Bir hikayem var, sonu gelse de yarım kalacak olan. Yaşanmasa da yaşanası, okunmasa da yazılası. Zira içinde aşk var, bulmuşken kaybetmemeli.

Yıllar önce "BARUT TİMİ " kurulurken babasının masasındaki dosyada alaz üst teğmenin fotoğrafını görüp aşık olur bir yıl sonra babasının tüm itirazlarına rağmen askeri üniversiteye katılıp bitirir daha sonra ilk aşkı için barut timine katılır ..!

İlk görüşte aşık olan ama aşka inanmayan bir adam sakin ve huzurlu gerçek aşkını bekleyen bir kadın Aşkı 🤍

Mavi burslu olarak gittiği okulda yaşadığı sorunlar...

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu`nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu`nun mesleğine ele alarak Hakkari`ye atanır. Hakkari`ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari`de görev yapan Ateş timi ise, Güneş`i kurtarmak görevini alır. Güneş`in öğrencisi olan Alphan`ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş`i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

Lanetli bir duygunun esiri olmuş gibiydim podyumda attığım her adımın beni ondan uzaklaştırması gerekirken ben ona doğru yürüyordum.

özgüvenini kaybeden genç bir kadın... özgüvensizliğinin asıl sebebi olan ilk aşkıyla tekrar karşılaşır, işler de karışır.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Kilise, yeminini edecek gelin ve damat için süslenmişti. Bu görüntü içimi kan akıtma hırsı ile dolduruyordu. Mihraba doğru attığım her adım, kutsal olana hakaretti. Mermer zeminde yankılanan adım seslerim pederi ürkütmüş olacakki, hızlıca bedenini geldiğim yöne doğru çevirdi. Bakışları yüzümde gezindi bir süre ardından ellerimde tuttuğum bıçağı fark etmiş olacak ki birkaç adım geriye doğru sendeledi. Saat oldukça geç oldu dedi. Titreyen sesi sırıtmama neden olmuştu. Peder, Günah çıkartmak için asla geç değildir. Tanrının önüne çıkmam yakın ve hazır olmalıyım öyle değil mi? Yutkundu. Adımlarını itiraf kabinine yönlerdirdi, kabine girdiğinde onu takip ederek boş kabine girdim.Nefes alış verişleri hızlanmıştı. Hadi peder, fazla zamanım yok, sor hadi. Bana günahlarımı sor. Bir derin nefes çekti içine.Tanrı bağışlayandır kızım, günahlarını itiraf et dedi. Peder, Günahlarımı bildiğini biliyorum. Ben bugün sana daha özel bir günahtan bahsedeceğim. Henüz işlemediğim bir günahtan ve bu günahı duyduğunda beni bağışlamak yapacağı ilk şey olmayacak. Sana neden bu günahları işlediğimi anlatacağım.Hikayede Adem ve Havva vardı dimi Birbirleri için yaratılmış olan, birde yılan.. Onları cennetten kovduran o yasağı bir dua gibi fısıldayan, o kara yılan... Bu hikayede ben varım; Rossa, Bambina Rossa.. Adı, zamanı durduran bir oğlan çocuğu tarafından konulan, Bir anne tarafından kısa bir anlığına şevkat verilen, satıcısı tarafından son kez sevilen, kimsesiz rosso. Cehennem başından beri içine düşeceğim tek kuyuydu, benim gibi kızları bekleyen tek kader; eskimiş, ter kokulu bir çarşaf üzerinde sırt üstü uzanıp bacaklarını olabildiğince açmaktır. Ne garip öyle değil mi?, oysaki zina da günahtır ama bu kadere yenilseydim daha az günahkar olurdum gözünde. Ama ben daha onbeş yaşında iken, soysuz bir şeytan tarafında kirletilmemek için onun canını aldığımda, Günahların en büyüğünü işliyorum. söylesene bu adil mi? Histerik bir kahkaha attım. Senden dürüst bir cevap beklemiyorum korkma, sonuçta onun için çalışıyorsun. Devam ettim. Bu zamana kadar kendim için tek bir günah bile işlemedim ama yarın ilki olacak. Kalbim için günah işleyeceğim Peder. hiçbir günahım için af dilemiyorum ama yarın masum birinin canını kalbimi yaşatmak için alacağım. Tanrına yalnızca bu günahım için affedilmek istediğimi söyle. Ona sabahın ilk ışıklarına dek affım için yakar zira yarın bu bıçakla iki masumun canını almayı hiç istemem. Kabinden çıktığımda, Peder hala içerdeydi.Arkamdan sesi duyuldu. Tanrı seni bağışlasın, tanrı seni bağışlasın rosso.. Boş kilisede pederin affım için yakarışları yankılanyordu. Kilisenin büyük kapılarının önüne geldiğimde geriye doğru son kez baktım. Amin diye fısıldadı dudaklarım. AMİN...

Merhabalar, Adı Aşk Olmalı`da Beril`in arkadaşları Buse ve Seda`yı görmüştük. orada merak edip soranlar için yayınlamıştım ama malum platform kapanınca burada da yayınlamamı istedi sevgili dostlar. Buselik benim ilk romanım. Yıllar önce Hayal mahsulleri forum`da yazılmaya başlandı daha sonra ise Önce Kitap daha sonra da Postiga yayınları aracılığı ile siz okurlarla kitap halinde buluştu. Baskılarımızı kısa zaman da tüketen tüm okurlarımıza buradan yeniden teşekkür ederim. Buselik`i okuyanlar bilir devamı gelecek diye söz verdim. Araya Tesadüfen Aşk adlı ikinci kitabım girdi. Sonrasunda ise Buselik`in devamı Aksiseda okurlarım ile buluştu. Şu an bu üç kitabımın baskısı maalesef yok, tükendi. O nedenle sırayla buradan da paylaşmaya devam edeceğim. Sevgilerimle, :) Buse ve Berke... iki yaralı yürek. Acılarının arkasında duracak kadar güçlü, ama sevgiye aç ruhlarının ihtiyaçlarına susamış iki insan. İlk aşkından itibaren yaşadığı hayal kırıklıklarını, boşandıktan sonra kızıyla yeni bir hayat kurmak için ardında bırakarak Göcek`te kendine bir cennet yaratan Buse... Hayatını kurduğu yanlışın üzerinde ancak sorumluluklarına sarılarak durabilen Berke... Bu iki roman kahramanını bu kitapta okumak size yetmeyecek! Biliyoruz, devamını okumak isteyeceksiniz. Biliyoruz, bu romanın böyle bitmemesi gerekiyordu. Kahramanlarımızın mutluluğuna biraz daha şahit olmak isterdiniz, biliyoruz. Neyse ki yazarımız da bunu biliyor, Buselik`i yazmaya devam ediyor. Buse sarsılmış yıkılmış bir vaziyette kalmıştı. "Aldattım... Seviştim... Uyudum..." kulağında hâlâ bunlar çınlıyordu. Bir de küstahlığa bak! Her şeyin tüm sorumluluğu onun üstüne yıkmıştı ilişkileri konusunda. "Sen bizim yolumuzu belirle..." İnanamıyordu şu an yaşadıklarına, hissettiklerine inanamıyordu... O bir anda sinirlenen, bir anda parlayan, bir anda gülen, mutlu olan cıvıl cıvıl hayat dolu kız gitmiş yerine sanki dünyanın en sakin insanı gelmişti.

Avukat bir kızın hayatı taşındığı apartmanda ilk aşkını gördükten sonra değişir. KİTAP ARGO VE KÜFÜR İÇERİR!

Ahhh !!! Bu sorduğu soru muydu ? Tabii ki de ona sarılmak isterdim. Onun kollarında kaybolmak bir daha bulunmamak isterdim. Onunla bu yatakta, bu şekilde sonsuza kadar uyumak isterdim. 🌙

Esila Pare Özal 24 yaşında Hukuk okuyan idealleri için herşeyi ortaya koyan inatçı,açıksözlü ,gururlu çok güzel ve zeki bir kız Doruk Çağlar 24 yaşında Mimarlık okuyan Çağlar holdingin tek varisi babası küçük yaşta annesinden boşanıyor. Bu hikaye biraz seni anlatıyor biraz beni bu hikaye sen gibi öyle mavi öyle yalnız içimdeki sevgi gibi yani sen....

Belirsizlik ne kadar da zordu. Bunu normal birine derseniz anlamayacaktır. Çünkü insan bunu ancak belirsizlik çukuruna düşünce anlıyordu. Birde eğer yaşadığınız belirsizlik sevgi üstüneyse eğer ona hiçbir söz söylenmezdi işte... *** Ben Mir Ulaş Koçhan; iki yıl önceye kadar herkesten uzak, kendi başına sadece derslerine odaklanan Mir Ulaş. Şimdilerde ise belirsizlik çukuruna düşmüş, gözü sevdiğinden başkasını görmeyen Mir Ulaş... *** Her şey 2 yıl önce bu liseye geldiğimde başladı. İnsan hani bazen bir şeyleri hisseder ya ben bu liseye geldiğim adım attığım gün anlamıştım buranın bana iyi geleceğini ama bende bilemezdim hayatımın anlamını burda bulacağımı... *** “Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey, Dünyanın en güzel sesinden En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey... Fakat artık umut yetmiyor bana, Ben artık şarkı dinlemek değil, Şarkı söylemek istiyorum...” ~Nazım Hikmet

Elif ve Kenan çocukluk arkadaşı. İki yakın Aile . Bu iki ailenin değişen ilişkilerine gelin bir göz atalım .

Siyahlara karışmış yıldızın hikayesi...

Herkesin bir çocukluk aşkı vardır, Mirada küçükken aşık olduğu Meteye Bir mektup yazarak çocuksu duygularını yazar, Mektuğ meteye ulaştıktan hemen sonra Mira şehirden ayrılmak zorunda kalır. bilmediği şey ise çocukluk aşkının hala küçükken verdiği mektubu saklayıp mektubun sahibini aramasıdır _-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_ Bir şans verirseniz çok sevinirimm <3

HER HATUNUN İÇİNDE ZIRHLI IŞIKLI BİR ER YAŞAR. 🗡ALTAY ATA SÖZÜ🗡 Hiçbir savaş zor değildir. Savaşlar en kolayıdır. Peki zor olan nedir? Zor olan her daim barıştır. Barış zor olmasaydı, savaşlar olmazdı... Hançer başarılı bir veliaht olmak için kendini kanıtlamaya çabalayan öksüz bir çocuktu. Hırslı, hazırcevap, azimli ama yüreği yaralı bir çocuk... Kağan olan babasına ve saraya kendini ve dahi varisliğini kanıtlamak isterken Veliaht Töreni`nde kimsenin farkında olmadığı bir hata yapar ve hayatı tam da o anda tepetaklak olur. Veliaht olma hakkını amca oğlu Berk’e teslim ettiğinde hayatı bir anda sıfırdan başlamak zorunda olacağı bir dizi olaya şahit olur. Geçmişten gelecek olan düşmanları ve bir gecede yaptığı darbeyle tahtı eline alan acımasız amcası yüzünden hem devlet hem de Hançer’in yüreği paramparça oluverir. Hayatında sahip olduğu herkesi küçük yaşta kaybeden bir kız çocuğunun ilerleyen yaşlarda büründüğü acımasız kimliği ve savaşçı kadın olma serüvenine siz de şahit olacaksınız. Unutmayın, bazı aşklar en güçlü olduğunuzu sandığınız anda değil hiçbir şeyinizin olmadığı o anda karşınıza çıkar. Lakin, elinizin tersiyle itmek sizin bileceğiniz iştir.

Her insan yalan söyler bazıları isteyerek bazıları istemeyerek. Peki ya gözler herkesin yalan söylediği bu dünyada gözler de yalan söyler mi???

Bizler; devletin fazlalık olarak saydığı, halkın ise hor gördüğü üç büyük nüfusun en dıştaki incecik kabuğuyduk. Kabuktan sayıldığımız bile meçhulken hala bu ülkenin sınırlarında nefesimizi ciğerimize doladığımız için şükür etmeliydik. Koskocaman ihtişamlı bir evin, en dipte kalan karanlık ve kilitli odasıydık. İçimiz geriye kalan dört odadan daha sıcak, daha namütenahiydi. Ancak kapımıza demir kilitleri acımasızca vurmuş, içimizdeki cevherleri hiç önemsememişlerdi. Hepsinin kalbi puslanmış, gözlerinin içini ise kan bürümüştü. Yaşadığımız onca zulmün, göz yummak zorunda bırakıldığımız tonlarca adaletsizliğin ve boş yere alınan canlarımızın bir tanesi bile elzem değildi. Çünkü biz: Paryalardık.

Fakülteden uzaklaşıp bahçeye doğru ilerledi. Baharın gelişini müjdeleyen çiçekli ağacın hemen yanında durdurdu adımlarını. Kafasını kaldırıp pembe çiçeklerin süslediği dallarda hediyesini aradı. Yaşlı ağacın kavuğuna uzanıp, filmlerden fırlamış bir sahne gibi duran kazınmış yüzeye baktı. Kalbin içinde iki aşığın isimleri kazılıydı: "E♡E" Çocukluklarında yaptıkları bu şeyin hâlâ orada duruyor olmasına şaşırdı. Ancak bu, uzanıp dallara ulaşmasına engel olmadı. Tek tek hepsine baktı. En sonunda, çiçeklerin arasında kaybolmak üzere duran, yıllar önce oraya bağladıkları iki kravatı gördü. Aynı sıralarda denk gelen iki genç aşık, yıllar sonra aynı ağacın altında buluşacaktı. Ama bilmiyorlardı ki rafa kaldırdıkları eski aşkları da yeniden yeşillenecekti.

Kadınların haklarını koruyan birisine karşılık, hiç kimseye karşı güveni olmayan , intikam uğruna yaşayan.. Masum bir kızdı. Bir televizyonda gördüm onu.. Siyah takım elbisesi ile kadınlara yapılan önemi anlatıyordu fakat bir yandan da bu konuşmayı yaparken binlerce kadın öldürüldü.

Ön taraftan gelen ayak sesleriyle kendime gelip koşmaya başladım. Arada arkama bakıp daha da hızlandım. Ormana girerken son bir bağırış duydum; "Kız kaçmış, acele edin KOŞUN!" Daha da hızlanmaya çalıştım, arkamı kontrol ederken ağaca toslamaktan zor anda kurtuldum. Köpek sesleriyle birlikte erkek sesleri de peşim sıra geliyordu. Nefes nefese kaldığımda biraz mola için durdum eğilerek ellerimi diz kapaklarıma koyduğumda nefeslerimi düzene sokmaya çalışıyordum. Aldığım nefesler beni rahatlatmak yerine ciğerlerimi yakıyordu. Sesler yaklaşıyordu. Son bir depar atarak koşmaya başladım. Ormanlık alan azalıyor ve araba sesleri geliyordu. Ana yola ulaştığımda nerede olduğumu çözebilmiş değildim. Ben aslında hayatım boyunca nerede olduğumu çözebilmiş değildim. Ben Doğanay Sert; Hayatın benden daha ne kalmıştı alacağı bilmiyordum ama her karanlığın bir aydınlığı olacağına inanıyordum. Peki, olacak mıydı? Aslında unutmamak gerekir; Hayat iz`lerden ibarettir. Hayata iz bırakabildiğin, Hayatın sende iz bırakabildiği kadar yaşarsın. Hayata bir iz bırakacaktım bir gün; senden, benden ve bizden.

Yağmur, çocukluk arkadaşı Emir`e aşkını aralarındaki bağı zedelememek için yok sayarken Emir bambaşka bir ilişkiye yelken açar. Yağmur sevdiği adamı başkasıyla görmeye dayanamazken ondan kaçış planı Kanada`ya aldığı tek yön bilettir. Peki Emir gerçekten düşündüğü gibi onu arkadaşı gibi mi görüyordu ? Yağmur`un anıları, aşkı ve geçmişin gölgeleri onu bırakabilecek mi ? Bu hikayede Yağmur`un öğrendiği en iyi ders İntikam almak bazen o kadar da kolay değildir... Özellikle de en çok seven taraf sizseniz!

Yaş farkı içerikli kurgudur. "Yani dün gece, uyumuşum ya ben, şey işte odama..." diyerek gerisini getiremediğimde dilimi ısırdım sertçe. Utanç ısısı tüm yüzüme büyük bir hızla yayılmaya başladığında niye onunla bunu konuyu konuşmak için çalışma odasına kadar geldiğimi sorguluyordum. Ah merakına yenik düşen salak kafam. "Evet, pamuk prenses bir türlü uykudan uyanamayınca ben de çareyi yatağa taşımakta buldum." Tane tane vurgular gibi söyledikleriyle transa girmiş gibi onu dinliyordum. "Ama prens pamuk prensesi öperek uyandırıyordu, yatağa taşımıyordu ki." Dediklerimi idrak ettiğimde gözlerimi şaşkınca açarak kalakalmıştım. Düşündüğüm şey benden bağımsız dudaklarımın arasından uçup gittiğinde kendime küfr ettim. Sesli düşünmem utanç yüzünden domatese dönüşmeme neden olmuştu. Dilinin ayarını sevsinler senin Maysa... Karşımdaki adamsa dudaklarını kıvırarak tepki vermişti söylediğim şeye. Gözlerimi kaçırdım. Off, nasıl bakacaktım şimdi ben onun yüzüne? "Bir dahaki sefere prensin yolundan ilerleyeceğimden emin olabilirsin." Alaylı sesiyle dedikleriyle iyice şaşkına dönerek gözlerimi gözlerine çıkardım. Maysa❤Esat