürdüren bir Türk vatandaşıdır. Beklenmedik olaylar sonucunda yıllar sonra ilk defa Türkiye`ye ayak basmıştır. Hakikatlerse sandığından daha yakınındadır.

Bu kitabın her bölümü için özel bir şarkı yazılmıştır. Bu, sıcacık bir arkadaşlık hikâyesi. Grubun solisti Ecem Ecrin Işık aslında biraz içine kapanık biri. Ailesini şehit verdikten sonra duvarlarını kimseye indirmemiş… ta ki bir gün şehitliğe giderken karşısına çıkan yabancıya kadar. O yabancı ona sadece bir mendil uzatır. Ama o mendilin üzerindeki güneş işlemeli motif, Ecem’in kalbine dokunur. Grubun diğer üyeleri de birbirinden tatlı karakterler: 🐱 Baran: Herkese “kediyyy” diyerek dolaşır, tam bir karakter. 😂 Emir: Her haliyle neşe kaynağı, bir cümlesiyle kahkaha attırır. 🤦‍♂️ Pars: Ecem’e platonik olan, ama biraz da salak... 😤 Oğuz: Grubun atarlısı ama bir o kadar da koruyucu. Ve tabii ki Ecem... Grubun yaralı kuşu, ama yeniden uçmayı öğrenecek biri.

Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz :)

Beş Aile. Beş Varis. Bir Masanın Etrafında Kurulu Düzen. Ve O Düzeni Yerle Bir Edebilecek Bir Sır. Yeraltı Dünyasının Görünmeyen Tahtında Oturan Demir Sofra, Türkiye`nin En Köklü Beş Ailesi Tarafından Yıllardır Yönetiliyor. Güç, Kanla Yazılıyor; Sadakatse Korkuyla Sağlanıyor. Her Birkaç Yılda Bir Varisler Seçiliyor. Kurallar Belli. Ta Ki Biri O Kuralları Çiğneyene Kadar. Aşk,mantık,intikam,ihanet ve daha fazlası, kadim bir efsanenin gölgesinin ardında tekrardan yazılıyor. Beş Taşın biri düşerse, kalan dört parçalanır. Güvenin olmadığı bir dünyada, aşk en büyük risktir.

"Velmira Valenor, ailesini öldürmekle suçlanıyor, fakat gerçekte bu suçu üstlenmiyor. Gizemli bir akıl hastanesinde geçirdiği zaman, deha ve delilik arasında ince bir çizgide yürüyen bir hikayeyi ortaya koyuyor. ‘Nyx Sanctum’ adlı bu yer, sadece akıl hastalarını değil, dâhileri de barındırıyor ve her adımda karanlık bir sır daha açığa çıkıyor. Peki, Velmira gerçekten deli mi, yoksa bir sapkın dâhi mi?"

Bir balo, sahneye çıkan kadınları satan...Oyunun içinde oyun oynamaya var mısınız? Thana, bebekken ailesi tarafından elli bin altına satılmış, dadısı tarafından kötüye kullanılarak büyümüş bir kızdır. Dadısı yaşadıkları şatoda hizmetçi, kendi hasta kafasına göre Thana`nın annesidir.

Bu kitap fazla aksiyon içerir. Benim kafamda kurduğum bir diziyi yazıya döküyorum:) İleride evleneceği kişiyle parmaklıklar ardında tanışan çiftimize merhaba deyin. Aras ve Esin. Macera ve aksiyonuyla nefes kesici bir kitap ile karşınızdayım. Bu sefer ciddi ciddi bir diziden uyarlama yok. Tek bir cümle dahi. Şuan Akgün Gökalp Taşkın`ın ağlamak üzere olduğunu varsayaraktan söylüyorum yakında bir sürprizim olacak. İsimsiz Gözler- Texting Ay Yüzlüm - Yarı Texting Son Yemin -Aşk Hikayesi- Ölmek İstemiyorum Adlı ilk dört kitabımı da okumanızı öneririm. Onlardan gelenlere hoşgeldiniz derim, yeni gelenlere benim gibi ters köşeci bir yazarı tercih ettiğiniz için teşekkür ederim. İYİ OKUMALARR DİLERİİİMMM

“Ben sadece boşandım. Ölümü hak etmedim.” Bir sabah. Elinde silah olan bir adam. Ve herkesin sadece izlediği bir sokak. Asel’in tek suçu, gitmekti. Ama Asil’in gözünde onun gitmeye hakkı yoktu. Şimdi Asel, hayatta kalmak için koşuyor. Ve kimse yardım etmiyor. Çünkü bir kadının ölümü artık kimseyi şaşırtmıyor. Ama o sabah bir şey değişti. Bir grup kadın, göz yummadı. Bir grup kadın, bir kadını hayatta tuttu. Bu bir hayatta kalma hikâyesi. Bu, “kurban” olmayı reddedenlerin çığlığı. Ve bu, hiçbir kadının yalnız olmadığını hatırlatan bir isyan. “BENİM ÖLÜMÜM SENİN ELLERİNDEN OLMAYACAK.”

Yavuz, bana elindeki tableti uzattığında ona baktım. “Bu ne?” “İzle.” Gösterdiği görüntüyü izledikten sonra birkaç kez daha izledim. İnanmak istemedim, bu görüntüye. Çünkü, bu görüntüdeki kadın benim sevdiğim olamazdı. Bana ihanet edemezdi, yanlıştı. Belki de yalandı da. Tableti geri uzattığımda sessiz kaldım. Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmedi. Neden? Niye? “Ne yapacağız?” diye sormuştu birisi. Ben de bilmiyordum. İlk defa bir şeyi bilmiyordum ve bilmek istemiyordum. “Aradığımız kişi-“ “Zeynep Hena Erçin.” dedim, ondan önce. “Düşmanım ve aynı zamanda da sevdiğim kadın, biliyorum.” Eğer böyle bir şey yaptıysa, sonu ölümdü.

Küçük bir kasabada doğup, büyük hayallerin peşinden koşan bir gencin içsel mücadelesi… Yanlış aşklar, yıkıcı dostluklar, bastırılmış benlik… Bir an geldi. Her şeyi değiştirdi. Ve artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.

Adam bana doğru yaklaştı önümde diz çöktü eliyle yanağımda kurumaya dönmüş yaşı sildi ve “prensesler ağlamaz bilmiyor musun yoksa?” Dedi. Şaşırmıştım, ilk defa biri bana prenses demişti. Oysa babamda annemde prenses diye bir şey yok demişti bana. Tekrar prenseslerden bahsedersem ceza verirlerdi. Durdum hiç tanımadığım adama bakarken bakışlarım anneme kaydı ve “prenses diye bir şey yoktur.” Dedim. Afallamış gibi bakmıştı. Şaşırmıştı galiba. Ama neden şaşırmıştı ki? bu durumlar bana artık normal gelmeye başlamıştı.