Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Kupa kızı ve Serseri`nin hikayesi... Not: Ayliz kitabımın yan kitabıdır

Arkadaşlar kitabın 2 versiyonu olucak iyi okumalar dilerim

"Seni kurtarmak için buradayız ancak pek ihtiyacın kalmamış gibi?" Yüzbaşının sesindeki şaşkınlığı hissetmiştim. Kendi kendime gururlanırken yüzbaşının zümrütlerine bakarken sırıttım. "Siz bir hayli geç kalınca bende kendi kendimi kurtarayım dedim." Sesim ironik çıktığında yüzbaşının tek kaşı havaya kalkmıştı. Kendime engel olamadığım alaylı gülümsememi gözlerinden çekemedim. Haklıydım. Gelmeleri gereğinden fazla uzun sürmüştü.

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endişe hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Bazı kurşunlar kalbe değil, geçmişe saplanır... Yüzbaşı Yıldız, Kılıç Timi`nin kararlı ve korkusuz komutanı... Geçmişin yaralarını kalbine gömmüş, görevine adanmış bir asker. "Şirket" adıyla anılan karanlık yapılanmayı çökertmekle görevlendirildiğinde, en büyük sınavının düşmanla değil, kalbiyle olacağından habersizdir. Çünkü yeni operasyona atanan ikinci yüzbaşı, yıllar önce yaşanan unutulmaz bir ayrılığın başrolüdür: Tufan Şahiner. Birbirlerine duydukları öfke kadar yakıcı bir özlemle tekrar karşı karşıya gelen bu iki insan, şimdi aynı timde, aynı hedefe kilitlenmek zorundadır. İntikam mı ağır basacak, yoksa kalpte küllenmeyen hisler mi? Aksiyon, duygu ve gerilim dolu bu hikâyede, bir kurşun sadece hayatları değil, kaderi de değiştirebilir Vatan için canından geçenler, cananından geçenler vardır; isimleri bilinmez. Vatan için sevdasını kalplerine gömenler vardır; adları anılmaz. Kaybolanlar vardır, bu vatan kaybolmasın diye. Ailelerini bırakanlar vardır, başkaları ailesiz kalmasın diye. Daha niceleri vardır; hayatlarını feda ederler, bu vatan heba olmasın diye... ~Elveria~

Bazen gitmek, kalmaktan daha cesurdur. Ecmel, hayatın getirdiği ağır yüklerin altında ezilirken, kendi kaderiyle yüzleşmeye karar verir. Kaybettiği aşkın acısı, ailesinin gölgesindeki yalnızlığı ve geleceğe dair umutları arasında sıkışan bir kadın... Ünlerin gölgesinden sıyrılıp kendi ışığını ararken Van`ın serin sokaklarında, askeriyede başlayacak yeni görevinin ortasında başlayan bu yolculuk, aslında onun kendini yeniden bulma ve yeniden güçlenme hikayesidir. Geçmişin sırları önüne dökülürken attığı adımların öyküsüdür. Başkasına derman olmak için adım attığı bu yolda kendi yaralarının da başkası tarafından sarılacağından habersizdir. Ve her yeni tanışma, kırık kalbin yeni umutlarla tanışmasıdır. Ecmel`in hikayesi, acının içinden doğan cesaretin ve hayatı yeniden kucaklamanın öyküsüdür. Gerilim, gizem ve duygusal derinliklerle örülmüş bu hikâye, ihanetin, kaybın ve gizemli bir geçmişin gölgesinde, kendini bulma yolculuğunu anlatıyor. "Hiçbir silah, gözlerin kadar derinden vuramaz beni, Acem kızı." •Psikolog&Asker•

-KESİT- ≈Ellerini saçlarından geçirdi. Konuşacak takati kalmamışken cevabını çok güçlükle verdi. Burnundan solurken onu izledim. Yine kısık sesiyle mırıldandı. "Beni, sana karşı yalan söylemeye mecbur bırakma..." Tekrar nefes almaya çalıştı komutan. Bunu yaparken bile zorlanıyordu. Gözlerini açtığında mavilerime baktı. İlk kez gözlerinden bir duygu geçtiğini gördüm. Şahit olduğum şey bir yalvarıştı. Kurcalamamı istemiyordu. Kırmadan dökmeden söylemeye çalışmasını anlayabiliyordum. Usulca başımı olumlu bir şekilde salladım. Sustum ve ona karşı koymayı bıraktım.≈ Tüm geçmişim tek bir sonla kaybolmuştu. Benliğimin varlığından yoksundum. Evlatlık alındığım bu aileden kurtulmuştum. Şimdi geriye yapmam gereken tek bir şey kalmıştı. Bu seri katil davasını çözmek. Tüm garajımı delillerle kaplarken olayın büyüklüğünün farkına varamıyordum. Lakin şimdi görüyordum ki dünya çapında ki bir seri katil olayını üstlenmiştim...

Ferah Dilfeza Yıldız, Kod adıyla Feza, İstihbarat Teşkilatı’nda çalışan bir saha ajanıdır. Son görevinde ekibindeki birinin hatasını üstlenmesi ile ikinci şans olarak Günserin Kasabası’na, açığa alınmış Vural Binbaşını gözlemleme görevi için gönderilir.   Yeni yaratılmış sahte bir kimlik ile Binbaşının hayatına girecek ve Binbaşını sosyal, psikolojik ve gizli olarak gözlemleyecektir.   Yeni ve sahte kimliği, Işılay Günseli Feza.  Gastronomi mezunu, İstanbul’daki küçük restoranını kapatarak Günserin Kasabası’na gelmiş, masum bir kadın rolünde...   Bu süresiz görevi başarı ile tamamladığında Feza olmasına izin verilecek ve ekibi ile görevlere çıkabilecektir.   Açığa alınmış Kara Kuvvetlerinde görev alan Binbaşı Vural Akıner, Günserin Kasabasında kısa süre için görünüşe göre normal bir hayat sürerken, karşı komşusu olarak taşınan genç kadının gözlerindeki fırtınayı fark etmekte gecikmez.   Şüpheler adım adım sarar her yanını, kendini bir yabancı olarak tanıttığı bu kadın kimdir?   Dilfeza için hayatta hiç hataya yer yoktur. Ona kolay gözüken ikinci şansı olan yeni görevinde, hata yapabileceği hiçbir durum olacağını düşünmez ama hayat, her zaman göründüğü gibi değildir. Bir anda çıkan fırtına bile insanı devirebilir. Farklı bir rüzgara kapıldığında kurtulmaya mı çalışacaktır, yoksa fırtınadaki her şeye razı mı gelecektir?   Peki ya Binbaşı, hayatına bir çırpıda giren kadının aslında sahte olduğunu anlayacak mıdır? Kadını her şeye rağmen bu kadar kolay bırakacak mıdır?   “Binbaşı Vural Akıner, Rize. Emredin, komutanım!”   “Feza. Emredin, komutanım!”

Çocukluğunda kaçırılıp hayatı zindan edilen Asena avcı büyüdü hayalini gerceklestirip asker oldu. Kıdemli Üsteğmen asena avcı herkesin degimiyle "dişi kurt" diye anılıyordu. Kıdemli üsteğmen Asena avcı gittiği gorevde yaralanır ve bu yaralanma sonucu gerçek ailesine kavuşur bu süreçte Asena avcı sadece ailesini değil çocukluk aşkı Talha bozkurt ile aynı timde olduğunu farkeder.

“Bazen en derin yarayı, en sessiz kişi taşır.” Gökçe Akçay, psikoloji son sınıf öğrencisidir. Mezun olabilmek için bir danışanla terapi süreci yürütmesi gerekir. Ancak karşısına çıkan sıradan biri değildir: Sessiz, yaralı ve geçmişiyle savaşan bir asker. Kendi içindeki karanlıkla ve ailesinin baskısıyla mücadele eden Gökçe, henüz kendini iyileştirememişken başkasına umut olmaya çalışır. Bu terapi, sadece bir akademik görev değil; kalpleri birbirine dokunan iki ruhun zorlu ve içten bir yolculuğuna dönüşecektir. ❗Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına kesinlikle iznim yoktur. Haklarının ihlal edilmesi durumunda hukuki süreç başlatılacaktır.

Bir insan bazen bir çift ela göze yenilirdi. Ben karşımda bir dağ gibi duran adamın ela harelerine yenilmiştim. Onu gördüğüm ilk an bile kalbimi güven ve huzurla doldurmuştu farkında dâhi olmadan. Bazı insanlar farkında olmadan bir başkasının hayatını kurtarırdı. ❝Benim vatanım sensin, Asena.❞ ❝Benim evim sensin, Barlas.❞ 🕊️ Not: Kurgu yetişkin öğeler içerecektir.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Antepli Komutanımdaki açelya ve keremin kızının hikayesi

Aşkta ve savaşta her yol mübahtı, peki ya aşk savaşında?

Arkamdaki yangına gözlerim takıldı.2 şehit,1 ölü,4 esir... "Gözlerini açtığında bütün karargâhla kalmıyacak" Ben Kıdemli Üstteğmen Zehir bağlı olduğum Kıyamettimini ve emrimdeki askerleri koruyamadım...

"Dışarıda bombalar patlarken en kanlı savaş benim içimdeydi. Vatan Çiçeği olduğumu anladığımda solmak üzereydim." Alışılagelmişin dışında bir asker hikâyesi. Bilinmezliklerle örülü bir geçmiş ve karanlıktan habersiz, umut dolu bir gelecek. Birbirine bağlı, kaderleri savaşın gölgesinde şekillenen askerler... Bitmeyen ümitler ve sönmek üzere olan hayaller. “Vatan Çiçeği”, görünmeyen savaşların, suskun direnişin ve kırılgan cesaretin hikâyesi. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir şey yapamayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

Şamil ile Janset`in hikayesini bilir misiniz? Bu hikayeyi herkes bilmez belki ama kavuşamayan iki aşığın ismi olarak nitelendirilir bu iki isim... Birbirine denk olmadığı söylenen iki aşığı.. Bizim hikayemiz ise tam tersi. Biz doğuştan itibaren birbirine denk, birbiri için var olmuş iki aşığız.. Hayat bana bir şans verdi ve ben bu şansı son nefesime kadar iyi değerlendireceğim. Ağlatan kafe bu sefer kavuşan iki aşık için sonsuza kadar çalacak. Elbruz Kerem Kurt..

Ceren kendi öz ailesi tarafından yıllarca sadece akademik başarı için sevilir.Ailesinin bu yüzden ona yaşattığı travmalar ve çevresinden zorbalık gördüğü için bir gün dayanamaz ve bir numara sallayarak yazmaya başlar. Salladığı numara ise mühendis olarak çalıştığı askeriye de rütbeli bir askerdir ve ona 1 yıldır aşıktır.Ve sizlerle. beraber Batuhan ve Ceren`in hikayesini okumaya başlayalım Görsel CHATGPT İLE OLUŞTURULMUŞTUR! . TÜM HAKLARI SAKLIDIR.(Ç)alınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. * AYRICA BU KURGUDA GEÇEN KURUM,KURULUŞ VE OLAYLARIN HİÇİBİRİNİN GERÇEK HAYATLA BİR BAĞLANTISI YOKTUR! *Bu benim dördüncü kurgum. Hatalarım varsa lütfen uyarın. ***Kitabıma bir şans verirsen sevinirim;)) Bölümler sık gelemeyebilir sınav senesindeyim sevgili okurlarım

İlk askeri kitabımdır.Elimden geldiği kadar uzun bölümler yazıyorum.Umarım seversiniz destekleriniz için çok teşekkür ederim. Silahların gölgesinde filizlenen bir aşk… Unutulmak istenen geçmişler, saklanan sırlar ve uğruna yemin edilen bir vatan. Askerî hastanenin genç doktoru Arya, sert ve karanlık bir adam olan Komutan Teymur Vartan ile yollarının kesişeceğini bilmiyordu. Katran Timi’nin işi kolay olmayacaktır hele düşman yeni yollar deniyor iken... Gizli operasyonlar, köy baskınları ve hain pusular arasında şekillenen görevler, Arya’nın hayal ettiği yaşamdan çok uzaktır. Fakat her adımda, Teymur’un sessiz öfkesi ve gözlerindeki savaş izleri, Arya’nın kalbine istemediği bir yol açar. Yeminler tutuldukça, sırlar açığa çıkacak. Ve bazı savaşlar cephede değil, kalpte kazanılacaktır.

*BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİLER VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR. * Normal bir günde, sıradan insanların hayatları bir anda nasıl değişebilir ki? Hakkari`nin sınır ilçesinde ilkokul öğretmenliği yapan Göksel, öğrencileri ile bir saldırıyla karşı karşıya kalır. Göksel ve diğer öğretmenlerin imdadına yetişen Hançer Timi`nin komutanı Emir Kurşun, onu ne yaparsa yapsın artık aklından çıkaramayacaktır. Gecenin tam ortasında, bir gölge, hiçbir iz bırakmadan kayboldu ve ardında yalnızca bir soru bıraktı: "Gerçekten kaybolmuş muyduk, yoksa sadece unutulmuştuk?" Başlangıç Tarihi (Wattpad): 3 Şubat 2024 Başlangıç Tarihi (Kitappad): 16 Kasım 2024 (Kitap, Wattpad kapanmadan önce orada yayımlanıyordu, artık buradan devam ediyor.) ESERİMİN TÜM HAKLARI SAKLIDIR YANİ; Kurgumda yer alan olayların, karakterlerin, olay örgüsünün veya içeriğinin benden izinsiz kullanılması, çoğaltılması, kopyalanması yasal yollarla sonuçlanır. Bu gibi şeyleri fark edersem asla es geçmeyeceğim. Ve sizde, herhangi bir yerde bu gibi şeylerle karşılaşırsanız benimle iletişime geçin. Anlayışınız için teşekkürler.

Bir savaşın ortasında kalan iki yaralı kuş.Üsteğmen Timur Karahan AKSUNGUR ve Mahinur YAZGI`nın baş döndüren hikayesi. "Ben bu savaşı senin için başlattım ve sen olmadan da son bulmayacak."

"Bazen bir mesaj, kaderin parmak izidir..." Savcı Derin’in hayatı, yanlışlıkla gönderdiği bir mesajla değişir. Kardeşi Baran’a ulaşmak isterken karşısına çıkan kişi, sert ve mesafeli bir yüzbaşı olan Emir’dir. Bu ikili, önce kelimelerle çatışır, sonra kelimelerin ardındaki sessizlikte birbirlerini duymaya başlarlar. Doğunun yüksek dağlarında, görevin ve sorumluluğun keskin çizgileri arasında; bir kadın, bir adam, bir yanlış numara ve hiç hesapta olmayan bir yakınlık... Bu hikâye, yolları görevle kesişen ama duygularla sınanan iki insanın; hem kendi iç savaşlarını hem de birbirlerini keşfetme serüvenini anlatıyor. Ve bazen en doğru kişi, en yanlış zamanda karşına çıkar...