Hiç, kendinize aykırı içinizdeki kişiliğinizden dolayı sahtekar gibi hissettiniz mi? Ama onun içinde değildi. Onun iki tane hayatı var. Biri asla tanınmaz diğeri kesinlikle tanınır. Biri sevmez sevilmez, diğeri çok sever sevilir. Önce kendi benliğini sonra da içindeki harareti dindirmek için "mantıklı insanları" öldürmeye başladı. "Hataya mahal yok" demekten hatadan başka bir şey bulunmaz oldu. Ve bu hatalarla hikayesine istemediği karakterler sokuyor. O, sevmez sevilmez. Peki ya öldürdüğü kişiliği? Kalbine gömdüğü kişiliğini bir başkası çıkartmaya başlayınca aklı allak bullak olur. Ama o, hani sevemezdi? İşte bu yüzden bu hikayeye şans verin derim. (Kendimce bir şeyler deniyorum. Bir cinayet hikayesinde gerilim ve dramdan başka şeyler de olması gerektiğini düşünüyorum. kafa yormalık sadece cinayetten ibaret olmaması taraftarıyım) Kısacası eğlenmenize bakın:)

Geçmişte, ailesi tarafından derin travmalar bırakılmış bir çocuk, intiharın eşiğindeyken bir ses duydu. Bu ses, onu gerçek dünyadan alıp hayaller dünyasına, hâlâ filozofların yaşadığı bir diyara götürdü. Çocuk, intihardan vazgeçsin diye kafasını dağıtmaya çalıştı, ama yaşadığı olaylar ona sürekli geçmişini anımsatıyordu. Devamı meçhul olan bu yaşananlar, aslında çocuğun yaşama içgüdüsünün bir yansımasıydı. kitap kapağı:@okur.yazarkelebek

İnternetten tanıştığı sevgilisinin köyünden bir ev genç karakterimize miras kaldı. Şimdi ne olacak?

Demir ailesi uzun zamandır kayıp aile üyesine uzaktan baktılar. Aniden kızı hayatlarına dahil etmek istemiyorlardı... Bu zamana kadar kızı hep uzaktan görmüş ve ailesi ile yargılamışlardı şimdi ise öğrendikleri gerçekle ne yapacaklardı onlarda bilmiyordu...