Albay yeniden konuştu. "Şimdiden uyarıyorum binbaşım, Alakuş ve Barbar için. Söz dinler gibi görünürler ancak emrinin tam tersini uygun bir şekilde yapmanın bir yolunu mutlaka bulurlar." Sırıttı binbaşı Kartal Turhal. Alakuş onu çok heyecanlandırmıştı. Kendisinin kadın versiyonu gibiydi. "Siz merak etmeyin komutanım. Ben haklarından gelmesini bilirim." Albay da güldü. "Eti senin kemiği benim o halde." ------ İlk dört bölüm düzenlendi.

Yavuz, Nazelif`e doğru bir adım attı. "Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedi Nazelif. "Pozitif enerji mi verdim?" "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı Nazelif`in şakağına. Önce ellerini kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağından. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedi Nazelif. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedi Nazelif. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağına. Bir öpücük daha bıraktı. Nazelif farklıydı, bambaşkaydı. Çok güzeldi... "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağına öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedi Nazelif. Sağ şakağından öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor

Aşkta ve savaşta her yol mübahtı, peki ya aşk savaşında?

90’lar askeri kurgu.

"Herkes uğraşır durur doğru insanı bulmak için ama kimse bakmaz doğru insan mıyım, diye bir söz okumuştum. Ben seni gördükten sonra hep bunu dedim hep kendime Bal." dedi. O kadar zarif o kadar narin bir kalbi vardı ki... Nasıl biliyorsun demeyin hissediyordum. Her şeyi bilemezdiniz ama bazen bazı şeyleri hissederdiniz. "Allah seni bana nasip etti. Beni dünyanın en mutlu insanı yaptı." Ellerimi cebime sokup gülümsedim. "Mutlu olmana sevindim çünkü bende mutluyum." dediğimde gülüşünü duydum. Kısacık ve sessizdi ama ben duymuştum. "O zaman bizden mutlusu yok." dedi. Güldüm dediğine. Nasıl olurdu zaten değil mi?

Asker fetişli: Çiçeği sana ayarlarım yemin ederim Sancak4(kerem): 0536* Sancak4(kerem): Dünyalar güzeli arkadaşım istediğin numara olsun al Sancak4(kerem): Komutan Mete Erdem Baltalı 📣Eğlence amaçlı yazılmış bir kurgudur tamamiyle hayal ürünüdür konu eksikleri yazım yanlışları olabilir 📣Kurgu tamamiyle şahsıma aittir çalınma taklit edilme durumunda adli işlem başlatılacaktır

*BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİLER VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR. * Hakkari de ilkokul öğretmenliği yapan Göksel, okula yapılan bir saldırı ile karşı karşıya kalır. Göksel ve diğer öğretmenlerin imdadına yetişen Hançer Timi`nin komutanı Emir Kurşun, onu ne yaparsa yapsın artık aklından çıkaramayacaktır. "Yol öyle ama öyle güzel ki, sonunda ölüm yokmuş gibi. Sonunda gözlerimizi hiç yummayacağız gibi güzel bir yol. Dağlara, bayırlara, ıssız köylere ayak basınca çiçekler ektiren bir yol..." Başlangıç Tarihi (Wattpad): 3 Şubat 2024 Başlangıç Tarihi (Kitappad): 16 Kasım 2024 (Kitap, Wattpad kapanmadan önce orada yayımlanıyordu, artık buradan devam ediyor."

Ana karakterimiz dolunay güneşin ikizinin yaptıklarının kendisinin başına patlaması

"Yeni Teğmen mi?" Arka tarafımdan gelen ses ile önümdeki tim oraya doğru bakmaya başladı. Albay biraz yana döndü ve bende tam arkamı döndüğüm sırada "Evet, yeni Teğmen." dedi. Döndüğümde ise gördüğüm zifir kara gözlerle durdum. Sadece durdum. İkimizin de gözleri birbirine kenetlenmişti. Olduğum yerde nefesim kesilmişti. Etraf üstüme üstüme geliyormuş gibiydi. Aynı rüyalarımda olduğu gibi. Hayalden bir el boğazımı sıkmaya başladığında kendimi zorladım ve esas duruş aldım. "Teğmen Güz Altan, Adana. Emredin komutanım!" "Üsteğmen Pars Kurter Karamanlı. Karal Timi`ne hoş geldin Teğmen!" Hoş mu gelmiştim bilmiyorum. Ne olacağını da bilmiyordum. Tek bildiğim şey bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. Şimdi önümde komutanım olarak duran kişi, benim lise yıllarımdı. Benim mutluluğum, sevincim, mutsuzluğum, hayal kırıklığımdı. Eskiden her şeyini bildiğim, her anımda yanımda olan kişiydi. Uzun zamandır ise birbirimize karşı sadece birer yabancıydık. 🦋

Askeri kurgu ve töre kurgusudur. Konu: Ailesi tarafından zorla kendinden yaşça büyük bir adamla evlenmek zorunda kalan Lavin ve Şırnak`ta görev yapan Komutan Öncü, Lavin`e yardım eder.

"bak, sırtıma bak, vücuduma bak, yaralarıma bak. bu yaralar sadece fiziksel olanlar. Peki ya ruhumda ki yaralar ne olucak? Zaten yaralarım fazla değil mi? Neden daha fazla yara açıyorsunuz? Neden bunu bana yapıyorsunuz?" gözlerinde acı vardı, üzüntü vardı ama en çok ta pişmanlık vardı. İkizime döndüm, "canını yaktığım için özür dilerim." Dedim. o ise, "sen benim canımı asla yakmadın ve asla da yakamazsın. Sen benim ikizimsin, canımsın, kanımsın nasıl canımı yakabilirsin ki?" Hiç bir şey demeden yerdeki kıyafetimi aldım ve tekrar giydim. ona baktım, canımı yakan adama. "sen artık benim için hiç bir şeysin." dedim ve bir daha gelmemek üzere çıktım evden. ** "Ben ikiz olmayı hak ediyor muyum? İkizim acı çekerken hep hissettim, ama hiç bir şey yapamadım. Bunu hangi ikiz yapar ki?" kafamı kaldırıp onlara baktım. "Dürüstçe söyleyin bana, ben gerçekten Aybala`nın ikizi olmayı hak ediyor muyum?" *** Bölümlerin günü belli değildir. Yazıldığında atılacaktır. Kurgunun konusunu ve bazı bölümlerini Ayyüce adında ki yakınım düşünmüş ve tasarlamıştır. Ona tekrardan teşekkür ederim, benim için yeri çok ayrı ve farklı. eleştiriğe açığım ama bunu saygı çerçevesi içinde yapılmasını istiyorum! Eğer ki yapmayacaksaynız kurgumu eleştirmeyin, onun yerine gidin kendi kurgunuzu yazın! bazı olaylar, farklı kurgulardan esinlenmiştir. İzin alınarak yazılmıştır. kurgu şahsıma aittir, (ç)almayınız! kurgudan herhangi bir olay alınacaksa izin alınız! başlama tarihi: 29.01.2024 bitiş tarihi: ??

Şamil ile Janset`in hikayesini bilir misiniz? Bu hikayeyi herkes bilmez belki ama kavuşamayan iki aşığın ismi olarak nitelendirilir bu iki isim... Birbirine denk olmadığı söylenen iki aşığı.. Bizim hikayemiz ise tam tersi. Biz doğuştan itibaren birbirine denk, birbiri için var olmuş iki aşığız.. Hayat bana bir şans verdi ve ben bu şansı son nefesime kadar iyi değerlendireceğim. Ağlatan kafe bu sefer kavuşan iki aşık için sonsuza kadar çalacak. Elbruz Kerem Kurt..

Aleda`nın bir gecede tüm hayatı değişir. Önce yıllardır yaşadığı ailesinin yalan olduğunu anlar. Sonra gerçek ailesinin yanına gitmek istememesine rağmen gitmek zorunda kalır ve oraya alışamamasıyla devam eder. Eğer gerçek ailem temalı bir kitap arıyorsan benim kurguma bayılacaksın. Hemen kooooş :)

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

Lara,sadakatini tüm kalbiyle orduya adamış,kararlı bir şekilde devam ederken,içinde büyüyen bir yangın gibi olan duygularıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

"Tim Gökbörü" Hainin kim olduğunu öğrenmek için timin en içine kadar sızan bir istihbaratçı… Geçmişin acılarıyla mücadele eden bir tim komutanı… İhanet, intikam ve sırlarla örülü bir hikâye… Kıdemli Üsteğmen Tomris Demir, ağabeyinin intikamını almak ve hainin maskesini düşürmek için Gökbörü Timi`ne katılır. Ama bu görev sandığından çok daha zordur. Hain, en yakınındadır ve doğru kişiye güvenmek ölüm kalım meselesi hâline gelir. Sırlar açığa çıktığında her şey altüst olacak. Tomris geçmişin yüküyle yüzleşirken, Ülgen Karaman onun için en büyük sınav olacaktır. Bu timde kim dost, kim düşman? "Tim Gökbörü": Tehlikenin gölgesinde, dostlukla ihaneti ayırmanın imkânsızlaştığı bir savaşın hikâyesi. Cesaretin sınandığı, kalplerin çarpıştığı bu mücadelede, kimse masum değil…

"Vatan için düşenler, toprağın kalbinde yaşar."

"Biraz daha beni korursanız bana aşık oldugunuzu düşünmeye başlıcam yüzbaşım" "Biraz daha bana böyle bakarsanız bana aşık olduğunuzu düşünmeye başlıcam yüzbaşım " #BayVeBayanYuzbasim

"Ne demek time ulaşamıyoruz?!" Dedi karşısındaki askere bakarak "O askerleri bul bana karan!" "EMREDERSİNİZ KOMUTANIM" Kardeşim kağan ve timi 1 aydır kayıptı. Çıktıkları görevden dönmemişlerdi uzun sürecektir demiştim ama hiçbir şekilde ulaşılamıyordu. Söz veriyorum baba kardeşimi tekrar bulacağım!

Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dâhi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı. "Benim vatanım sensin, Asena." "Benim evim sensin, Barlas." 🕊️ Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.

Binlerce çocukluk tranvasi olmasına rağmen asker olan bir kız.

Kara kara bulutların gökyüzünü kapattığı bir gün. Pencere kenarında sevdiğini bekleyen kızın evine aynı havanın rengi gibi kara bir haber düşer. Kızın nişanlısı şehit olmuştur ve arkasından ise ona sadece bir mektup bırakıp gökyüzüne doğru yol almıştır.

HİÇBİR ŞEY GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL Kİ... Yaralı bir kız çocuğu, hasret ile büyümüş... Hiç beklemediği bir an bir haber almış, hayatı tepetaklak olmuş... Vatanı için mücadele eden bir asker, yıllardır görmediği belki de görmek istemediği kızı ve ölüm haberi. AKER TİMİ SİZLERLE!

İsminin anlamı "çiçek" olan kadın ve adı Toprak olan adam. Adam plastik bir çiçeğe benzetti kadını. Plastik çiçekler toprağa tutunamazdı. O, Toprak`a tutunamadı. Kadın o çiçeği aldı, namlusuna taktı. Silahını ateşlediğinde namludan çıkan çiçek vurdu adamı, öldürdüğü her kişi için bir çiçek kurban etti kadın. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir yere varamayacağız, bir şey başaramayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.