1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

Hemşire olan hüma ailesinden uzak kalmamak için İzmir’e gider ve babasının albay olduğu karargahta hemşire olarak çalışmaya başlar en fazla ne olabilir ki...

Bir sonbahar gecesi görev için kampta duran binbaşı Alparslan düşmanların kampına gizlice sızdı. Çadırlara göz atarken açıkta kalan çadırda bir sandalye , sandalyenin üzerinde elleri bağlı bir şekilde duran gözleri kapalı ve büyük ihtimalle bilinci kapalı bir kız.Alparsan yaralı ve çizik dolu kollarını görünce yardım etmek için cesurca çadıra girdi ve kızı kucağına alıp çıktı... Kız ayıldığında , ellerinin gevşek de olsa bağlı olduğunu gördü ve karşısında elleri asker pantalonun cebinde duvara yaşlanmış ve kendisini izleyen Alparslan. .... "Çiçeklerin ilkbaharda açtığına inanmıyorum," dedi. Ne olduğunu anlamayarak gözlerinin içine baktım ve; "Benim çiçeğim bir sonbahar gecesinde açtı." ...

"Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Yonca, sıradan bir apartman dairesinde sakin bir hayat sürerken, karşıkom komşusunun dünyasının hiç de sıradan olmadığını anlar. Yanlışlıkla başlayan bir tartışma, ardından gelen küçük tesadüfler ve en sonunda hayat kurtaran bir pansuman… Hepsi onu gizemli komşusu Aras’a biraz daha yakınlaştırır. Aras ise göründüğünden çok daha farklı bir adamdır. Sert, mesafeli ve sırlarla dolu. Tehlikeli bir dünyanın içinde yaşarken, kalbine açılan bu kapıyı uzun süre kapalı tutabileceğini sanır. Ama Yonca’nın masumiyeti, merakı ve inadına ışık saçan varlığı, onu beklemediği bir şekilde sınar. Bir çiçek buketiyle başlayan teşekkür, kısa mesajlarla devam eden yakınlaşmalar, iki farklı hayatı aynı kaderde buluşturur. Yonca’nın kalbi, Aras’ın karanlık dünyasında açan tek çiçek olabilir mi? “Bazen en büyük tehlike, en masum bakışlarda saklıdır.”

Her iz bir yaşanmışlıktır Perla turca -Russel Da Rossi

30.03.2025 Hemşire Nazlı Aydoğan ve polis memuru Ali Efe Gündüz`ün birbirlerinden habersiz olan sevdalarını konu alıcaz... Aşk tesadüfleri sever;) saçları hafif ıslaktı ve anlına düşmüştü giydiği kıyafetten dolayı vücudu çok belli oluyordu dikkatli bakınca çok yakışıklıymış taş gibi mübarek `Hem sesi hem kendisi karizma çocuğun` İlk defa katılıyorum sana iç ses -"Beni süzmen bittiyse burda ne işin olduğunu açıkla" dedi sırıtarak -"Seni ne süzcem be nereni süziyim ben senin" diye çıkıştım utanmıştım ama bunu fark edemezdi çünkü ben utanınca yanakları kızaran kızlardan değildim :)) -"Tabii kesin o yüzden öyle dikkatli dikkatli bakıyordun" dedi anında hah sen kimsin ki haspam göz devirdim o da ikinci sorusunu yineledi -"Ne işin var burda" -"Az önce melek teyze gün var dedi ama ben mi yanlış duydum" -"Burda oturuyorsun yani bizim mahallede" -"Mahallede oturmakla kalmayıp tam tamına karşı dairenizde yaşıyorum" dedim anında, bir anda kafasını bana doğru çevirdi şaşırmış olmalıydı çünkü bende şaşırmıştım sabah gördüm bitti gitti diye düşünmüştüm ama işte tevafuk -"Karşı dairede mi yaşıyorsun tevafuğa bak sen" dedi -"Neyse benim burda daha fazla durmam uygun değil" deyip arkama bakmadan içeriye geçtim Kısa bir kesit koyayım dedim nasıl sizce Kitap tamamen şahsıma aittir lütfen (ç)almayınız İlk kitabımdır mantık hataları olabilir!

"Kıskanır rengini baharda yeşiller, Sevda büyüsü gibisin sen Firuze..." Firuze`nin kaderi, adını aldığı şarkıyla başlamış ve şekil almıştı. Biri yeri, diğeri gökleri andıran gözlerini dünyaya açtığında imtihanı belirlenmişti. Başkan`ın kızı olarak doğmak belki de masum bir bebeğin en büyük suçuydu. Ama kaderin cilvesi dedikleri bir gerçek vardı. Bir sevda büyüsü ile savruldu ve her şeyin en başına döndü. Köylü İbrahim`in kızı Firuze, aşkın kollarına düştü. Başkan`ın kızı olma suçu bu kez peşini bırakmadı. Alp. Herkesin Kahraman lakabı ile seslendiği, zamanla ona isim olan Kahraman Alp. Daha küçücük bir çocuk iken Başkan ve ailesini kurtardı. Hayatını hep büyük bir sorumluluk yükü ile geçirdi. Fakat bilmiyordu, bu yük hayatın ona verdiği en büyük ödüldü. Onun ödülü Sevda Büyüsü idi. Wattpad: missyazarr İnstagram: missyazarr_w Tiktok: missyazarr

Küçük bir mesaj sayesinde adam sevmeyi kadın ise sevilmeyi öğrenmişti. Adam Yüzbaşı kadın ise doktordu, kadının doktor olması belki kaderiydi bilinmez ama Yüzbaşının kaderi daha onbeş yaşındayken başlamıştı ve seçilmişti. . . . (ASKER KURGUSU umarım beğenirsiniz) . . .

"Her kilidin bir anahtarı vardır, tıpkı her kalbin bir sahibi olduğu gibi... Yıllar önce birbirlerini bulabilmek için mühürlerini bedenlerine kazıyan Asena ve Yaman, kaderin sert rüzgarlarıyla savrulmuştu. Yıllar sonra, karşılaştıklarında ise Yaman, geçmişin izlerini unutmuş, Asena`yı bir terörist sanarak vurmuştu. Oysa mühürleri onları bir araya getirmek için oradaydı... Adaletin, aşkın ve kaderin kesiştiği bu yolculukta, mühür gerçekten sahibini bulabilecek mi?"

İkimizde tetiğe basıyoruz. Birimiz öldürürken birimiz ölümsüzleştiriyoruz. ~ "Bazen bir bakarsın ki bir fırtına hayatını yıkmak için değil de yollarını temizlemek için gelir." Sus dedi gönlüne Dicle. Alıp başını bilmediği akıntılara götürüyordu bu sevda onu. Çekilmek istedi inci olup bir kabuğa... Onu o derin yerden nefesi yeten çıkarsın yüzeye istedi. Suskun bir şekilde durdu Fırat. Biliyordu bir yerlerde Dicle ve Fırat`ın birleşeceğini. Hikaye belliydi ama imtihanları nasıl olacaktı bilmiyordu. Belki de imtihan dedikleri nasipten öte değildi. İkisi de birbirlerine gurbetti...

Çerezlik bir kurgudur iyi okumalar

Hayal kurmanın eksi ve artı yönleri nelerdir? Nelere hazırlar bizi? Ya da nelere savunmasız bırakır? 23 yaşına kadar hayatım boyunca idealist, korkusuz, kendi doğrularından vazgeçmeyen bir insan olduğumu sanıyordum, yada olmaya çalıştığımı. Ta ki bu babamın emrivaki ile evlenmemi istediğini söyleyene kadardı. Asıp kesip evlenmeyeceğim, diyebilirdim ya da sizin doğrularınız ile benim doğrularım aynı doğrultuda değil, diyip aile büyüklerimin kesinlikle beyninde yer etmeyecek onca kelime de sarf edebilirdim belki. Tamam, kabul ediyorum. Kuzu kuzu gidip evleneceğim demedim; ilk önce inkâr, sonra kabullenememe gibi yollardan geçtim. Allah aşkına 23 yaşında bir birey olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bana 18 yaşımda verdiği hak hukuklara sanki sahip değilmişim gibi üzerimde hak kurmalarına nasıl izin verebilmiştim? Kolay olmadı tabi ki de ama sanırım onlar için kolay olmuştu çünkü şuan bir evlendirme dairesinde kendisi ile ilgili sayılı bilgiler bildiğim kişi ile nikah masasında oturuyordum. Tamam, hadi ben bir şekilde nikâh masasına oturtulmuştum ama sen nasıl oturdun be adam! Sanırım bunun için en başa dönmek gerekiyor. Olayların başladığı o güne…

Bazı insanlar bir ömür kalır... Ama bir ömre sığmaz O, abimin arkadaşıydı. Ben çocukken tanıdım onu, gökyüzünü ilk kez gözlerinde gördüm, büyüdüm... ama bazı duygular, Büyüyünce geçmiyor Sadece susturuluyor. Yıllar sonra karşılaştığımızda gözlerimiz konuştu. Ama kelimeler yetmedi Çünkü biz, birbirimizi çok sevdik... Ama hep yanlış zamanda Bu, bir aşk hikayesi degil sadece. Bu, suskunlukların, geç kalmaların, boğazda düğümlenen cümlelerin hikayesi. Bu kitapta mutlu son yok Ama gerçek bir son var...

Askeriyede herkesin korktuğu Yüzbaşını dize getiren deli dolu cıvıl cıvıl olan hemşire hanım ve Yüzbaşının aşk hikayesidir

Asker-Hemşire kurgusudur.Hikayemiz İstanbuldan Erzuruma kadar uzanır.Araya mesafeler girse de aşk iki kalbi birleştirir.Birbirlerine veda eden iki gencin ve yan karakterlerin hayatlarını da ele alan bir kurgudur. Not:Kitabımız wattpadde 2022 yılının ramazan ayında yayılanmış bir ramazan kurgusudur.Komedi, romantizm karışımı bir kurgudur, gülmek isteyen buyurup gelebilir. (kitap kapağı instagramdaki dreammsolider hesabı tarafından yapılmıştır)

Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum. Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım. En azından böyle olmasını umuyordum. Şimdi yeniden düşününce askeriyede hemşire olmak gerçekten istediğin bir meslek mi diye iki kez düşünür ama yine de aynı şeyi söylerdim. İş tamam, para tamam derken gelelim asıl meseleye dediğinizi duyar gibiyim. Peki, ya aşk? İşte orada kalbime atılan çelmeyle derin sulara takılı kalıyorum. Kalbimin kapattığım kapıları yeniden açılır mıydı yoksa zaten hep aralık mıydı? Bu sorunun cevabını ben de kendi yolumda ilerlerken bulacaktım. Belki de Küçük Bir Aşk Masalı`na denk gelirdim. Kim bilir?

Öğrencisinin velisine yazacakken yanlışlıkla bir yüzbaşıya yazan Gökçe öğretmen. Küfür,argo,şiddet,ufaktan cinsellik vb. şeyler içeriyor.

Nazlı Akarın Iğdıra askeri hemşire olarak gelmesi geçmiş ve gelecek (...)

Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı. --- Tehlikenin ve Tutkunun Dansı Abisinin arkadaşına dört senedir aşık olan Ahu. Küçükken verdikleri sözü unutmayan on üç senedir Akasya altında bekleyen Baran. Kendisinden nefret ettiğini düşündüğü için Baran`a anonim olarak yazan Ahu karşılığını alacabilecek mi? Arkadaşının, kardeşine aşık olan Baran, Ahu`dan kaçtıkça ya daha çok yakınlaşırsa? (Kurgu tamamen bana aittir.)

İdil mesleğine aşık bir hemşiredir bir gün yolu bir mafyanın evi ile kesişir Atlas Demir yer altı dünyasının en tehlikeli mafyasıdır tek kıymetlisi kardeşi Zeynep’tir Idil’in ise tek görevi Zeynep’e bakmaktır ama olaylar böyle ilerlemez aşk bir mafyayı da dize getirebilecek kadar güçlü bir duygudur.

Hastayı kandırmak için tanımadığım bir adamı nişanlım gibi gösterirsem en fazla ne olabilir.

Bir butik otele tatile giden Çisem barda tanımadığı birini öper ve daha sonra onun arkadaş grubuna katılır. Birkaç gün sonra Çisem`in arkadaşları da gelir ve yazlıkta kalmaya başlarlar.İlerleyen zamanda yazlığın bodrum katında bir ceset bulunur ve olaylar başlar.

Instagram azamet340 Bütün hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En Ufak taklit veya kopya vs. olursa yasal, hukuki işlem başlatılacaktır. Sapık olduğundan korktuğu takıntılı bir hayranından kaçarak sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak için Rize`nin ilçesine gönüllü tayin isteyen Ada Öztürk. Bir akşam hiç tanımadığı insanlar tarafından kaçırılırken sakin olmadığını düşündüğü eski hayatını bile aradı.

*** Askeri Kurgudur. *** " Tekrar edin !" Diye bağırdı Yüzbaşı Tuğrul. " Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü !" Yüzbaşı`nın göğsü gururla kabardı. Bugün o şanlı gündü. Büyük Önder`in biz Türk evlatlarına verdiği , emanet ettiği bu vatanın , Cumhuriyetin ilanının günüydü ! " Kız kardeşimin gelinliği , şehidimin son örtüsü !" Yüzbaşı Ganiev Önde , tim arkadaşları arkasında Askeriye`de turlarken , Al bayrağın dalgasında can bulan o şiiri , yüreklerinin en derininden gelen sesleriyle seslendiriyorlardı. " Işık ışık , dalga dalga bayrağım , Senin destanını okudum , senin destanını yazacağım !" Uygun adımlarla ilerleyen Tim`e bugünün şerefine tüm Askeriye eşlik etti. " Sana benim gözümle bakmayanın , Mezarını kazacağım !" *** Bu kitap Şehadet şerbetini içmeye ant içmiş koca yürekli mehmetçiklerimiz , Şehit ve Gazi olan tüm askerlimizin unutulmaması adına yazılmıştır. Koca yürekli Annelerin , koca yürekli evlatları , bu vatan sizi unutmayacak ! ***