Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

"İntikamımızı alacağım."dedi. Kısık sesinin yakısı kulaklarına ulaştığında başını biraz daha kaldırdı. Güçlü bir sesle, "İntikamımızı alacağım."dedi, bir kez daha. Soğuk havada ağzından tavana doğru yükselen buhar kendine ettiği yeminin damgası gibiydi. Ruhuyla ettiği yemine ağzı, kulağı, gözleri, rüzgarın ürkütücü uğultusu, zindanın karanlığı şahitti. Gözlerini kapatıp elini iki yana açarak karanlığı kucakladığında ruhu ettiği bu yeminle damgalanmıştı. Ruhu varlığını sürdürdüğü sürece damga asla silinmeyecekti. Zindanın acımasız zulmeti içine hapsolan ruhu intikam damgasıyla damgaladı, o gece. Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025 NOT: Bölümlerin başındaki "༆" simge bölümlerin kendisi olduğunu ifade etmektedir. Bölümlerin başındaki "༄" simge bir sonraki bölümün kısa bir kesiti olduğunu ifade etmektedir.

Korku türünü sevenler okuyabilir. Fakat fazla heyecanlı olabilir, dikkat edin.

"Kabuğu olmayan biri için duygular tehlikelidir"

Yazılmamış kaderlerin, sistemin ve kıyametin gölgesinde... ​Bir kitap var. Adı: Sonun Başlangıcı. ​Gerçek dünyada yazılmakta olan, yarım kalmış bir hikâye. Kıyametin tek bir taşla başladığı, **"Cennetin İradesi"**nin kurallarıyla şekillenen bir dünya. ​Ama sonra beklenmedik bir şey oldu: Farklı evrenlerden karakterler bu hikâyeye karıştı. Yazılan ile yazılmayan birbirine geçti. ​ Cennetin İradesi, dünyayı yok etti ve yeniden başlattı. Ve oyunculara yeni bir görev verdi: ​Artık yalnızca anomalileri değil, dışlanmışları da bulup temizleyeceklerdi. Ama bazı şeyler sistemin bile öngöremediği biçimde gelişiyordu... ​ ​Fatih, kıyamet günü ölmesi gereken adamdı. Ama hayatta kaldı. Yazarın yazmadığı, sistemin hesaba katmadığı gizemli bir figür. Sessizce izliyor, sabırla bekliyor... Ve kendi kaderini yazmak için uyanıyor. ​"Ölüm paradoksu ", yazılmamış karakterlerin ve sistemin çizdiği kaderin ötesinde verilen mücadelenin hikâyesi. ​"Peki... gerçekte kim yazıyor bu hikâyeyi?" ​Uyarı: Bu hikâyedeki karakterler ve olaylar tamamen kurgu olup, gerçek kişiler, topluluklar veya dinlerle hiçbir ilgisi yoktur. Hikâyeyi keyifle okumaya bakın!

Lavin, uğradığı ihaneti karşılıksız bırakmamak için karanlık bir dünyada 𝐊𝐀𝐑𝐀 𝐊𝐀𝐑𝐆𝐀 olarak yükselişe girdi ve tüm acımasız liderlere ismini diz çöktürerek bir diken değil, 𝐊𝐀𝐑𝐀𝐃𝐔𝐌𝐀𝐍 olduğunu duyurdu. Polis memuru olması ise bu tavırlarına zıt kutup oluyordu. ​𝐃𝐔𝐌𝐀𝐍, onun hem kefareti hem de alnına yazılmış kaderiydi. Lavin, yeminini mi yoksa Duman`ın vaadini mi seçecekti? Lavin kara karga mı olacaktı, yoksa karlav mı? 𝟏𝟖+ 𝐈𝐂𝐄𝐑𝐈𝐊𝐋𝐄𝐑 𝐌𝐄𝐕𝐂𝐔𝐓𝐓𝐔𝐑. ​

Bir evin karanlığı bazen dışından değil, içindeki sessizlikten yayılırdı. Bazı evler sessizce ağlar, bazı yaralar da görünmeden kanardı. Bazen insan en çok kendi ruhunun gölgesinden korkardı. En çokta o gölgenin aralığının içinden çıkacaklardan...

Ön söz : Ben büyümeyi cam dolu yollardan geçerek öğrendim (Leyla`nın hikayesi) Ben içinizden biriyim Sizin hikayeniz benim hikayem Çocukluğumu dolu dolu yaşayamadan nasıl büyüdüm Leyla`nın hikayesi acıyla dolu masum bir hayatın hikayesi BEN KÜÇÜKTÜM BÜYÜDÜM ACIYLA YAŞAMAYI ÖĞRENDİM (LEYLA`NIN HİKÂYESİ)

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Merhabalarrr Sessiz İktidar kitabından sonra dedim bir korku kitabı yazayım istedim ve yazdım işte karşınızda "Sadece Bakacaktık" ismi gerilim veriyor ama korkmayın ben böö diye korkutmadığım sürece

Adım Josef Auri Ardner ama herkes bana Auri der. 27 yaşındayım.Dün doğum günümdü 17 Nisan Çarşamba fakat kimse pasta getirmedi.Sadece borcum olan Guleti ve adamları beni biraz dövdüler.Aslında her Çarşamba dayak yerim ve bu benim tek rutinim oldu. Ailemi hiç tanımadım, beni büyüten bay ve bayan Ardner`de onları hiç tanımamış.Onlar ölünce kimsem kalmadı. Kendimi büyük bir boşlukta hissettim ve onlardan kalan biraz para, fazlaca kredi ile girişimciliğe atıldım.Geleceğin teknolojisi olarak gördüğüm kripto para sektörüne girdim.Arkadaşım Daw ile kendi çevreci Token projemizi çıkarmıştık.Proje ile ilgili gittiğim konferanslar bir hayli artmıştı. Prag`da yaşayan Josef, Blockchaın girişimi başarısız olduktan sonra maddi olarak çok zor duruma düşer.Çeteler`den borç alır ama başı beladan kurtulmayan Josef iyice batağa saplanır.Üstüne üstlük kız arkadaşı da onu terk eder ve ruhsal bunalımlarıyla baş başa kalır.Hiç ummadığı bir anda iş teklifi alır ve hayatında yeni bir sayfa açtığını zanneder.Fakat bu iş onun düşündüğü gibi para kazanma arzusu üzerine kurulu değildir.Bu iş farklı hayatların yaşam mücadelesi üzerine kuruludur.Artık hayatı eskisinden çok farklı olarak, Vampirler ve oyunlar üzerine kurulmuştur.

Evinde yaşayan cin Gökçe`nin tüm hayatını değiştirdi. O zamana kadar hiç ağlayan bir cin görmemişti. Gökçe Dilek bankacı bir hanımdır. Yeni evi herkese ve her şeye uzak izole bir yerdedir. Ancak fiyatı gereğinden fazla uygun olduğu için bu yalnızlığa katlanmak zorunda kalmıştır. Şimdi ise neden fiyatının bu kadar ucuz olduğunu daha iyi anlıyordur. Bu kitap üç yılbaşını konu alıyor. Bu yılbaşında yalnız olmayacaksın.

ÖNCELİKLE HİKAYEDE GEÇECEK OLAN YERLERİN HİÇBİR KİŞİ, KURUM, KURULUŞ, YER VE MEKANLARLA ALAKASI YOKTUR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN ŞEHİRDEKİ KÖY İSMİ GERÇEK DEĞİLDİR GERÇEK HİÇBİR KİŞİ, KURUM VE KURULUŞ İSMİ KULLANILMAYACAKTIR. SADECE GÜNÜMÜZDEKİ OLAYLARDAN İLHAM ALINARAK ÖĞRETMEN VE ASKER KURGUSU KALEME ALINACAKTIR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN HER ŞEY GERÇEK İSİMLERİYLE DEĞİL ONLARIN BENZERLERİNDEN ÜRETİLMİŞ YENİ İSİMLERLE ANLATILACAKTIR. UZAKTAKİ SES (7 KİŞİLİK SERİSİ) SEVDİĞİN KADININ 7 KİŞİLİKLİ, ÇOKLU KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLDUĞUNU ÖĞRENSEN YİNE DE SEVMEYE DEVAM EDER MİYDİN? SEVDİĞİN ADAM SENİ ARKASINDA BIRAKMAMAK İÇİN SENDEN VAZGEÇSE NE KADAR DAYANABİLİRDİN? Çocukluğundan bu yana Öğretmen olmak isteyen, Sare Lia Saruhan okulu bitirdikten hemen sonra atanmak için çok fazla emek ve çaba sarfetmişti ve fırsat karşısına 2 yıl sonra 24 yaşında genç bir öğretmen olarak Şırnak’ın Çakırdere köyündeki bir köy okulunda çıkmıştı. Peki kendisinden olmayanı kabullenmeyen, yabancıyı istemeyen Çakırdere köyünde ne zamana kadar güvenle yaşayabilirdi? Teroristlerin hedefi olduğunda Öğretmenliğe devam etmek ister miydi? Göğsündeki bayrağı gururla taşıyan, yetimhaneden çıktığında üniversiteyi bitirip sonrasında asker olma hayalini gerçekleştiren Yüzbaşı Tuna kızılhan, girdiği her mücadeleden timiyle birlikte zaferle gelmişti vatanı için gurur kaynağı olan yalnız bir adamdı göğsünde bugüne dek taşıdığı tek bir aşk vardı o da vatanına olan aşkıydı. Peki ya beklenmedik bir his kalbine süzüldüğünde bu hisse karşı galip gelebilir miydi? 7 KİŞİLİKLİ BİR KIZ VE HAYATSIZ VE ROBOT DİYE ANILAN ÖĞRETMEN VE YÜZBAŞININ HİKAYESİ🪖👩🏻‍🏫

(Kapağı sonra tasarlarım.) Aynur ile Yağız küçükken aynı mahallede büyümüş, ama biri taşındığı için bağları kopmuş iki çocukluk arkadaşıdır. Yıllar sonra bir sonbahar günü tesadüfen karşılaşırlar. Aynur bir ilişki travması sonrası kalın duvarlar örmüş biridir. Yağız ise dışarıdan cool, ama içten içe aşırı duygusal biri. Ama sorun şu: ikisi de geçmişleriyle hesaplaşmadan tam olarak birbirlerine yaklaşamıyor. Aynur: “Keşke o zaman gitmeseydim.” Yağız: “Keşke cesaretim olsaydı seni durdursaydım.” Kitap boyunca ikisi de “keşke”lerini aşmayı öğrenir.

Ruhefza; karanlık bir yetimhanede filizlenen bir canın, başkalarının yaşamını kurtarma pahasına verdiği savaşı anlatır. Hanne, küf ve pasın içinden çıkıp nefes olmaya ant içerken; Teoman, ölümü göze aldığı anda ona bağışlanan “Ruhefza’sını” aramaya başlar. Kaderleri kesiştiğinde; belki bu hayatları birleşecek, belki de gün olup dağılan iskambil kâğıtlarına işleyecektir.

Babam ve annem öldüğünde bana gözü gibi bakacağına söz vermişti dayım oysaki. Belkide gözünü sevmiyordur diye düşünürdüm küçükken. Çok saf düşünceler bunlar. Çünkü dayım gözünü benden çok seviyordu. Daha doğrusu beni sevmiyordu. Ama beni satacak kadar olduğunu düşünmemiştim. Beni sırf para için zorla evlendiriliyordu. İşin kötü yanı evleneceğim adamda zorla evlendiriliyordu. Amcamı beni dövdüğü için affederim. Beni açlıktan bayılttığı için affederim. Doğum günlerimde ayriyetten bana eziyet ettiği için affederim. Bayılana kadar bana özür dilettiği için affederim. Belki.... Ama beni bir eşyaymışım gibi sattığı için asla affetmeyeceğim.

Küçük yaşta bı adam tarafından Halime kalan kız 18 yaşına girdiğinde 5 aylık hamileyken şiddet gördüğü adam la evlenmek zorunda kalıyor Ama doğuma 2 ay kala gerçek ailesi tarafından bulunur

Yardım etmek istemişti sadece sonucunun böyle olacağını bilse bile yine yapardı. Karanlıktan korkan birini karanlığa hapsetmişlerdi, korkmuştu ama mücadele etmişti. Başarıp başaramadığını henüz kendi bile bilmiyordu. O gün bir kız çocuğunu kurtarmıştı ama kendi içindeki çocuğu öldürmüştü... Ölmemişti ama artık yaşamıyordu da. "Bazı acılar sessizdir, ölüm gibi..."

William Primrose ve Elena Starlink, Astrum şehrinde tarihi Miradis kütüphanesinde gizemli bir kolye bulurlar. Bu kolye antik çağlardan kalma İgnis Lux isimli bir mühürdü. William ve Elena istemeden kolyeyi aktifleştirirler, ve böylece Astrum şehrin dört bir yanına dağılan ışık hüzmeleri meydana gelmiştir. Işık hüzmeleri insanları karanlık arzularını, kaybettikleri yakınlarını, ve hatta korkularını gün yüzüne çıkartmaktaydı. William ve Elena birlikte İgnis Lux kolyeyi kullanarak, ışık hüzmelerin peşine düşmüşlerdir, bir bir avlayarak tekrar kolyeye hapsetmeye başlarlar. Fakat işler öyle kolay gitmeyecekti, onları fark eden karanlık, William ve Elena`nın gerçek tehlikenin ışık hüzmeleri olmadığını anlayacaklardı. Bu milyonlarca yıllık bir kavganın yeniden başlamasıydı. Karanlık ve Aydınlığın kavgası, Lumigen ve Umbragen`in kavgası. "Işık ne iyiyi seçer ne de kötüyü dışlar; o yalnızca aydınlatır. Seçimi yapan kalptir."

12 yaşındayım fakat önyargılı olmayın girin okuyun derim birde kendimi geliştirmek istiyorum hatam olduğunda kırılmam lütfen söyleyim iyi okumalar…

Baş karakterimiz Alya Aydın, İstanbul’da babası ve annesiyle birlikte yaşamaktadır. Ancak trajik bir şekilde annesini bir trafik kazasında kaybeder. Bu olayın ardından babasıyla birlikte İzmir’e taşınmak zorunda kalırlar. Yeni şehirde, babası Alya’yı bir devlet okuluna kaydettirir. Devlet okulunda bir gün yapılan bir duyuru hayatını değiştirir: Demirhan Koleji’ne 5 burslu öğrenci alınacaktır. Alya, bu sınava katılır ve büyük bir başarı göstererek %100 burslu olarak koleje kabul edilir. Okula başladığında, yanında 5 yeni arkadaşıyla birlikte hayatının belki de en heyecanlı dönemine adım atar. İlk günlerinden birinde, Alya Aras Demirhan ile karşılaşır. Aras, sert ve kendine güvenen bir karakterdir ve aralarında ilk başta çatışmalar yaşanır. Hikaye ilerledikçe Aras, Alya’ya karşı karmaşık duygular beslemeye başlar. Başta zorbalık ve sert davranışlar Alya’yı etkilerken, zamanla Aras’ın bu davranışlarının ardında gizli bir sevgi ve takıntı olduğu ortaya çıkar. Alya ise başlangıçta Aras’ı sadece bir “düşman” ya da “rakip” olarak görür, ancak Aras’ın hisleri ve ilgisi hikaye ilerledikçe Alya’nın hayatında önemli bir yer edinir.

Okyanuslar...berrak ve tertemiz sular. Evet, çoğu kişi okyanuslar için bu tanımı kullanırdı. Lakin belkide yanılıyorlardı. Belki de Okyanuslar göründüğü kadar da masum sular değildir. Belki derinliklerinde binlerce artık iskelete dönüşmüş cesetler vardır. Belkide kıyıya uzak yerlerde büyük gemiler vardır ve bu gemilerde belkide elini kana bulamış korsanlar vardır. Evet, şuan bu anlattığım kulağa bir korsan masalından çıkma bilgiler olarak geliyordu belkide size. Lakin Irene Evans, da korsanların bir masal olduğuna inanan bir kızken korsanların varlığına inanır olmuştu. Irene, hayatını akıl hastanesinde bir deli misali geçirirken bir gün kaçırılması ardından gözlerini o elini kana bulamış korsanlar arasında açmıştı...

Son günümdü o gün özgürlümün son günü mutlulumun ve özgürlümün ben sema ben bir adam tutsak edildim ve bunu kendi elerimle yaptım .......

“Nefes almak bile ölüme sürükleyecekse neden saklanıyorsun? Uyuduğun rüyadan uyan. Gökyüzüne bak. Yaşamak, ölmek demektir; ne kadar yaşarsan o kadar ölürsün. Kafan karışıyorsa henüz yeterince ölmemişsindir. Mutlu ölümler…”