"Anne... babamın yanındaki kadın neden gelinlik giymiş?" Gözümden düşen yaşı silip gülümsemeye çalıştım, kızımın kalbini kırmak istemiyordum. "Baban... evleniyor, Yağmur," dedim sessizce. Küçük elleri ellerimin arasında titrerken, gözlerindeki merak ve şaşkınlık her şeyi anlatıyordu. Bir yemin, bir sır ve bir kalp... hepsi şimdi onun minik ellerinde saklıydı. Ve o an, yıllardır beklediğim geri dönüşün en büyük sırrı ortaya çıkmıştı... "Her şey değişti, sen farkında olmadan... Ve ben sadece izliyorum, sessizce, aramızda yıllar varken."

Son günümdü o gün özgürlümün son günü mutlulumun ve özgürlümün ben sema ben bir adam tutsak edildim ve bunu kendi elerimle yaptım .......

Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

Karanlığın içinden yükselen bir sessizlik vardı... Bazılarına göre, kaçılması gereken bir duygudur. Ama biz kaçmadık. Biz Korkununun Kalbine yürüdük.

Şiddet gördüğü evden kaçan leyla, kaçtığı gece ona birinin çarpacağını bilmiyordu. Üstelik çarpan kişi, kıza iki yıl önce aşık olmuş, onu her yerde aramıştı. Kalbinin yarasını bir türlü iyileştiremeyen bir kız ve onun yaralarını saran bir adam... Okumaya var mısınız?

İnsan tanımalı. Önce kendini, sonra dostunu en son düşmanını. Yoksa katil gündüzler kalır, güzel gecelere. Karar vermeli cinayetin failine, katiline. Ancak o zaman alışır dostunun ihanetine Bir ölüm kaç cesede bedel? Bu mudur iki çocuğa düşen ecel? Bir ruha denk mi beş beden? Kaçın buradan, ölüm sizi görmeden

Osmanlı İmparatorluğu`nun göz kamaştıran ama tehlikelerle dolu sarayında, Kafkas kökenli, genç bir cariyeyi, Lale`yi merkeze alıyor. Saraya on dört yaşında getirilen Lale, burada iki yıl süren yoğun bir eğitimden geçirilmiştir. Bu eğitim ona Farsça ve Arapça dilleri, edebiyat, musiki, dikiş nakış gibi geleneksel saray zanaatları ile birlikte, saray adabı ve harem kuralları hakkında derin bilgi kazandırmıştır. Lale`nin masum güzelliği, keskin zekası ve sarsılmaz azmi, onu Valide Sultan`ın keskin bakışlarının ve haremin acımasız rekabetinin odağı haline getirir. O, sadece bir cariye değil, bu altın kafesin içinde yeşeren bir umut, bir bilmece, belki de bir fırtınanın habercisidir. Lale`nin her adımı, onun ya yükselişine ya da düşüşüne zemin hazırlayacak, kendi kaderini yeniden dokuyacaktır.

Yazılmamış kaderlerin, sistemin ve kıyametin gölgesinde... ​Bir kitap var. Adı: Sonun Başlangıcı. ​Gerçek dünyada yazılmakta olan, yarım kalmış bir hikâye. Kıyametin tek bir taşla başladığı, **"Cennetin İradesi"**nin kurallarıyla şekillenen bir dünya. ​Ama sonra beklenmedik bir şey oldu: Farklı evrenlerden karakterler bu hikâyeye karıştı. Yazılan ile yazılmayan birbirine geçti. ​ Cennetin İradesi, dünyayı yok etti ve yeniden başlattı. Ve oyunculara yeni bir görev verdi: ​Artık yalnızca anomalileri değil, dışlanmışları da bulup temizleyeceklerdi. Ama bazı şeyler sistemin bile öngöremediği biçimde gelişiyordu... ​ ​Fatih, kıyamet günü ölmesi gereken adamdı. Ama hayatta kaldı. Yazarın yazmadığı, sistemin hesaba katmadığı gizemli bir figür. Sessizce izliyor, sabırla bekliyor... Ve kendi kaderini yazmak için uyanıyor. ​"Ölüm paradoksu ", yazılmamış karakterlerin ve sistemin çizdiği kaderin ötesinde verilen mücadelenin hikâyesi. ​"Peki... gerçekte kim yazıyor bu hikâyeyi?" ​Uyarı: Bu hikâyedeki karakterler ve olaylar tamamen kurgu olup, gerçek kişiler, topluluklar veya dinlerle hiçbir ilgisi yoktur. Hikâyeyi keyifle okumaya bakın!

korkuyla alakalı ben değil kardeşim yazcak umarım beğenirsinizz.

Enna. Kim olduğundan habersiz, hayatının amacını kaybetmiş, acıların yüküyle yaşayan genç bir kız. Calton. "HAYIR" diye bağırıp hırladı. Acıyla kıvranıp dizlerinin üzerine çöktü. Üzerindeki gözleri biliyordu. Kral olmak için her türlü hileye,acımasızlığa ve ahlaksızlığa baş vuracak olan kardeşi Winton. Bir dakika önce Kader eşi, ruh eşi Olivia. Tanrıça Selene sıkıntı ile sert soluk aldı. `Selene` Selene naif ve hoş sesle ismini söyleyenin kim olduğunu biliyordu. Onu görmek veya sesini işitmek nadirdi. Daha önce bir kere duymuştu. Ayağa kalktı ve arkasını döndü. Rüzgâr yine sesini getirdi. "İkinci şans Selene. Enna" dedi. Selene gülümseyerek başını salladı. Doğa çağrısını yapmıştı. Bir elini kaldırdı bir bağ çekti. Diğer elini acıyla inleyen Calton`un göğsünden çekti. Ve iki bağı bir hamlede bağladı. Şimdi oturup tüm sabırla kaderi beklemek vardı.

Aşk-Romantik Tüm hakları saklıdır Prenses Alana, yüzyıllık bir hanedanlığın zorunlu piyonudur. Kraliçe annesinin baskısı ve krallığın bekası adına, kaderi soğuk mermer sarayında çoktan mühürlenmiştir: Alana, hiç tanımadığı, hesapçı Prens Kaelen ile evlenmek zorundadır. Bu evlilik, ona sadece yakut bir kolye ve daha ağır bir görünmez zincir getirecektir. Dışarıdan kusursuz bir prenses, içeride ise çaresizliğin gümüş zincirleriyle bağlanmış bir kadın olan Alana, görevi ile kalbinin fısıltıları arasında sıkışıp kalmıştır. O, sarayın ağır, hesaplı kokusuna inat, yasak ormanın toprak ve özgürlük kokusunu aramaktadır. Tahtın gerektirdiği görevi yerine getirmek mi, yoksa her şeyi riske atıp kendi hayatını geri almak mı? Bir savaşın ortasında kurtarılmayı beklemek mi, yoksa o savaşı bitirmek mi?

Çocukluk, birlikte koştuğunuz sokakları, paylaştığınız sırları ve ilk kalp atışlarını hatırlamak demekti. Onlar da öyleydi; birbirlerinin gülüşünü, birbirlerinin sessizliğini tanıyorlardı. Kimse bilmiyordu ki o masum gülüşler, bir gün ağırlığını taşıyamayacak bir hüzne dönüşecekti... Kader çocukken onları ayırdı ve iki birer yabancıya dönüştürdü. Ve bazı aşkların izi, zaman geçse de silinmez.Kalbe vurulur ve mühürlenir.

(Hiç bir şekilde kimseden çalıntı değildir isimde dahil kendi şahsıma dahildir) Nur öldü. Kafamda hâlâ onun çığlıkları çınlıyor. Altan korumaya çalışıyor, Turan anlamaya, Duman ise karıştırmaya geliyor. Gökyüzüne her bomba düştüğünde, ben biraz daha dağılıyorum. Birini kaybettim. Kendimi bulmam gerek. Ya da tamamen kaybolup.... Kaybolmamı sağlayan larla savaşacağım.

Bir evin karanlığı bazen dışından değil, içindeki sessizlikten yayılırdı. Bazı evler sessizce ağlar, bazı yaralar da görünmeden kanardı. Bazen insan en çok kendi ruhunun gölgesinden korkardı. En çokta o gölgenin aralığının içinden çıkacaklardan...

Kim anne ve babasının ölümüyle suçlanırdı ki? Bu işin sonunda peki ben gerçekten katil mi olacaktım? Belki de biri tarafından düzenlenen oyun? Merak ediyorsanız kitabı okumaya derhal başlayın

Bir sabah koşuya çıktığında ağaca asılı bir ceset bulan Kaan`ın hayatı sonsuza dek değişmiştir. Ve bu yeni hayatında üzerindeki şüpheyi nasıl kaldıracak, katili nasıl bulacaktır? İşte bunun hikayesini okuyacaksınız. Sıkı durun ve gerilime hazır olun.

6 farklı ülke 6 farklı insan 6 farklı başarı Onıon projesi , daha bebeklerin doğmadan seviyelerini tespit edip doğmalarıyla beraber onları eğitmeye başlayan bir sistemdir. Bu sistem bebeklerin yeteneklerini belirler ve yetenekleri üzerine çalışmalarını sağlar. Ancak bu sistem denilen kadar kolay olmayan bir sistemdir. Geleceğin en büyük suçlarını halledecek insanlar elbette kolay bir hayata sahip olmayacaklardır. Bu insanlar altı farklı ülkeden seçilir ve daha çocukken farklı ülkelerde eğitimler alırlar. Üstlerine binen yük fazladır çünkü onlar bir süperkahraman olmak zorundadırlar. Karakterlerimiz 17 yaşlarında tam bir birlik olabilmek için aynı evde farklı odalarda yetişmeye başlarlar aynı zamanda eğitimleri devam eder . ------bizim hikayemiz 17 yaşlarından itibaren ilerleyecek----- İyi okumalarr lütfen bir şans verin gerçekten güzel

Tam korku gerilim romanı sıkılmadan okuyacaksınız

Uzak bir ormanda kamp yapan bir grup arkadaş, görünmez bir varlığın onları avlamaya başladığını fark eder. Bu varlık, her birinin en derin korkularını ortaya çıkararak onları psikolojik ve fiziksel olarak yıpratır. Çığlıklar kulaklarında yankılanır, güvenleri parçalanır ve hayatta kalmak için hem korkularıyla hem de birbirleriyle yüzleşmek zorunda kalırlar.

Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin karanlığıyla tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

Siz; kim olduğumu merak edersen hiç çekinme ara beni Kimliksiz; psikopat herif ararım merak etme Kimliksiz; bulursam ne yapacağıma inanmazsın... Siz; ben seni muhatap almıyorum. Yürü anca gidersin... Kimliksiz; kim olduğunu öğrendiğim zaman kaçacak delik arayacaksın; benden söylemesi...

Karanlığın içine saklanan bir sır, sessizliğin ortasında yankılanan bir çığlık… Bir kız ormanda kaybolur. Bir tim, karanlığın ortasında kaybolanı arar. Ama bazı kayıplar, yalnızca bulunmak için değildir. Her adımda geçmişin gölgesi, her nefeste bir günahın yankısı… Ve bazen, en derin korku — kendi kanından gelir.

İyi okumalar 💙 Bir deney sırasında zamanda bir çatlak oluşur. Ana karakter, 10 yıl önceki kendi halinden mesajlar almaya başlar. Ama o mesajlar, gelecekte olacak bir trajediyi durdurmaya çalıştığını söyler.

"Bugün de uyanamadım, sadece açtım gözlerimi." Sabahın beş buçuğu. Masal için bu bir zaman dilimi değil, bir histi. Herkesin uykuda olduğu, hayatın nefes bile almadığı o aralıkta, kendini en çok hissediyordu. Ne geceye aitti ne gündüze. O, ikisinin arasında sıkışmış, arada kalmış bir canlıydı. Tıpkı ne göğe yükselebilen, ne de yere sığınabilen bir kaldırım serçesi gibi. Küçük bir valiz , gri bir atkı ve içinde adını koyamadığı kalın bir sessizlik. Masal, kendi evine dönerken bile bir yabancıdır. Çiçeklerin arasında solan , "Uykusuzluğun da bir sesi var" diye yazan defteri, onun içindeki görünmez cenazenin tek şahididir. Kaldırım Serçesi, kayboluşun eşiğindeki bir ruhun, bir sabahın beş buçuğunda geçen, yorgun ve hüzünlü hikâyesidir. Bazen uçmayı unutmak, sadece gözlerini açmak demektir.